นิยายรัก ตอนที่ 3 พี่เลี้ยง

พี่เลี้ยง...

บรรยากาศภายในห้องรับรองดูอึดอัดขึ้นมาทันตามะลิลานั่งนิ่งราวกับก้อนหิน เธอนั่งกอดแขนของบิดาเอาไว้แน่น เป็นท่าทางคล้ายๆเมื่อตอนเด็กๆ เวลาที่เธอทำความผิดแล้วโดนจับได้หญิงสาวหลบสายตาชายหนุ่มฝั่งตรงข้ามและตอนนี้เธอรู้อย่างเป็นทางการแล้วว่าเขามีชื่อว่า อเลสซานโดร มีชื่อเล่นว่าอเล็กซ์ หากเขารีบท้วงบิดาของเธอทันทีเมื่อท่านแนะนำชื่อนี้กับเธอแล้วยังยินดีที่จะให้เธอเรียกเขาสั้นๆ อย่างสนิทสนมราวกับคุ้นเคยกันมานานแสนนานเขาเอ่ยเสียงนุ่มด้วยใบหน้ายิ้มๆ เพียงว่า “น้องจัสมินเรียกพี่เล็กดีกว่าค่ะพี่ชอบที่จะได้ยินชื่อไทยๆ ที่คุณแม่ตั้งให้ก่อนที่ใครจะลืม”

และนั่นก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีสำหรับเจ้าสัวมหาศาลเพราะสายตาคมเฉียบของว่าที่ลูกเขยส่องประกายหวานอย่างชัดเจนว่าพึงพอใจในตัวลูกสาวของเขาซึ่งขณะนี้ใบหน้าสวยซ่านสีชมพูหากเป็นสีชมพูที่ไม่สามารถตีความได้ว่าเธอกำลังเขินอายหรือว่าไม่พอใจอะไรบางอย่างกันแน่เพราะใบหน้าสวยของมะลิลาบึ้งตึงตลอดเวลา หากเขาพึงพอใจเมื่อเห็นท่าทีของคนตรงหน้าซึ่งหลังจากวันนี้ชายหนุ่มผู้นี้คงจะต้องได้แสดงฝีมือในการทำคะแนนเพื่อพิชิตใจลูกสาวของเขาโดยไม่ต้องอาศัยการจัดฉากสร้างสถานการณ์อีกแล้วเพราะถึงอย่างไรการหมั้นหมายที่รู้กันเฉพาะผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายก็สามารถยกเลิกได้ทันทีถ้าหากเขาเห็นว่าลูกสาวคนเดียวที่เปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของเขาไม่มีทางลงเอยกับชายหนุ่มที่มีดีทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษาชาติตระกูลและฐานะที่มั่นคงทางสังคมคนนี้ได้

“เอาเป็นว่าทำความรู้จักกันตามสมควรแล้ว ต่อไปนี้เรื่องงานก็ติดต่อกันโดยตรงได้เลยนะเล็กกว่าจะได้เริ่มจริงๆ จังๆ ก็คงต้องรอเล็กกลับมาจากญี่ปุ่นก่อนใช่ไหม” เจ้าสัวมหาศาลเอ่ยเสียงเรียบพลางอมยิ้มน้อยๆส่งสายตารู้ทันความคิดของชายหนุ่มรุ่นลูก

“ครับคุณลุงผมคงจะไปญี่ปุ่นไม่กี่วัน ความจริงทางโน้นก็ไม่น่าห่วงอะไรมากครับเสร็จธุระแล้วก็คงจะบินกลับทันที”คนที่นั่งด้วยท่าทางสำรวมอย่างมีมารยาทตอบเสียงนุ่ม ดวงตาสีน้ำตาลอมฟ้าครามอย่างชายหนุ่มเลือดผสมของเขามองสลับใบหน้างดงามหากบึ้งตึงของหญิงสาวที่ซ่านสีชมพูจัดและคู่เจรจาแล้วเขาก็เอ่ยถามหญิงสาวด้วยน้ำเสียงจริงจังเป็นการเป็นงานแต่ถ้าหากมีมดหรือแมลงที่เดินเร่ร่อนอยู่บริเวณนี้คงยกขบวนกันมาตีตั๋วแถวหน้าสุดเพื่อรอชมดวงตาที่หวานหยดของเจ้าของเสียงนุ่ม

