|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
คัดสรรสาระจากวินทร์ เลียววาริณ ใน รอยเท้าเล็กๆ ของเราเอง
คัดสรรสาระจากวินทร์ เลียววาริณ ใน
รอยเท้าเล็กๆ ของเราเอง
|
|
|
หมายเหตุก่อนอ่าน : เมื่อกล่าวถึงการอ่านหนังสือ หมู่นี้รู้สึกจะเป็นกิจกรรมที่ห่างไกลเราออกไปค่อนข้างมากแล้ว ทั้งที่เมื่อก่อนอย่างน้อยก็หนังสือการ์ตูนดีๆ สักเล่ม
นี่กี่เดือนมาแล้วนะที่เราไม่ได้จับหนังสืออย่างเป็นจริงเป็นจังเลยซักนิด เพียงแต่วันวานเกิดนึกครึ้มใจหยิบหนังสือเล่มโปรดที่สุดขึ้นมา เพราะนานมาแล้วที่เราชื่นชอบวรรณกรรมประเภทเรื่องสั้นมาก โดยเฉพาะผลงานที่ประทับใจที่สุด ก็คือ วรรณกรรมเรื่องสั้นที่เขียนโดยคุณ "วินทร์ เรียววรินทร์" ซึ่งผู้นี้ก็ถือได้ว่าเป็นแรงใจสำคัญที่ทำให้เรายังคงเขียนนั่นเขียนนี่เล่นๆ อยู่เสมอ จนกระทั่งสามารถค้นหาพื้นที่ในบล็อกน้อยๆ นี้ เป็นสถานที่ในการขีดเขียนถ้อยคำที่นำพาประสบการณ์หลากหลายมาสู่เรา แม้จะไร้วาสนาสัมผัสถนนวิชาชีพนักเขียนอย่างแท้จริงก็ตาม แต่ความฝันเล็กๆในพื้นที่น้อยๆ แห่งนี้ก็ทำให้เรามีความสุขได้บ้าง
"รอยเท้าเล็กๆ ของเราเอง " ของคุณวินทร์ เลียววาริณ เป็นหนังสือที่เมื่อได้อ่านคราวใด ก็เหมือนได้ฟื้นฟูแรงกายแรงใจต่อสู้ฟันฝ่าต่ออนาคตที่คดเคี้ยวของเรามากยิ่งขึ้น ซึ่งครานี้ หงส์ฯ ได้คัดเลือกเนื้อความอันคมคายกระทัดรัด มีแง่มุมแนวคิดน่าสนใจ มาเล่าสู่กันอ่านในบล็อกแห่งนี้ และเชื่อว่า แม้ถ้อยคำเพียงประโยคเดียวก็อาจมีคุณค่าที่จะพยุงเราให้ขึ้นมามีแรงใจอีกครั้งหนึ่ง จึงอยากเผยแพร่สิ่งที่เคยได้อ่านผ่านตาหงส์อรุณแลกเปลี่ยนแบ่งปันสู่กัน เพื่อจะได้ระลึกถึงความทรงจำที่ดีต่อวรรณกรรมที่สร้างสรรค์กำลังใจอย่างมีคุณค่าสาระอย่างเช่นเรื่องนี้ รอยเท้าเล็กๆ ของเราเอง
"การเดินทางไกลหมื่นลี้ เริ่มต้นที่ก้าวแรก"
เล่าจื้อ |
"จากเม็ดยาถึงขยะใต้พรม"
"....เราส่วนใหญ่ในวัยเด็กล้วนผ่านคำถาม "โตขึ้นอยากเป็นอะไร?" หลายคนผ่านมาครึ่งชีวิตก็ไม่สามารถทำฝันให้เป็นจริง
อุปสรรคของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ของบางคนคือความกลัว
ของอีกบางคนคือความท้อแท้ ความเศร้าหมอง ไปจนถึงความเบื่อหน่าย
เหล่านี้คือเชื้อโรคแห่งอารมณ์ที่ก่อให้เกิดอนุมูลอิสระในหัวใจ
บางคนกวาดขยะเข้าไปซ่อนใต้พรมหัวใจ หลับตาพยายามลืมมันเสีย แต่ความจริงคือทุกครั้งที่ลืมตา ปัญหาก็รออยู่ตรงหน้าเราเช่นเดิม
