Bloggang.com : เข้มข้นกลมกล่อม : 1-5 พ.ค 52 ร้อยเอ็ด-ช่องเม็ก-โขงเจียม-วังน้ำเขียว

1-5 พ.ค 52 ร้อยเอ็ด-ช่องเม็ก-โขงเจียม-วังน้ำเขียว

แล้ววันหยุดยาวที่รอคอยก็มาถึง

โรงงานเราหยุด 1-3 พ.ค สำหรับวันแรงงานและเลื่อนวันหยุดวิสาขบูชามาเป็นวันที่ 2 เพื่อจะได้หยุดต่อเนี่อง เราเลยถือโอกาสลา 4-5 ต่อเพื่อจะได้หยุดยาวๆ เพราะ 5เป็นวันฉัตรมงคล ราชการก็หยุดอยู่แล้วshipment เราก็clearไม่ได้อยู่ดี

กลับบ้านตั้งมือถือปลุกตี 3ครึ่งเพื่อออกเดินทางตี4 ตื่นจริง 6โมงเช้า

อันเนื่องมาจากตอนกำลังตั้งปลุก เจ้าอ้อโทรเข้ามาเลยคุยเพลินและลืมกดยืนยัน ทำให้เวลาไม่เปลี่ยนเพราะปกติจะตั้งปลุกไว้ที่ 6 โมงเช้า หนำซ้ำตอนกลางคืนตื่นเต้นจัด นอนดึกมากๆ เลยยาว ครับท่าน ปรากฎว่าตื่นมา 6 โมง ล้อหมุน 7 โมงเช้า

ไม่เคยได้เดินทางกลับบ้านตอนถนนโ่ล่งๆเลย งานนี้เหยียบได้เต็มที่ คุณสามีเลยเหยียบ 120กม/ชม

ถึงลำตะคลอง 10โมงแวะกินส้มตำ-ปลาเผา แซบเหลือหลาย

แล้วเหยีบบต่อแบบไม่ยั้ง ปรากฎว่าโดนหมาต๋าเรียกหลังจากออกจากบรบือไม่เกิน 10 กม และโดนไถตามระเบียบ เดี๋ยวนี้เค้ามีoptionให้เลือก แบบมีใบเสร็จ 200บาทหรือจะเลือกไม่เอาใบเสร็จเพียง 100บาทเท่านั้น แล้วใครจะเลือกจ่ายแพงหล่ะ งานนี้เงินก็เข้ากระเป๋าหมาต๋าสบาย อย่างว่าแหล่ะเนาะ ข้าราชการไทยจน ต้องเอาทุกรูปแบบ

ถึงบ้านจริงๆบ่าย 2 เลยแวะซื้อส้มตะ-ขนมจีนแม่หวังเจ้าประจำเข้าบ้านด้วย

ถึงบ้านแม่งง ว่าทำไมมาถึงเร็วจัง ก็เล่นเหยียบซะขนาดนั้น หลังจากนั้นก็ไปตลาดวันศุกร์กับแม่ซื้อปลาช่อนมานึ่ง ตำน้ำจิ้มแจ่ว ซู๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แล้วเอากับข้าวไปกินที่ปั๊ม กินไปก็วางแผนการเดินทางไปอุบลฯไนวันรุ่งขึ้น

2 พ.ค ตื่นแต่เช้ารองท้องนิดหน่อย ออกเดินทาง ผู้ร่วมทัวร์มีเรา คุณสามี แม่ เข้ม กลมและตุ๊ยตุ่ย ขับรถไปทางยโสธร-อุบลฯ-วารินทร์ชำราบ-พิบูลมังสาหาร แวะกินข้าวเที่ยงที่เขื่อนสิรินธร อาหารก็ประเภทปลาแม่น้ำโขง เช่นปลาเนื้ออ่อน ปลาคัง ปลาแข้ ปลาบึก