“พี่กลับมาจากญี่ปุ่นสัปดาห์หน้าเราไปดูสถานที่สร้างพิพิธภัณฑ์กันนะคะ”ชายหนุ่มพูดจา ‘คะขา’ ได้สุดแสนจะคล่องปาก แต่ใครเลยจะรู้ว่า มะลิลาคือหญิงสาวคนแรกที่เขายอมให้ตัวเองดูเป็นผู้ชายนุ่มนิ่มเกินหน้าตาคมเข้มของเขาได้ราวกับคนละคนเช่นนี้ได้

เมื่อเอ่ยถามออกไปแล้วคนที่ตอบกลับเป็นว่าที่พ่อตาของเขาแทน

“เรื่องสถานที่ไม่ต้องไปหาที่ไหนหรอก ในตึกของเรานี่แหละ ชั้นถัดลงไปจากสำนักงานของเล็กว่างอยู่หนึ่งชั้นลุงกันเอาไว้ให้น้องมะลิทั้งชั้น ลูกจะเอาไปทำอะไรก็ได้”

“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีเลยครับคุณลุงผมมีมัณฑนากรเก่งๆ ที่รู้จักกันหลายคน เอาเป็นว่าระหว่างรอพี่กลับมาจากญี่ปุ่นน้องจัสมินก็เตรียมบรีฟงานเอาไว้แล้วกันว่าอยากได้พิพิธภัณฑ์แบบไหน เราจะได้นัดมัณฑนากรมาคุยเรื่องรายละเอียดของงานทั้งหมดดีไหมคะ” ชายหนุ่มตอบว่าที่พ่อตาพลางหันไปถามความเห็นของหญิงสาว

“ก็ดีเหมือนกันค่ะคุณกลับมาอาทิตย์หน้า ฉันคงเตรียมข้อมูลต่างๆ ได้พอสมควรแล้ว”

“ตกลงกันได้แล้วถ้าอย่างนั้นลุงคงต้องกลับก่อน น้องมะลิเพิ่งลงจากเครื่อง คงจะอยากกลับไปพักผ่อนแล้วเอาเป็นว่าเจอกันอาทิตย์หน้านะเล็ก”

เมื่อเห็นว่าได้ทำความรู้จักและพูดคุยเรื่องงานกันตามสมควรแล้วเจ้าสัวคนดังก็ทำลายความหวานที่ส่งผ่านทางดวงตาของว่าที่ลูกเขยไปยังลูกสาวของเขาด้วยการขอตัวกลับหลังจากใช้เวลาไปกว่าหนึ่งชั่วโมง...

เช้าวันรุ่งขึ้นบนห้องพักของชายหนุ่มในโรงแรมหรูมากที่สุดแห่งหนึ่งกลางกรุงโตเกียวประเทศญี่ปุ่น

“มารอบนี้จะอยู่กี่วันคะพี่อเล็กซ์อยู่หลายๆ วันนะ หนูคิดถึง มาคราวก่อนแค่สามวันเองยังไม่ได้ทานข้าวด้วยกันสักมื้อเลย” นักวาดภาพประกอบสาวคนดังซึ่งเป็นญาติห่างๆของชายหนุ่มเอ่ยถาม และเธอก็คือสาเหตุที่ทำให้เขาต้องบินด่วนมาญี่ปุ่นในครั้งนี้

“เสร็จธุระของเราพี่ก็จะรีบกลับแล้วธุระสำคัญมากๆ ที่ว่าน่ะเรื่องอะไรกัน ทำไมต้องรอให้พี่บินมาถึงที่นี่ก่อนถึงจะบอกได้มีความลับสำคัญอะไรหรืออเล็กซ่า” เสียงทุ้มนุ่มของชายหนุ่มเอ่ยถามญาติสาวผู้น้องซึ่งน้อยคนนักจะรู้ว่า อเล็กซ่า ชิบาซากิ สาวเท่ลูกครึ่งไทย ญี่ปุ่นผู้นี้จะเป็นญาติห่างๆ ของเขา

