ทำงานหรือเที่ยวครับพี่ยุ้ย คริคริ

แหม แหม แหม คุณลุง

ก็ทำงานนะ เพียงแต่ไม่ถ่ายรูปตอนทำงานเท่านั้นเอง

วันนี้ก็จะไปพัทยาอีกค่ะ ไปตามงานครั้งก่อน

แต่จะแวะสระบุรีก่อน ไปตามงานอีกเหมือนกัน

ดึกๆกลับมาเจอกันค่ะ

ขอให้เพื่อนๆเริ่มวันแรกของการทำงานในสัปดาห์นี้ด้วยความสดใสเบิกบานค่ะ ....

ภาพข้างบนนั่นเป็นมุมมองจากเขาพระตำหนักใช่มั๊ยยุ้ย วิวสวยมากเลยนะ ช่วงนี้คงชีพจรลงเท้าล่ะสิ
ขับรถเองระมัดระวังด้วยนะยุ้ย ช่วงนี้ฝนตกถนนลื่นค่ะ

วันนี้รูปสวยทั้งนั้นเลย
แต่กลัวส้มตำอ่ะ
.....
เดินทางบ่อย ๆ ดีนะคะ
มีคนเคยบอกไว้
^ ^

เข้าเพลินด้วยคน

พี่ยุ้ยเล่นดักคอแบบนี้
ผมจะตอบยังไงล่ะเนี่ย 5555

ก็ผมก็มีความสุขของผมทุกวันอยู่แล้วนี่ครับ

อยากดูมาก ๆ เลยอัลคาซ่าร์ ไม่เคยดูซักหน

ยุ้ยเป็นไงบ้างคะ สบายดีไหม ไม่พบยุ้ยนานเลย

สบายดีค่ะ คุณพยัคฆ์ ...

กทม. - พัทยา ไม่ไกลเลยค่ะ

นักแสดงและฉากของอัลคาซ่าดูดีทีเดียว

หากอยากดูแวะไปเลย

รอบแสดงเริ่มตั้งแต่ 18.30 น.ค่ะ

เสร็จจากอัลคาซ่าต่อด้วยทิฟฟานี่ ก็ยังทันนะคะ

อยู่ใกล้ๆกันค่ะ ..................

วันนี้ตั้งใจจะไปทำงานตจว.อย่างที่บอกในเม้นท์ที่ 2

แต่แล้วก็ไม่ได้ไป

ทำงานและเล่นบล็อกที่ กทม. เหมือนเดิม 555

โอ้ย เห็นภาพอาหาร แล้วอยากกินข้าวเหนียว

ท้องร้องเลยคะ
ชอบสีฟ้าของทะเลจริงๆ

ตามยุ้ยเที่ยวพัทยาด้วยคนเน้อ ส้มตำน่าอร่อยนะนั่น

ท้องฟ้าแผ่นน้ำตึกรามร้านรวง วางตัวกว้างไกลสุดสายตา ยามได้มองจากมุมสูงๆ สวยน่าชมแหละยุ้ย

ว้าว สีสันพัทยา

ทำบล็อกนี้ออกมา เมืองพัทยาต้องตบรางวัลให้เลย

ดึงดูดใจมาก...

ครบถ้วนความเป็นพัทยาจริงๆ

สรุปไม่ได้ไป ว่าจะฝากซื้อปลาหมึกซะหน่อย
เห็นภาพอาหารตอนนี้หิวเลย

เห็นแล้วอยากกินส้มตำ

มาเยี่ยมบ้านครับ...

ถ่ายภาพมาน่าพักผ่อนมากครับ ผมไปตั้งหลายที่แต่ไม่หยิบกล้องมาบันทึกภาพซะที คิดถึงพี่ยุ้ยนะครับ

...ลอยกระทงที่ไหนเอ่ย....

