... เคียงข้าง ... หากเคียงข้างอยู่พร้อมฝ่า เปียกฝนต้านลมไหนไม่เคยหวั่น ขออย่าร้างเมินทิ้ง...จนไกล ************************ งาน Classicism " The Strom" ของศิลปินชาวฝรั่งเศส Pierre-Auguste Cot ปี 1880 
แว่ะมาชมเจ้าค่ะ ....
 ไม่มีความรู้เรื่องศิลป์เท่าไหร่ แต่ถ้าถาม ก็บอกได้ว่า ภาพสวยค่ะ ...สวยจริง ๆ แต่บอกอารมณ์ไม่ถูก หุ หุ หุ โดย: peppy_ant
 วันที่: 8 มิถุนายน 2548 เวลา:19:12:33 น.โห
ภาพสวยมากเลย สวยๆๆจนไม่เชื่อว่าคนเขียนเนอะ ^___^.... โดย: GTW (GTW
) วันที่: 8 มิถุนายน 2548 เวลา:19:51:03 น.คุณ peppy_ant ไม่ต้องใช้ความรู้เรื่องศิลป์เท่าใดดอกค่ะ
ศิลปะล้วนแต่เป็นความงาม เป็นความสุขให้เราเสพ ดูแล้วสวย ดูให้สบายใจ มีความสุข ก็ได้ใจคนทำบล็อกแล้วล่ะค่ะ มีเพื่อนคนหนึ่งวาดรูป เพื่อนอีกคนตีความ แล้วเพื่อนคนวาดก็กระซิบบอกเราว่า "ตอนวาดไม่ได้คิดอะไรเลย ทำไมมานนนตีความได้อลังการขนาดนั้น" โดย: พรายทราย
วันที่: 8 มิถุนายน 2548 เวลา:23:06:25 น.สวยจริง ๆ เนอะคะท่านจานจี
สวยจนไม่น่าเชื่อว่าเป็นภาพวาด เหมือนภาพถ่าย ภาพแต่งเลย อิอิ หรือไม่ก็พวกมิติที่ 5 ต่างมิติ ต่างดาว มาวาดเอาไว้ เหมือนสิ่งมหัศจรรย์ของโลกเลย โดย: พรายทราย
วันที่: 8 มิถุนายน 2548 เวลา:23:21:48 น.คุณคนสวย (ทำใจได้)
ตอนแรกที่เราเห็นงานของ Cot เห็นแล้วก็อึ้งเหมืนกันค่ะ แต่ยืนยันว่าเป็นภาพวาดสีน้ำมันบนผืนผ้าใบจริง ๆ ภาพที่มีอยู่ในเครื่องเป็นภาพใหญ่มาก ๆ ยิ่งเห็นชัดเลยค่ะ และก็เหมือนภาพถ่ายมาก ๆ ฝีมือ แสงเงาที่ใช้เหมือนภาพมีวิญญาณ ยิ่งภาพเหมือนยุคหลัง ๆ ด้วยแล้ว อึ้งมาก ๆ แววตา สีหน้า มีเนื้อ มีหนัง มีวิญญาณ และสวยมากกว่าน่ากลัว... ไว้มีโอกาสจะเอางานของ Cot มาปะอีกนะคะ โดย: พรายทราย
วันที่: 8 มิถุนายน 2548 เวลา:23:23:13 น.คนวาดดีไซน์เสื้อผ้าได้บรรเจิดเหลือหลาย
โดย: ศล IP: 203.159.36.10 วันที่: 9 มิถุนายน 2548 เวลา:1:22:45 น.
คุณศล คาดว่านั่นคือต้นแบบเสื้อกันฝนนะ
โปร่ง ๆ ใส ๆ สวยดี อิอิ โดย: พรายทราย
วันที่: 9 มิถุนายน 2548 เวลา:11:01:43 น.ภาพสวยค่ะ....แ่ต่ให้สงสัยว่า วิ่งหนีอะไรมา? (อาจไม่ใช่หนีฝน) เพราะแสงเงายังคงกระจ่างสว่างตา และมองหาเม็ดฝนไม่เจอ (แล้วจะชูผืนผ้าขึ้นไปทำไม?) แถมพร้อมใจกันมองไปยังด้านหลัง แต่เหมือนว่าสายตาพุ่งเป้ากันคนละจุด สาวเจ้ามองสูง ส่วนพ่อหนุ่มกดต่ำกว่า...เอ๋...หรือกำลังจะกระพริบตา??? และจากที่ดูในรูป ก็อดสงสัยไม่ได้อีกว่า พ่อหนุ่มจะมองไปเห็นอะไร? เพราะผมของสาวเจ้า กับผ้าหรือวัสดุที่ใช้บัง (ฝน?) นั้นน่าจะปิดจนมิดเม้น !! เอ๊ะ...หรือจะยังพอมีช่องว่างระหว่างลอนผมกับมุมผ้าให้พอมองลอดไปได้?? สุดท้าย....ห่วงแต่ว่าวิ่งไปอีกไม่กี่ก้าว จะสะดุดกับสุมทุมพุ่มไม้ล้มระเนระนาดเอาน่ะสิ...อิอิ ว๊าๆๆ...เล่นให้คนมีหัวสิว มาวิจารณ์งานศิลป์ ก้อเป็นเช่นนี้ล่ะเออ !! คุณพรายทรายขา...อย่าถือสานะคะ หวานใจฯ ไม่ค่อยเต็มค่ะ ขาดๆ เกินๆ ส่วนมากจะหนักไปทางขาด เพราะยาหมดค่ะ....คิคิ  โดย: แพรวดาวพราวเดือน IP: 203.144.215.193 วันที่: 9 มิถุนายน 2548 เวลา:16:27:29 น.
