@Norge! สวัสดี...มีถุง__นะครับ! มาอยู่ทีนี่ก็ครบเก้าเดือนแล้ว..นี่ถ้าท้องก็คลอดเป็นมนุษย์ตัวเล็กเรียบร้อยแล้ว เก็บเกี่ยวประสบการณ์ชีวิตที่ไม่เคยเจอมาได้เยอะแยะ เจอทั้งขาว ทั้งดำ บางทีก็ออกเทาๆ แดงๆ เขียวๆ ให้ตื่นตาตื่นใจเล่นในหลายรูปแบบ คิดถึงตอนยังอยู่เมืองไทย คงไม่ได้มีโอกาสให้ชีิวิตได้มีสีสันนัก คงได้นั่งอยู่ในห้องสี่เหลี่ยม เมืองป่าคอนกรีตน่าเบื่อไปวันๆ แต่จริงๆ นี่ถ้ายังอยู่ กทม. อาจจะได้ตื่นเต้นมากกว่านี้... เนื่องจากสีแดงพระเพลิงลามท่วมเมือง ควันดำโขมงให้ปอดพังเล่นเสียขนาดนั้น เง้อ ประสบการณ์หนึ่งที่เจอบ่อยในช่วงแรกๆ ที่นี่ แม้แต่ตอนนี้ก็เจอประปราย นั่นคือ ประสบการณ์ชีวิตกลางคืน! ช่วงมาแรกๆ เป็นฤดูใบไม้ร่วงเข้าฤดูหนาว ฟ้าเริ่มมืดไว สว่างช้า ฝนตกแทบทุกวัน จนในทีสุดก็หิมะตกเป็นพายุ ชีวิตช่วงนั้นไม่ค่อยมีอะไรทำมากมายนัก ถ้าวันไหนโชคดีฟ้าเปิดก็หาเรื่องออกไปข้างนอกกัน แต่กว่าจะเลิกงาน กว่าจะจัดการชีวิตประจำวันกันเสร็จก็โพล้เพล้แล้ว ดังนั้น ช่วงแรกที่ออกไปผ่อนคลายกันหลังเลิกงาน.. ก็ตามผับ ไม่ก็บาร์ ไม่ก็ปาร์ตี้บ้านเพื่อนเสียเป็นส่วนใหญ่ นานๆ ทีจะว่างตรงกัน ไปนั่งสวนสาธารณะเล่นให้แดดมันเผาเล่น แต่ผับ บาร์ นี่ก็ไปไม่บ่อย เนื่องจากเครื่องดื่มแพงค่อดๆ และวิมานอยู่ชานเมือง นั่งตูดยังไม่ทันร้อน ก็ต้องรีบกลับบ้านกันแล้ว ส่วนใหญ๋จึงไปพบเพื่อนมากกว่า แต่ไอ้ที่ไปไม่บ่อยนี่ล่ะ เวลาไปทีไร เจอของดีตลอด... จำได้ตอนนั้นช่วงปีใหม่ หลังจากฉลองปีใหม่กันสองคนที่บ้าน ก็หาเรื่องไปต่อกันข้างนอก อยากนับถอยหลังกับฝูงชน จึงตัดสินใจเดินลากขา ฝ่าหิมะกันไป ไปถึงก็ฉลองเฮฮา สังสรรค์ร่วมกันคนอื่นๆ ในผับ คุยกะเขาไปทั่ว รู้จักบ้างไม่รู้จักบ้าง ถือแค่ว่า รู้จักกันไว้ไม่เสียหาย ไม่จำเป็นต้องจริงใจเป็นเพื่อนแท้ แต่มิตรไมตรีต่อกันเป็นพอ เจอผช.