ตุ๊ยตุ่ยขอหล่อ

เรือพระที่นั่ง

อิ่มหนำสำราญก็เดินทางต่อมุ่งหน้าไปช่องเม็ก ต้องไปทำ บัตรผ่านแดนชั่วคราว(Boarding pass) ก่อนข้ามไปฝั่งลาวบ้านวังเต่าแขวงจำปาสัก ค่าทำ 30บาทต่อคน เด็กไม่เสียแต่ให้ระบุว่าพาไปกี่คน ชื่อ+นามสกุล เพศ แล้วถ้าเราเอาเด็กพวกนี้ล่อยทิ้งไว้ที่โน่นจะมีใครรู้มะเนี่ย

นั่งรอไม่ถึง 10 นาทีก็ได้รับ แล้วเราก็ขับรถไปจอดไว้ใกล้ๆด่านแล้วเดินเข้าไป แดดร้อนมากๆๆๆ

หน้าตาด่านศุลกากรฝั่งช่องเม็ก หรูซะไม่มี

ช่องทางเดินออกไปฝั่งลาว

ด่านศุลกากรฝั่งลาว กรุณาอย่าเปรียบเทียบนะคะ

ถึงลาวแล้วจ้า มีวัวลาวมาต้อนรับด้วย

ตลาดบ้านวังเต่า จะว่าไปไม่มีอะไรเลยจริงๆ มีร้านค้าริม 2ฝั่งถนนจริงๆแล้วฝั่งเดียวที่เป็นร้านเพิงสังกะสีซึ่งต้องเดินลงไปข้างถนน ตรงนี้จะขายพวกเสื้อลาว เหล้าปลอม บุหรี่ปลอม สินค้าจีน ผ้าม่าน สมุนไพร ซีดีก๊อบ กระเป๋าก๊อบแต่ไม่เยอะเท่าที่โรงเกลือ ฯลฯ

สมุนไพร

สาวลาวขายRolex ขายดีมากเลย ภาพมันฟ้อง

อีกด้านหนึ่งของถนนจะเป็นพวกชาวบ้านมาวางแผงขายของป่า

เห็ดเผาะกับแมงกีนูน

กล้วยไม้ป่าสินค้าที่คุณนายเพ็ญศรีพลาดการอุดหนุนไม่ได้

ก่อนกลับแวะDuty Free ตามorder พี่ชายขี้เหล้าให้หิ้วเหล้าJohnny walker Green Label และswing อย่างละ 1 ขวดให้ด้วยคุณสามีก็หิ้วกาแฟลาวติดมือมาชิม และเราก็ได้ชอคโกแลตกับลูกอมเยอรมันรสชาติเหมือนฮอลล์รสคลุกน้ำตาลไอซิ่ง ผิดหวังมั่กๆแพงก็แพง

อำลาช่องเม็กด้วยความเหนื่อยอ่อนเพราะร้อนสุดๆ แทบจะไม่ได้อะไรเลยสรุปแล้วนอกจากของในDuty Freeแล้ว เราได้หมวกมากันร้อน 1 ใบ แม่ได้หมวกกับกล้วยไม้ป่า 1 พวง

การเข้ามาฝั่งไทยไม่ได้มีการตรวจอะไรเลยว่าเราเอาอะไรเข้ามา เราถืออะไรเข้ามาเค้าไม่เห็นจะเรียกดูเลย ขโมยวัวมาสักตัวเค้าก็คงก็ไม่รู้ (ประชดเจ้าึค่ะ

)มิน่าของหนีภาษีมันก็เข้ามาได้ง่ายๆตามชายแดนแบบนี้แหล่ะ

เลี้ยวกลับมาทางโขงเจียม แวะเที่ยวแก่งตะนะทางผ่าน เราเคยมาแล้วก็เลยไม่ลงอีกรวมถึงเพราะเจ้าตัวเล็กสลบเหมือดไปแล้ว ไม่อยากปลุกแต่ก็ได้รูปมาฝาก

ยาย/ย่ากับหลานชาย

แก่งหิน

แอคท่าหล่อ

ออกจากแก่งตะนะ วิ่งกลับมาโขงเจียม เข้าที่พักชื่ออารยารีสอร์ท สวยมากอยู่ริมแม่น้ำมูล โชคดีที่จองได้บ้านเดี่ยวริมแม่น้ำ บรรยากาศกับวิวดีมากๆ คืนละ 1600บาทแต่นี่เป็นราคาพิเศษ เพราะพี่เราจองให้ แต่ราคาเต็มเค้าบอกว่า 2000บาท