อาหารสีสันจัดจ้านดีจัง เห็นแล้วหิวเลยค่ะ

วิวที่เอามาทำบีจีถ่ายได้สวยมากกกก น้ำทะเลกะท้องฟ้าสีเดียวกันเลย ถ่ายจากโรงแรมเหรอคะ

อยากดูอัลคาซ่า ไปพัทยาทีไรไม่เคยได้เข้าไปดูซักทีค่ะ

ภาพสวยค่ะ ฟ้าใสดีจัง

ถ่ายภาพได้สวยนะครับ เห็นส้มตำแล้วนำ้ลายสอ

อิจฉาจริง คนทำงานใกล้ทะเล

สุขสันต์วันอังคารครับ :)

คุณหยุ่ยยุ้ยทำงานได้บันเทิงมากๆเลยอ่ะ อิอิ...อิจฉาๆๆ
เห็นอาหารแล้วก็รู้ว่ากลางวันนี้ข้าพเจ้าจะทานอะไร น่ากินซ้า....

BG สวยจังเลยค่ะ (ตั้งแต่บล็อกที่แล้วแล้วล่ะ)
ทะเลและท้องฟ้ากว้างๆดูแล้วสบายตาจังเลย..แบบว่ามองข้ามตึกสูงไปเลยนิ

สัปดาห์หน้าก็จะไปงานสร้างสัมพันธ์แถวพัทยาเหมือนกันค่ะ แต่คงไม่ได้ไปไหน
เพราะว่าเค้าจะเล่นเกมส์กันทั้งวัน เล่นไพ่กันทั้งคืน...5555

มีความสุขกับการทำงานวันอังคารนะคะ

สวัสดีครับ

เห็นภาพสวยๆแล้วทำให้อยากไปเที่ยวพัทยา

เชื่อไหมผมอยู่ระยองไม่ไกลจากพัทยาเท่าไรเลยแต่ก็ไม่เคยไปเที่ยวเลยสักครั้งหนึ่ง

ขอให้ลอยกระทงอย่างมีความสุขน่ะครับ

อ่ะโห อ่านแล้วคิดถึงพัทยา คนข้างๆ
หันมาถามว่าพัทยาเหรอ เราบอกว่าใช่
เค้าเลยบอกว่าคิดถึงเด้อ เพราะว่าไมได้ไปเยือน
มากว่าครึ่งปีแล้วอ่ะคะ ... น่าไปเยือนจริงๆ

หวัดดีครับพี่ยุ้ย

อิอิ ถ้าซีรีย์เกาหลีเรื่องใด มีเพลงประกอบเป็นเพลงแร๊บ ก็คงจะใช่กระมังคะน้องหยุ่ยยุ้ย เพราะพี่ต้องในชีวิตดูซีรีย์เกาหลีแค่สองเรื่องครึ่งเองงงงงง
...
ป.ล. เสียงเปียโนนี้ cover มาจากเพลงแร๊บ ของห้าหนุ่มแร๊บค่ะ อิอิ

หนาวยังคะยุ้ย

ปาต้างานยุ่งมากมายเลย

เน็ตก็ติดๆดับๆ

ไม่ได้อัพบล๊อกหลายวันแล้ว

เพิ่งได้อัพวันนี้แหละ

แง..ตายดีกว่า...

หวัดดีครับยุ้ย

ถ่ายภาพโชว์อัลคาซ่าร์ได้ชัดขนาดนี้เลย

ทั้งๆที่แสงสีในนั้น น่าจะถ่ายยาก

เก่งจริงๆ...

กล้องพี่ตัวที่ใช้อยู่นี้...ไม่รู้เป็นไง ถ่ายได้แต่กลางวัน

...ฝีมือมี แต่กล้องไม่ดี...(โทษกล้องดีกั่ว สบายใจ)

ขอให้มีความสุขในช่วงเทศกาลลอยกระทงนะคะ

อยากให้แวะไปดูอีกทีอะ..

แบบว่าเพิ่มมาตั้งสามรูป...หล่อๆทั้งนั้น

เอาตุ๊กตามาฝาก คิคิ น่ารักมัยค่ะ สวัสดีค่ ไม่ได้มาตั้งนาน คิดถึงจัง

ลุงเอาหมอกมาให้ยุ้ยชิม...เอ้ย! ชมครับ ที่บ้านลุงโน่นแหละ

หวัดดีครับพี่ยุ้ย

เชียงใหม่อากาศหนาวแล้วนะครับ
ไม่มีปราณีเลย
ฝนหมดปุ๊บ
ก็หนาวปั๊บเลยครับ

เข้ามาบล็อกนี้เมื่อวานแต่ไม่ได้ลงชื่อไว้
เนื่องจากคีย์บอร์ดเสียพิมพ์อะไรไม่ได้ เหอๆ

