ผู้หญิงรรมดากับทางเดินที่รรมดา
ฉัน...ผู้หญิงแสนธรรมดา
....ในทางเล็กๆ
ในสายหมอกที่ฉันจดจ้อง
คือทางเดิน...ที่ต้องก้าวไป
...จุดหมาย
ที่แห่งไหนที่มุ่งหวัง
หวังเล็กๆของคนเดินทาง
.....อย่างน้อยก็ใครสักคน
ใครสักคนที่รู้ใจ.......
เพื่อนพ้อง....
พี่น้อง....
...อาจเป็นใครสักคน
...................ใครสักคน
หรือจุดหมาย
อาจเป็นแสงตะวัน
.....แสงบางๆ
ที่ส่องลอดผ่านสายหมอก
....แบ่งปันความอบอุ่นบนทางเดิน
.............................เพียงแสงเล็กๆ
เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