นานวันเข้า ขยะที่เก็บสะสมไว้ก็เน่าเหม็น
ใจของคนเราก็เช่นเดียวกับเครื่องยนตร์
ต้องทำความสะอาดเปลี่ยนน้ำมันเครื่องสม่ำเสมอ...." |
" บางครั้ง
เราต้องกล้าเผชิญชีวิตในโลกอย่างหนอนที่ไชผลแอปเปิ้ลจากจุดหนึ่ง โดยไม่รู้ว่าจะไปโผล่ที่ตรงไหน นั่นทำให้การเดินทางนั้นพิเศษ " |
" บางทีเราคงไม่มีทางมีเวลาว่าง หากเราไม่ตั้งใจที่จะมี " |
" ความอึด เป็นเพียงคำคำเดียวที่อธิบายว่า ทำไมคนที่ดูเหมือนจะไร้ค่า (ที่ควรไปตายและเกิดใหม่)
สามารถทำในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ จนคนทั้งโลกคารวะ " |
" การรีบร้อนหาแฟน
ก็เหมือนการเดินทางไกลโดยไม่ตรวจสภาพรถก่อน " |
" การใช้ชีวิตก็เหมือนการเล่นว่าวกลางสายลมแรง
คุณไม่มีเวลามาเปิดตำราว่าต้องทำอย่างไร " |
" ไอน์สไตน์เคยบอกว่า หัวใจของทฤษฎีสัมพัทธภาพของเขานั้น
อธิบายได้ด้วยการเปรียบเทียบดังนี้
"วางมือของคุณบนเตาร้อนหนึ่งนาที มันดูยาวนานเหมือนหนึ่งชั่วโมง
นั่งกับสาวสวยหนึ่งชั่วโมง มันสั้นแค่นาทีเดียว " |
" ...เราก็อาจใช้เวลาอย่างมีประโยชน์มากกว่านี้
หากเรารู้ว่าเวลาแต่ละหนึ่งนาทีนั้นเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว " |
" คบเพื่อนไม่ดี ก็เหมือนพบหนังสือ
ที่ทุกหน้าว่างเปล่าและยังอ่านต่อไป " |
" ใบไม้เก่าร่วงหล่นจากต้นลงสู่โคน เพื่อเป็นปุ๋ยให้ตัวมันเอง
ประสบการณ์ที่เลวร้ายในชีวิต เป็นอาหารวิเศษให้เราเจริญเติบโตขึ้น " |
" บางทีเราชอบคิดให้ยากเข้าไว้ ยิ่งซับซ้อนยิ่งดี แสดงว่าฉลาด
แต่ความจริงคือ ทางที่ง่ายที่สุดมักดีที่สุด " |
" สื่อบรรเทิงล้วนกระหน่ำภาพของซินเดอเลล่า ที่สามารถรวยทางลัด
พบเจ้าชายในฝันผู้สามารถช่วยเธอ และมีความสุขตลอดกาล
ค่านิยมแสนเท่ห์นี้ ทำให้ช่องว่างของสังคมถ่างกว้างออกทุกที
ดอลลี พาร์ตัน นักแสดง,นักร้อง เคยบอกว่า
"ที่ฉันเห็นก็คือ ถ้าคุณอยากได้สายรุ้ง คุณก็ต้องสร้างฝนขึ้นมาก่อน"
แน่นอน คุณสามารถสร้างสายรุ้งได้ด้วยวิธีอื่น
เช่น ฉายภาพสายรุ้งบนจอ หรือผ่านผลึกแก้ว
แต่สายรุ้งของแท้จากฝน อย่างไรก็แตกต่างจากสายรุ้งปลอมๆ
มันเย็นฉ่ำกว่า ...." |
จากเรื่องสั้น " เปลือกของสุภาพชน"
" ครั้งหนึ่ง เอกอัครราชทูตเยอรมันมาขอพบไอน์สไตน์ที่บ้าน
ภรรยาของไอน์สไตน์บอกสามีว่า
" ทำไมคุณไม่ไปเปลี่ยนชุดที่มันเรียบร้อยกว่านี้เล่า?"
