ไม่ใช่แค่ กุญแจหาย ชั้นล่างของอพาร์ตเม้นท์ เมื่อผลักประตูกระจกเข้าไป ที่ๆไม่ห่างจากหน้าลิฟท์นัก มีเก้าอี้ไม้สองตัว คงเผื่อไว้ให้คนสูงวัยใช้คอยการขึ้น-ลงของลิฟท์(มั้ง) ถัดไปหน่อย มีโต๊ะไม้สี่เหลี่ยมใหญ่พอๆกับโต๊ะอาหารมีเก้าอี้หกตัวรอบโต๊ะ มีไว้นั่งรอ และไว้นั่งอ่านหนังสือ และนิตยสารรายปักษ์-รายเดือนในอดีต เมื่อผมผลักประตูเข้ามาถึงบริเวณนี้ บ่อยครั้ง ผมเห็นสุภาพสตรีบางคนนั่งรอใครอีกบางคนด้วยสีหน้าที่บึ้งตึง เธอไม่ได้มีความสุขกับการรอคอยใครคนใดคนหนึ่ง เพราะมือหนึ่งของเธอถือถุงอาหารที่เย็น(มันคลายความร้อนไปหมดแล้ว) ทั้งๆที่เธออยากกินในขณะที่มันยังร้อนๆอยู่ บางวัน ผมเห็นเด็กผู้ชายวัยรุ่นนั่งเล่นเกมส์ไม่สนใจใคร เขาเพ่งสายตาบนจอมือถืออย่างขะมักเขม่น นั่นก็คงเพื่อความเพลิดเพลิน และฆ่าเวลาให้เพื่อนเขากลับมาถึงไวๆ (*เออ...ผมขอตั้งข้อสังเกตุนิดนึง คือคนที่เล่นเกมเขาบอกว่าเพื่อความสนุกเพื่อคลายเครียด แต่เท่าที่ผมเห็น ทำไมคนเล่นเกม ส่วนมากจะหน้าตาจริงจังเคร่งเครียดง่ะ) บางวัน ผมเห็นคน(ปกติ) เดินวนไป-มา อยู่หน้าลิฟท์ สายตาเขากวาดมองภาพวาด-ภาพถ่ายไปทั่วข้างฝาผนัง ทั้งๆที่เค้าไม่ใช่ผู้หลงใหลในงานศิลปะ แต่แล้ว เค้าก็เดินออกไปเพื่อกลับมาใหม่หลังจากนั้น และที่เห็นบ่อยที่สุด ก็คงหนีไม่พ้น การที่คนๆนั้นที่นั่งรออยู่ ต้องโทรหาใครสักคน ดีกว่านั่งเฉยๆดูคนเดินเข้าออก เค้าคงโทรหาเพื่อเช็คว่าเพื่อนร่วมห้องถึงไหนแล้ว เพราะเค้าอยากเข้าห้องแต่.....ลืมกุญแจไว้ข้างใน หรือไม่ก็ กุญแจหายไปไหน....ไม่รู้ เมื่อวาน(พุธ 4 กรกฎ)ตอนประมาณ 1 ทุ่ม หลังจากเดินลงจากสถานีราชเทวี เดินผ่านหน้าโรงแรมเอเชีย เพื่อเดินไปร้าน ตักสุรา-สะพานหัวช้าง สองขาเดินไป มือขวาค้นหาพวงกุญแจที่ห้อยอยู่ข้างกระเป๋าสะพาย ...และมันไม่อยู่กับเราแล้ว ตายHa แล้วคืนนี้ Guจะเข้าห้องยังไง เดินย้อนรอยกลับมาตามทางเดิมสายตามองพื้นต่ำ...ไม่พบ ไปถาม รปภ. ประจำสถานีและที่ห้องจำหน่ายตั๋ว...ไม่มีใครเก็บได้ ถอนหายใจ ยาวๆ.......ตัดใจ มานึกออกว่า.... ช่วงระหว่างที่เดินลงบันไดจะไปร้านตักสุรา ได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่งที่เดินตามหลังเรามาห่างสัก 10 เมตร เขาร้องเรียก น้องๆๆๆ งึมงำ งึมงำ ผมหันไปตามเสียง แต่ก็แค่หันไม่ได้ใส่ใจในคำพูด เพราะนึกเอาเองว่า เค้าคงไม่ได้เรียกเราเพราะเราไม่รู้จักกัน อีกอย่างผมเป็นคนที่เดินเร็ว และตอนเดินจะไม่ค่อยสนใจบุคคลรอบข้างเท่าไหร่ จึงอนุมานเอาว่า เราไม่ได้รู้จักกัน