วันนี้ไปถอยมาใหม่แล้วเลยแวะมาอีกครั้ง
ไปพัทยามาเมื่อต้นปี
แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าพัทยา เหนือ กลาง ใต้

...แหมๆ บอกว่าไปที่ไหนก็ไม่เจอฝน
มาสงขลาสิค่ะรับรองว่าเจอแน่นอนเลย

ไม่เคยไปลอยกระทงเลย เบื่อรถติด คนแน่น
ดูหนังพักผ่อนอยู่บ้านดีกว่า

ตายไปตั้งแต่ส้มตำปูม้าแล้วค่ะ อยากทานจังเลยยย

ทริปนี้เอ้ย ไปทำงานครั้งนี้ดูมีความสุขดีนะคะ

สุขสันต์วันลอยกระทงนะจ๊ะยุ้ย

หวัดดียามเช้าครับพี่ยุ้ย

ชอบๆๆๆการแสดงมากๆเลยครับ...

อยากไปดูบ้างสักครั้ง..
มาได้ดูผ่าน Blog นี้..ยิ่งอยากไปดูจริงๆจัง..

ปล.เปิดมารูปแรก..โห..อาหารไทย..อยากกินมากๆ

เหอๆๆ ทำได้ก็มีพวกพี่พี่ นั่นแหละ กว่าจะได้
ทีแรกนึกว่าจะไม่ได้ทำซะแล้ว ถ้าไม่มีคนแนะ
ก็คิดว่าคงจะเลิกทำค่ะ

สุขสันต์วันลอยกระทงค่ะ....กิกิ้ว...

หวัดดีจ้ายุ้ย ไปลอยทงไหนเป่า

มาบอกว่า
มะได้ไปลอยทงที่ไหน..

อยู่ในเขตปลอดประทัดและความอึกทึกทั้งปวง

ช่วยกันรณรงค์ใช้กระทงที่ทำจากวัสดุธรรมชาตินะครับ หรือว่ายุ้ยใช้ แบ๊งค์ร้อยใบแดงๆทำ

โธ่ ... น่าจะใช้แบ๊งค์ทำกระทง
มันย่อยสลายได้เร็วกว่าขนมปังอีก

เช่นเดียวกันครับพี่ยุ้ย
ผมเชื่อว่าเพื่อนๆทุกคนที่บริจาคเงิน สิ่งของ
หรือแม้แต่ร่วมปรารถนาดีคิดดีกับโครงการนี้
ก็คงมีความสุขเกิดขึ้นในใจเช่นกัน

เดี๋ยวทำรูปเสร็จจะเอารอยยิ้มเด็กๆมาฝากครับ

น่ารักมากมายจริงๆครับ

สุขสันต์วันลอยกระทงเจ้า คุณยุ้ย

สุขสันต์วันทำงานนะยุ้ย

สุขสันต์วันลอยกระทงครับพี่ยุ้ย

สวัสดีหลังวันลอยกระทงค่ะยุ้ย

จากบล๊อก..ซ้ายมือนั่น ปาต้าเอง

ชุดนั้นปาต้าใส่หลายปีมาแล้ว (สมัยเอาะๆอายุประมาณ 20 อิอิ)

แต่รูปเหลืออยู่ใบเดียว(ขอไม่บอกเหตุผลนะคะ)

ซึ่งใครเห็นรูปก็ลงความเห็นว่า "หน้าแก่มากกกก.." ทั้งนั้นเลยค่ะ 555+

แต่เมื่อเวลาล่วงเลย หน้าก็ยังหยุดความแก่อยู่แค่นั้น..

ตอนนี้หน้าก็แก่ตามอายุขัย เท่ากับในรูปแล้ว ปาต้าเลยเอามาโชว์เป็นครั้งแรกค่ะ (แต่ก็ยังไม่มั่นใจเท่าไหร่ เลยทำรูปให้มันเบลอๆ และเล็ก อิอิ)

......................................

