เขียนถึงคนบนฟ้า..ถึงคนที่ฉันรักมากที่สุด

เมื่อวันพุธที่ 28 มีนา 55 ที่ผ่านมา แอมได้เสียบุคคลอันเปนที่รักมากที่สุด เปนคนที่มีอิทธิพลต่อชีวิตแอมมากก นั่นก็คือยาย ยายของแอมชื่อ ยายคำ หรือทางเหนือเรียกว่า อุ๊ยคำ เป็นคนที่เลี้ยงแอมมาตั้งแต่เด็ก เกิดมาก็เจอยาย นอนกับยายตั้งแต่เด็กจนโต
จนถึงวันที่แอมหมั้น เราถึงไม่ได้นอนด้วยกัน ยายใจดีมากไม่เคยตีแอมเลยซักครั้งเดียว เราผูกพันธ์กันมาตลอด จนถึงใกล้สิ้นปี 2554 ยายเริ่มเข้าโรงพยาบาลด้วยหัวใจเต้นไม่ปกติ แอมนอนเฝ้ายายตลอด จนถึงวันที่ 1 มกราคม 55 ยายออกจากโรงบาล หน้าตายิ้มแย้มดีใจมากเมื่อได้กลับบ้าน
พอกลับบ้านยายก็แข็งแรงเหมือนเดิม ทานได้ข้าวเยอะมาก เยอะกว่าแอมอีก
หลังจากวันนั้นหลังเลิกงานแอมก็จะรีบกลับบ้าน มาเช็ดก้น อาบน้ำ ป้อนข้าว (ลืมบอกไปยายเดินไม่ได้แล้ว) แล้วบอกกับยายว่า ตอนนี้แอมกะลังสร้างบ้านใหม่ ถ้าสร้างเสร็จจะเอายายไปอยู่ด้วยกันนะ จะทำห้องให้ บอกกับยายทุกวันว่าวันนี้สร้างไปถึงไหนแล้ว (อยากร้องไห้มาก)
จนถึงวันที่ไม่คาดคิด ตื่นเช้ามาวันที่ 26 มีนา 55 ยายก็ไม่รู้สึกตัวแล้ว แต่ยังหายใจอยู่ ไม่ทานข้าว ไม่ลืมตา จนถึงวันพุธยายก็จากไปอย่างสงบ ด้วยอายุ 93 ปี ทิ้งความเสียใจ ให้แอมมากมายจนกินไม่ได้ นอนไม่หลับ คิดถึงยายมาก จนถึงวันนี้ วันที่แอมเริ่มแข็งแรงพอ เลยอยากจะเก็บความทรงจำ ของยายไว้ในบล็อค แอมขอให้ยายไปสบายนะ อย่าห่วงแอมเลย แอมทำใจได้แล้ว อยากให้ยายไปอยู่กับพระเจ้า ป่านนี้คงเดินเล่นในสวนที่ไหนซักแห่งแล้วล่ะ

Create Date : 02 เมษายน 2555 Last Update : 4 เมษายน 2555 14:40:32 น. Counter : 1189 Pageviews.		2 comments
Share Tweet