หมายเหตุก่อนอ่าน : เมื่อกล่าวถึงการอ่านหนังสือ หมู่นี้รู้สึกจะเป็นกิจกรรมที่ห่างไกลเราออกไปค่อนข้างมากแล้ว ทั้งที่เมื่อก่อนอย่างน้อยก็หนังสือการ์ตูนดีๆ สักเล่ม

นี่กี่เดือนมาแล้วนะที่เราไม่ได้จับหนังสืออย่างเป็นจริงเป็นจังเลยซักนิด เพียงแต่วันวานเกิดนึกครึ้มใจหยิบหนังสือเล่มโปรดที่สุดขึ้นมา เพราะนานมาแล้วที่เราชื่นชอบวรรณกรรมประเภทเรื่องสั้นมาก โดยเฉพาะผลงานที่ประทับใจที่สุด ก็คือ วรรณกรรมเรื่องสั้นที่เขียนโดยคุณ "วินทร์ เรียววรินทร์" ซึ่งผู้นี้ก็ถือได้ว่าเป็นแรงใจสำคัญที่ทำให้เรายังคงเขียนนั่นเขียนนี่เล่นๆ อยู่เสมอ จนกระทั่งสามารถค้นหาพื้นที่ในบล็อกน้อยๆ นี้ เป็นสถานที่ในการขีดเขียนถ้อยคำที่นำพาประสบการณ์หลากหลายมาสู่เรา แม้จะไร้วาสนาสัมผัสถนนวิชาชีพนักเขียนอย่างแท้จริงก็ตาม แต่ความฝันเล็กๆในพื้นที่น้อยๆ แห่งนี้ก็ทำให้เรามีความสุขได้บ้าง

"รอยเท้าเล็กๆ ของเราเอง " ของคุณวินทร์ เลียววาริณ เป็นหนังสือที่เมื่อได้อ่านคราวใด ก็เหมือนได้ฟื้นฟูแรงกายแรงใจต่อสู้ฟันฝ่าต่ออนาคตที่คดเคี้ยวของเรามากยิ่งขึ้น ซึ่งครานี้ หงส์ฯ ได้คัดเลือกเนื้อความอันคมคายกระทัดรัด มีแง่มุมแนวคิดน่าสนใจ มาเล่าสู่กันอ่านในบล็อกแห่งนี้ และเชื่อว่า แม้ถ้อยคำเพียงประโยคเดียวก็อาจมีคุณค่าที่จะพยุงเราให้ขึ้นมามีแรงใจอีกครั้งหนึ่ง จึงอยากเผยแพร่สิ่งที่เคยได้อ่านผ่านตาหงส์อรุณแลกเปลี่ยนแบ่งปันสู่กัน เพื่อจะได้ระลึกถึงความทรงจำที่ดีต่อวรรณกรรมที่สร้างสรรค์กำลังใจอย่างมีคุณค่าสาระอย่างเช่นเรื่องนี้ “รอยเท้าเล็กๆ ของเราเอง”