มีความสุขนะคะยุ้ย

ยังเขียนต่อครับพี่ยุ้ย
แต่ไม่รู้นานรึเปล่านะ
ชักอยากจะเขียนเรื่องอื่นอีกแล้ว 5555

ความอยากของผมมีหลากหลายครับ
อะไรก็อยากทำครับ

จากินส้มตำปูม้าาาาาาาาา


น่้ำลายสอเลยยุ้ยเอ๊ย

รูปนั้นหน้าประมาณแม่หรือพี่สาวเลยเหรอยุ้ย อิอิ

จริงๆนะ มองส้มตำบล้อกนี้ทีไรน้ำลายไหลทุกที

แบบว่า มีครบ...ไก่ทอด น้ำจิ้ม ผักสด ข้าวเหนียว ตามด้วยเป๊ปซี่เย็นๆแก้วนั้น

...สุดยอดการนำเสนอ...

ป.ล. ช่วยเชียร์ลุงแอ๊ดให้ไปอ่านเรื่องสั้นหน่อยน้า...

เพิ่งกลับจากภูเก็ตเหมือนกัน แต่ฝนตกครับไม่สดใสเหมือนที่พัทยา ไปซะหลายที่เลย

คอมฯยังเอ๋อๆอยู่เลย วันนี้พอเล่นได้ แต่ช้า...............ช้า

แก้ไม่เป็นแฮะ

ว่าจะมาหาก่อนบ้างไม่ทันยุ้ยเลย
เกรงใจจริงๆๆๆ

ปล.ได้ค่าโฆษณาจากอัยย์หรือยุ้ย
กำลังจะไปอยู่แล้ว

พ่อหนุ่มรูปข้างบนนี่คล้ายชาลี ณ ศิลามณีจัง

หวัดดีครับพี่ยุ้ย

วันนี้หนาวมากกกกกกกก

ภาพสวยจังคะ
หายไปนาน
มีโอกาสกลับมา
กับนิยายรักฉบับภาพ

เลยถือโอกาสมาทัก
สบายดีนะคะ

มาชวนไปชมชบาคะ

คืนนี้ฝันดีนะคะยุ้ย

สุขสันต์วันหยุดครับ



ปล.วันนี้รีบเข้ามาก่อนเลย

เป็นไอเดียที่น่ารักนะพี่ยุ้ย

เดี๋ยวผมหาเวลาทำรูปแล้วส่งไปให้เด็กๆดีกว่า อิอิอิ

บายดีอย่างแรง
ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกันนะคะ

แล้วไปทำอะไรมาถึงได้ชื่นอกชื่นใจทั้งวันยุ้ย
อย่าบอกนะว่าวันนี้ไปยืนอยู่ตรงทางม้าลายหน้าโรงเรียน คอยโบกรถให้หยุด

มารอคำตอบด้วย

เซ็งเรื่องอะไรก็ไม่เคยบอก

ชื่นใจเรื่องอะรายก็ไม่เคยบอก...

.......ไอ้เรารึ...ก็เป็นคนขี้สงสัยซะด้วย...

โหคุณยุ้ยเจ้า

นุชเปิดบล๊อกคุณยุ้ย เห็นภาพส้มตำแล้วต้องสะดุ้งท้องร้องเลยแซ่ปแต้ๆเน้อ อยากกินๆแงๆๆ

วันนี้บีจีสวยงามสีฟ้าสดใส
ดูแล้วสบายตาสบายใจ
สดชื่นตามเลยเจ้า

ฝันดีเจ้าคุณยุ้ย

หวัดดียามเช้าครับพี่ยุ้ย

วันนี้ตื่นเช้ามาอัพบล็อกที่สองต่อครับ อิอิอิ

วันนี้คุณหยุ่ยยุ้ยเดินทางไปไหนหรือเปล่าเอ่ย
(ต้องถามก่อน เพราะคิดว่าเป็นช่วงชีพจรลงเท้ามากๆ อิอิ)

เช้านี้อากาศสบ๊ายสบายเนอะ...ข้าพเจ้าเพิ่งตื่นมา แต่ทันดูพระราชพิธีฯทางทีวี
อยากไปเห็นจังเลย แต่ไม่รู้ว่าที่บ้านพร้อมจะไปด้วยกันหรือเปล่า

ไม่ว่าอยู่ไหนก็ขอให้พักผ่อนเต็มที่และมีความสุขนะคะ

สวัสดีวันหยุดค่ะคุณยุ้ย
เพลงกับภาพเข้ากันจริงๆค่ะ
ภาพสวยกระตุ้นต่อมความอยาก
อยากไปเที่ยวทะเลจัง

การแสดงดูอลังการดีนะคะ ยอมรับว่าสวยจริงๆ

ยังไม่ทานมื้อเช้าเลยค่ะ เห็นอาหารน้ำลายสอเลยนะเนี่ย

วันนี้แม่ทำแกงไตปลาทานด้วยกันมั๊ยคะ

วันนี้อยู่บ้านแม่จ้า
จะรีบนอนละ..พรุ่งนี้จะพาแม่ไปตลาดสามชุก

คิดไอเดียออกยังค่ะพี่ยุ้ย
ไว้จะรออ่านนะคะ


ฝันดีค่ะพี่
อากาศหนาวแล้วห่มผ้าด้วยน๊า

สวัสดีครับกลับจากตราดมาแล้วได้รูปมานิดหน่อยแต่ยังไม่ได้ย่อเลยครับ

วันหยุดเลยแวะมาเที่ยวทะเลที่บล๊อคคุณยุ้ย

อากาศเริ่มเย็นมาหลายวันแล้ว คุณยุ้ยระวังสุขภาพด้วยนะคะ

เก็บพระจันทร์วันเพ็ญมาฝากค่ะคุณยุ้ย

หวัดดีครับพี่ยุ้ย


เช้านี้อากาศสดชื่นดีจัง
เก็บภาพแดดสวยๆไว้ได้หลายช็อตเลยครับ

ขอแนะนำ ร้านอีก ร้านนึงค่ะ อยู่ในใจเราตลอดเลย


แนะนำร้านอาหาร พัทยา ร้านอาหาร ปูสดมาก (นามสมมุติ)
ชายหาด จอมเทียน

ได้ยินว่าเป็นร้านอาหารชื่อดัง เลยขอลองสักหน่อย
สั่งอาหารไปมากมาย อาหารจานแรกก็ถูกยกมาเสริฟ แต่กินไปสามสี่คำ แมลงวันเยอะมากๆ ต้องคอยใช้มือโบกไล่แมลงวันตลอดเวลา ถามพนักงาน ว่าทำไมแมลงวันเยอะขนาดนี้ เค้าบอกว่า “นี่เป็นหน้าแมลงวันให้ทำใจ”
ปัดไปได้สักพัก อาหารที่สั่งทยอยมา กองทัพแมลงวันก็เริ่มมาก ขึ้นเรื่อยๆจนน่ากลัว เริ่มรู้สึกว่ามือเดียวปัดไม่พอ ปัดทางซ้าย ทางขวาก็มา ปัดไม่ทัน สู้กับมันไม่ไหว ปัดกันจนเหนื่อย ก็ไร้ประโยชน์ แมลงวันพากัน ตอมลงไปในอาหารอยู่ดี นึกถึงหนอนแมลงวัน เลยต้องปลง รับประทานไม่ลง

เจ้าของร้านบอกว่า “คุณต้องทำใจ คนไทยกับแมลงวันเป็นของคู่กันไม่มีใครเอาชนะธรรมชาติได้ ”????

“คุณดูทำไมโต๊ะอื่นเค้ายังกินกันได้ ผมเปิดร้านมา สามสิบกว่าปีแล้ว”

เออจริง ด้วย …

หันไป มองโต๊ะอื่นเขา กินกันอย่างเอร็ดอร่อย เลยสงสัยว่าทำไมมันบุกมา
ตอมแต่โต๊ะเรา เราลอง เดินเข้าไปดูใกล้ๆ พระเจ้าช่วย !!! เห็นชัดๆว่า เค้านั่งกินกัน ท่ามกลางหมู่แมลงวันที่ตอมอาหาร เราเอามือไปโบกที่อาหารเค้า ฝูงแมลงวันก็บินฮือ ออกมาจากอาหารที่เค้ากำลังกินกันอยู่

ดีใจจังนึกว่า เราโดนอยู่โต๊ะเดียว -_-!