เค้าคงไม่ได้เรียกเรา แล้วผมก็เดินห่างจากผู้ชายคนนั้น ออกไป ออกไป และไกลออกไป...... เมื่อกลับมาคิด เขาคงเก็บพวงกุญแจของผมได้ และเขาก็คงทิ้งมันไปแล้ว หลังจากมองไม่เห็นหลังผม ผมควรกลับห้องเลยเพื่อพังประตู หรือเรียกช่างกุญแจ แต่เวลานี้ไม่เหมาะไม่สมทั้งปวง ไปที่ร้านก่อนดีกว่า ผมโทรไปบอกโอเปอเรเตอร์ที่ชั้นล่างอพาร์ทเม้นต์(ปกติจะปิดสองทุ่ม)ว่าขอลูกกุญแจ(สำรอง)ลูกบิดไว้ที่ยามด้วย แล้วกุญแจตัวยูที่คล้องฝาครอบลูกบิดล่ะ???? มันเป็นกุญแจของเราซึ่งทางอพาร์ทเม้นต์ไม่มีสำรอง เค้าบอกเดี๋ยวจะฝากกุญแจลูกบิดและใบเลื่อยหนึ่งใบไว้ให้ที่ยามด้วยเหมือนกัน ตอนนั้น ผมไม่ได้ซีเรียสเรื่องพังกุญแจ แต่ผมกลับนึกถึงใครหลายๆคนที่ผมเคยเห็นพวกเขา ว่าเคยนั่งรอ ยืนรอ ตรงหน้าลิฟท์ เพื่อให้ใครสักคนมาถึงเร็วๆ บางคนอาจอารมณ์เสียให้กับตัวเองที่ลืมกุญแจห้อง หรือ ทำกุญแจหาย บางคนอาจหงุดหงิดให้กับเพื่อนร่วมห้องที่ยังมาไม่ถึงสักที แม้ว่าต้องรอ แม้คนที่ถูกรอจะมาช้าหน่อย พวกเค้ายังดี ที่สามารถเข้าห้องได้ไม่ใช่ด้วยการพังประตูหรือกุญแจ เมื่ออยู่คนเดียว ด้วยกุญแจชุดเดียว จะให้นั่งรอใครเพื่อมาเปิดประตูเข้าห้องได้.... ก็ต้องด้วยแรง(เงิน)ของตัวเราเอง ----------- สรุปผมจ้างยาม 100 บาท ให้เลื่อยฝาครอบลูกบิดทิ้ง และบอกตัวเองใหม่ว่าเราควรมีกุญแจสำรองฝากไว้อีกชุดนะ ... แต่ว่าผมจะเก็บไว้ที่ไหนดี?? ที่ไว้ใจ..... 
..อิอิ..เด็กมหิดลก็ น่ารักนะคะ
 ..เคยทุบประตูห้องตอนตี2เช่นกันค่ะ เพราะฝากกุญแจไว้ที่แม่.. แล้วเค้าก็เอาไปเที่ยวพม่าด้วยค่ะ..  สบายดีนะคะ คุณชล.. โดย: นู๋ญ่า (kayook
 ) วันที่: 5 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:48:56 น.ขำเจ้าของบล็อก
กำลังอ่านเพลิน ๆ มาสะดุ้งกะตรงเนี้ย ตายHa แล้วคืนนี้ Guจะเข้าห้องยังไง  โดย: แ ม ง ป อ
วันที่: 5 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:50:34 น.ร้านเหล้านี่ดีเนอะ...ไม่มีกุญแจก็เข้าได้...ขอให้มีตังค์อย่างเดียวก็พอ...หุหุ
 ...รู้สึกว่าของจะหายบ่อยนะ...  โดย: ตากล้อง...ขี้เมา IP: 125.24.240.176 วันที่: 5 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:11:52 น.
เคยลืมกุญแจไว้ในห้องแล้วออกไป พอปิดประตูเท่านั้นแหละ นึกขึ้นได้เลยว่าลืมกุญแจ
ลงไปทำธุระเสร็จเรียบร้อย ถามเบอร์ของช่างกุญแจจาก รปภ. เฝ้าตึก หมดไปสามร้อย โดย: เจ๊อาร์ต IP: 124.120.6.28 วันที่: 5 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:30:53 น.
