ปัจจุบันความเครียดครองเมือง ทุกย่อมหญ้ามากไปด้วยคนเครียด มากเสียจนผมรู้สึกกลัว กลัวว่าสักวันจะโดนโดดกัดลำคองามระหงที่ หวงแหน เลยต้องเขียน Blog นี้ขึ้นมา ทั้งนี้ก็เพื่อช่วยกรอเขี้ยวที่แหลมคมให้ทื่อลงสักนิด (ก็ยังดี)

เรามาทำความรู้จักกับความเครียดกันสักนิด... ย้อนกลับไปสู่การกำเนิดจักรวาล

อะไรนะ! ย้อนไกลไปเหรอ งั้นเอาใกล้ๆ หน่อยแล้วกัน

มนุษย์มีสมองใหญ่กว่าสัตว์อื่น จึงฉลาดกว่า แต่โลกนี้ไม่ต้องการให้มีอะไรที่สมบูรณ์แบบ จึงกระทำการดังนี้

ให้มนุษย์ใช้ความฉลาดพัฒนาสิ่งต่างๆ ได้ แต่ต้องพกความเครียดติดตัวมาด้วย (ใครไม่ใช้ไม่ถือว่าผิดกติกา)

เมื่อมีความเครียดติดตัว มนุษย์ก็กลัวเขาจะว่ามีสมบัติไม่รู้จักใช้ กระวีกระวาดที่จะใช้ แต่ดันใช้ผิดที่ผิดทาง (ความจริงความเครียดก็มีประโยชน์นะ หากใช้อย่างถูกวิธี) แถมยังเสริมสร้างความเครียดอยู่เป็นนิจ คือ คิดอะไรเรื่อยเปื่อย กลับอดีตบ้าง ไปอนาคตบ้าง ขึ้นสวรรค์บ้าง ลงนรกบ้าง ตามฤทธิ์ตามเดช กระทั่งความเครียดผลิดอกออกผลเต็มสมอง

มนุษย์ฉลาดจึงคิดได้มาก เมื่อคิดได้มากจึงเห็นถึงความน่ากลัวต่างๆ บนโลก เมื่อเกิดความกลัว ความระแวงระวังจึงเป็นเงาตามตัว และความฉลาดก็ทำให้รู้ว่า ไม่มีทางที่จะป้องกันได้ทุกสถานการณ์ เลยเกิดความเครียด (แค่นึกก็เครียดแล้ว)

นี่แค่ความเครียดที่เกิดจากความคิดนะ

ยังมีความเครียดที่เกิดจากการเจ็บป่วยของร่างกายอีก เช่น ปวดหัว ปวดคอ ปวดหลัง ปวดไหล่ ปวดสารพัดปวด ( แต่ปวดใจไม่เกี่ยว อันนี้ถือว่าแกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง ) ความผิดปกติของระบบทางเดินอาหาร ระบบทางเดินหัวใจ ระบบกล้ามเนื้อก็มีส่วน

เมื่อทำความรู้จักกับความเครียดแล้ว มาหาวิธีกำจัดมันดีกว่า แต่ถ้ารักไม่ต้องการจะผลักมันออกไปจากใจ หยุดอ่านเสีย... (เดี๋ยวเครียด)



สำหรับผู้อยากกำจัด อ่านต่อ...

พวกแรกเกิดจากปัญหาด้านจิตใจ พวกนี้ง่ายหน่อย แค่พยายามดึงความคิดให้อยู่กับปัจจุบัน น่าจะพอบรรเทา

เชื่อไหม? ความทุกข์ล้วนเกิดมาจากการส่งใจไปคิดถึงอดีตหรือไม่ก็อนาคต หากไม่เชื่อลอง...

เมื่อเกิดความเครียดให้เอาจิตไปจับอยู่ที่ลมหายใจ ดูสิว่าเราหายใจถูกวิธีหรือเปล่า หายใจเข้าท้องพอง หายใจออกท้องยุบ ใครหายใจเข้าท้องยุบ หายใจออกท้องพอง ถือว่าหายใจไม่เป็นนะครับ ดูไปสักพักจะเห็นว่าไอ้เจ้าความเครียดมันหายไป

อะไรนะ!

ยากเหรอ เอาน่า แรกๆ ก็ติดๆ ขัดๆ นิดหน่อย เดี๋ยวก็ชิน เพื่อสุขภาพกายสุขภาพใจของเราเอง คิดบวกไว้ ไม่มีอะไรยากเกินความพยายามของมนุษย์หรอก (ฉลาดซะอย่าง)

ถ้าแค่นี้ว่ายาก ลองมาดูอีกพวกนะครับ

พวกหลังนอกจากต้องรักษาด้านจิตใจแล้วยังต้องรักษาด้านร่างกายด้วย คือ ต้องไปพบแพทย์ หายามารักษาอาการผิดปกติของร่างกาย แต่ก็เนาะร่างกายก็เต็มไปด้วยกองโรคอยู่แล้ว ยามดีใช้ ยามไข้ก็ต้องรักษา หากกายมันทนไม่ไหวก็ตายไปเองแหละ อย่าคิดมาก ใครไม่ตายสิน่าคิด

อีกวิธีในการขจัดความเครียด อันนี้ถือว่าเป็นการรักษาขั้นสุดยอด

นั่นคือ... เข้ามาคุยกับผมไง ผมจะช่วยเติมส่วนที่ขาด ลดสิ่งที่เกิน แต่ถ้าเติมไปเติมมาแล้วออกอาการล้นๆ ก็ตัวใครตัวมันนะครับ

เอาน่า! อย่างน้อยเกินก็ดีกว่าขาด เนาะ


ปล. ขอบพระคุณทุกความรู้ที่เกี่ยวกับโรคเครียด ผมอ่านมาจากหลายที่ รวมทั้งนึกคิดไปเรื่อยเปื่อย อย่าถือเป็นข้อมูลจริงจังนัก เพราะนี่คือคอลัมน์ “น้ำลายแตกฟอง”









~ น้ำลายแตกฟอง ~

~ เพื่อนคนแรก ~
~ นายจะงอนไปถึงไหน ~
~ กลับไปเยี่ยมเพื่อน Blog คนแรกกันเถอะ ~
~ ท่านทำ Blog กันทำไม??? ~
~ เรื่องของคนขี้สงสัย ~
~ ใครคือเพื่อนคนแรกใน Blog ของท่าน ~
~ ชวนคุยเรื่อง "ไข่" ~
~ รวมพล "คนเครียด" ~