ตกลงนี่ เราบ้า หรือ พวกเขา เมา กันแน่ หรือเป็นเพราะตอนนั้นมีกันอยู่แค่สอง สาม โต๊ะ แมลงวันเลยรุมกันเป็นพิเศษ ถ้าเราโชคดี มาในวันที่มี ลูกค้าหลายๆโต๊ะ คงจะช่วยแชร์ๆ แมลงวัน กันไป คนละ สิบ ยี่สิบตัว

แต่ที่แน่ๆ เราไม่กล้ากินอาหารที่มีแมลงวันตอมมากมายขนาดนั้น ถ้าคุณ คิดว่าสี่ห้าตัว คุณกำลังคิดผิด เพราะมันมีเป็นร้อย แล้วในครัวจะขนาดไหนเนี่ย
เจ้าของร้านบอกว่า “คุณช่วยบอกวิธีกำจัดแมลงวันให้ผมหน่อย ถ้าตอบได้ ผมให้แสนนึง” เราบอกว่า คุณต้องรักษาความสะอาด ปิดถังขยะให้มิดชิด เค้ากลับไม่ฟังบอก “ทำไม่ได้ เป็นไปไม่ได้มันต้องมี เหมือนคุณห้ามไม่ให้เมืองไทยมียุงคุณทำได้ไหม” เราบอก นี่มันอาหารนะ ลูกค้าต้องอดทนเหรอ เค้าบอก “คุณเข้าใจมั้ยผมไม่ได้แกล้ง” (ตอบไม่ตรงคำถามเลย แล้วที่สำคัญเราแกล้งคุณเหรอ ที่กินไม่ได้) “ผมไม่สามารถ สั่งห้ามแมลงวันไม่ให้มาตอมอาหารคุณได้” (แต่เราก็ไม่สามารถกินอาหารที่มีแมลงวันตอมได้เหมือนกัน) เจ้าของร้านบอกว่า “คุณจะให้ผมทำยังไง ไหนคุณลองบอกผมสิ” เราพูดว่างั้นคุณบอกลูกค้าสิว่านี่เป็นหน้าแมลงวันนะ รับได้มั้ย ก่อนสั่งอาหาร ลูกค้าจะได้ทำใจล่วงหน้า หรือเตรียมตัวรับมือกับแมลงวันร้านคุณ เจ้าของบอก “ แล้วถ้าคุณเป็นผมหล่ะ คุณจะบอกลูกค้ามั้ย”

(อ้าว นี่คุณหลอกให้เราสั่งอาหารมากมาย แนะนำ ให้เราสั่งอาหารมาหลายเมนู มาวางเต็มโต๊ะให้แมลงวันร้านคุณ แย่งกิน เราผิดหรอเนี่ยที่เข้ามาสั่งอาหารร้านคุณ เวรกรรม)

เราเชื่อว่าถ้าคุณบริหารจัดการให้ดีกว่านี้ แมลงวันจะต้องน้อยลง จนเราพอกินอาหารได้บ้าง อย่างแน่นอน เราลองหา ในgoogle มีวิธีกำจัดแมลงวันมากมาย ถ้าคุณพยายามมันต้องลดลงบ้าง เพราะเท่าที่เคยทานร้านอาหารทะเลมาก็ยังไม่เคยเจออะไรแบบนี้

แต่นี่ดูเหมือนคุณชินและทำใจรับสภาพ ว่าแมลงวันมันคู่กันกับอาหารทะเล ทั้งๆที่ความสะอาด สำคัญเท่ากับรสชาติของอาหาร คุณกลับไม่ยอมให้ความสำคัญ ไม่ยอมจัดการอะไรเลย
ลูกค้าต้องทนรับสภาพอย่างเดียว ถ้าคุณทำใจให้เป็นธรรม เห็นใจลูกค้าบ้าง คุณจะเข้าใจสิ่งที่เราต้องการสื่อคืออะไร
เจ้าของร้านบอก “คุณโกรธอะไรมาใช่ไหม แล้วมาลงที่ผมใช่ไหม”
จะบ้าตายเราเพิ่งตื่นนอนมาอารมณ์ดีๆแท้ๆ แสดงว่าคุณไม่ได้รู้สึกเลยว่ามันสกปรกมาก กลายเป็นเราที่เป็นคนแปลก ในสายตาคุณ
สุดท้ายเราทนรับสภาพไม่ไหว ต้องยอมจ่ายเงินทั้งๆที่ไม่ได้กินอาหารเลย เจ้าของร้านดูบิลแล้วบอกว่า “เงินแค่นี้คุณมีปัญหาทำไม คิดให้ดีก่อนมีปัญหานะ คิดให้ดี”

