ไปหาดใหญ่ครั้งสุดท้ายเมื่อ 4-5 ปีที่แล้ว
คราวนั้นขับรถลงไปกัน 2 คน แปะมือกัน
เป็นการขับรถทางไกลที่เรารู้สึกว่าไกลที่สุด
หาดใหญ่ตอนนั้นคึกคัก ผู้คนมากมายข้าวของขายเพียบ..
ผ่านมาจนถึงวันนี้ หาดใหญ่เปลี่ยนไป เงียบเหงา และเต็มไปด้วยความระแวดระวังภัย
ตกเย็นเมืองเงียบสงบ ร้านค้าพากันปิดก่อนพระอาทิตย์ตก
น่าสงสารคนค้าขาย ลมหายใจของเมืองแผ่วเต็มที
หวังว่าคงไม่มีเรื่องร้ายเกิดขึ้นอีก จนทำให้หาดใหญ่ต้องตายลงไป
ไปคราวนี้ลงไปทำงานกับช่างภาพคู่บุญ
อาศัยเจ้านกปีกแดง บินลงไป
ด้วยความที่อุปกรณ์กล้องและขาอยู่ในเคสขนาดใหญ่
ทำให้เราต้องถูกตรวจค้นอย่างละเอียดทุกจุด
แต่เรื่องนี้ไม่น่าตื่นเต้นค่ะ เพราะซ้อมมาแล้วตอนอยู่กรุงเทพ
ช่วงต้นปีก็ถูกตรวจละเอียดอย่างนี้เหมือนกัน
จุดหมายคราวนี้อยู่ที่มอ...อาจารย์ที่นัดไว้บอกว่า..
" เข้ามาเลยหนู บอก limusine ว่าไปตึกได้โนเสาร์"
เราก็งงๆ..เอาวะ ตึกไดโนเสาร์ก็ตึกได้โนเสาร์
ปรากฎว่าคนขับรู้จักจริงๆด้วย
มันคือตึกคณะวิทยาศาสตร์ ที่ตั้งรวมอยู่กับศูนย์ธรณีทรัพยากรอะไรสักอย่าง
เค้าก็เลยสร้างไดโนเสาร์ไว้เป็นสัญลักษณ์
น่ารักดีเลยถ่ายรูปมา
ไปหาดใหญ่คราวนี้อึดมาก เพราะไปเช้าเย็นกลับ
อุตสาห์แบกกล้องภาพนิ่งไปด้วย แต่ก็ไม่ได้ถ่ายอะไร นอกจากไดโนเสาร์
เอาไว้จะแวะไปใหม่นะคะ...หาดใหญ่....