ตอนที่ 3 เพื่อนใหม่

เมษายน 11

โดโรธี กับฉัน ได้ขึ้นเรือสำราญที่สวยมากเลย มันชื่อ เมเจสติก คุณชายอิสแมนจะไปพบเราที่ปารีส ในเดือนข้างหน้า เขาส่งดอกไม้มาที่ห้องเรา แล้วก็ส่งหนังสือดีๆ มาให้ตั้งเยอะ เขารู้ว่าฉันชอบอ่านหนังสือ ฉันไม่อยากพบใครอีกแล้วบนเรือลำนี้ ฉันจะเขียนไดอารี่นี้ให้จบ แล้วหาความรู้ใส่สมองให้มาก โดโรธีว่าความฉลาดไม่สำคัญสำหรับเธอ ฉันพบสุภาพบุรุษคนหนึ่งตอนขึ้นเรือ เขาคือ *ส.ส. ฟอร์คอน เราว่าจะไปว่ายน้ำด้วยกัน#

ส.ส. ฟอร์คอน เป็นคนอังกฤษ แต่เจ๋งดี เขาว่าเอาสิ่งที่สวยมากๆ มาให้เราดูตอนทานข้าวกลางวันเสร็จ แต่เราไม่ได้ไปกินข้าวกลางวัน ฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งจากลิตเติ้ลร๊อค คนที่ฉันไม่อยากเห็นหน้าเขาอีกแล้ว เซ็งเป็นบ้าเลย ฉันเลยกลับไปที่ห้อง ดื่มเชมเปญไปเยอะ ดื่มแล้วรู้สึกดีขึ้นเยอะเชียว

เมษายน 12

ฉันต้องต้องรีบแต่งตัวในเช้า ดันไปพบกับผู้ชายที่มาจากลิตเติ้ลร๊อค เขายังโกรธฉันอยู่เลย ฉันเลยวิ่งหนีทั้งน้ำตา ส.ส.ฟอร์คอน เจอฉัน ฉันเลยเล่าเรื่องของตัวเองให้เขาฟัง เมื่อตอนฉันเป็นวัยรุ่นที่ลิตเติ้ลร๊อค ฉันทำงานให้ทนาย เขาชื่อเจนนิ้ง แล้วเขาก็ไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาเสียเลย .. พอฉันรู้ตัวอีกที ฉันมีปืนในมือ แล้วปืนนั้นก็ยิงคุณเจนนิ้งมา คนบนเรือเป็นทนายของตระกูลเจนนิ้ง เขาอาจพูดเรื่องไม่ดีเกี่ยวฉัน .. ฉันเขียนมันบนไดอารี่ของฉันไม่ได้

ส.ส.ฟอร์คอน สนใจเรื่องฉันมาก เขารู้จักผู้ชายคนนั้น เขาคือ เบอร์เน็ต เขาทำงานในวอซิงตัน ดี.ซี. ตอนนี้ เขารู้มากเกี่ยวกับความลับสำคัญๆ ของอเมริกา ส.ส. อยากให้ฉันเป็นเพื่อนกับเบอร์เน็ต เขาว่า "คุณเบอร์เน็ตต้องพูดแบบนั้นในลิตเติ้ลร๊อค ก็มันเป็นงานของเขา"

เมษายน 13

เบอร์เน็ตกับฉันทานมื้อค่ำด้วยกัน เราอาจเป็นเพื่อนกัน ฉันชอบอ่านหนังสือ คุณเบอร์เน็ตก็ชอบอ่านหนังสือ เรามีเรื่องให้คุยกันเยอะ เบอร์เน็ตพูดเรื่องไม่ดีของฉันในอาคันเซอร์ เพราะเราไม่รู้จักกัน ตอนนี้เขารู้จักฉันแล้ว เขาชมเปราะ ว่าฉันน่ารักมาก