แต่เราคิดว่าคำพูดนี้น่าจะเป็นคำพูดของเรามากกว่า อีกอย่าง เงินไม่ใช่ปัญหา เพราะเราไม่ใช่พวกหลอกกินอาหารฟรี แต่เรารู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมต่างหากที่ถูกคุณเอาเปรียบแบบนี้ เจ้าของร้านบอก “คุณเข้าใจมั้ยของผมทำออกมาแล้ว ผมลงทุนไปแล้ว” เราพยักหน้าบอกเข้าใจ
เจ้าของร้าน กลับพูดว่า
“คุณไม่เข้าใจหรอก คุณคิดถึงแต่ตัวเอง” ( อ้าว แล้วทีคุณหล่ะจะให้เรากินอาหารที่มีแมลงวันบ้าเลือด ตั้งหน้าตั้งตากินอาหารแข่งกับเราหล่ะ ถ้าเราท้องเสีย ท้องร่วง เข้า โรงพยาบาล หล่ะ ใครๆก็รู้เข้า โรงพยาบาล ที ไม่ต่ำกว่าหมื่น )
คุณก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เพราะคุณคิดถึงแต่ตัวเอง รู้แต่ว่าของคุณทำออกมาแล้ว คุณจะไม่ยอมขาดทุนเด็ดขาด ถ้าเป็นเมืองนอก ร้านคุณโดนสั่งปิดแน่
แต่จนใจ นี่เป็นประเทศไทย Thailand only T_T


อยากถามว่า ถ้าคุณซื้อแอร์มาใช้ที่บ้าน เกิดมันไม่เย็นขึ้นมา แล้วคนขายบอกคุณต้องทำใจ เมืองไทยมันเป็นเมืองร้อน คุณต้องทำใจ ผมไม่สามารถเปลี่ยนอุณหภูมิโลกได้ คุณจะรู้สึกยังไง คุณจะถามเค้ามั้ย ก็ในเมื่อคุณรู้ว่ามันเสีย แล้วคุณจะขายมาทำไม อาหารที่ทำออกมาแล้ว มีแมลงวันมาตอมอาหารมากมาย จนลูกค้ากินไม่ได้ก็ไม่ต่างกัน

เข้าใจว่าคุณลงทุนทำอาหารออกมาแล้ว แต่แมลงวันร้านคุณมันตอม จนสกปรกไปหมด กินก็กินไม่ได้ คุณยังจะขายให้เราอีกหรอ ทางร้านอ้างว่าเป็นความผิดเรา ที่เราเข้ามาสั่งอาหารเอง ถ้าเราไม่สั่งเขาก็ไม่ทำออกมา เฮ้อ….

ถ้าเจ้าของร้าน อยากจะขายอาหาร อย่างเดียว คิดว่าสภาพแวดล้อมบรรยากาศ ความสะอาด ในการทานอาหารไม่สำคัญ ล่ะก็ อย่าเปิดร้าน ให้คนนั่งทานจะดีกว่า ควรจะแนะนำให้ลูกค้าซื้อกลับบ้าน ไม่ใช่ปล่อยให้นั่งกินท่ามกลางฝูงแมลงวันแบบนั้น น่าจะมีจรรยาบรรณ สงสารสุขภาพลูกค้าบ้าง

ตอนแรกเราโกรธจนไม่ยอมจ่ายเงินแต่ คิดดูอีกทีคุณคงจะขาดทุนมากอย่างที่คุณว่า เลยยอมจ่ายเงินไป อาหารก็ต้องทิ้งไปทั้งหมดแบบนั้น เพราะไม่รู้จะเอาไปทำอะไร หรือ ไปฝากใครได้ ขนาดตัวเรา ยังไม่กล้ากิน

ไม่อยากมีบาปติดค้างต่อกัน แต่เวรกรรมที่คุณทำกับลูกค้านี่สิ ขอเชิญคุณรับตามสบาย เข็ดกับร้านอาหาร นี้ จริงๆ ต่อไปนี้ ขอเลือกร้าน ที่สะอาดเป็นหลัก อร่อยน้อยหน่อยดีกว่า จะได้กินไปคุยไปแบบสบายใจ ไม่ต้องคอยไล่แมลงวัน