จะว่าไปก็สนใจบอร์ดเกมมานานแล้ว แต่ไม่มีโอกาสได้ลองเล่นจริงๆ จังๆสักที ได้ดูจากรายการ ในเฟซบุ๊กของคนที่รู้จักแล้วก็น่าสนใจดี เพราะคงต้องคิดวางแผนเยอะๆ เหมือนตอนที่เล่นหมากล้อม และที่สำคัญกว่านั้น คือมันเล่นได้หลายคนน่าจะสนุกดีเหมือนกัน

ตอนไป Noise Market ได้คุยเรื่องบอร์ดเกมกับเพื่อนของพี่ ว่าแถวม.เกษตรนั้นมีร้านเล่นบอร์ดเกมอยู่(และคิดว่าต้องลองไปเล่นดูให้ได้) คงเป็นความบังเอิญที่ชวนเพื่อนออกไปกินบุฟเฟ่ต์ปิ้งย่างแถวนั้นพอดีเลยเห็นว่าข้างๆ ร้านปิ้งย่างนั่นแหละ คือร้าน BITBOX – ร้านบอร์ดเกมที่เราตามหามานาน

อิ่มหนำสำราญแล้วก็เลยชวนเพื่อนเข้าไปเล่นดูสักหน่อยกะไปลองให้รู้ว่าเป็นยังไง สักชั่วโมงแล้วค่อยกลับ ที่ไหนได้…

เปิดประตูร้านเข้าไปแบบเหวอๆ ทำตัวไม่ถูก เราไปตอนร้านเพิ่งเปิดเลยยังไม่มีคนเท่าไหร่นัก
“เอ่อ ถ้าพวกผมเล่นไม่เป็นเลยนี่มีสอนมั้ยครับ”
“แน่นอนครับ คนที่มา 70% ก็เล่นไม่เป็นทั้งนั้นแหละ”ได้ยินอย่างนี้ก็ชื่นใจ ค่อยมีความมั่นใจขึ้นมาหน่อย

ความที่ไม่เคยเล่นเกมอื่นมาก่อนเลยได้แต่ให้พี่เจ้าของร้านแนะนำให้ เอาแบบที่เล่นได้สองคนเกมแรกจำชื่อไม่ได้ กติกาคือให้เราแข่งกันปะผ้าลงบนกระดานสะสมกระดุมแล้วมานับแต้มหลังจากที่เดินไปถึงจุดสิ้นสุดของเกมแล้ว บอกตรงๆว่ามึนกับกติกามาก มีอะไรให้จำเยอะไปหมด สับสน แต่พอเล่นไปเรื่อยๆ ก็เข้าใจมากขึ้นและพบว่าเกมที่ดูไม่เร้าใจ แข่งกันทำคะแนนใสๆ จะน่าเบื่อแต่เล่นไปเล่นมาแล้วสนุกน่าดู ต้องคิด ต้องแข่งกัน แย่งความได้เปรียบกับคู่แข่ง ได้คิดอะไรเยอะเหมือนกัน

เล่นเกมแรกเสร็จ มีลูกค้าสองคนว่างอยู่พอดี พี่เจ้าของร้านเลยถามว่า “เล่นด้วยกัน4 คนได้มั้ย จะสนุกกว่า” จังหวะนั้นจะปฏิเสธก็ยากแล้ว เลยตกลงเล่นกัน และรวมคนสอนด้วยเป็น5 คน คราวนี้เป็นเกมการ์ด ของชอบ เพราะว่าสมัยก่อนชอบเล่นเกมการ์ดประมาณนี้อยู่แล้วเกมนี้ชื่อ Thunderstone เป็นเกมแนว deck building แต่ละคนจะมี deck (กองการ์ด)เริ่มต้นเหมือนกัน แล้วค่อยๆ ซื้อของ สร้างรูปแบบของ deck ตัวเองไปเรื่อยๆแล้วค่อยไปสู้กับมอนสเตอร์ เพื่อสะสมคะแนน (ที่ได้จากมอนสเตอร์ในดันเจี้ยน)แล้วนำมานับคะแนนกันว่าใครจะมีคะแนนมากที่สุดในตอนท้าย

รูปแบบของ deck นั้นอยู่ที่เราจะเลือกสร้างได้ตามใจชอบตามความถนัด ตามสไตล์การเล่นของตัวเอง ซึ่งเปิดโอกาสให้เราใช้ความคิดสร้างสรรค์และคิดกลยุทธ์ของตัวเองได้เต็มที่ว่าจะเอาชนะได้อย่างไร ยิ่งเล่นไปความสนุกยิ่งเพิ่มขึ้น จากที่เงียบๆเป็นคนแปลกหน้า ก็ได้พูดคุยกัน หัวเราะด้วยกัน และความที่แถวนี้เป็นบริเวณม.เกษตร คนที่มาเล่นก็มีแนวโน้มจะเป็นคนในมหาลัยค่อนสูงเลยทำให้เราคุยกันได้ง่ายขึ้น และได้รู้จักกันมากขึ้น

จากที่คิดว่าจะเล่นสนุกๆ เกมกลับดึงให้เราอยู่กับมันเกือบสามชั่วโมงเวลาผ่านไปเร็วมาก แต่พวกเราทั้งโต๊ะไม่มีใครเบื่อเลยกลับสนุกด้วยซ้ำว่าตัวเองจะเอาชนะเกมนี้ได้ยังไง

ไม่ได้ทำอะไรจนลืมเวลาแบบนี้มานานแล้วเหมือนกัน เหมือนกับได้กลับไปเป็นอีกครั้งความรู้สึกเหมือนเล่นหมากล้อมครั้งแรก แล้วนั่งเล่นกับเพื่อนจนมืดเป็นความรู้สึกที่ดีจริงๆ

ได้สนุก ได้หัวเราะ ได้จมกับความคิดของตัวเอง ได้เพื่อนใหม่

“ไว้มาเล่นอีกนะครับ”
ถึงไม่ชวน ผมก็ต้องพาตัวเองมาที่นี่บ่อยแน่ๆ