ตอนนี้ไม่ค่อยกลัวฝนแล้วล่ะ ครับชอบตากฝนซะจริงๆเลย ตากมันคนเดียวนี่แหล่ะ ฮือๆๆ
โดย: harmonica sunrise
วันที่: 9 มิถุนายน 2548 เวลา:17:40:39 น.เลือกภาพได้ดีจริงๆ เลยค่ะ
ฝนไม่กลัวค่ะ ชุ่มฉ่ำดีค่ะ โดย: MDA
วันที่: 9 มิถุนายน 2548 เวลา:18:42:58 น.คิดว่าในภาพคงหนีพายุค่ะ เพราะภาพชื่อ The Strom
เงาทะมึนด้านหลังไงคะ... และแรงลมที่เห็นจนผ้าปลิวขนาดนั้น อิอิ ส่วนที่ว่าพ่อหนุ่มมอง นี่เดาว่าคงเป็นห่วงแม่สาวจะหนาวตัวเปียกอ่ะค่ะ หรือปลอบขวัญสาวเจ้าที่กลัวลมแรง ดังนั้นที่ตัวเองมีจินตนาการ เลยเป็น "เคียงข้าง" แบบนี้ไงคะ สนุกดีค่ะ คุณแพรวดาวพราวเดือน ทำให้บล็อกมีสีสันขึ้นตั้งเยอะ เรื่องของจินตนาการนี่ไร้ขีดจำกัดค่ะ ยิ่งจินตนาการมากแค่ไหน ก็ยิ่งสนุกมากขึ้นเท่านั้นค่ะ นี่ละค่ะ ที่ปะภาพ เขียนอะไร ๆ ก็เพราะอยากเห็นอยากอ่านจินตนาการของเพื่อน ๆ ด้วย ไม่เกี่ยวกับจะมีหัวสิว หัวศิลป์อารายยยเลยยยย  แวะมาสร้างสีสันบ่อย ๆ นะคะ ^______^ โดย: พรายทราย
วันที่: 9 มิถุนายน 2548 เวลา:19:24:23 น.อย่าตากนานหนอคุณฮ้มมมม
เดี๋ยวไม่สบาย เป็นหวัดได้ง่ายนะคะ กางร่มบ้าง ร่มสวย ๆ หนุ่ม ๆ ถือ เท่จะตายยยย โดย: พรายทราย
วันที่: 9 มิถุนายน 2548 เวลา:19:25:43 น.คุณ MDA
ฃมให้ปลื้มอีกแย้ววววว  อยากตากฝนเหมือนกันค่ะช่วงนี้ เพราะเวลาร้อนยังร้อนสุด ๆ อยู่ดี แต่ก็กลัวเป็นไข้เหมือนสองเดือนที่แล้วน่ะ แต่จะว่าไป ฝนไม่ค่อยทำให้เป็นไข้เท่าไร ร้อนมาก ๆ ต่างหากที่กลัว โดย: พรายทราย
วันที่: 9 มิถุนายน 2548 เวลา:19:27:47 น.ง่า....ดำๆ ด้านหลัง นึกว่าผนังถ้ำซะอีกค่ะ...ฮี่ๆๆ เห็นภาพนี้แล้วทำให้นึกถึงงานปั้นสวยหวานที่ขายในร้านเฟอร์นิเจอร์จังค่ะ เส้นสายลายริ้วพริ้วระบัดราวกับมีชีวิตทีเดียวเชียว เคยเห็นรูปเดียวกัน (แกะมาจากบล๊อคเดียวกันเด๊ะ) ที่บ้านพี่สาว และไปเห็นในร้าน สวารอฟสกี้ ที่เอ็มโพเรี่ยม (เดินดูเฉยๆ นะคะไม่ซื้อหรอก เสียดายตังค์แย่) พี่สาวเค้าซื้อมาหมื่นสองจากร้านเฟอร์นิเจอร์ที่ซีคอน แต่ในร้านสวาฯ ติดราคาห้าหมื่นกว่า ตาเถรตกใต้ถุน !!! แค่มีแบรนด์ติดลงไปชิ้นเดียว กับต่างสถานที่ สร้างมูลค่าความต่างได้ถึงสี่หมื่น !!! เล่นเอาพี่สาวดีใจยิ้มแก้มปริ...