โรแมนติก เนื่องจากเมื่อวานเป็นวันแห่งความรัก ก็เลยอยากจะรำลึกความรู้สึกโรแมนติกที่ผ่านมาในอดีตซะหน่อย เวลามีหนุ่มให้ดอกไม้นี่รู้สึกสวยขึ้นมาทันทีเลย แหมเขินจริงวาเลนไทน์ปีเก่าเก่าโน้นเดินถือช่อดอกกุหลาบผ่านตลาดบางจากแบบหลบหลบ แบบไม่ใส่ใจมาก เพราะอาย เพราะถึงแม้การได้รับดอกไม้จะทำให้รู้สึกสวยแต่ก็ยังสวยไม่คู่ควรกับดอกไม้แหล่ะว๊า หุหุ ไอ้ที่เป็นดอกไม้ผ้าก็เก็บจนฝุ่นจับ ไอ้ที่สดก็เก็บไปห้อยตากทำดอกไม้แห้ง กลีบร่วงกรอบ เหลือแต่ก้านก็มี ตอนรัก รักแบบแฟนมันก็วาบหวามดีนะ แต่ดอกไม้จากชายคนล่าสุด คริส(พ่อราฟาเอล  )น่ะน่ารักมาก แต่ละคนก็มีวิธีการให้แตกต่างกันไป ของคริสนี่เขาจะถือซ่อนไว้ข้างหลัง ต๊ายเหมือนในหนังเลย นึกว่าจะไม่เห็นหรือจ๊ะ แล้วให้ดอกไม้เราพร้อมรอยยิ้มน่ารัก ตอนนั้นเนื่องในโอกาสอินเลิฟ ไม่ใช่เทศกาล กลับมาสู่ปัจจุบันเมื่อวานนี้เขากลับมาจาก รร. กดกริ่ง ให้เรากระเตงลูกไปเปิดประตู มีช่อดอกไม้ยื่นให้พร้อมรอยยิ้มเขินน่ารักเช่นเดิม อ้อ เมื่อเช้าวานเขาก็ส่ง Eการ์ดมาโรแมนติกเล่นเอาน้ำตาท่วมจอ ก่อนนั้นที่เราอยู่ห่างไกลกัน เราส่งเมลส่งอีการ์ด โทรศัพท์บอกความรู้สึกกันแทบทุกวันดอกไม้ ไวน์แดง เค้กโปรด แล้วเราล่ะมีอะไรให้เขา แม้หิมะจะยังทำให้ขี้เกียจออกจากบ้านเพราะมีลูกเล็ก เราก็เอาลูกใส่เป้หลังออกไปฟาร์มาซีแถวบ้าน หนักมากจนปวดหลัง ล้าไปหมด ไม่ได้ใช้รถเข็นเพราะเก็บอยู่ในรถคริส ไปซื้อแปรงสีฟันไฟฟ้ารุ่นชาร์จแบตมาห่อกระดาษสีน้ำตาล วาดรูประบายสีต้นหัวใจเต็มกล่อง เผื่อมันจะโรแมนติกขึ้นมาบ้าง ทำอาหารฝรั่งรอคริสกลับมาช่วยขูดชีส เป็นคืนวันที่ดีดีเหมือนทุกวันแต่พิเศษขึ้นมาเล็กน้อย ย้อนไปถึงตอนแต่งกันใหม่ใหม่ ที่ไทย เวลาคริสไปไหน เช่นไปสวิส กลับมารออยู่ที่บ้านเรา เพราะเราต้องทำงานเลยไม่ได้ไปรับ เขาจะเอาของฝากไปซ่อนไว้ใต้หมอน ใต้ผ้าห่ม ใต้ที่นอน ทำให้เราได้ใจเวลาถึงเทศกาลอะไรก็ทำท่าไปค้นใต้หมอนหาของขวัญ ตอนโน๊นนเค้าต้องกลับแคนาดาก่อนเรา เขาจะเขียนข้อความถึงเราติดไว้ที่ผนังห้องหลายแผ่นเลย เขาว่าเราจะได้รู้สึกเหมือนมีเขาอยู่ด้วยไม่ได้ห่างไปไหน ตอนนั้นซึ้งจริงจริงคิดถึ๊ง คิดถึง กลับจากทำงานมาบ้าน ก็จะอ่านมันทุกวัน เราเองก็เขียนไปให้เขา เตือนให้กินผัก ดื่มน้ำส้ม ......ข้อความหวานเลี่ยนมากมาย ติดรูป วันที่เรามาแคนาดาเราพบว่ากระดาษใบนั้นติดอยู่ข้างหัวเตียง จนถึงวันนี้แต่วันนี้อยู่ในลิ้นชักเพราะย้ายบ้านมาแล้วไม่ได้ติด ก่อนย้ายมาอยู่ที่นี่ เรามาเที่ยวที่นี่ก่อน ตอนจะกลับไทยคนเดียว คริสจะตามมาทีหลัง สิ่งที่เขาให้เราแบกกลับมาด้วยคือหมอนขนเป็ดใบที่เขานอนหนุน(ตอนนั้นล่ะไม่อยากแบกเลย ใหญ่เปลืองเนื้อที่ด้วย)แต่สุดท้ายมันมีประโยชน์มากบนเครื่องบินให้เราหนุนนอน ซับซ่อนน้ำตาก็ได้ อุดปากก็ได้ถ้ากลัวเสียงสะอื้นเล็ดลอด กลับบ้านมาว้าเหว่ก็นอนหนุนหมอนเขาทุกคืน รอวันเขามาร่วมเรียงเคียงหมอน (แค่เดือนกว่าเขาก็บินตามมาแล้วนะ) วันนี้อยู่ที่นี่ อยู่ด้วยกันแบกหมอนใบนั้นกลับมาด้วย บางคืนเราต้องเพิ่มหมอนอีกใบกั้นกลางเวลาที่เจ้าราฟาเอลมานอนด้วยตอนตีสาม เขายังเล็กไปที่จะหนุน เราแค่ใช้กั้นไม่ให้หัวเจ้าตัวเล็กกระแทกขอบเตียง วันไหนมี กขคง เราก็ยังโรแมนติก กอดกันแบบเอื้อมแตะมือกัน เอาเท้าถูถูเล่นกันเท่านั้น แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
 โดย: กกกก IP: 203.151.38.2 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:17:39 น.
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
สุขสันต์วันทำงานนะค่ะ