“หนูกำลังจะโดนคุณพ่อจับคลุมถุงชนน่ะสิพี่อเล็กซ์ให้ตายเถอะ โลกมันก้าวไปถึงไหนกันแล้วทำไมคุณพ่อถึงไม่ยอมให้หนูเลือกคู่ชีวิตของหนูเองเสียที คบกับใครก็บังคับให้เลิกหมดเลยแล้วนี่หนูก็เพิ่งบอกเลิก ปีเตอร์ ก่อนกลับมาญี่ปุ่นไม่กี่วันปีเตอร์เขาเป็นคนดีจะตายไป นิสัยใจคอก็ดีมากๆ คบกันมาสองปีเขาไม่เคยทำรุ่มร่ามกับหนูเลย อย่างมากสุดก็แค่จับมือกันเท่านั้นเองเขาเป็นคนดีขนาดนี้ทำไมคุณพ่อถึงไม่ปลื้มก็ไม่รู้ ฐานะทางบ้านเขาก็ไม่ธรรมดานะพี่อเล็กซ์ครอบครัวของเขาทำเรียลเอสเตท มีมูลค่าสูงเป็นอันดับต้นๆ ของเกาะอังกฤษเชียวนะ”

หญิงสาวเล่าถึงสิ่งที่เธออัดอั้นและไม่ชอบใจต่อการบังคับของบิดาให้ญาติผู้พี่ร่วมรับฟังแล้วเขาก็ต้องสนับสนุนความคิดของเธอ จะว่าไปแล้วระหว่างเธอกับชายหนุ่มที่เธอเข้าใจไปเองว่าเป็นคู่รักนั้นแทบไม่มีพฤติกรรมต่อกันมากไปกว่าเพื่อนสนิทเท่านั้นแต่เขาก็เป็นเพื่อนชายคนสนิทเพียงคนเดียวของเธอ

“ไม่เคยทำรุ่มร่ามกับสาวเป็นเกย์หรือเปล่า” ชายหนุ่มเย้าน้องสาวอย่างไม่เป็นจริงเป็นจังนัก

“พูดเข้าปีเตอร์เขาเป็นสุภาพบุรุษต่างหากล่ะ”

หญิงสาวแก้ตัวแทนในข้อสงสัยที่เธอเองก็กังขาแต่ถึงอย่างไรปีเตอร์ก็ดีกับเธอมาก หากเธอก็ไม่มีเวลาแก้ตัวให้คนอื่นมากนักจึงเอ่ยออกไปถึงเรื่องที่กำลังเป็นกังวล

“นัดดูตัวในคืนพรุ่งนี้หนูไม่ยอมหรอก แล้วพี่รู้หรือเปล่าคนที่คุณพ่อปลื้มนักปลื้มหนา ก็คือคาสโนว่าตัวพ่อที่มีข่าวภาพหลุดกับสาวๆทั่วเกาะฮ่องกงกว่าห้าร้อยรูปคนนั้น ข่าวดังทั่วโลกเชียวนะ ฉาวโฉ่ขนาดนั้นคุณพ่อยังจะประเคนหนูให้เขาอีก ใครจะยอมง่ายๆ กันเล่า ยอมก็บ้าแล้วพี่อเล็กซ์ต้องช่วยหนูนะครั้งนี้หนูขอทวงค่าตอบแทนที่หนูช่วยส่งสปายเข้าไปเป็นหูเป็นตาดูแลนางฟ้าน้อยๆให้พี่” หญิงสาวได้ทีทวงบุญคุณซึ่งๆ หน้า

“เฮนรี่ วู เองหรอกหรือ พี่ว่าเขาก็ไม่เลวเลยนะพี่เคยติดต่อธุรกิจกับเขาบ่อยๆ นิสัยใจคอตรงไปตรงมา นักเลงดีเชียวล่ะแล้วข่าวภาพหลุดครั้งมโหฬารนั่นก็ถูกพิสูจน์แล้วว่าเป็นภาพตัดต่อทั้งหมดคนทำตั้งใจดิสเครดิตสร้างความเสื่อมเสียชื่อเสียงให้เขาอับอายจนอยู่เกาะฮ่องกงต่อไปไม่ได้ต่างหากคนทำก็ถูกรวบตัวได้ยกแก๊งแล้วก็รับสารภาพทั้งหมดแล้วนี่นา”

คนที่กำลังรื้อกระเป๋าเดินทางเพื่อหยิบของใช้ส่วนตัวบางอย่างให้ความเห็นตรงไปตรงมาแน่นอนข้อเท็จจริงที่ว่าการกำจัด เฮนรี่ วูซึ่งเป็นลูกชายคนเดียวของอดีตมาเฟียฮ่องกงคนดังและเป็นเจ้าของธุรกิจมากมายออกจากเกาะฮ่องกงได้คือการกำจัดศัตรูคนสำคัญที่สุดของมาเฟียฝ่ายตรงข้ามอย่างแน่นอน