ว่าซื้อของได้ถูก...โอ๊ย...เสียดายๆ เงินจำนวนนั้น เลี้ยงอาหารเด็กพิการ 400 คนได้ 2 มื้ออิ่มๆ เลยนะนั่น น้องๆ อิ่มท้อง พี่ๆ อิ่มใจ ยามได้เห็นสายตาและอาการดีใจแหม...อยากไปอีกจัง อ้าว...ลงท้ายเรื่องนี้ได้งัยหว่า??? คุณพรายทรายขา เคยนอนตากฝนบนชายหาดมั๊ยคะ? นอนแบบปริ่มๆ น้ำทะเลที่มีคลื่นซัดมาเป็นระลอกๆ... ถ้าฝนตกหนักก็นอนคว่ำหน้า ปล่อยให้ฝนเม็ดใหญ่กระทบกายคล้ายเครื่องนวด ถ้าเริ่มซาก็นอนหงาย หรี่ตามองเม็ดฝนที่ร่วงหล่นเป็นสายลงมา สุขอย่าบอกใครเลยเชียว...เป็นอีกสีสันหนึ่งของชีวิตเลยแหล่ะ ว่าแล้วก็อยากไปทะเลอีกแย๊ววว .... หงื่อออออ !! โดย: แพรวดาวพราวเดือน IP: 58.10.177.240 วันที่: 9 มิถุนายน 2548 เวลา:21:43:11 น.
เฮ่อ...พี่สาวค๊า คนนั้นของหนู เค้าอยู่ไหนน๊อ ไม่ต้องดอบอุ้มกางร่มอย่างในรูปก็ได้ ขอแค่เพื่อนเดินตากฝน...จนถึงปลายทาง  โดย: Big Spender
วันที่: 10 มิถุนายน 2548 เวลา:9:13:54 น.ชอบคริสตัลมาก ๆ เหมือนกันค่ะคุณแพรวดาวพราวเดือน
แต่ชอบเดินดูมากกว่า ยิ่งตอนสะท้อนแสงไฟเป็นประกาย เห็นแล้วมีความสุข... อย่างที่เคยเขียนไว้ใน "โลกแห่งคริสตัล" น่ะค่ะ อิอิ แต่ตอนนี้ก็สะสมคริสตัลอยู่เต็มเครื่อง แต่เดี๋ยวนี้คงมะมีปัญญาซื้อแล้ว ที่มีก็แค่ชิ้นเล็กชิ้นน้อยเท่านั้น อย่างชิ้นอลังการงานสร้างระดับเป็นหมื่น ไม่ไหว...คงทรมานใจ อิอิ กลัวผูกพันมากไป ขนาดพวกตุ๊กตารูปปั้นสมบัติส่วนตัวที่มีอยู่ เพื่อน ๆ ทุกคนรู้เลยว่าโรคจิตหวง และงกขนาดไหน อย่าถามอะไรที่เกี่ยวกับทะเลเลยค่ะ ทำมาหมดแล้วแหละ แม้แต่เปลือยเปล่าบนหาดส่วนตัวของชาวบ้าน แหะ แหะ... หากมีเวลาส่วนตัวก็จะกินกับนอนอยู่กับทะเล แทบห่างไม่ได้เลย ก็........ "พรายทราย" นี่นา... ไม่บางทีก็คงเคยเกิดเป็นนางเงือกมาก่อน อิอิ บล็อกนี้ก็เป็นสตูดิโอริมหาดนี่คะ...อิอิ ดูดี ๆ บ้านหลังสุดท้ายถ้าหากเป็นไปได้ คงอาจจะอยู่กลางทะเล อิอิ ....... แหะ แหะ เผลองีบหลับไปได้ไงนี ตื่นนนนนนน ตื่นนนนน โดย: พรายทราย
วันที่: 10 มิถุนายน 2548 เวลา:21:06:49 น.คุณน้องสาวจ๋า...