นอร์ชคนหนึ่ง ดูท่าทางใจดี ตัวผอมๆ หน้ายิ้มแย้ม แรกๆ ก็คุยกันเฮฮา ทักทายไปเรื่อย เขาว่าเขาเคยมาไทย ให้เราเรียกว่า "น้อยหน่า" เพราะคนที่ไทยเรียกเขาแบบนั้น อ่ะ น้อยหน้าก็น้อยหน่า คุยไทยผสมอังกฤษไปเรื่อยๆ จนอีหมีขอตัวไปสูบมะเร็งเข้าปอด น้อยหน่าก็เริ่มเป็นทุเรียน กลิ่นเริ่มแรง สันดานเริ่มออก พร้อมจู่โจมด้วยคำถาม นังทุเรียน : "ไปด้วยกันไหม" หวานหมี "อะไรนะ ไปไหน ไปทำไม" (อีนี่ก็เซ่อ ยังถามซื่อๆ อีก) นังทุเรียน "ไปด้วยกันไง ไปนะ ผมมีถุง...ยางนะ" (มีแล้วไง กรูต้องดีใจมะเนี่ย หรอยหลอด) หวานหมี "เง้อ เฮ้ย ไม่ง่ะ มากับแฟนไม่เห็นหรอ ใครจะไปด้วยวะ" (เริ่มโมโห หาทางหนีทีไล่ อีหมีก็สูบมะเร็งช้านัก คนเบียดเยอะ ออกจากตรงนี้ไม่ได้) นังทุเรียน "ไปเหอะ เดี๋ยวจ่ายมากกว่าแฟนนะ ให้สองเท่าเลย" จบประโยคนั้น หมดความอดทน (กรูก็นะ อดทนไรสูงขนาด) หันหลังเดินฝ่าฝูงคนที่ยืยเบียดจนแทบไม่เหลือช่องให้หายใจไปหน้าผับ เจออีหมี อีนี่ก็ยังอัธยาศรัยดี เม้าท์แตกกะเค้าไปทั่ว กระซิบบอกโลด เรื่องราวเป็นงี้นะ นังน้อยหน่ากลายร่างเป็นทุเรียน พูดจบ อีหมีของขึ้น จะเข้าไปจัดการ แต่นะ...ปีใหม่ทังที ไม่อยากให้มีเรื่อง กลับบ้านไปนอนดูทีวีดีกว่า คิดได้ก็ลากหมียักษ์กลับบ้าน แต่กว่าจะถึงบ้าน หมีโมโห ถล่มป้ายตามทางไปเรื่อยกว่าจะอารมณ์ดีขึ้น พอเข้าใจ...มีแฟนเป็นสาวไทยก็ต้องทำใจล่ะเฮีย เวลาเจอพวกฝรั่งสมองขี้นก มันก็คิดได้แค่นี้ เป็นสาวไทยหรอ...อ่อ เคยเป็น curry หรือสาวบาร์มาก่อนชิมะ เจอบ่อยจนตอนนี้เริ่มชิน ทั้งๆ ที่ไม่ควรจะชินกับเรื่องแบบนี้ แต่จะหาเรื่องราวไปก็เท่านั้น ทำให้วันดีๆ ต้องหม่นหมองเสียมากกว่า ตอนนี้ได้แต่บอกอีหมี...ท่องไว้ นะโมสามจบ เวลาโมโห ถ้าไม่หาย เดี๋ยวสอนคาถาชินบัญชรให้ท่องให้ลืมไปเลย ปล. คุยเล่นกับอีหมีทุกวัน... นี่ยังดีนะ ตอนนี้โดนแค่ข้อหา มีแฟนเป็นผญ.อย่างว่าเวลาเจอฝรั่งสมองขี้นก ถ้าประเทศไทยยังมีสงครามกลางเมืองลุกลามหนักกว่าที่เป็นอยู่ อีกหน่อยได้อีกข้อหา...เป็น ผญ.อย่างว่าอพยพหนีสงครามหรอ เง้อ   Create Date : 26 พฤษภาคม 2553 6 comments Last Update : 26 พฤษภาคม 2553 20:12:30 น. Counter : 517 Pageviews. Share Tweet