“อีกอย่างถ้าพี่จำไม่ผิดตอนพี่ไปฮ่องกงเมื่อสองสามเดือนก่อน เขาก็แนะนำสาวน้อยคนหนึ่งว่าเป็นคนรัก ชื่อคิตตี้หรือ แคท อะไรนี่แหละ เราแน่ใจหรือเปล่าอเล็กซ่าว่าเฮนรี่คือคนที่คุณพ่อของเราตั้งใจเลือกให้มาเป็นว่าที่ลูกเขยพี่เห็นภาพที่เขาเอาอกเอาใจสาวน้อยคนนั้นแล้วเขาคงไม่มีเวลาว่างมาแต่งงานกับเราหรอกมั้ง”อเลสซานโดรตั้งข้อสังเกตจากสิ่งที่เขาเห็นด้วยตาตัวเองเมื่อครั้งไปติดต่อเรื่องงานกับเจ้าของฉายา‘คาสโนว่าตัวพ่อ’ ประจำเกาะฮ่องกงครั้งล่าสุด

“ยิ่งกว่าแน่ใจอีกพี่อเล็กซ์คุณพ่อนัดเขามาพรุ่งนี้แล้ว หนูก็เลยต้องขอความช่วยเหลือจากพี่อยู่นี่ไง”

“แล้วจะให้ช่วยยังไง”ชายหนุ่มเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้มอย่างเอ็นดูต่อน้องสาว

“ก็แทบจะไม่มีใครรู้เลยว่าเราสองคนเป็นญาติกันเพราะฉะนั้น พรุ่งนี้ตอนที่หนูต้องไปเจอเขาพี่ก็แค่แสดงตัวว่าเป็นคนรักของหนูก็เท่านั้นเองเราก็แค่แสดงออกให้เขาเห็นว่าเรารักกันมากแค่ไหนแล้วเราก็เป็นมากเกินกว่าคำว่าแฟนด้วย หนูเชื่อว่าระดับนายนั่น คงมีศักดิ์ศรีพอที่จะไม่แต่งงานกับผู้หญิงที่มีคนรักอยู่แล้วหรอกน่า”หญิงสาวเล่าแผนการที่สุดแสนจะไม่ซับซ้อนให้พี่ชายฟัง

“ถึงไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นญาติกันแต่คุณลุงก็รู้ดีกว่าใคร แล้วไหนจะแม่เราอีก มันไม่ง่ายไปหน่อยหรือน้อง”

“ก็นัดพรุ่งนี้คุณพ่อคุณแม่ไม่ได้ไปด้วยนี่นาเป็นการนัดบอดให้เจอกันแล้วก็ทำความรู้จักกันเองแต่หนูเชื่อว่าท่านจะต้องส่งคนมาคอยสังเกตการณ์อยู่แล้ว แต่พี่อเล็กซ์ไม่ต้องกังวลทีมบอดี้การ์ดชุดใหม่ของคุณพ่อยังไม่เคยมีใครเห็นหน้าพี่มาก่อนถึงพวกเขาจะกลับไปรายงาน ก็คงจะไม่รู้หรอกว่าคนที่หนูเฟลิร์ตด้วยน่ะเป็นใคร คงจะกลับไปรายงานได้แค่ว่าเป็นหนุ่มต่างชาติหล่อล่ำกล้ามโตหล่อเหลาราวกับเทพบุตรที่ไหนสักคนและที่สำคัญคนที่บ้านไม่มีใครรู้ว่าพี่เดินทางมาญี่ปุ่นเชื่อเถอะว่านายเฮนรี่คนนั้นคงจะต้องบินกลับฮ่องกงแทบไม่ทัน”

“เอาๆยังไงก็ได้ ไหนๆ ก็หลวมตัวบินมาแล้ว พี่ก็กังวลใจว่าเรื่องด่วนมากของเราคือเรื่องอะไรที่แท้ก็เรื่องเด็กๆ แบบนี้นี่เอง แล้วเราจะจ่ายอะไรตอบแทนพี่ดีล่ะพี่ต้องทิ้งงานสำคัญมากๆ มาเพื่อการนี้เลยเชียวนะ” อเลสซานโดรรับคำโดยง่ายแต่ถึงอย่างไรเขาก็พอจะมองออกว่าทั้งคู่ไม่สามารถลงเอยกันได้ตามความต้องการของผู้ใหญ่อย่างแน่นอนเพราะเขาค่อนข้างมั่นใจว่า เฮนรี่ วู ไม่โสดและหญิงสาวที่เขาป่าวประกาศว่าเป็นคนรักก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน เขาจำได้แล้วว่าเธอคือแคทเทอรีนหว่อง แม็คเกรเกอร์ ลูกสาวคนเล็กของอีกหนึ่งตระกูลดังในฮ่องกง...