ดูเหมือนคุณคนนั้นก็อยู่ข้าง ๆ ไม่หากหายไปไหนไกลนี่นา นั่นสิเนอะ... ก็แค่เคียงข้าง ร่มคนละคันก็ยังดี แต่เดินช้าง ๆ ตากฝนกันไปเรื่อย ๆ ก็อบอุ่นดีแล้วเนอะ วันนี้ฝนไม่ตกเนอะ... รถเลยไม่ติด กลับบ้านได้เร็วเหลือเชื่อว่าเป็นวันศุกร์จริง ๆ โดย: พรายทราย
วันที่: 10 มิถุนายน 2548 เวลา:21:09:10 น.วันศุกร์แล้วค่ะ ขอให้มีความสุขเยอะๆ ในช่วงสุดสัปดาห์นะคะ
เอ ดูภาพไปแล้ว ก็ดูคล้ายว่าวิ่งหนีอะไรมา จะหนีอะไรก็เถอะ อย่าให้สิ่งนั้นตามทันนะคะ เอาใจช่วยคนในภาพค่ะ  โดย: MDA
วันที่: 10 มิถุนายน 2548 เวลา:21:51:17 น.สวัสดีค่า คิดถึงๆๆ
ภาพงามจริงๆ พริ้วไหวเชียว ทำงานมีความสุขนะคะ โดย: prncess
วันที่: 11 มิถุนายน 2548 เวลา:6:41:54 น.แหะ แหะ กว่าจะมาตอบคุณ MDA ก็วันเสาร์แล้วเนอะ
อึมม์ เป็นอีกมุมมองเนอะ ถึงหนีก็หนีไปพร้อม ๆ เคียงข้างกันเนอะ ไม่ใช่เปิดแน่บหนีหายไปคนเดีย โดย: พรายทราย
วันที่: 11 มิถุนายน 2548 เวลา:13:18:33 น.^___^
ขอบคุณนะคะ เจ้าหญิง มีความสุขกับวันหยุดสุดสัปดาห์ แหะ แหะ ถึงจะไม่เหมือนวันหยุดเท่าไรเนอะ โดย: พรายทราย
วันที่: 11 มิถุนายน 2548 เวลา:13:19:36 น.กลางวันอากาศก็ยังร้อน ๆ เหมือนเดิม
เย็นนี้ฝนจะตกอีกหรือเปล่าหนอ ยังนั่งเคียงข้างกับตัวเองทำงานไปเรื่อย ๆ เหมือนเคย เหอะ เหอะ... เดี๋ยวหาไรปะบล็อกเล่นเย็น ๆ ใจดีกว่าเนอะ เนอะ โดย: พรายทราย
วันที่: 11 มิถุนายน 2548 เวลา:13:22:19 น.สวัสดีค่ะ ชอบทุก blog ของพี่มากเลยค่ะ จะมาติดตามเรื่อยๆนะคะ ^^
โดย: หนูแอน IP: 203.152.2.56 วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:17:50:24 น.
อ๊ากกก!
ชอบผ้าคลุมที่ปลิวไสวไปตามแรงลม และผ้าพลิ้วๆ ที่บังเรือนร่างหญิงสาวไว้ครับ ได้อารมณ์ดีเหลือเกิน สุดยอด  ปล. เวลามีน้อย วันนี้เลยขอจิบกาแฟริมหน้าต่างข้างๆ สวน ก่อนนะครับ วันหน้าหากมีเวลาจะตามไปจิบที่ริมทะเลต่อ  โดย: วรบรรณ (ลายปากกา
) วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:10:21:45 น.ขออภัยมากมายพรายทรายไม่ค่อยได้เข้ามาบล็อกอดีตเท่าไร
สวัสดีค่ะคุณหนูแอน ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ กลับมาอีกหรือเปล่าคะ มาอีกก็ทักทายพูดคุยกันได้นะคะ ไม่อ่านนิยายตอนนี้ก็ไม่เป็นไรค่ะ โดย: พรายทราย
วันที่: 6 สิงหาคม 2551 เวลา:0:11:30 น.ภาพสวยเนอะคะ คุณวรบรรณ
ขอบคุณที่แวะมาตรงนี้ค่ะ วันไหนว่างแล้วจิบกาแฟริมหน้าต่าง ริมสวน หรือริมทะเล ได้เลยค่ะ โดย: พรายทราย
วันที่: 6 สิงหาคม 2551 เวลา:0:14:22 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เลือกแล้วเลือกอีกหลายรูป
แล้วก็เขียนอะไรไว้เยอะแยะ
หลายหลากความรู้สึกมาก ๆ
ภาพนั้นก็สวย ภาพนี้ก็สวย หุหุหุ
ในที่สุดก็เลือกภาพที่เข้ากับหน้าฝน
มติเป็นเอกฉันท์...
ลายเส้นแพรผ้าสีขาวใสของรูปนั้นงามจนยากจะถอนสายตาห่าง
แสงเงาเกินบรรยาย...
เป็นภาพสีน้ำมันที่ทั้งงามหมดจด และเนียนจริง ๆ