Bloggang.com : Jingji - เรื่องราวความรักของแม่ที่มีต่อลูก (母亲节感人故事)

เรื่องราวความรักของแม่ที่มีต่อลูก (母亲节感人故事)

วันนี้เป็นวันแม่ ก่อนอื่นก็ขออวยพรให้คุณแม่ทุกท่านมีความสุขในวันแม่นะครับ วันนี้ผมจะมานำเสนอเรื่องซึ้งๆเกี่ยวกับความรักของแม่ที่มีต่อลูก แต่ว่า... blog ผมเป็น blog สอนภาษาจีนใช่มั้ยหล่ะครับ แน่นอนเรื่องซึ้งๆเกี่ยวกับคุณแม่ที่จะนำเสนอในวันนี้ก็ต้องเสนอเป็นภาษาจีน ^^

我上床的时候是晚上11点,窗户外面下着小雪。我缩到被子里面,拿起闹钟,发现闹钟停了——我忘买电池了。天这么冷,我不愿意再起来。我就给妈妈打了个长途电话:“妈,我闹钟没电池了,明天还要去公司开会,要赶早,你六点的时候给我个电话叫我起床吧。”妈妈在那头的声音有点哑,可能已经睡了,她说:“好,乖。”

ตอนที่ฉันขึ้นเตียงเตรียมตัวจะนอนคือตอน 5 ทุ่ม ด้านนอกหิมะกำลังตกอยู่ ฉันมุดตัวเข้าไปในผ้าห่ม หยิบนาฬิกาปลุกขึ้นมาเพื่อเตรียมตั้งเวลาแต่กลับพบว่านาฬิกาถ่านหมด!! เฮ้อ!! ดันลืมซื้อถ่านอีก ข้างนอกก็หนาวซะขนาดนี้ ฉันไม่อยากจะลุกออกจากเตียงไปซื้อถ่าน ดังนั้นฉันจึงโทรหาแม่บอกแม่ว่า "แม่! นาฬิกาปลุกถ่านหมดแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปประชุมแต่เช้า ตอนหกโมงเช้าแม่โทรมาปลุกหน่อยนะ" แม่ซึ่งน่าจะนอนหลับไปแล้ว ใช้เสียงแหบๆตอบกลับมาว่า "ได้จ้ะ ลูก"

电话响的时候我在做一个美梦,外面的天黑黑的。妈妈在那边说:“小桔你快起床,今天要开会的。”我抬手看表,才五点四十。我不耐烦地叫起来,“我不是叫你六点吗？我还想多睡一会儿呢,被你搅了!”妈妈在那头突然不说话了,我挂了电话。

ตอนที่โทรศัพท์ดัง ฉันกำลังอยู่ในความฝัน ด้านนอกยังมืดๆอยู่ เสียงของแม่ที่ดังมาจากโทรศัพท์พูดว่า "ตื่นได้แล้วลูก วันนี้มีประชุม" ฉันดูนาฬิกาข้อมือพบว่าเพิ่งจะ 5:40 ฉันจึงบ่นกับแม่อย่างไร้ความอดทนว่า "บอกให้หกโมงโทรมาไม่ใช่หรอ ยังนอนต่อได้อีกหน่อยแหน่ะ ปลุกทำไมแต่เช้าเนี่ย!!" เสียงของแม่ในโทรศัพท์อยู่ดีๆก็เงียบไป ฉันก็เลยวางสายไป

起来梳洗好,出门。天气真冷啊,漫天的雪,天地间茫茫一片。公车站台上我不停地跺着脚。周围黑漆漆的,我旁边却站着两个白发苍苍的老人。我听着老先生对老太太说:“你看你一晚都没有睡好,早几个小时就开始催我了,现在等这么久。”

ลุกขึ้นมาจากเตียง อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกจากบ้าน ตอนเช้าอากาศหนาวมาก พื้นเต็มไปด้วยหิมะ รอบๆป้ายรถเมล์ยังคงมืดๆอยู่ มีคนแก่ 2 คนซึ่งเป็นสามีภรรยากันยืนอยู่ข้างๆฉัน ฉันได้ยินสามีพูดกับภรรยาว่า "ดูสิ!! เมื่อคืนทั้งคืนนอนไม่เป็นสุขเลย ยังเร่งให้ฉันออกมาเร็วๆอีก เนี่ยตอนนี้เลยต้องมายืนรอ ตั้งนานแล้วนะเนี่ย"