น้องกลมตรงระเบียงหน้าบ้านพัก

และเช่นเคยสำหรับเด็กบ้านนี้ เห็นสระว่ายน้ำเป็นไม่ได้ เนื้อเต้น อยากโดดทันที

ทางไปสระว่ายน้ำ

กลมอดใจไม่ไหว

แต่ตุ๊ยตุ่ยต้องลากมันลงน้ำเพราะกลัวน้ำมากแต่สักพักต้องลากขึ้นแทนเพราะมันไม่ยอมขึ้น

ตอนเย็นออกไปกินข้าวที่ครัวแม่น้ำสองสีริมโขง รสชาดพอกินได้แต่ไม่สมกับที่ไอ้พี่ขี้เหล้ามันคุยไว้สักเท่าไหร่ อาหารก็ประเภทปลาแม่น้ำโขงเหมือนเดิม

กลับมาคุณสามีก็มานั่งดื่มด่ำบรรยากาศหน้าระเบียงห้องพักพร้อมจิบเบียร์แกล้มถั่วให้ยุงกัดคนเดียว ส่วนเราก็วิ่งเข้าวิ่งออกเพราะติดดูดงผู้ดีแต่ก็อยากร่วมดื่มด่ำบรรยากาศด้วยคน

ตื่นเช้า เด็กๆโดดลงน้ำก่อนเราหิวมากเลยแว๊บไปกินก่อน ที่นี่มีอาหารเช้าแบบบุฟเฟ่ เป็นกาแฟ โอวัลติน ปาท่องโก๋ ข้าวต้มหมูสับ ก๋วยจั๊บญวน ไส้กรอก แฮม ไข่ดาว หนมปังปิ้ง รสชาดพอทำให้หายหิว

แต่อย่าหวังอะไรมากกับมันเลย

Check out ประมาณ 10โมงเพื่อเดินทางต่อยังมีโปรแกรมอีกหลายที่

น้องกลมและของใช้ส่วนตัว(ผ้าดูดและคุณกระต่าย)

อีกสักแชะหน้ารีสอร์ท

อำลาอารยารีสอร์ท มุ่งหน้าไปวัดถ้ำคูหาสวรรค์ วัดหลวงปู่คำคะนิงซึ่งท่านเป็นเกจิอาจารย์ชื่้อดังแถบนี้ แต่ท่านมรณะภาพไปหลายปีแล้ว ก่อนมรณะภาพท่านบอกลูกศิษย์ลูกหาไว้ว่าร่างกายท่านจะกลายเป็นทองแล้ววัดนี้จะดังมีชื่อเสียงมาก คนจะมากราบไหว้ท่านเยอะให้เก็บศพท่านไว้ก่อน ซึ่งตอนนี้ศพท่านก็ได้ถูกเก็บรักษาไว้ในโลงแก้ว เราเคยมาเที่ยวที่นี่สมัยเรียนอยู่ ม.2 เปรียบเที่ยบกับตอนนี้แล้วต่างกันลิบลับ เพราะตอนนั้นยังไม่มีอะไรเลย แค่จอดรถไว้แล้วก็เดินลงถ้ำ ตอนนี้มีการสร้างเจดีย์และจัดทัศนียภาพสวยงามขึ้น มีห้องน้ำเยอะและสะอาดสอ้าน

กล้วยไม้เยอะมาก สวยๆทั้งนั้นเลย

น้องกลมเสี่ยงเซียมซีค่ะ

แล้วมาตีฆ้อง

ออกจากวัด เราตรงไปอีกประมาณ 20กม ถึงเขตอุทยานแห่งชาติผาแต้ม แวะดูเสาเฉลียงซึ่งถึงก่อนเข้าผาแต้มไม่ถึง 2กิโลเมตรก่อน เป็นเสาหินซึ่งสร้างโดยธรรมชาติ สวยจริงๆ

ขอทีเหอะ

ถึงผาแต้มแวะกินข้าวแล้วเดินไปอีกประมาณ 800เมตรถึงทางลงไปชมภาพเขียนสีซึ่งเราต้องไต่ลงไปเพราะภาพเขียนอยู่ใต้ชะง่อนผา

