๒๔/๑๒/๒๕๕๓

วันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ใครคิดปรารถนาสิ่งใดช่วงเวลาท้ายสุดของปีจะทำให้เราได้ย้อนทบทวนว่าเวลาที่ผ่านมานั้นเราสามารถทำในส่งที่เป้าหมายไว้สำเร็จมากหรือน้อยเพียงใด และคาดหวังอะไรกับปีหน้าฟ้าใหม่ของเรากันบ้างส่วนของตัวเองนั้นปีหน้าฟ้าใหม่นี้คงจะเป้นปีเถลิงศกใหม่ของตัวเองจริงๆค่ะ เพราะคาดหวังกับงานหลายชิ้นที่อยากจะทยอยสู่สายตาคนอ่านต่อไป ยังไงพอเราเดินลงมาอยู่ในแวดวงน้ำหมึกแล้วต้องสารภาพว่า ได้พบเจอเพื่อนๆนักอ่านหลากหลาย บ้างก็ให้กำลังใจ บ้างก็ติติงให้เราได้รับรู้การปรับปรุง ตัวเองก็ผ่านมาทั้งก้อนอิฐและดอกไม้ บางทีก็มาพร้อมกันจนรับไม่ถูกเลยทีเดียว แต่สิ่งหนึ่งที่ยังดีใจและทำให้ยังกล้าดึงดันทำงานต่อไปได้ ก็เพราะรู้ว่า ยังมีเพื่อนๆ พี่ป้าน้าอาหลายท่านยังให้ความกรุณาติดตามกันอยู่ นี่ละค่ะที่ทำให้ตัวเองไม่สามารถหลีกลี้หนีหน้าไปไหน ทุกครั้งที่อ่านเจอ หรือได้ยินคำว่าได้อ่านเล่มนั้นเล่มนี้แล้ว มันมีความรู้สึกเหมือนวันแรกที่เดินเข้ามาสู่วงการน้ำหมึกนี้ ที่ตัวเองใฝ่ฝัน อยากเป็นนักเขียน พอได้เป็นจริงๆ มันไม่ใช่ความฝันหรอกค่ะ มันเป็นความจริง ที่มีผู้อ่าน ทั้งชอบและไม่ชอบ....แต่ที่จริงที่สุดคือ ความฝันที่เราโหยหาเป็นความจริงนั่นคือ....มีคนอ่านงานของเรา อ่านความคิดของเรา อย่างที่เราฝัน....นั่นละค่ะ ฝันอันสูงสุดของคนอยากเป็นนักเขียนที่ชื่อวรรณวรรธน์ และที่ยังฝันต่อไปก็คือ จะเขียนงานที่ทำให้คนอ่าน อ่านสนุก และมีความสุขกับการอ่าน นิยายไทยให้จได้.........ไม่ว่ามันจะยาก หรือลำบาก หรือต้องเผชิญหน้ากับอะไรอีก วรรณวรรธน์ คนนี้ก็จะสู้ต่อไปค่ะ

ปีหน้าฟ้าใหม่ หากมีพื้นที่น้อยๆให้วรรณวรรธน์อยู่ในใจ ก็ขอฝากตัวเองไว้ตลอดไปด้วยสักคนนะคะ

Create Date : 25 ธันวาคม 2553 Last Update : 25 ธันวาคม 2553 6:10:21 น. Counter : 1598 Pageviews.		0 comments
Share Tweet