เมษายน 14

ส.ส.ฟอร์คอน มีความสุขมาก ที่ฉันกับเบอร์เน็ตเป็นเพื่อนฉันได้ ฉันฉลาดล้ำ เบอร์เน็ตก็ฉลาดล้ำเช่นกัน เราคุยกันสนุกเชียว เขาว่า เบอร์เน็ต เป็นคนที่น่าสนใจ เพราะเขารู้ความลับสำคัญๆ ของอเมริกา แต่เห็นเบอร์เน็ตทุกวัน ฉันก็เบื่อ เขาไม่ดื่ม แล้วเต้นรำไม่เก่ง

เบอร์เน็ตชวนฉันไปกินข้าวกลางวัน แต่ฉันมีนัดแล้วกับ คุณ มอนกิน ฉันพบเขาเมื่อวาน เขาน่ารัก รวยมาก แล้วชอบเต้นรำ

เมษายน 15

เมื่อคืนฉันเต้นรำอยู่บนเรือ ฉันเต้นรำกับมอนกินตลอดเลย จนส.ส.ฟอร์คอนเข้ามา บอกฉันว่า "เบอร์เน็ต อยากพบคุณ"

ฉันเลยต้องไปหาเบอร์เน็ต เขาบอกว่าเขารักฉันเข้าให้แล้ว เขาอยากให้ฉันไปอยู่กับเขามีวอซิงตัน ดี.ซี. แต่ตอนนี้เขาต้องไปทำงานในเวียนนา เขาอยากให้ฉันไปเวียนนากับเขา แต่ฉันอยากไปลอนดอนมากกว่า เบอร์เน็ตไปลอนดออนไม่ได้ เพราะงานที่เวียนนาสำคัญมาก เขาบอกฉันเกี่ยวกับความลับใหญ่นั้นไม่ได้ด้วยสิ ฉันว่า "คุณต้องไปหาผู้หญิงคนอื่นแล้วละ" เขาเศร้า ว่า"คุณผิด คุณเป็นผู้หญิงคนเดียวในชีวิตของผม" แต่ฉันไม่ได้ยินที่เขาพูด เขาจึงยอมบอกฉันทุกอย่างเกี่ยวกับงานของเขาในเวียนนา ฉันเขียนในไดอารี่ของฉํนไม่ได้เพราะมันยาว เขาพูด แล้ว พูด จนเช้ามาถึง ฉันว่า" ฉันไปเวียนนากับคุณ ก็ได้ แต่ฉันต้องไปห้องฉัน เก็บของ แล้วค่อยเจอกัน" แล้วฉันก็ไปนอน

เมษายน 16

ฉันไม่อยากไปเวียนนากับคุณเบอร์เน็ตเลย ฉันเลยเขียนจดหมายให้เขา "ฉันเสียใจจริงๆ ฉันไม่อาจละจากเรือ ไปกับคุณได้ เพราะฉันเหนื่อย เราคงได้พบกันอีกในโอกาสหน้า สักที่" ฉันยังจำได้ถึงเรื่องลิตเติ้ลร๊อค ฉันไม่คิดว่าเบอร์เน็ตจะเป็นสุภาพบุรุษด้วย ฉันเลยบอกความลับสำคัญให้ส.ส.ฟอร์คอนฟัง

ตอนนี้เรากำลังจะไปลอนดอน! ฉันตื่นเต้นจัง ส.ส.ฟอร์คอนจะพาเราไปสถานที่ดังๆ แล้วอาจจะไปพบเจ้าฟ้าชายชาล์ลด้วย

*ในหนังสือบอกว่า major คือคนสำคัญๆ ที่ต่อสู้เพื่อประเทศ ไม่รู้ว่าหมายความว่าไง แต่เท่าที่รู้ major แปลว่าผู้แทนราษฎร์ คงเท่ากับหรือ ส.ส. (มั้ง? เดา..)

#เรือสำราญ มีสระว่ายน้ำแน่นอน