งานนี้กลมหลับ ก็เป็นหน้าที่ของเฮอคิวลิสของบ้าน แบกไปตลอดทาง

ระหว่างทางเดินคุณยายก็เหลือบไปด้านบนซึ่งเป็นชะง่อนหน้าผา เห็นอะไรน๊า

รังผึ้งหลวงนะเองซึ่งเป็นผึ้งขนาดใหญ่ อย่าไปยุ่งกับเค้าเชียว ต่อยตายเลยนะนั่น

ภาพเขียนทั้งหมดมี 4 จุด ภาพเขียนจุดที่ 1 เล็กและไม่ชัดเพราะเหมือนบางส่วนหล่นแตกเสียหาย เลยมองไม่เห็น ก็เลยเดินข้ามไปภาพเขียนจุดที่ 2และซึ่งมีขนาดใหญ่ที่สุดในบรรดาทั้งหมด

จุดที่ 3-4 คงไปไม่ไหวเพราะเหนื่อยและร้อนมากๆกลมก็หลับเลยต้องผลัดกันแบกตลอดเวลา เลยตัดสินใจกลับขึ้นด้านบนดีกว่า
ขากลับมีขี้กะปอมน้อยมาส่งด้วยคร๊าบบ

ขึ้นมามาถ่้ายภากกับป้าย(อีกแล้ว)

แต่หลังจากนี้เสียดายที่รูปอยู่ในหล้องแม่ทั้งหมดเพราะกล้องเราแบตหมด เอาไว้แม่มาจะเอามาให้ดูนะคะมิตรรักแฟนขาจรทั้งหลาย

ออกจากผาแต้มเราก็กะจะกลับเลยเพราะเย็นแล้วแต่คุณนายบอกว่าไปดุน้ำตกสร้อยสวรรค์อันเลื่องชื่อของอุบลสักหน่อย เราเลยตามใจคุณนายแต่ก็คิดอยู่ว่าหน้านี้อาจจะไม่สวยเพราะไม่มีน้ำ น้ำตกสร้อยสวรรค์ห่างจากผาแต้มเกือบ 30กิโล ทางเข้าต้องผ่านหมู่บ้านแถมทางเป็นดิน พระเจ้าจอร์จ เห็นป้ายทางเข้า 5 กม. แต่เราต้องใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงเพราะทางเลวร้ายมาก ไม่รู้ว่าีงบพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัดนี้หายไปไหน พอถึงเขตอุทยาน เราไม่ต้องเสียค่าเข้าอีกเพราะเสียค่าเข้าที่ผาแต้มแล้ว ตอนนี้เค้าโปรโมชั่นอยู่ ซื้อตั๋วที่เดียวเที่ยวได้ทั้งจังหวัด

จอดรถที่หน้าทางเข้าเพราะอุทยานไม่ให้นำรถเข้าไปปรากฎว่าต้องเดินเท้าอีก ครึ่งกิโล เอาวะไหนๆก็มาแล้ว ยังครับท่านมันยังไม่จบ มันถึงแค่ปากทางลงน้ำตกเท่านั้น เราต้องปีนลัดเลาะลงไปอีก ประมาณ 800 เมตร แต่เป็นทางลงเขาแคบๆ มีทำบันไดไว้บางช่วง โอ๊ว!!ซา่ร่า ไม่อยากนึกถึงขาขึ้นเลยให้ตายเหอะโรบิ้น ไต่ๆลงมาเรื่อยๆยังไม่ได้ยินเสียงน้ำสักกะแหมะ ลงมาถึงจริงๆ ไหนวะน้ำ มีแต่ก้อนหิน

