ความเดิม:แบกเป้เที่ยวกระบี่ ตอนที่ 1แบกเป้เที่ยวกระบี่ ตอนที่ 2----------------------------------------
ความจริงอยากจะเขียนแล้วโพสต์ลงเว็บถ่ายภาพหรือเว็บท่องเที่ยวเหมือนกันครับ แต่เนื่องจากภาพที่ถ่ายไม่ดีพอที่จะไปอวดชาวบ้านได้ แถมข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวก็ไม่มีจะไปบอกคนอื่นๆเขาอีก เราไปเห็นต้นมะพร้าวสองต้นเราก็เห็นแค่นี้ ไม่รู้เลยว่ามันอยู่ไฟลั่มสปีชี่ส์อะไร มีที่มาที่ไปยังไง ที่บ่นๆนี่เพราะว่าเว็บบางเว็บถ้าจะโพสต์รูปที่ไปเที่ยว เขาให้ลงข้อมูลสถานที่นั้นๆด้วยแน่ะ ไอ้เราดันรู้อยู่อย่างเดียวคือชื่อสถานที่ แหม..ก็อะนะ เราไปเที่ยวอะ ไม่ได้ไปทำ thesis วิชาภูมิศาสตร์หรือประวัติศาสตร์ บอกได้อยู่อย่างเดียวคือมันสวยมาก เสียอย่างเดียวคือกล้องผมไม่มีอุปกรณ์ที่จะถ่ายภาพเหล่านั้นให้ออกมาสวยอย่างที่ใจอยากได้ อย่างเช่น ฝูงปลาว่ายในน้ำใสๆนี่ผมถ่ายไม่ได้เลย (ไม่มี C-PL) ได้มาแต่แสงสะท้อนของดวงอาทิตย์บนผิวน้ำทะเล อยากได้ท้องฟ้าที่ฟ้าพร้อมกับภาพที่ชัดของต้นไม้นี่ก็ทำไม่ได้ หรือว่าเราถ่ายไม่เป็นหว่า
ท่าเรือบริเวณด้านหน้าเกาะจะมีเรือวิ่งเข้าออกตลอดวันเพื่อรับ-ส่งผู้โดยสาร
ตอนที่อยู่บนเกาะผมพักที่โรงแรมที่ใกล้ท่าเรือครับ แบบว่าขึ้นจากเรือถ้าเดินดีๆนี่ไม่ถึงสองนาทีด้วยซ้ำ อย่างว่ามาค้างคืนบนเกาะครั้งแรกเห็นโรงแรมแรกก็เดินเข้าเลย เสียดายตังค์เหมือนกัน แหะๆ เพราะค่าที่พักเป็นราคาสองเท่าของห้องพักที่ผมไปสอบถามตอนเดินขึ้นชมวิวเลย แต่ไม่เป็นไรครับ มีเงินขวัญถุงมาด้วยหนึ่งวันก่อนมาพอดี เรื่องของเรื่องคือที่บริษัทเก่าที่เคยทำงานเขาอยากให้พนักงานรู้เรื่องเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่บริษัทขาย พอดีผมรู้เรื่องนิดหน่อยเลยไปเล่าให้ฟังอยู่ 2-3 ชั่วโมง ได้ซองค่าตอบแทนมีธนบัตรในซองอยู่ครึ่งหมื่น ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีค่าตัวเยอะขนาดนี้เลย เคยแต่สอนคอมฯชั่วโมงละร้อยห้าสิบ :P แต่ผมเดาเอาว่าคงเป็นเงินค่าที่ปรึกษาต่อไปภายหน้ามากกว่า ประมาณว่าซื้อใจกลัวผมขี้เกียจให้คำปรึกษา ถึงตรงนี้ผมป้องปากพูดเบาๆเลยว่าได้ใจผมไปแล้ว (ฮา)
ภายในบริเวณเกาะพีพี ในวันที่นักท่องเที่ยวเบาบางอันเนื่องจากไม่ใช่ฤดูท่องเที่ยว