ผับหรูย่านรปปงหงิ[1]ในเวลาสองทุ่ม มีนัดบอดสำคัญระหว่างทายาทมหาเศรษฐีหนุ่มและคาสโนว่าตัวพ่อจากเกาะฮ่องกงเฮนรี่ วู กับนักวาดภาพประกอบสาวคนดัง อเล็กซ่า ชิบาซากิหากครั้งนี้ดูเหมือนเป็นการนัดสังสรรค์คนคุ้นเคยกันเสียมากกว่า ก็จะอะไรเสียอีกในเมื่อชายหนุ่มสองคนในที่นี้รู้จักคุ้นเคยกันมาก่อนด้วยเหตุผลทางธุรกิจ โดยชายหนุ่มคนที่พยายามแสดงท่าทางเป็นคู่รักกันอย่างออกนอกหน้ากับญาติสาวผู้น้องของเขาก็แสดงได้แนบเนียนเสียจนใครก็ตามที่เดินผ่านโต๊ะของพวกเขาต้องเหล่ตามอง

“ธุรกิจของคุณที่ฮ่องกงกำลังไปได้สวยมากๆผมตามข่าวอย่างต่อเนื่อง” เสียงทุ้มนุ่มของนักธุรกิจหนุ่มลูกครึ่งไทย-อิตาเลี่ยนเปิดบทสนทนา

“ขอบคุณมากครับคุณอเล็กซ์ที่ให้ความสนใจกับข่าวคราวของผมเรื่องธุรกิจคงต้องยกย่องและส่งผ่านความชื่นชมไปยังคุณพ่อของผมครับท่านเฉียบขาดมาตั้งแต่เริ่มธุรกิจ ทายาทอย่างผมก็เลยสบาย” คาสโนว่าหนุ่มตอบอย่างถ่อมตน

“ท่านเฮนนี่ คงปลื้มใจมากที่มีลูกชายเก่งกาจหลักแหลมแบบคุณ”

อเลสซานโดรเอ่ยชื่นชมไปยังบิดาของเขาแล้วเงียบไปก่อนหันไปมองหญิงสาวข้างตัว

“อเล็กซ่าบอกผมว่ามีนัดกับเพื่อนผมเซอร์ไพรส์มากทีเดียวที่เป็นคุณ”

“ผมมีธุระสำคัญที่ญี่ปุ่นเลยถือโอกาสมาทำความรู้จักกับคุณอเล็กซ่าครับ ความจริงคุณพ่อของพวกเราท่านเป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ ท่านก็เลยเห็นว่ารุ่นลูกๆก็ควรจะได้ทำความรู้จักคุ้นเคยกันเอาไว้หรือถ้าโชคดีเราทั้งคู่เกิดตกหลุมรักชอบพอกันจะคบหากันอย่างคนรักหรือจะแต่งงานกันไปเลย ผู้ใหญ่ของเราทั้งสองฝ่ายก็คงจะยินดีไม่น้อยครับ”ชายหนุ่มที่มีใบหน้าเคลือบรอยยิ้มตลอดเวลาเอ่ยออกมาตรงๆ“แต่ผมเห็นแบบนี้ด้วยตาของตัวเองแล้ว ผู้ใหญ่ของเราทั้งคู่ก็คงจะต้องผิดหวังคุณสองคนเหมาะสมกันมากครับ ถึงแม้ว่าจะดูเหมือนพี่น้องกันมากกว่าก็ตาม”

“ขอบคุณมากครับผมเองก็คิดเช่นนั้น เราเหมือนเป็นพี่น้องกันมากกว่าจะเป็นคู่รัก” เอ่ยออกไปแล้วชายหนุ่มก็สะดุ้งเล็กน้อยเพราะเท้าของเขาถูกกดทับด้วยปลายรองเท้าส้นเข็มของคนที่หันมามองหน้าเขาก่อนที่เขาจะหลุดแล้วเผยความสัมพันธ์แท้จริงของทั้งคู่ออกไป