ทักทายตอนเย็นๆ จ้า ทานข้าวให้อร่อยนะคะ ^_^   โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 26 พฤษภาคม 2553 20:11:10 น.

อ่านแล้วยังคิดว่าน้องแนน ใจเย็นป๊าด เป็นพี่ ด่าหน้าหงายไปแล้ว ฮ่าๆ แต่นั่นแหละนะ สาวไทยขึ้นชื่ออยู่แล้วนี่ คนที่ไม่ทำมันส่วนน้อย เลยโดนเหมารวมเอาง่ายๆนะ เขียนนิยายต่อยังจ๊ะ   โดย: grippini 26 พฤษภาคม 2553 21:47:45 น.

นี่ขนาดมากะแฟนมันยังกล้าขนาดนี้ อ่านแล้วโกรธแทน แต่ก็นะเกิดเป็นหญิงไทยในดงฝรั่งอย่างเราองทำใจ   โดย: LittleBlueTwingo 26 พฤษภาคม 2553 22:47:18 น.

ต้องทำใจหล่ะ น้องเอ๊ยยย... คนประเภทนี้ มีทุกที่ในผับ ในบาร์ ขนาดสถานีรถไฟใต้ดิน กลางวันแสก ๆ ไม่มีน้ำเมาเข้าปาก มันยังอยากจะมาเกี๊ยวเราเลย บอกมีสามีแล้ว มันยังบอกว่าไม่เป็นไรหรอก ถ้าสามีเธอไม่รู้ เคอะๆๆๆ กรรมแท้ ๆ   โดย: Dikie 28 พฤษภาคม 2553 3:39:19 น.

โหย แนนใจเย็นมากเลย เป็นพี่ มีตบไปแล้วอะ 55555555 ไม่ได้แวะมาซะนาน น้องแนนบายดีป่าว คิดถึงเช่นเคยจ๊า   โดย: Borken 28 พฤษภาคม 2553 14:38:25 น.

แถว ๆ ที่ก้อยอยู่ มีแต่แบบว่า จอดรถเปิดกระจก แล้วกวักมือเรียกนะค่ะ บางวันอากาศดี ๆ อยากเดินเล่นบ้าง ก็จะมีพวกเนี๊ยะ คอยเรียกให้ขึ้นรถ จนเดี๋ยวนี้ถ้าเป็นไปได้จะไม่เดินเล่นคนเดียว ทำได้อย่างเดียวคือทำใจ เพราะพวกนี้เค้าจะสุ่มเอามากกว่า ยิ่งเดี๋ยวนี้กฏหมายใหม่ออกมาว่าจับได้ปรับ หกพันกว่าครูนเนี๊ยะ แล้วปิดเว็บไซด์ที่พวกเค้าใช้หากินกัน ก็จะออกมาจับแขกตามผับ ตามบาร์นี่ล่ะค่ะ ลูกค้าก็เลยต้องเดาสุ่ม มีอยู่ทีหนึ่งเหมือนกัน ออกไปเที่ยวกับแฟน แล้วก็เพื่อน ๆ เป็นกลุ่มใหญ่ (ส่วนมากเป็น ญ. ไทยกับแฟนที่นี่) แล้วมีผู้หญิงชาวนอร์วีเจี้ยนนี่แหละค่ะ เข้ามาหาเรื่อง บอกว่าแถวนี้เป็นถิ่นพวกเค้า อย่าเข้ามาแย่งแขก แป๋วเลยเรา พวกแฟนๆ ต้องเข้ามาเคลียร์ให้ ว่าเป็นสามี ภรรยากันนะ เค้าแค่มาเที่ยวสนุก ๆ กันเฉย ๆ ไม่ได้มาจับแขก!!!   โดย: koy_dolrudee 30 พฤษภาคม 2553 5:08:28 น.