Final score - Final scene ตามติด 365 วัน
ช่วงนี้งานเยอะ เยอะ และก็เยอะ...
ก็เลยตั้งใจว่าจะหาอะไรเขียนระบายลงบล็อคซะหน่อย..

พอดีวันเสาร์ที่ผ่านมา ได้ไปดูหนังเรื่อง Final score 365 วันตามติดชีวิตเด็กเอ็นท์

ดูจนจบ แล้วไม่เบื่อ แสดงว่าโอเคแฮะ สำหรับหนังที่ไม่ได้มีการวาง shot วางเรื่อง วาง scene ไว้

แต่อาจจะเป็นเพราะเราเลยและผ่านวัยเอ็นทรานซ์มานานมาก

ก็เลยไม่ค่อยเข้าใจกับโอเน็ต เอเน็ต และชีวิตเด็กเอ็นท์ที่ต้องสอบด้วยวิธีนี้เท่าไหร่

การสอบเอ็นทรานส์ที่เราจำได้ มี 4 คณะให้เลือก ชี้เป็นชี้ตาย ด้วยการกาข้อสอบ เพียง 3-4 วัน

หลังจากนั้นก็ได้แต่รอลุ้นๆๆๆ และลุ้น

ในยุคนั้นอินเตอร์เน็ต ยังใช้โมเด็ม 14.4 kbm.
มือถือยังไม่แพร่หลาย
sms ยังส่งไม่เป็น

ทำได้แค่เพียง ภาวนานั่งรอจดหมาย
กับกดโทรศัพท์เท่านั้น

นั่นเป็นความรู้สึกที่ คนทั้งบ้านช่วยกันลุ้นจริงๆ
ถ้าใครทันความรู้สึกนั้นคงนึกออก

ในยุคของเรา จดหมายมาถึงก่อนการประกาศผลแบบอื่นๆ ตอนนั้นเรารู้แล้วว่าเราเอนทรานส์ติด แต่ยังคงนัดเพื่อนๆ(ที่ติดเหมือนกัน)ออกจากบ้าน ไปสนามจุ๊บ จุฬา (ตอนหลังเปลี่ยนมาที่ม.เกษตรแทน) จุดเทียนเพื่อตรวจรายชื่อเอาชัวร์...อีกครั้ง

และแล้วเราก็ได้เฮ... เป็นนิสิตใหม่ของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์..


ผ่านไปจากวันนั้นจนถึงวันนี้ หลายปีมากๆๆๆ
ความรู้สึกเหล่านั้นมันเลือนลางไป
จนกระทั่งมาดูหนังเรื่องนี้ มันช่วยไปงัดเอาอดีตที่ฝังไว้ท้ายๆสมอง ให้เด้งกลับมาอีกครั้ง

บางที เด็กไม่ว่าจะผ่านไปกี่ยุคกี่สมัย อาจจะเปลี่ยนไปด้วยสภาพแวดล้อมและสังคม แต่ความรู้สึกนึกคิดและพฤติกรรม ก็ไม่ต่างกันมากนัก...

จากวันเสาร์ผ่านมาถึงวันจันทร์.. ภาพเก่าๆที่เด้งออกมา มันถูกดูดผลุบกลับไปอีกครั้ง กลับสู่โลกความเป็นจริง

โปรเจคงานมากมาย ถูกส่งผ่านจากเจ้านายมาสู่เรา โปรเจค 3 โปรเจค ต้องถ่ายทำและตัดต่อส่งงานลูกค้าภายในเดือนกุมภา-ถึงต้นมีนา

ต้องเดินทางขึ้นเชียงใหม่-ลำปางกระทันหัน พร้อมตัดต่องานอีกหลายวันต่อๆกัน

ทำให้เรากลับไปนึกถึงคำโฆษณาของภาพยนตร์เรื่อง Final score ที่ว่า เด็กไทยต้องเหนื่อยและเครียดแค่ไหนกับชีวิตการเอ็นทรานส์..

น้องๆเอ๋ย..พี่บอกไว้เลย ว่านั่นเป็นแค่การเริ่มต้น..
ชีวิตจริงมันอยู่หลังจากนั้น เราต้องสู้กับอะไรต่อมิอะไรอีกมากมาย

ทันทีที่คุณเรียนจบ ทุกคนเรียกคุณว่า ผู้ใหญ่ หน้าที่กับความรับผิดชอบจะโถมใส่คุณ จนตั้งตัวไม่ทัน

ขอให้รู้ไว้ว่า ชีวิตในมหาลัย สนุก ใช้มันให้คุ้มค่า
เป็นชีวิตที่เรียกว่า FINAL ของความเป็นเด็กแล้ว

หลังจากนั้น มาลองเทียบดูว่า 365 วันชีวิตคนทำงาน จะเหนื่อยหรือลำบากกว่าตอนเอ็นทรานส์มากน้อยแค่ไหน

... ของอย่างนี้ ต้องลองถึงจะรู้ค่ะ...













Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2550 6:55:57 น.
Counter : 750 Pageviews.

4 comments
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๗ มาช้ายังดีกว่าไม่มา
(2 ม.ค. 2567 07:30:30 น.)
สวัสดีปีใหม่ Rain_sk
(1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๗ มาช้ายังดีกว่าไม่มา
(2 ม.ค. 2567 07:30:30 น.)
สวัสดีปีใหม่ Rain_sk
(1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)
  
ขอบคุณหน้าเพื่อนที่อยู่บล็อคข้างล่างที่ให้ยืมมาตัดต่อนะ...
โดย: BiGBiTe (นก183 ) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:6:58:14 น.
  
น่ารักดีค่ะ รูปที่สองนะคะ
โดย: Namtarn (ลูกลิง กลิ้งไปกลิ้งมา ) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:37:07 น.
  
นึกถึงสมัยเอนท์ สมัยอยู่มหาลัยก็ยังนึกถึงภาพความทรงจำที่ยังสนุกไม่เลือน ตอนเด็กว่าเหนื่อยกับการเรียนแล้ว ทำงานแล้วเหนื่อยๆๆ กว่า แต่ชีวิตต้องมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เหมือนนาฬิกาที่ไม่หยุด และไม่ย้อนกลับ
โดย: buab IP: 124.157.246.122 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:23:27 น.
  
แค่เห็นรูป ก็ขำก๊ากแล้วอ่ะ

แต่
งานคือชีวิต ชีวิตคืองาน บันดาลสุข
ทำงานให้สนุก เป็นสุข เมื่อทำงาน

มีงานทำ ดีกว่า ไม่มีให้งานให้ทำ นะจ๊ะ

สู้ๆ
โดย: Sonne IP: 24.62.122.178 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:53:58 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Bigbite.BlogGang.com

นก183
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด