ค่าย 9 - 8 พ.ค.2519 - ไสไม้กระดาน

วันเสาร์ที่ 8 พฤษภาคม 2519
      เมื่อวานพวกที่เข้าอำเภอกลับไปค่ายไม่หมด แสบ แอ๊นท์ กับแป๊ะกลับไปค่าย โนช(สราวุฒิ สายศิลปี)กลับกรุงเทพ เหลือพี่แก่กับเบิร์ดอยู่ไสไม้ที่โรงไม้กัน 2 คน ตอนหัวต่ำไปกินข้าวที่บ้านพี่ประวิทย์ สัก 2 ทุ่มก็ไปไสไม้ต่อ มีกบไฟฟ้าอยู่ 2 ตัวแต่ใช้ได้เพียงตัวเดียวจึงผลัดกันไส ตอนแรกก็เข้มแข็งดี ตอนหลังๆชักจะล้า พอคนหนึ่งไส อีกคนก็หลับ ที่ตัดสินใจใช้กบไฟฟ้าไสไม้ก่อนส่งเข้าค่ายเพราะการไสไม้ด้วยกบไสมือนั้นเสียเวลามาก ไม้ในปีนี้ก็ใช้มากถึง 600 แผ่น งานอื่นๆก็มีมากเกินกำลังคนที่มากันเพียง 50 คนเท่านั้น และยังมีอุปสรรคเรื่องฝนอีก ถ้าตกหนักก็ต้องหยุดทำงาน ยอมอดหลับอดนอนไสไม้กัน 2 คนทั้งวันทั้งคืนสัก 2-3 วันก็คงเสร็จ จะทุ่นเวลาค่ายใหญ่ได้มาก
เสียงไสไม้กลางดึกดังไปทั้งอำเภอ ที่โรงไม้ไม่มีคนอื่นอยู่ มีแต่พวกเรา 2 คนผลัดกันไสไม้ มีหมาตัวเท่าม้านอนจ้องตาเขม็งเฝ้าอยู่ 2 ตัว สักตี 2 เราไสไม้ไปได้ 55 แผ่น รู้สึกไม่ไหวแล้วก็หยุดไสจะเดินกลับไปที่อนามัยก็พอดีพี่ประวิทย์มารับกลับไปนอน  ต้องแบกกบไฟฟ้าไปด้วย เพราะไม่มีใครอยู่ที่โรงไม้เลย
      ตอนเช้าพี่แก่เอากบไสไม้ไปคืนที่ร้านไม้ คนงานกำลังขนไม้ขึ้นรถ 6 ล้อเพื่อเอาไปส่งที่ค่าย เฮียตี๋คนที่ไปเจาะรูเสาตอนเตรียมค่ายจะเป็นคนขับเอาของไปส่งเอง คุยกันสนุกเชียว แต่ตอนเขาเอาไม้ขึ้นเฮียตี๋ไม่อยู่ พี่แก่จึงกลับไปกินข้าวเช้าที่บ้านพี่ประวิทย์ อยู่คุยกันนานหน่อยเพราะคาดว่ากว่าที่เขาจะเอาไม้ขึ้นเสร็จรถและออกเดินทางก็คงราว 4 โมงเช้า  ตอนสายเราจะออกไปโรงไม้ก็พอดีมีคนเยี่ยมค่ายเดินทางมาถึง มีพี่หน่อง(กฤษฎา ดวงอุไร) พี่อู๊ด(ธรรมนูญ สุขุมานันท์) พี่มุก(ไข่มุกข์ มลิทอง) ยี กับแฟนเขา พร้อมด้วยพิท(พิทยภูมิ)มาสมทบ ก็ชวนกันไปกินข้าวที่บ้านพี่ประวิทย์ ส่วนพี่แก่ออกไปดูรถบันทุกไม้ ปรากฏว่ารถออกไปแล้ว ไปดูรถสองแถวเข้าหมู่บ้านมีจอดอยู่คันหนึ่ง กว่าจะออกอีกนาน ก็ให้เขาไปแวะรับพวกเราที่อนามัย พี่แก่ไปไสไม้ต่อ ให้เบิร์ดกลับไปค่ายพร้อมพวกมาใหม่ ฝากจดหมายชี้แจงไปให้จักร และฝากให้พี่ศักดิ์เป็นพ่อบ้านแทน
      ตอนสายๆแอ๊นขับรถจี๊ปออกมาดูว่าทำไมพี่แก่กับเบิร์ดยังไม่กลับเข้าค่าย แล้วก็เลยพาพวกมาใหม่พร้อมกับเบิร์ดกลับไปค่าย ไม่ต้องนั่งรถสองแถวกลับ เหลือพี่แก่อยู่ไสไม้คนเดียว คิดว่าวันพรุ่งนี้เวลาเขามาจ่ายตลาดกันก็จะอาศัยรถจ่ายกับข้าวกลับไปค่ายด้วย
      วันนี้เป็นวันเสาร์ คนงานที่ร้านไม้หยุดกันหมดพี่แก่ต้องขนไม้มาไสเอง ไสเสร็จแล้วก็แบกเอากลับไปเรียงเอง ตอนบ่ายไสไม้ได้ 80 กว่าแผ่น เครื่องไสไม้ร้อนจัดกลัวมันจะพังเสียก่อน และใบกบมันชักไม่คม พอดีรถไม้กลับมาจากค่ายเลยให้เขาช่วยลับใบกบไฟฟ้าให้ ส่วนตัวพี่แก่ไปหาขนมน้ำหวานกินในตลาด นั่งกินลูกชิดไป 3 ถ้วย น้ำแข็งเปล่าอีก 2 แก้ว เขียนบันทึกเขียนจดหมายไปพลางๆ เด็กขายขนมนั่งหัวร่อดูอยู่ ท่าทางจะโทรมมาก กระเป๋าเสื้อม่อฮ่อมก็ขาดรุ่งริ่ง เมื่อคืนเผลอไป ชายเสื้อถูกกบไสไม้กินแหว่งเป็นรู เวลาเอามือล้วงกระเป๋าจะเห็นนิ้วโผล่ออกมาหมด
      คิดถึงพวกในค่าย ไม่รู้เป็นไงกันบ้าง เป็นพ่อบ้านแต่ไม่ได้อยู่ดูแลลูกบ้าน รู้สึกหนักใจเหมือนกัน  3ปีที่ผ่านมา ไม่ได้เป็นชาวค่ายธรรมดาเหมือนคนอื่นเขา ได้รับรู้ถึงปัญหาต่างๆที่กรรมการจะต้องช่วยกันแก้ไข ตั้งแต่เรื่องโครงงาน เรื่องคน เรื่องสวัสดิการ อาหาร วัสดุ ได้รู้ถึงความยากลำบากที่ลูกค่ายจะได้รับ ถึงแม้เราก็รู้อยู่ว่าการไปค่ายจะต้องพบกับความลำบากบ้าง แต่ก็ไม่จำเป็นต้องลำบากกันมากจนเกินไป  ได้รู้ถึงสภาพดินฟ้าอากาศ สภาพคมนาคม ซึ่งอาจจะทำให้งานล่าช้า ลูกค่ายจะมีน้ำดื่มน้ำใช้หรือไม่ อาหารจะมีเพียงพอไหมครัวจะมีถ่านพอใช้หรือไม่ ชาวบ้านแถวนี้ไม่มีใครเผาถ่านเป็นอาชีพ พี่ประวิทย์ช่วยสั่งถ่านจากในอำเภอไว้ให้แล้ว  วัสดุจะส่งเข้าไปให้ทันหรือไม่ ถ้าทุกอย่างไม่พร้อมงานจะล่าช้า ค่ายอาจจะไม่เสร็จ ซึ่งเป็นเรื่องที่ยอมไม่ได้  หลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นกุศโลบายช่วยให้ชาวค่ายผูกพันสนิทสนมกัน และมีความฝังใจลึกซึ้งต่อค่าย สำหรับค่ายนี้อาจจะลดน้อยไปบ้าง พ่อบ้านไม่ได้อยู่ดูแลลูกบ้าน บันเทิงต้องงดไป 2-3 วันแล้วเพราะฝนตกหนัก ปีนี้ไม่มีช่วงสงกรานต์ซึ่งที่ผ่านมาได้พิสูจน์แล้วว่าสามารถละลายพฤติกรรมทำให้ชาวค่ายสนิทสนมกันมากอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเปรียบเทียบระหว่างช่วงก่อนและช่วงหลังวันสงกรานต์ จากการที่ได้นั่งรถกระบะไปเล่นสาดน้ำกัน เฮฮากันในรถ  ระหว่างการทำงานพวกรุ่นเก่าก็มักจะต้องขึ้นหลังคา ไม่ค่อยได้อยู่ข้างล่างคอยชักจูงคนรุ่นใหม่ให้ได้เฮฮาระหว่างทำงาน ซึ่งจะช่วยให้งานสนุก รู้จักกัน เป็นกันเอง  พวกพี่ที่อยู่ทำงานดินก็มักจะเหนื่อยเกินไปที่จะนำน้องๆเฮฮา   แต่งานดินปีนี้ก็ทำได้มากกว่าที่คาดและวิตกไว้ อย่างไรก็ตามถ้าฝนยังคงตกทุกวันอย่างนี้ งานก็จะช้าลงอีก หลังคาก็เสร็จช้าเพราะต้องรอไม้ ดีใจที่วันนี้พี่อูีด(ธรรมนูญ)เข้ามา  และไม้แปกับไม้เชิงชายเข้าไปส่งแล้ว คาดว่าพรุ่งนี้หลังคาคงเสร็จ เชื่อใจในฝีมือพี่อู๊ด ที่น่าเตะที่สุดคือคนที่เอาไม้แปไปตัดเพราะนึกว่าเป็นไม้เคร่ากันสาด ตัดเอาไปทำเสาปักไม้ผังเมื่อตอนเตรียมค่าย ทำให้ไม้แปตัวยาวไม่ครบ แต่คิดว่าพี่อู๊ดคงเข้าใจและแก้ไขได้
      คืนนี้ไม่ได้ไสไม้ต่อเพราะเกรงใจชาวบ้านแถวนั้น คิดถึงในค่าย คืนนี้ไม่มีฝนตก ที่ค่ายคงมีบันเทิง ไม่รู้อาจารย์จะว่าอะไรหรือเปล่าที่ทิ้งลูกบ้านไว้ไม่อยู่ดูแล  พรุ่งนี้ไม่รู้ใครออกมาจ่ายกับข้าวบ้าง แล้วรถน้ำเข้าไปส่งน้ำหรือยัง มีโทรเลขแจ้งผลการสอบว่าพวกคณะวิทยาฯผ่านหมด แต่อ้วยกับทิมาต้องกลับไป re-exam ในวันที่ 11 พ.ค. นี้ ตอนนี้ทั้งสองยังไม่รู้ข่าว พรุ่งนี้คงต้องตาแดงกลับไปกรุงเทพ เมื่อวานตอนอ้วยเข้ามาด้วยก็ลืมให้ไปฉีดยาที่โดนตะปูตำเท้าเดินกระโผลกกระเผลกอยู่ บอกว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยไม่เป็นไรอยู่เรื่อย  อ้วยเป็นรองฯอาหารที่ทำหน้าที่เป็นประธานอาหาร เพราะประธานตัวจริงติดขึ้นวอร์ดยังไม่มา นี่อ้วยจะต้องไปสอบซ่อม ไม่รู้จะให้ใครเป็นแทน คนในค่ายยิ่งน้อยอยู่แล้วกลับไป 2-3 คนก็มีผล พวกมาเยี่ยมค่ายก็จะต้องกลับกันอีก เสียดายที่พี่ตุ้ย(ชีพสุมน)ที่ว่าจะมาพร้อมพี่หน่องพี่อู๊ดนั้นยังไม่มา พี่เฟ้น(สันติภาพ ชัยวงศ์เกียรติ หัวหน้าค่าย1)ว่าจะมาเหมืิอนกันก็ยังไม่มา  สงสารจักรที่มีทั้งปัญหาภายในและภายนอกค่ายเต็มไปหมดโดยเฉพาะปัญหาโครงงาน แต่ไม่ว่าจะอย่างไรพวกเราก็พร้อมจับมือกันร่วมแก้ไขให้งานของเราสำเร็จลุล่วงไปจนได้โดยมีอาจารย์ช่วยให้คำแนะนำและเป็นกำลังใจให้ตลอด

Create Date : 09 พฤศจิกายน 2553		0 comments
Last Update : 15 พฤศจิกายน 2553 15:55:30 น.
Counter : 817 Pageviews.
Share Tweet