มองไปด้านข้างมีสายน้ำพุ่งๆลงมาจากหน้าผาเหมือนสายสร้อย เลยถึงบางอ้อว่าทำไมน้ำตกนี้ถึงชื่อสร้อยสวรรค์ ขาขึ้นต้องค่อยๆไต่ เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันต้องคอยพักเป็นช่วงๆไป เข้มข้นเหนื่อยมาก บอกว่าเวียนหัวคลื่นไส้ และอาเจียรเล็กน้อย ยายบอกว่าสงสัยน้ำเข้าปากเลยมีเชื้อโรคลงกระเพาะอีกแล้ว แต่เราคิดว่ามันน่าจะเป็นลมแดด ต้องคอยประคับประคองเข้มไปเรื่อยๆ เอาน้ำให้กิน บ้วนปากจนดีขึ้นและหลับไปบนรถ

ขากลับสลบทุกคนยกเว้นคนขับรถดังนั้นเมื่อเนวิเกเตอร์+GPS ไม่ทำงานรถก็ออกนอกเส้นทาง เหมือนที่เคยบอกไว้เสมอว่าไปไหนก็ตามอย่าได้หลับเป็นอันขาดเพราะพี่ต่อแกจะขับอย่างเดียวไปตามถนน เราต้องคอยบอกให้ไม่หลง Logistics Maanger อะไรก็ไม่รู้หลงทางตลอด

เารสะดุ้งตื่นอีกทีเพราะทางมันไม่เรียบและรู้สึกว่าเฮ้ยทำไมทางไปอุบลมันแคบจังวะ ทางสวนกัน 2 เลน ปกติทางไปอุบลเนี่ยมัน 4 เลนนี่หว่า ถามคุณสามีบอกไม่รู้อ่ะ ตรงไปเรื่อยๆ แล้วมันจะพาตรงไปไหนก็ไม่รู้ถ้าเราไม่ตื่น

ก็เลยตามเลยขับตรงไปเรื่อยๆ 3ชั่วโมงผ่านไปเราก็ทะลุตัวอำเภอเมืองอุบล แต่ไม่รู้ว่าส่วนไหน แผนที่อยู่ที่ปากอีกแล้วครับท่าน ถามไปเรื่อยๆตั้งแต่คุณป้าที่มาจ๊อกกิ้งไปถึงคนขายไอติมหลอด ในที่สุดเราก็ทะลุออกทางหลักได้เสียที เลยได้แวะกินข้าวเย็นในบิ๊กซีอุบล

เข้มยังไม่ดีขึ้นหลังกินข้าวก็อาเจียรอีกเลยไปซื้อยาให้กินและคิดว่าถ้ารุ่งขึ้นยังไม่ดีอีกจะพาไปหาหมอ

กลับถึงบ้านสี่ทุ่มทันดูประกาศผลเดอะ สตาร์

4 พ.ค : อยู่บ้านทั้งวัน
5 พ.ค : เตรียมตัวจะออกเดินทางกลับ กทม แต่เช้า เอาเข้าจริง 8โมงตื่นเพราะคุณสามีเมา เนื่องจากคุณพี่ขี้เหล้าชวนดริ๊ง เหล้าสวิงที่ซื้อมาจากลาว (เงินก็ยังไม่จ่ายชั้นเลย)กว่าจะเก็บหมากแงว มะม่วงเขียวเสวย และพร้อมเดินทางจริง 10.30am ปรากฏว่านมกลมหมดอีกต้องแวะซื้อที่Lotus ร้อยเอ็ดอีก

มุ่งหน้าเข้าโคราช มารถติดอีกครั้งช่วงเลยตลาดแคเพราะทำถนน ไม่รู้จะทำทำไมเพราะดูแล้วถนนก็ยังดีอยู่ เจาะเป็นช่วงๆ ทำให้เปิดเลนวิ่งแค่เลนเดียว พี่ชายเราซึ่งล่วงหน้าไปก่อนบอกให้วิ่งสวนเลนเลย พี่ต่อก็ทำใจกล้า วิ่งสวนปรากฎว่าไปได้นิดเดียว ป๊อดเสียแล้วเพราะเจอทางโค้งกลัวโดนเสย กว่าจะถึงวังน้ำเขียวก็ 4 โมงเย็นเข้าไปนั่น แวะเข้าบ้านพ่อมีต้นไม้และผลไม้เพียบ มะม่วงหลายพันธุ์ มังคุด ละมุด มะไฟ ไม้ดอกไม่ประดับอีกเพียบ งานนี้เราพาเด็กๆเก็บมะไฟอย่างสนุกสนาน พ่อบอกให้มาเก็บลุมุดกับมังคุดช่วงเดือนหน้า (มิถุนา) เราได้ต้นไม้กลับมาเพียบเป็น ชวนชมเล็กๆ 3 ต้น ว่านอะไรไม่รู้ แล้วก็แคสตัส มีดอกด้วย ไฮเดรนเยียสีชมพูสวยมากๆ อิอิ