รับฝากกุญแจค่ะ.... ไม่คิดค่าฝากค่ะ... อิอิ
............................... น่าเห็นใจจังเลยค่ะ... แบบนี้ สงสัยคุณชลสิทธิ์กำลังหาคนร่วมห้องอยู่รึเปล่าน๊อ... แบบว่าจะได้มีคนเก็บกุญแจสำรองไว้อีกชุดนึง ที่ไว้ใจได้ไงคะ.... (((แซวเล่น จะได้ไม่เครียด อย่าโกรธน๊า..))) ..................................... ถ้าอารมณ์ยังไม่ดีขึ้น.... แวะไปหัวเราะ ไปยิ้มด้วยกันก่อนดีไม๊คะ... คนข้าง ๆ จะได้ใจชื้น...  แก้เครียด จากฝนตก รถติด เศรษฐกิจตก และกุญแจหายค่ะค่ะ แล้วอย่าลืมยิ้มให้คนข้าง ๆ สักนิดนะคะ...  โดย: largeface
วันที่: 5 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:19:51 น. ไปฝากที่ไหนดีน๊อ...ขี้ม่ายออก รู้แต่ว่า อย่ามาฝากกับพี่เลย วันก่อนยังงงตัวเองไม่หาย   ตอนเช้าจะต้องเอากุญแจมาใส่ช่องกระเป๋าที่ด้านหน้า หาไม่เจอ  เฮ๊ย...สงสัยลืมไว้ที่ร้าน  อ้าว...มันมีอยู่พวงเดียวกับกุญแจบ้าน ถ้าลืมไว้ที่ร้าน แล้วเมื่อคืนเข้าบ้านได้ไง    โหย...งงแอนด์งมงม ก้อเจออยู่ช่องถัดไป เฮ๊อ...ตรูเป็นไปด้าย อายุเพิ่ง24เอ๊ง โดย: ฟ้าคงสร่างเมา...แวะมาหาจำปาริมโขง (ฟ้าคงสั่งมา
) วันที่: 5 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:49:06 น.อะแฮ่มๆ ตอบเม้นสักหน่อย...
นัตต้า นี่เด็กคลองหกใช่ป่ะป้าข้างบนหัว เด็กธัญบุรีสวยน้อยหน่อยแต่กินกินเหล้ามาก นู๋ญ่า เด็กมหิดลนี่น่ารักเน๊อะ ยกเว้นอยู่คนเจ๊ๆอะไรแถวๆนี้แหละ  แมงปอ คำที่คุณสะดุ้งน่ะคือคำพูดกับตัวเองอ่ะครับ พูดกับคนอื่นนะ...หยาบกว่านี้อีก เหอๆไม่จริงหรอกสุภาพจะตาย  todayd ขอบคุณที่มาชี้ทางสว่างให้ครับ และขอบคุณกับทุกความเห็นก่อนหน้า โดนใจจริงๆน๊าขอบอก  เพ่ตากล้อง มีอยู่ที่นะที่ไม่มีกุญแจห้ามเข้าอ่ะ... แฮ่มๆ คุก คุก เจ็บคอจัง  เจ๊อาร์ต 500 เฮ้ย 300เรื่องเล็กสำหรับเจ๊น่า แค่ครั้งหนึ่งในชีวิต เอ๊ะหรือว่าหลายครั้งแล้ว คุณรัตน์ ก็อยากอยู่นะประกาศหาอยู่นี่ไง อิอิ แต่ว่าไปชอบอยู่คนเดียวมากกว่า พี่แหม๋ว อายุยังน้อยๆยังหลงๆลืมๆเลยเน๊อะ ไม่กล้าฝากกับพี่แน่ๆเดี๋ยวแกล้งลืมไปหาVodkaกินฟรีบ่อยๆจะเปลืองค่าแท้กซี่เอาขอบคุณทุกคนนะคร๊าบ  ...... เอาเพลงมาแปะไม่รู้ว่าเข้ากับบล็อกเปล่า แต่ชอบน่ะเป็นเพลงมาร์ชประจำตัวเหมือนกันวุ้ย โดย: ชลสิทธิ์
วันที่: 5 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:01:17 น.ไว้ที่กรู ดิ - -
แต่ตอนเบิกกุญแจสำรอง ต้องจ่ายกรู 500 นะ เอิ่ม..... ตักสุรา รินเอา - ไม่ง่ายกว่าเรอะ? โดย: ดาริกามณี
วันที่: 6 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:07:25 น.ถ้าผมเป็นเจ้านายคุณ
ผมคงอึ้ง อึ้ง และ อึ้ง 5555 คุณกล้ามาก เจ้านายคุณคงต้องเป็นคนใจดีพอสมควรนะ ไม่งั้นคุณคงไม่รอดมาพิมพ์คอมเม้นท์ได้แบบนี้ ดีครับ---ตรงไปตรงมาดี แต่ไม่รู้ว่าคนที่นั่น จะชอบ "ความจริง" หรือเปล่า แต่การประชุมที่ไม่มีประเด็นนี่มันกินเวลามากมายเหลือเกิน ผมก็เบื่อและไม่ชอบครับ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 6 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:21:38 น.กุญแจสำรองก็ไว้กับกระเป๋าตังค์ครับ ง่ายดี กระเป๋าหาย กุญแจสำรองหาย
จบกัน หมดสิ้นแหงๆ แต่มันคงหายยากกว่าไว้เดี่ยวๆ จริงไหมครับ โดย: Mr.ใหม่_01
วันที่: 7 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:09:53 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ใช่ซี๊.....เรามันไม่สวยเหมือนเด็กจุฬานี่