是啊,第一趟班车还要五分钟才来呢。终于车来了,我上车。车的是一位很年轻的小伙子,他等我上车之后就轰轰地把车开走了。我说:“喂,司机,下面还有两位老人呢,天气这么冷,人家等了很久,你怎么不等他们上车就开车？”

ฉันคิด "ใช่สิ!! ก็รถคนแรกยังต้องอีก 5 นาทีถึงจะมาแหน่ะ" ในที่สุดรถก็มา พอฉันขึ้นรถ คนขับที่ดูอายุยังน้อยๆอยู่ก็รีบออกรถทันที ฉันตะโกนบอกคนขับว่า "เห้ย ยังมีคนแก่ 2 คนรอขึ้นรถอยู่เลย อากาศหนาวขนาดนี้ พวกเขารอมาตั้งนานแล้ว ทำไมคุณไม่รอให้พวกเขาขึ้นมาก็ขับออกมาแล้วหล่ะ"

那个小伙子很神气地说:“没关系的,那是我爸爸妈妈!今天是我第一天开公交,他们来看我的!”

我突然就哭了。————我看到爸爸发来的短消息:“,妈妈说,是她不好,她一直没有睡好,很早就醒了,担心你会迟到。”

คนขับมองมาที่ฉันด้วยสายตาแปลกๆ "ไม่เป็นไรหรอก พวกเขาคือพ่อแม่ของผมเอง วันนี้เป็นวันแรกที่ได้งานขับรถ พวกเขาเลยออกมาดูผม"

ฉันร้องไห้ทันทีตอนที่ได้เห็นข้อความที่พ่อส่งมาให้ "แม่เค้าบอกว่า ขอโทษ เป็นเพราะแม่ไม่ดีเอง แม่เค้านอนไม่ค่อยหลับทั้งคืน ตื่นมาตั้งแต่เช้าแล้ว กลัวว่าลูกจะไปสาย"

อ่านจบแล้วทำให้ผมคิดขึ้นมาได้ว่า เมื่อก่อนผมก็เป็นเหมือนผู้หญิงในเรื่องนี้ ตอนเรียนป.ตรี ผมพักอยู่ที่หอ ไม่ได้อยู่บ้านกับพ่อแม่ แม่มักจะโทรมาถามอยู่เสมอว่า กินข้าวยัง เป็นยังไงบ้าง สบายดีมั้ย ความรักของแม่ที่มีต่อผม ผมกลับมองว่าเป็นเรื่องที่น่ารำคาญ ทำไมแม่ชอบจุกจิก ขี้บ่นขนาดนี้ ตอนนี้ทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนี้ก็รู้สึกเสียใจทุกครั้ง

"ในชีวิตนี้คนที่เราติดค้างมากที่สุด แต่กลับไม่ได้ต้องการให้เราตอบแทนอะไร มีแค่ "พ่อแม่" เท่านั้น อย่าไปว่าพ่อแม่ว่า ชอบจุกจิกจู้จี้ ขี้บ่น พวกเขาก็แค่อยากจะดูแลเรา เอาใจใส่เรา พวกเราแค่ใจเย็นๆ ตอบพวกเขา โทรหาพวกเขาบ้าง มีเวลาก็กลับไปเยี่ยมพวกเขาบ้าง เรื่องพวกนี้ไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลยใช่มั้ยหล่ะครับ ขอแค่พวกเรายินยอมจะทำ แค่นี้พ่อแม่เค้าก็มีความสุขแล้วหล่ะครับ"

ปล.ถ้าแปลออกมาแล้วภาษาดูแปลกๆ ผิดๆถูกๆก็อย่าว่ากันนะครับ ยังเป็นมือใหม่อยู่เลยครับ ^^

Create Date : 12 สิงหาคม 2556
Last Update : 12 สิงหาคม 2556 11:40:39 น.
Counter : 5044 Pageviews.

4 comments

	งานอดิเรก คือ งานหลักของเรานะจ๊ะ multiple (9 พ.ย. 2567 11:42:14 น.)		แนะไปท่าพระจันทร์ สมาชิกหมายเลข 4313444 (5 ก.ค. 2567 10:13:10 น.)
	2024 ชินๆ Rain_sk (18 ม.ค. 2567 10:23:00 น.)		BUDDY คู่หู คู่ฮา multiple (3 ม.ค. 2567 04:49:04 น.)