“ฉันรู้มาว่าคุณเองก็ไม่โสดแล้วข่าวของคุณกับคุณแคทเทอรีน ขึ้นหน้าหนึ่งไปทั่วเกาะฮ่องกงแถมข่าวดังมาไกลถึงญี่ปุ่น ฉันเชื่อว่าคนที่มีตัวจริงอยู่แล้วข้างตัวอย่างคุณคงจะไม่ยินดีทำตามที่ผู้ใหญ่ต้องการ ทั้งๆ ที่ฉันเองก็ไม่โสดหรอกนะคะ”หญิงสาวคนเดียวที่นั่งร่วมโต๊ะเอ่ยเสียงหวานหากบอกจุดประสงค์ด้วยท่าทางจริงจัง

“แน่นอนครับผมเองก็ไม่นิยมการคลุมถุงชนอยู่แล้วแต่มาญี่ปุ่นคราวนี้ผมก็หวังจะมาทำความรู้จักกับคุณในฐานะเพื่อนหรือญาติคนหนึ่งหวังว่าคุณคงจะยินดีรับมิตรไมตรีจากผมแล้วผมก็ขอสารภาพว่ามีคนที่ผมอยากจะใช้เวลาที่เหลือทั้งชีวิตด้วยอยู่แล้วครับข่าวความสัมพันธ์เกี่ยวกับตัวผมก็เป็นเรื่องจริงทั้งหมดตอนนี้ผมกับน้องแคทคบกันอยู่”คาสโนว่าหนุ่มบอกความประสงค์ของเขาอย่างตรงไปตรงมาเช่นกัน

“ดีใจที่ได้ยินอย่างนี้อย่างน้อยฉันก็จะได้เลิกกังวลใจว่าจะโดนผู้ใหญ่จับคลุมถุงชนเพราะถึงยังไงคุณคงจะไม่ให้ความร่วมมืออย่างแน่นอน”

“คุณสบายใจได้ครับแต่อย่างน้อยเราก็น่าจะคบหาเป็นเพื่อนกันได้”

“ยินดีมากค่ะ”

เมื่อความต้องการของทั้งคู่ตรงกันคนที่กังวลว่าจะโดนผู้ใหญ่บังคับให้ต้องแต่งงานกับคนที่พวกท่านเลือกให้ก็เผยรอยยิ้มออกมาอย่างเต็มที่เป็นรอยยิ้มที่ราวกับประกาศก้องความเป็นอิสระ เพราะถึงเธอจะใช้ชีวิตโลดโผนเช่นไรหากวัฒนธรรมอย่างชาวเอเชียที่ต้องให้ความเคารพและเชื่อฟังผู้ใหญ่ใครเลยจะเชื่อว่าอเล็กซ่าถือปฏิบัติอย่างเคร่งครัดเสมอมาแต่การที่จะต้องให้เธอใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับคนที่ไม่ได้รักก็เป็นสิ่งที่เธอยอมรับไม่ได้และพร้อมทุกเมื่อที่จะแหกกฏนั้นด้วยเช่นกัน

ความยินดีนั้นทำให้หญิงสาวหันไปหอมแก้มและกอดพี่ชายแน่นด้วยท่าทางที่แสดงออกถึงความดีใจจนออกนอกหน้าก่อนที่เธอจะชวนเขาไปเต้นรำกลางฟลอร์ เพื่อเป็นการฉลองความเป็นอิสระในขณะที่คาสโนว่าหนุ่มก็ขอตัวกลับโรงแรมก่อน โดยเขาให้เหตุผลด้วยใบหน้าเคลือบรอยยิ้มว่าเขาไม่ได้เดินทางมาญี่ปุ่นเพียงลำพังและถ้าจะปล่อยให้น้องคิตตี้ของเขารอที่โรงแรมนานๆ เธออาจจะงอนเขาเอาได้ซึ่งภาพเช่นนี้ก็หอมหวานยิ่งนักสำหรับนักข่าวประจำสำนักพิมพ์ The insidenews[2] นิตยสารกอสซิปแวดวงสังคมชื่อดังของเมืองไทย

Create Date : 10 ธันวาคม 2557		0 comments
Last Update : 10 ธันวาคม 2557 12:35:10 น.
Counter : 976 Pageviews.
Share Tweet