ที่บนเกาะพีพีส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวต่างประเทศซักเกินเก้าสิบเปอร์เซนต์ครับ มีร้านรวงขายของที่ระลึก ขายอุปกรณ์เกี่ยวกับการดำน้ำ อุปกรณ์เกี่ยวกับการท่องเที่ยวบนเกาะและบริเวณใกล้เคียง มีบริษัทนำเที่ยวทั้งของไทยและต่างประเทศ ทั้งนำเที่ยวดูปะการัง ดำน้ำตื้น ดำน้ำลึก ทุกวันนี้มีร้านอินเตอร์เน็ตความเร็วสูงผุดราวดอกเห็ดครับ ราคาค่าใช้บริการก็นาทีละสองบาท ผมว่า 5-10 นาทีนี่เกินพอสำหรับเช็คและส่งเมล์ครับ เพราะทุกร้านเป็นไฮสปีดอินเตอร์เน็ตทั้งนั้น (ไปได้ไงไม่รู้) ถ้าใครนึกภาพไม่ออกให้หลับตานึกถึงถนนข้าวสารครับ เหมือนกันทั้งรูปแบบ ร้านค้า ผับ คาเฟ่และนักท่องเที่ยว ต่างกันอย่างเดียวตรงที่ที่ข้าวสารไม่มีนักท่องเที่ยวฝรั่ง หรือสาวหมวยใส่บิกินี่เดินไปเดินมาให้เราดูเท่านั้นเอง
ถ้าเราไปโดยยังไม่ได้ซื้อทัวร์หรือแพคเกจท่องเที่ยวจากที่ใด บนเกาะจะมีบริษัทนำเที่ยวซึ่งเขาจัดแพคเกจ One Day Trip ไว้ให้เราเลือกว่าจะไปเที่ยวที่ไหนครับ ซึ่งก็มีดูปลา ปะการัง ปีนเขา มุดถ้ำ แล้วแต่เราจะเลือกครับ สนนราคาประมาณ 500 - 1000 บาทต่อคน การซื้อแพคเกจแบบนี้เราจะไปกับนักท่องเที่ยวอื่นๆครับ เมื่อจำนวนครบตามที่ต้องการแล้วทางบริษัทก็จะพาไปลงเรือเที่ยวตามรายการ ทัวร์เหล่านี้จะออกตั้งแต่ช่วงเช้าครับ (ประมาณ 9 ถึง 11 โมง)
เรือหางยาวนำเที่ยวและรับจ้างรับส่งนักท่องเที่ยวเพื่อเดินทางไปบริเวณที่พักที่อยู่ไกลออกไป
แต่มีอีกวิธีหนึ่งที่ผมอยากจะแนะนำคือการใช้บริการเรือหางยาวที่มีบนเกาะครับ เป็นบริการที่มีคู่เกาะพีพีเลยก็ว่าได้ บริการนี้เหมาะสำหรับกลุ่มของนักท่องเที่ยวไม่เกิน 3 คนครับ ค่าใช้บริการประมาณ 1 พันบาทต่อ 3 ชั่วโมงแล้วแต่จะต่อรองครับ ผมว่าคุ้มค่าทีเดียวถ้าไปกันสามคนก็ตกราวคนละสามร้อยกว่าบาท ถูกกว่าซื้อทัวร์ one-day อีก อ้อ วันที่ผมใช้บริการ สามารถต่อรองเพิ่มเวลาเป็น 4 ชั่วโมงได้ด้วยครับ
บริเวณที่เรือหางยาวพามาดำน้ำดูปะการัง
แล้วก็แวะชายหาดอีกฟากนึงของเกาะ ตอนผมลงเรือลงไปเดินเล่นเจอคนพื้นเมืองถืออีโต้ไล่ฟันนักท่องเที่ยวฝรั่งที่นี่ด้วย ไม่รู้นักท่องเที่ยวไปก่อกวนอะไรแก
กลับจากนั่งเรือเที่ยว ยังมีแรงมาเดินเล่นบริเวณชายหาดหลังที่พัก แถวนี้มีกองเศษวัสดุเอาไว้รกสายตาอยู่เยอะเหมือนกันครับ คาดว่าคงกำลังพยายามบูรณะกันอยู่
นักท่องเที่ยวลงเล่นน้ำที่นี่ก็เยอะ ยิ่งตอนสายๆหน่อยนึง ฝรั่งหญิงท๊อปเลส(topless)อาบแดดกันเป็นแถว ตอนเดินผ่านนี่ผมต้องเก็บกล้องเดี๋ยวหาว่าผมทะลึ่ง
จุดชมวิวข้างบน ซึ่งเป็นทางสำหรับหนีคลื่นยักษ์ด้วย ทางขึ้นเขาทำเป็นขั้นบันได แต่กว่าจะขึ้นถึงเล่นเอาเหงื่อตกกีบ แบบนี้ชาตินี้จะมีปัญญาขึ้นภูกระดึงครั้งที่ 6 ไหมหนอ หรือว่าจะขึ้นทาง ฮ.ของกองทัพอากาศดี ก็คนรวยรักธรรมชาติมันผิดตรงไหน อิอิ