ไอน์สไตน์ตอบว่า " ถ้าเขาอยากพบตัวฉัน ฉันก็อยู่นี่แล้วไง
แต่ถ้าอยากดูเสื้อผ้าของฉัน ก็พาเขาไปเปิดตู้เสื้อผ้าดูซิ " |
" คนจำนวนมากรู้สึกเขิน เมื่อต้องบอกรักคนอื่น
คนอีกไม่น้อยมองว่าทำไมต้องชมคนอื่น
บางคนบอกว่าชื่นชมในใจก็พอแล้ว
พวกเขาลืมไปว่า ไม่มีใครได้ยินคำชมที่อยู่ในใจ
คำชมและคำบอกรักเป็นของฟรี
ให้คนอื่นมากเท่าไรก็ไม่มีวันหมดจากคลังหัวใจ " |
" คลื่นลูกใหม่ทุกลูก ล้วนต่อยอดมาจากซากของคลื่นลูกเก่า
ประวัติศาสตร์มีไว้ศึกษาประสบการณ์ของคนอื่น
จงเรียนรู้จากบทเรียนชีวิตของคนอื่น
ใช้ประโยชน์จากมัน เฉกเช่นว่ามันเป็นของเรา " |
" การเลียนเพื่อรู้เป็นเรื่องดี แต่การรู้เพื่อเลียนไม่ใช่
โลกหมุนไม่หยุดเพราะมีคนกลุ่มหนึ่งพยายามวิ่งหนีเงาของตนเองไปข้างหน้า
คนพันธุ์นี้เชื่อว่ามีอะไรใหม่ๆ รอให้สร้างอยู่เสมอ ไม่มีวันหมด
นี่จึงทำให้การสร้างสรรค์มีความหมาย
หากไม่สามารถสร้างรอยเท้าของตนเองได้
ก็มิยอมเหยียบลงบนรอยเท้าของคนอื่น
รอยเท้าของตนเองถึงจะจาง แต่ก็เป็นรอยเท้าของเราเอง
ย่างก้าวของเราถึงจะสั้นและช้า แต่ก็เป็นก้าวของเราเอง " |
" สัมพันธภาพที่เกิดจากการปกครองด้วยพระเดชอย่างเดียว
เป็นสัมพันธภาพที่ตั้งบนฐานความกลัว
สัมพันธภาพที่เกิดจากการปกครองด้วยพระคุณ
ก็อาจเช่นคั้นน้ำจากผลไม้ได้เพียงครึ่งผล
ในโลกแห่งความจริง เราต้องการทั้งไม้แข็งและไม้อ่อน
นักปกครองที่ประสบความสำเร็จ คือ
ผู้ที่รู้ว่าเมื่อใดต้องใช้ความแข็ง เมื่อต้องใช้ความอ่อนโยน
แข็งแรงแต่ไม่แข็งกระด้าง อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ " |
" ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยไม่ใช่ความล้มเหลว
ความล้มเหลวคือความคิดที่ว่า
ตนเองไม่สามารถประสบความสำเร็จในชีวิต
หากไม่ได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัย " |
" อกหักก็เหมือนหวัด ติดง่าย หายง่าย " |
" มือกระบี่ชั้นหนึ่งในแผ่นดิน มองท่วงทีของศัตรูอย่างระวัง
ตวัดกระบี่ในมือเพียงฉับเดียว ก็เข่นฆ่าฝ่ายตรงข้าม
มือกระบี่ชั้นรองต้องประกระบี่ดังโคร้งเคร้งนานนับชั่วโมง
ราวกับอยากบอกว่า ข้าก็ใช้กระบี่นะโว้ย
โลกรับรู้ แต่คมกระบี่ก็บิ่น ต้องเสียเวลาลับกระบี่อีกหลายวัน " |
" ความรักธรรมชาติ มิได้หมายถึงการเดินทางไกลไปชมสวนใหญ่โต
มิใช่การเกลือกกลิ้งบนผืนทรายขาวริมทะเล
หรือการเดินทางขึ้นยอดภูเพื่อชมโลก
ความรักธรรมชาติ อาจเป็นเพียงการดูเศษใบไม้ที่ร่วงหล่นตามทาง
การดูซากร่วงโรยของสรรพสิ่ง และสามารถพิศวงถึงความงามของความจริง " |
