"ขนมตาล" ก็แค่ชีวิตเล็กๆ...ที่มาอยู่ร่วมในชายคาบ้านเรา เขียนเล่าเรื่องอะไรมา ก็มากมาย ทั้งบ้านแสนรัก เรื่องกิน เรื่องทั่วไป วันนี้พอมีเวลาอยู่บ้าง นั่งดูรูปเก่าๆแล้วก็ คิดถึง น้องแมวที่บ้าน ที่เข้ามาอยู่ในชีวิตของเราได้สัก 2 ปีแล้ว เป็นเรื่องเล็กๆ แต่เป็นความรัก และความรับผิดชอบที่เราต้องดูไปจนตาย เสมือนมีลูกเพิ่มอีก1 คน เรื่องของเรื่อง เมื่อ 10 ตุลาคม 51 เราทำงาน กลับมาบ้านตอนเย็น ที่บ้านก็ดูแปลกๆไป ไม่นานสายตาก็เหลือบเห็นน้องเหมียวตัวน้อย อายุไม่ถึงเดือน แอบอยู่ข้างๆตู้ทีวี มองไปก็ ร้องอ๋อ แบบนี้นี่เอง!!! ที่ทำให้พ่อและลูกสาวมีอาการแปลกไป ( ที่มาคือคุณสามีค่ะ พามาเข้าบ้าน ) ส่วนสาเหตุเพราะอะไรนั้นไม่ขอลงลึกแล้วกัน ตอนแรก บอกตรงๆว่า ไม่อยากเลี้ยงเลย เพราะ บ้านไม่มีใครอยู่ เหม็น เบื่อ และลุกสาวมีอาการภูมิแพ้ แต่สุดท้าย ก็แพ้ความน่ารัก น่าเอ็นดู จนได้ เลยกำหนดวันเกิดให้เขาเป็น วันที่ 9/9/51 ค่ะ ด้วยตัวสีน้ำตาล เลยตั้งชื่อว่า น้ำตาล เรียกไปแล้ว ไม่สะใจ เลยของเปลี่ยนเป็น ขนมตาล เพี้ยนเสียง จนกลายเป็น หนมตาล นั่นเอง ดีจังที่เขาขับถ่ายเป็นที่ ไม่ทำเลอเทอะ แม้จะดุร้าย ทำเขาขาลูกสาวเป็นลายเพราะรอยข่วนไปบ้างก็ยอมค่ะ นี่ไงคะ รูปที่มาอยู่กับเราตอนแรก ตัวเล็กมากๆ ขนก็ไม่ค่อยมี  เทียบให้เห็นกับขนาดฝ่ามือค่ะ ตัวเล็กมาก  เวลานอนก็ จะเป็นแบบนี้ สังเกตุที่พุง กลมดิ๊กๆ ป่องๆ  เลี้ยงแบบ ตามมีตามเกิด เพราะวันๆก็ขังไว้ที่บ้านอยู่คนเดียว พฤติกรรมไม่ค่อยเหมือนคนอื่นๆ คือ ตื่นคน ดุ ขู่เก่ง แต่ก็น่ารัก และซุกชน ตามระเบียบ  ส่วนรูปนี้ ลูกสาวเรา ลีน่า กะ ลูกชาย หนมตาลค่ะ  แววตาที่ใส กลมโต ไม่มีเสแสร้ง  ชอบนักที่จะไปแอ้งแม้งที่ ตระกร้า แบบนี้   สุดแสนจะสบายจัง เลยคร้าบคุณแม่  งานอดิเรกของเขา คือ จับจิ้งจก ตัวเป็นๆมาเล่นให้หางขาด เล่นเอาที่บ้านเรา จิ้งจกน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด  เก๊กหล่อหน่อยนะ  เสื้อแดง แม่ผมตัดให้  มีตุ๊กตาเน่าๆ เป็นเพื่อนยามนอน  ขี้ตกใจ อะไรๆก็วิ่งหนี ตลอด  ด้วยความที่ไม่ได้กินนมแม่ สุดท้ายก็อาศัยนิ้วแม่ นิ้วใครๆ มาดูด นทุกวันนี้โตเป็นหนุ่มแล้วก็ยังดูดอยู่เลยคะ  รูปนี้หล่อที่สุด เจ้าชายน้อย ของแม่  ที่นี่ชอบๆ คือ นอนอ่าง ทั้งที่บ้านเก่า  นอนที่เก้าอี้ตัวโปรด  นอนที่ผ้านวมนุ่มๆ  น่าสงสารมากเอาก็ตอนที่ต้องไปฝากเลี้ยง เวลาที่แม่และครอบครัวต้องไปต่างประเทศ เห็นแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ เพราะเขาต้องถูกกัดอยู่ในกรง แต่ด้วยความที่ไม่คุ้น สุดท้ายก็อยู่แต่ในตระกร้า ไม่ยอมออดไปไหน  อีกทีก็ตอนที่ต้องพาไปทำหมัน หยุดอยู่บ้านกันทั้ง3 คน เพื่อพาแมวไปส่งที่รพ. กลางวันแวะไปเยี่ยม และเย็นรับกลับ เหมือนไปเยี่ยมคนป่วยทุกอย่าง รูปนี้อาการตกใจ คุณพ่อต้องโอ๋แล้วโอ๋อีกกว่าจะส่งทำหมันได้  กลับมาก็เดินโซเซ เพราะฤทธิ์ยาชา เลิกซ่าไปได้ช่วงนึง คนที่บ้านก็แสนจะเอาใจ อะไรๆ ก็ หนมตาล  ก็แค่เรื่องแมวๆ แต่เขาก็เป็นเพื่อนเล่นกับลูกสาวของเรา ในแบบ ลูกเสื้อน้อย  ไม่มีขัดแย้ง ยินยอมแต่โดยดี  ทุกวันตอนเย็น ผมก็จะมารอที่หน้าประตู ว่าเมื่อไหร่ พ่อ แม่ และพี่สาวจะกลับมาที่บ้านสักที ผมเหงา อยากมีเพื่อนเล่น  แม่บอกว่า "ที่แม่มีบ้านหลังใหม่ได้ ก็เพราะว่า ผมนำโชคมาให้ แม่ว่า เวลาที่ผมมาอยู่ด้วย พ่อทำงานหาเงินได้ง่าย เก็บตังค์กับลูกค้าได้ ทำให้ฝันที่แม่วาดไว้เป็นจริง เพราะ ฐานะทุกอย่าง ลงตัว มีสภาพคล่อง ผมไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า รู้เพียงว่า อยู่กับทุกคนที่บ้านหลังนี้แล้ว มีความสุขจังเลยคร้าบ "  ทุกวันก็ยังนั่งรอ แม่ พ่อ พี่ กลับมาบ้านเร็วๆเหมือนเดิม  บ้านกว้างๆ ผมชอบจัง นึกอยากจะนอนก็นอน  มีสนามหญ้ากว้างๆ และต้นไม้ ให้ผม เข้าไปแอบแม่เล่นซ่อนหาไว้  นี่ไงคร้าบ ลุงตะกาย เพื่อนบ้านของผม  มีพุ่มไม้ที่ไหน มีหนมตาลที่นั่น  แล้วที่สิ่งที่โปรดของผม ก็ยังเป็น การนอนอ่าง( ล้างหน้า ) เหมือนเดิม รูปนี้เคยทำให้ผมเป็นคนดังมาแล้วที่ห้องชายคา แห่ง พันทิป  แม้ตัวผมจะโตขึ้น แต่อ่างก็ยังรับผมไหว  บางคนก็บอกว่า ผมเหมือน หมู มากกว่า แมว อันนี้ผมไม่เถียงครับ  บ่อยครั้ง ที่แม่ ก็ทำร้ายผม ด้วยการจับ อาบน้ำ ผมก็มีทำแม่และพ่อเลือดแตกซิบๆ ไม่ครับ ไม่ได้ตั้งใจ แต่ผมกลัวน้ำครับ ดูสภาพแล้ว ไม่เหลือความหล่อเลย  แม่บอกว่า ผมเลอะ สกปรก มือดำเพราะชอบไปเล่นดิน แม่ต้องอาบน้ำ ให้ผมสะอาด ครับ สะอาด ครับ เพื่อแม่  กว่าผมตัวแห้งก็ต้องเลีย แล้ว เลีย อีก  ขอบคุณนะครับ แม่ พ่อ และพี่ลีน่า ที่ดูแลผม รักผม เพราะ ผมก็รักทุกคนในบ้านนี้คร้าบ 
สวัสดียามเย็นจ้าา ทานข้าวให้อร่อยนะคะ ^^
โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว
 วันที่: 15 กรกฎาคม 2553 เวลา:18:04:27 น.หนมตาลน่ารักมากจ้าา
เห็นแล้วก็คิดถึงแมวที่บ้านจัง ^^ โดย: me-mini-love IP: 118.172.241.82 วันที่: 15 กรกฎาคม 2553 เวลา:19:10:25 น.
เห็นแล้วคิดถึงมะม่วง เมื่อวานโดนงูกิน ช่วยมันไม่ได้ คิดแล้วเศร้า คิดถึงมาก มะม่วงอายุประมาณสองเดือนกว่า
หลายอาทิตย์ก่อนน้องมะม่วงชื่อข้าวเหนียวก็หายไป สงสัยว่าคงถูกงูกินไปเหมือนกัน แง แง แง โดย: รักแมว IP: 124.121.25.107 วันที่: 16 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:01:23 น.
แต่ในวันนี้ วันที่ผ่านวันเกิด "หนมตาล" มาได้ครบ 5 ปี
ในวันนี้ หนมตาลกำลังจะจากเราไปแล้ว.... เดินไม่ได้แล้ว..... ไม่มีใครมารอที่หน้าบ้านตอนกลับบ้านอีกแล้ว.... ไม่มีอีกแล้ว...... โดย: bymy IP: 103.5.27.162 วันที่: 20 กันยายน 2556 เวลา:13:49:23 น.
24 กันยา 56 เวลา 8.10 น.
หนมตาลก็จากเราไปไกลแสนไกล 5 ปี กับ 15 วัน สำหรับแมวที่เป็นลูกรัก... สั้นเหลือเกิน โดย: By_My=ใบไม้ IP: 103.5.27.209 วันที่: 26 กันยายน 2556 เวลา:15:04:08 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [