ชั่วโมงพัก ...ชั่วโมงพัก... ฉันรู้ดีว่า ฉันไม่เคยท้อ ไม่เคยยอมแพ้กับเส้นทางที่ผ่านมา แต่บางครั้งเวลาที่รอบ ๆ ตัวว่างเปล่า จิตใจที่อ่อนล้าเหนื่อยหนัก สภาพแวดล้อมความกดดันที่เกิดขึ้น กร่อนความแข็งเข้มของฉันได้อย่างร้ายกาจ ขอเพียงเสี้ยววินาทีให้ฉันหยุดนิ่ง ๆ ชั่วครู่ เพื่อหลับตาพัก กับใจที่อ่อนล้า ให้น้ำตาได้หลั่งไหลออกมาเสียบ้าง... ยามต้องต่อสู้เพียงลำพัง เดียวดายเช่นนี้ ฉันรู้ดีว่า แม้บางครั้งอาจไม่มีเสียงโห่ร้อง กำลังใจจากผู้ใด แต่ฉันก็ยังมีตัวของฉันเองที่ยังเป็นเพื่อน เป็นกำลังใจให้ตัวเองเสมอมา ที่ยังยืนหยัดต่อ สำหรับย่างก้าวต่อไป กับเบื้องหน้าที่ยังทอดยาวอีกไกล แม้ไม่ว่าจะไกลอีกสักเพียงไหนก็ตาม... ********************************************** ไปรื้องานเก่า ๆ ที่เคยปะไว้ที่ถนนนักเขียน ชั่วโมงนี้อยากพักจริง ๆ ** ภาพประกอบสวย ๆ ** "Patio Escape I" ของ Vivian Flasch 
ขอบคุณ คุณ ตะวันฉาย (ปลายราตรี)
ที่แวะมาเยี่ยม พร้อมด้วยกำลังใจ และคำแนะนำที่ดีที่สุดเลย มีสติในทุกก้าวที่ย่างเดิน.... เดี๋ยวแวะไปเยี่ยมคุณตะวันฉายบ้างดีกว่า ขอบคุณค่ะ โดย: พรายทราย
 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:12:51:19 น.เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะอาจารย์
พักใจนี้สำคัญที่สุด มากกว่าพักกายอีเนอะคะ หากใจล้า แล้ว กายก็ไม่อาจเคลื่อนไปได้... ขอบคุณที่แวะมาค่ะ สตูดิโอริมหาดตรงนี้ ยินดี ต้อนรับให้มาพักผ่อนเป็นแขกประจำค่ะ โดย: พรายทราย
วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:17:03:33 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
,,จะทำให้เรามีสติในทุกทุกก้าวที่ย่างเดิน
,,กำลังใจมีมาให้เพียบค่ะ