" ร่างกายของเรา ' ตาย ' ไปทุกวัน
ทุกๆ นาทีมีเซลล์ของเราตายจากไป และมีเซลล์ใหม่ๆ มาทดแทน
แม้ระบบของตัวเรายังคงอยู่ แต่จะว่าไปแล้ว
เราในวันนี้ย่อมไม่ใช ' เรา ' ในวันก่อน
เราเพียงแต่ตายไปทุกๆ วันโดยที่เราไม่รู้ตัว
นอกเหนือจากกายภาพ อารมณ์ของเราก็เกิดและตายไปทุกขณะ
ประเดี๋ยวรัก ประเดี๋ยวเกลียด อีกครู่โกรธ
' ความตาย ' จึงเป็นความเปลี่ยนแปลงชนิดหนึ่ง " |
" คนที่ชักกระบี่ขึ้นมาฟันวันละสองสามกวัก เพราะกลัวเมื่อย
ไม่มีวันเป็นจอมกระบี่ได้
ทำงานไป มองนาฬิกาไป ก็คงต้องทำงานไป มองนาฬิกาไปตลอดชีวิต
คนที่คิดต้องชั่ง-ตวง-วัดทุกงานที่ทำ
ยากนักที่จะเปลี่ยนงานทรมานเป็นงานในฝันได้
เพียงแค่กลัวว่าจะขาดทุน ก็ขาดทุนแล้ว" |
" เคยเห็นผึ้งฆ่าตัวตายไหม
เคยได้ยินมดบ่นไหม
เคยได้ยินนกนินทาชาวบ้านไหม
หรือว่าพวกมันรู้ว่ามีเวลาเหลือบนโลกนี้เพียงเล็กน้อย
จึงไม่ยอมเสียเวลาทำเรื่องที่ไร้ความหมาย " |
" บางครั้งชัยชนะ ก็ขึ้นอยู่กับขนาดของหัวใจ " |
" หากไม่มีกลางคืน หิ่งห้อยคงไม่สามารถเปล่งแสนสวยออกมาให้เราชม
หากไม่มีอุปสรรค เราก็คงไม่มีวันใช้ขีดความสามารถของเราถึงที่สุด " |
" โลกนี้ไม่มีงานสกปรก
งานสกปรก คือ งานของคนใจสกปรกเท่านั้น
โลกนี้ไม่มีงานต่ำต้อย
งานต่ำต้อย คือ งานของคนที่คิดว่าตนเองไม่มีค่าเท่านั้น " |
" ...อดีตก็คืออดีต ไม่ว่าจะเกลียดมันอย่างไร ก็ต้องอยู่กับมัน
ชีวิตมิได้ดำเนินไปตามที่เราคิดเสมอไป
การทำผิดเป็นเรื่องธรรมดา
การไม่เรียนรู้จากการทำผิดนั้นเป็นความเขลา
การยึดติดกับความผิดนั้นเป็นความเกลียดตนเอง " |
" โลกดูเหมือนจะหมุนช้าลง และใบไม้ดูสวยขึ้น
สำหรับบางคน การใช้ชีวิตอย่างธรรมดา
แต่มีคุณภาพคือการใช้ชีวิตที่ดี
คุณค่าของชีวิตมิได้อยู่ที่ความเร็ว หรือใครทำอะไรมากกว่า
บางที ปรัชญาชีวิตมิได้อยู่ในตำราของจอมปราชญ์คนใด
หากอยู่ในชีวิตประจำวันของเรานี่เอง " |
" คำชมเป็นของหวาน คำวิจารณ์เป็นยาขม
แต่หากไม่รู้จักความขม
ไหนเลยจะซาบซึ้งกับความหวานได้เต็มที่ " |
" พระอาทิตย์ตก แล้วก็ขึ้นใหม่อีก " |
|
|
|
Create Date : 21 พฤศจิกายน 2551 |
Last Update : 16 ธันวาคม 2551 16:54:12 น. |
|
2 comments
|
Counter : 794 Pageviews. |
|
|
|
โดย: *ตู้-แดง* วันที่: 21 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:59:19 น. |
|
|
|
โดย: nuty IP: 118.174.143.105 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:38:15 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ขอบคุณ ที่คัดสรร นำมาฝากกัน