ขอเป็นเจ้าสาวสักครั้งให้ชื่นใจ  วรรณวรรธน์
สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม

เมื่อเจ้าของเวดดิ้งเซนเตอร์ สุดหรู ปรารถนาจะเป็นเจ้าสาวสักครั้ง  ทั้งที่เธอมีทุกอย่างครบถ้วน แต่เธอไม่เคยไปถึงคำๆนั้นได้ ....  ใช่ว่าความเพียบพร้อม เหล่านั้นจะทำให้ความฝันของเธอเป็นจริงได้ทั้งหมด บางส่วนจากคำโปรยปกหลังเล่ม ๑ "คุณคะ  คุณอยากเป็นเจ้าสาวของใครสักคนบ้างไหมคะ" เธอวาดเส้นและบรรจงตัดผ้าเหล่านั้นด้วยความแม่นยำจรดเข็มแต่ละรอยเย็บลงด้วยความตั้งใจ ทั้งปัก ฉลุ วาดลวดลาย จนกระทั่งผืนผ้านั้นกลายเป็นชุดสีขาวงดงาม  บนเรือนร่างของหญิงสาวในวันสำคัญที่สุด ในชีวิตลูกผู้หญิงของเธอ   ผู้หญิงคนแล้วคนเล่าที่ได้สวมใส่ เธอเหล่านั้นต่างเป็นเจ้าสาวผู้งามสง่า  เป็นคนสำคัญอยู่ท่ามกลางสายตาผู้คน ยิ้มด้วยความสุขสมหวัง ที่ได้เป็น คนที่มีความหมายที่สุดของค่ำคืนวันนั้น วันที่สำคัญที่สุดของชีวิตหญิงสาว เดินเคียงคู่เจ้าบ่าว  คนที่เธอจะยืนเคียงข้างร่วมสุขทุกข์กับเขาได้วยกัน จวบจนวันสุดท้ายของชีวิต แต่...ก็มีใครบางคนที่เธอไม่เคยมองเห็น   เฝ้าดูแล เฝ้าช่วยเหลือเธออยู่ห่างๆ  ด้วยความระมัดระวังไม่ให้ตัวเองก้าวข้ามเส้นที่ถูกขีดจำเพาะจนกลายเป็นปราการแน่นหนา จนเขาไม่สามารถก้าวข้ามออกมาได้ บางส่วนจากคำโปรยปกหลัง เล่ม ๒         เช้ามืดของวัน ร่างสูงใหญ่ของชายในเชิ้ตทำงานกำลังยืนอยู่ด้านหน้า ตู้กระจกที่ตั้งตู้โชว์ชุดวิวาห์สุดแสนงดงามของร้าน วรรณวิวาห์เวดดิ้ง  "วรรณวิวาห์เวดดิ้ง สานสองฝันให้เป็นหนึ่งความจริง...ชั่วนิจนิรันดร์" เขามาอาจจะยืนมาตั้งแต่ชั่วโมงก่้อน หรืออาจจะ...ทั้งคืนที่ผ่านมา "มีเพียงสิ่งนี้สิ่งเดียวเท่านั้นที่ยึดโยงให้เขามีชีวิตต่อไป   ยิ่งได้ใกล้ ยิ่งมีหวัง แต่กลับยิ่งเพิ่มความเจ็บปวดให้ เพราะไม่มีวันเป็นจริง มันทุกข์ทรมานเหลือเกินได้ยินไหม...วรรณวิวาห์ " มือข้างหนึ่งของชายคนนั้น ปิดปากตัวเองไว้เงียบงันเพื่อสะกดกลั้น ความอัดอั้นใจของตนทั้งมวลไว้แค่นั้น ดวงตาใต้กรอบแว่นมองดูชุดวิวาห์แสนหรูในม่านกระจกในร้าน  คล้ายเขาจะพยายามส่งผ่านความหวังและสิ้นหวยังที่ทับถมอยู่เต็มชีวิตของผู้ชายคนหนึ่งไปถึงคนที่สร้างชุดแสนงดงามที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าได้รับรู้ ฝันสุดไกล ลึกสุดใจ ไปไม่ถึง แม้คำนึง มากเพียงไหน ไม่เคยเอ่ย ห้ามตัวได้ แต่ขอเถิด อย่าให้ห้ามใจเลย ได้แต่เผย...ฝากความช้ำ กับฝันเธอ ...ความฝันของผู้หญิงหนึ่งคน ที่เป็นความฝันของใครอีกคนที่เฝ้ามองดูเธอ ...จะจบลง อย่างไร ฝากติดตามได้ใน "ขอเป็นเจ้าสาวสักครั้งให้ชื่นใจ" ผลงานชิ้นที่ ๑๔ ของ วรรณวรรธน์  ด้วยความสุข ความรักเต็มเปี่ยม ที่อยากให้นิยายเรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งที่ได้เล่าขานความฝันของหญิงสาวสักคนจากหัวใจ