|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
เบื่อ โรค
หลายคนคงเคยได้ยิน
ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ
จริงอย่างที่เค้าว่าเลย
เพื่อนที่สนิทกัน รู้กันดีว่าเรามีโรคอะไร
ขอเล่าให้ฟังก่อนแล้วกัน
หน้าร้อนปีนึง เราไปเที่ยวทะเลกับชมรมที่มหาลัย
แล้วก้เกิดรู้สึกว่า ไม่สบาย หลังจากกลับมา กทมแล้ว เลยไปหาหมอ ที่รพ ใกล้บ้าน
หมอบอกว่า อาจจะเป็นโรค ไตอักเสบ หรือไม่ก็ SLE ก็รักษาไป
จนเหมือนจะดีขึ้น แต่นั่นคือการรักษาแบบ ผักชีโรยหน้า ไม่ถูกจุด
ทำให้ไม่นาน อาการก็แย่ลงอีก เผอิญ น้องสาวเราเป็นโรคไตมาเป็น สิบปีแล้ว
และมีหมอที่รักษากันมานาน อยู่ที่ จุฬา แม่เลยให้เราลองไปหาเค้าดู
เหมือนเดิม การรักษา เป็นไปตามวิธีของมัน แต่ไม่ถูกจุด
จนเราท้อแท้มาก ใช้ชีวิตอยู่กับความ เวิ้งว้าง เกือบปี
อาการก็แน่ลง แย่ลงจนลุงบอกแม่ว่า ให้ลองเปลี่ยนหมอ ไปที่ รพราม ดู
คือที่บ้านเราจะหาหมอที่นี่หลายคน เราเลยไปลองเสี่ยงดู
หลังจากดูรายชื่อหมอที่มีวันนั้น เราได้พบหมอคนนึง ยังอายุไม่มาก แต่ ท่าทางเชี่ยวชาญ
แกจบ สาขาโรคไต และรู้จัก หมอที่จุฬาที่เรารักษาด้วย
แต่วิธีการรักษาของแก ต่างกัน หมอ ขอประวัติใหม่ แล้วให้เรารอผล อีก สองสามวัน
หลังจากนั้นไม่นาน หมอก็โทรมาบอกเราว่า เราเป็นโรค SLEคืออะไรอะ
จากนั้น เราก็ไปพบหมอ พร้อมทั้งเอาประวัติการรักษาเก่าไปให้ดู
หมอบอกว่า เราคงต้องเริ่มกันใหม่ แล้วหมอก็ อธิบายเรื่องเกี่ยวกับโรค ที่เราจำเป็นต้องทำความรู้จัก
SLE ฟังดู งง ที่รู้จักกับทั่วไปแล้วคือ โรคพุ่มพวง
เป็นความผิดปกติ ของระบบภูมิคุ้มกัน หรือ adtybody ของเรานี่แหละ
แอนตี้บอดี้นี้จะคิดว่า เซลในร่างกายของเรา บางจุดเป็นเชื้อโรค แล้วเข้าไปทำลาย
ส่งผลให้ เซลนั้น อ่อนแอ และไม่สามารถทำงานได้
เราเข้าใจแบบนี้อะนะ
ของเราไม่ได้เป็นที่เม็ดเลือดแบบพุ่มพวง ของเราเป็นที่ไต
จากนั้น เราก็ แอดมิด ไป สองอาทิด กลับออกมา อาการก้อดีขึ้นมาก จนเหมือนจะหาย
แต่การรักษาต้องเปลี่ยนไป โดยมีหมออีกคนมาร่วม
ขอข้ามไปเลยแล้วกัน เอาเป็นว่า หลังจากลองวิธีรักษาใหม่ ทำให้เราแย่ลงมาก
เครียด แล้วก้อท้อแท้มาก อาการก้อแย่ลง เข้า รพ อยู่สี่ ห้า ครั้ง นอนรพ จนแทบจะเรียกว่าเป็นคอนโดเลย
จนหมอคนแรกที่รักษาเรา ตัดสินใจว่า จะรักษาเราคนเดียว ตามวิธีของเค้า
ซึ่งเราก็ โอเค แล้วโชคเข้าข้างเราบ้างแล้ว มันดีขึ้นอีก
แต่แค่แป๊ยเดียว หลังจากอ่อนแอมานาน เราติดเชื้อที่ปอด เป็นเชื่อราชนิดนึง
ซึ่งทำให้ ทุกครั้งที่เราอ่อนแอ ทุกครั้งที่ไอ รู้สึกจะมีเลือดออกมาด้วย
แล้วการรักษาก้อดำเนินไป จนเหมือนจะหาย ไม่ต้องทานยาแล้ว
จนปีที่แล้ว อยู่ๆในหน้าร้อน ก็ เกิดอาการขึ้นมาอีก
ครั้งนั้นเราเครียดมาก งานก็เพิ่งทำ อะไร กำลังจะดีขึ้นแล้ว แต่ทำมไต้องเป็นแบบนี้
โชคดีมากที่เรามีครอบครัวที่ให้กำลังใจเราตลอดมา ถึงแม้ว่า เค้าจะไม่เข้าใจสิ่งที่เราเป็นอยู่เลย
และเราต่างกันสื่อสารกันไม่รู้เรื่อง แต่ ก็ทำให้เรา ผ่อนคลายลง
จนโรคสงบไป เราเองก็ คิดว่า ถ้าเราดูแลตัวเองคงที่คงไม่เป็นไร
แต่ เมื่อสองวันก่อน เรารู้สึกว่ามันมาอีกแล้ว เลยไปหาหมอดู
คาดไม่ผิด เฮ้อ แต่ครั้งนี้ไม่รู้จะเครียดไปทำไม เลยคิดซะว่า เด๋วก็หาย ก้อแค่เริ่มต้นใหม่
เบื่อนะ เซ็ง ท้อเหมือนกัน มันทำให้หลายๆอย่างที่เราวางแผนไว้ ชะงักไปหมด
แต่จะให้ทำไงได้หละ เราคงต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันเนอะ
เพื่อนเราคนนึงป่วยหนัก ตอนนี้ ยังไม่รู้สึกตัวเอง
เราภาวนาขอให้ เค้าตื่นมาไวไว เค้าทำให้เราคิดว่า โรคที่เราเป็นอยู่ มันจิ๊บจ๊อยมาก
วินเราพูดจริงๆนะ ถ้าเป็นไปได้ เราอยากป่วยแทนวินมากกว่า
เราไม่มีอะไรต้องห่วง ครอบครัวเราก็ ไม่ต้องห่วง
แต่วินยังต้องอยู่เพื่ออีกหลายๆคน เราอยากให้วินกลับมานะ
ทุกคนรอวินอยู่ เราเชื่อว่า วินไม่ทิ้งพวกเราไปง่ายๆหรอก
เรายังรอวินอยู่นะแล้วจะรอต่อไป
Create Date : 19 พฤษภาคม 2551 |
|
8 comments |
Last Update : 19 พฤษภาคม 2551 17:31:59 น. |
Counter : 403 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: BlueCloud IP: 125.25.98.25 19 พฤษภาคม 2551 21:00:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: รวิษฎา 19 พฤษภาคม 2551 21:05:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: aey IP: 58.9.163.122 19 พฤษภาคม 2551 22:33:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: หม่ามี๊เล็ก IP: 116.58.231.242 20 พฤษภาคม 2551 16:59:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: 3qiqpipE 21 พฤษภาคม 2551 18:39:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: kapolo_girl IP: 222.123.157.34 22 พฤษภาคม 2551 22:53:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ๋ม IP: 58.9.77.206 24 พฤษภาคม 2551 16:40:02 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แต่เห็นด้วยกับไปป์ นะ เรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน
แล้วก็เป็นกำลังใจให้วินด้วย