เดี๋ยวคราวหน้ากลับมาขนอีก

ได้ของแล้วก็ร่ำลาพ่อกลับ

จะลองกลับทางเขาปักธงชัยเลยต้องรีบเพื่อไม่ให้มืดบนเขา เส้นทางบนเขาค่อนข้างน่ากลัวและมีอุบัติเหตุบ่อย มีรถบรรทุกใช้เส้นทางนี้เยอะแต่วิวสวยมากๆ สารถีต่อถึงกับติดใจและบอกว่าคราวหน้าจะลองมาทางนี้ตอนกลางวันคงจะดีไม่น้อย

ขอให้ไม่หลงทางก็พอ ลงเข้าก็จะเจอ กบินทร์บุรี เขาหินซ้อน แต่เส้นทางอันยาวไกลและราบรื่นมีอันสะดุดเพราะท้องร้อง

ไม่รู้จะแวะที่ไหนเลยเห็นโลตัสแถวๆทุ่งโพธิ์(ไม่รู้ใช่มั้ย--พ่อบอก) ทางเข้าอ.ศรีมหาโพธิ ก็แวะฝากท้องก่อนจะเดินทางต่อเข้าพนมสารคาม บางคล้า บางปะกง พอเข้าบางปะกงเท่านั้นเราก็คร่อก ม่อยกระรอกไป

เพราะไม่ไหวแล้วและไม่ต้องกลัวว่าคุณสามีจะหลงเพราะถึงถิ่นเค้าแล้วนี่เนาะ ตื่นอีกทีเราถึงทางเข้าซอยลาซาล แบบว่าหลับยาวเป็นชั่วโมงเลย

และแล้วก็ถึงบ้าน 10.30pm

แบบว่างานนี้ออกเดินทาง 10.30am ถึงกทม 10.30pm 12 ชั่วโมงเต็มๆสำหรับการเดินทางกลับอันยาวไกล

Home Sweet Home

Create Date : 11 พฤษภาคม 2552

Last Update : 12 พฤษภาคม 2552 16:23:06 น.

4 comments

Counter : 3266 Pageviews.

เยี่ยมไปเลยค๊ะ น้องนุ่น
แวะมาเยี่ยมแล้ว ได้อ่านแล้วสนุกไปเลยค๊ะ
ดีค๊ะดี อย่างนี้ เที่ยวแล้วยังเผื่อแผ่ประสบการณ์ให้เพื่อนๆ พี่ๆ่

แถม มีแอบกัดจิก ข้าราชการไทย ซะด้วย
ตุ๊ยตุ่ย..น่ารักดีนะ สมาชิกใหม่

โดย: P'oh IP: 58.136.74.101 วันที่: 11 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:44:17 น.

ยังไม่จบอ่ะเจ๊ ตุ๊ยตุ่ยลูกพี่ชายค่ะ ติดย่ามากกว่าพ่อแม่มันซะอีก เด๋วมาอ่านต่อนะคะ

โดย: นุ่น IP: 124.120.94.51 วันที่: 12 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:45:42 น.

แหมอิจฉาๆๆๆ น่าไปจัง
แต่ทำไมไม่ซื้อเห็ดอีเปาะมาฝากน้องนุ่งมั่งล่ะจ๊ะพี่นุ่น

โดย: คนงามกับอาหารชั้นสูงงง IP: 69.86.175.176 วันที่: 13 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:46:19 น.

มาซื้อเองว๊อย เอาข้ามฝั่งกลับมากลัวโดนจับ โทษฐานเอาพันธุ์พืชลาวเข้าราชอาณาจักรไทย 5555 ล้อเล่น

โดย: นุ่น IP: 124.120.93.8 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:19:24 น.