...เป็นความอบอุ่นในหัวใจ...
คำนิยม เพชรพระอุมา เล่มที่ 25 โดย หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล
ผมกับคุณพนมเทียนเป็นเพื่อนกัน
แต่ผมรู้จักคุณพนมเทียนก่อนที่คุณพนมเทียนจะรู้จักผม หรือรู้ว่าผมมีตัวตนอยู่ในโลกนี้ด้วยซ้ำไป เรื่องของเรื่องก็คือว่า...ผมรู้จักคุณพนมเทียนจากหนังสือที่แกแต่ง
ตอนที่ผมจากบ้านไปเรียนที่ออสเตรเลียนั้น
ผมอายุแค่สิบเอ็ดขวบเอง เรียนจบแค่ม.1
เรียกว่าไม่รู้หนังสือก็ว่าได้ แต่เป็นโชคของผมที่ได้เอาหนังสือเรื่อง 'เล็บครุฑ' หอบติดตัวเอาไปด้วยชุดหนึ่ง
จำไม่ได้ว่ามีกี่เล่ม
นอกจากเล็บครุฑแล้วก็ยังมี 'ศิวาราตรี' กับ 'จุฬาตรีคูณ' รวมอยู่ด้วย เรียกว่า เรียนภาษาไทยจากหนังสือของคุณพนมเทียน ล้วนๆ
เมื่อตอนเข้ามหาวิทยาลัยก็ยังมีหนังสือของคุณพนมเทียนติดไปด้วยหลายเล่ม
เรียกได้ว่าเป็นแฟนขนานแท้แต่ดั้งเดิมเลยละครับ
ต่อมาเมื่อผมกลับมาเมืองไทย ผมก็ได้รู้จักคุณพนมเทียนตัวจริงเสียงจริง ตอนแรกยังตกใจว่าทำไมพี่แกถึงยังหนุ่มอยู่ ก็เมื่อผมอ่านหนังสือที่แกแต่งตั้งแต่ยังเป็นเด็กอยู่ ปรากฏว่าคุณพนมเทียนเขียนหนังสือตั้งแต่แกยังเป็นวัยรุ่นอยู่เลย
รู้สึกว่า จุฬาตรีคูณ นั้น แกเขียนตั้งแต่อายุ 17 เอง
แต่ทั้งหมดนั้นมันเป็นการปูพื้นฐานที่คุณพนมเทียนจะมาเขียนนิยายเรื่องเอกของแก
นั่นคือ เพชรพระอุมา
เมื่อแรกที่ผมอ่าน 'เพชรพระอุมา' นั้น มันยังเป็นหนังสือเล่มบางๆออกรายสัปดาห์หรืออะไรทำนองนั้น แต่อ่านได้แค่เล่มแรกก็ติดใจต้องอ่านต่อๆไปเรื่อยๆ
เรียกว่าติดงอมแงมเลยละ คือถ้าไม่ได้อ่านก็จะหงุดหงิดเพราะอยากรู้ว่าเรื่องต่อไปจะเป็นยังไง
ยังไม่พ้น 'ไพรมหากาฬ' ผมก็เกิดมีความรู้สึกว่า เพชรพระอุมาเรื่องนี้น่าจะทำเป็นหนังได้
ผมก็หอบหนังสือไปหาคนที่ผมนับถือแล้วบอกว่าหนังเรื่องนี้น่าจะทำเป็นหนังได้
คนที่ผมนับถือถามว่าจะต้องใช้ทุนเท่าไหร่
ผมลองคำนวณแล้วคิดว่า มันน่าจะอยู่ในระดับห้าล้านกว่าๆ
สมัยนั้นห้าล้านมันเป็นเงินมากมายมหาศาล
แต่นั่นรพินทร์ยังพาคณะเดินไปไม่ถึงหล่มช้างเลยล่ะครับ
ยังไม่มีมันตรัย หรือ มรกตนคร
คนที่ผมนับถือตอบผมว่าตกลง เขียนบทไปได้เลย
แต่ต่อมาไม่ถึงอาทิตย์คนที่ผมนับถือท่านนั้นก็เกิดอุบัติเหตุรถคว่ำเสียชีวิตไปเสียก่อน
เรื่อง เพชรพระอุมา เลยถูกเก็บเข้าลิ้นชักไปชั่วคราว
ในเมื่อไม่มีทุนก็ไม่มีทางที่จะสร้างได้
อย่างไรก็ตาม ความคิดที่จะสร้างเพชรพระอุมายังอยู่ในหัวของผมตลอดมา เพราะในความรู้สึกของผม เพชรพระอุมาคือมหากาพย์แห่งวรรณกรรม
ที่ไม่มีหนังสือเรื่องไหนที่จะเทียบได้
ผมเชื่อว่าจะไม่มีผู้อ่านคนไหนที่อ่านแล้ว จะไม่รู้สึกว่าตัวเองถูกดึงเข้าไปอยู่ในโลกที่คุณพนมเทียนสร้างเอาไว้อย่างวิจิตรบรรจง
ตัวแสดงที่มีชีวิตชีวาเหมือนกับมีตัวตนจริงๆ
เหมือนกับเป็นญาติพี่น้องเพื่อนฝูงที่เรารู้จัก
กลับไปอ่านเพชรพระอุมาครั้งใดเหมือนกลับไปเยี่ยมญาติสนิทมิตรรัก
กลับไปสู่โลกที่คุณพนมเทียนสร้างขึ้นมาให้กับเรา
เมื่อคุณพนมเทียนเลิกเขียนเพชรพระอุมา ทำให้เรามีความรู้สึกเหมือนกับว่าเพื่อนสนิทของเราตายไปจริงๆ
ความรู้สึกเช่นนี้ยากที่จะรู้สึกกับหนังสือเรื่องใดนอกจากเรื่อง 'เพชรพระอุมา'
ผมถึงกล้าที่จะพูดได้ว่ายากที่จะมีหนังสือเรื่องไหนจะเทียบเพชรพระอุมาได้
จากสามัญชนผู้พร้อมจะเผชิญทุกสิ่งทุกอย่างร่วมกับท่าน ในงานสร้าง PPU ให้สำเร็จลุล่วงไปให้ได้ ครับท่าน
* เพลง ขอพบในฝัน ขับร้อง สมา สวยสด คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน เรียบเรียง bangkok symphony orchestra
อันนี้ขอแจมครับ ขับร้อง/กีต้าร์ : ปู่อุปฯ วิธีใช้ : ใช้ฟัง หลังจากจบออร์เคสตร้าบรรเลงแล้ว (บรรเลงรอบเดียว) ไม่ต้องตีความก็ได้นะจ๊ะ
Create Date : 16 พฤศจิกายน 2550 |
|
28 comments |
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2550 22:25:42 น. |
Counter : 2113 Pageviews. |
|
|
|
แวะเข้ามาเยี่ยมกันครับ
น่าปลื้มจังครับ
ที่ Blog มิสเตอร์ฮอง กำลังฉลอง Blog ที่ 500 ครับ
จะตามเข้ามาดูก็ได้นะ !!!
คลิกที่รูปได้เลยครับ