++ ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ ที่เธอจะมีฉัน ++ วันนี้เพิ่งได้แตะอินเตอร์เนตเป็นวันแรก หลังจากที่ย้ายห้องเมื่อ ๑ พค แล้วก้อเริ่มงานวันที่ ๒ พค เฮ้อออออออ วันนี้เพิ่งจะ ๔ พค เอง แถมวันฉัตรมงคลก้อต้องทำงาน วันเสาร์ก้อทำอีก เฮ้ออออออออออ อีกที ส่วนเดือนหน้า มิถุนา นับวันทำงานได้ ๒๖ วัน หยุดแค่วันอาทิตย์ วันนี้ ก้อยังว่างๆ ก้อแอบอัพบล็อกในออฟฟิตซะเลย นั่งอยู่ในคอกเดียวกับ คนฟิลิปปินส์ ไม่กลัวเธอแอบอ่านครับ เห็นเพื่อนๆร่วมงานทำงานแล้วก้อเหนื่อยแทน ระบบงานแน่นปึก แต่แน่นด้วยเอกสาร ถ้าจะเปรียบกับร้านอาหารตามสั่ง ก้อคงเป็นแผงลอยเล็กๆ ที่ทำอาหารแบบภัตราคาร คือแต่ละจานที่ทำ ส่วนผสมเป็นสิบๆ ขาดไปสักตัวก้อไม่ได้ แถมลูกค้าไม่ได้อยากกินแค่ ลาดหน้า ผัดซีอิ้ว แต่กินกันเกือบๆทุกเมนู คนผัดก้อมีคนเดียว คิดดูดิ๊ ว่ามันจะวุ่นวายขนาดไหน ดีไม่ดีอยากกินของนอกเมนู ก้อต้องไปหามาให้กินอีก เรื่องเพื่อนร่วมงาน อยากจะบอกว่า แปลก ไม่เคยเจอที่ไหนแบบนี้มาก่อน เหมือนๆว่าแต่ละคนจะมีองค์ ถ้าใครชอบแบบบู๊ๆละก้อ ที่นี่แหละครับคือคำตอบ ผู้ชาย ผู้หญิงด่ากันจนขึ้น กรู ขึ้น เมิง เจอมาดอกนึงเหมือนกัน พี่ใหม่ หนึ่งในเทพประจำแผนกจัดส่ง พูดจาไม่รู้เรื่อง วกไปวนมาซ้ำๆๆๆเป็น สิบรอบ ถ้าไม่ติดตรงที่ว่า เป็นเด็กใหม่ ท่านผู้นั้นก้อคงจะโดนไปบ้างแล้ว ส่วนเทพในตำนานองค์อื่นๆ ยังไม่ได้เจอจังๆ เฮ้อออออ จะไหวเร๋อกรู เรื่องสวัสดิการ อันนี้เป็นเรื่องเปราะบางครับ ไม่เห็นว่าอันไหนจะทำให้พนักงานรู้สึกดี หรือมีความสุขเลย ถ้าใครรักความสันโดษ ลำบาก ความพอเพียง ที่นี่ก้อคือคำตอบ ที่แผนก การตลาดเขาไม่มีเครื่อง ถ่ายเอกสาร กับเครื่อง พริ๊นเตอร์ให้นะครับ ต้องเดินข้ามฝั่งโรงงานไป สัก ห้าสิบเมตร ที่ห้อง บุคคล วันนึง พิมพ์ งานสัก สิบงาน นี่คงเดินกันก้นตึงไปเลยมั๊ง บางแผนกในโรงงาน ก้อไม่ติดแอร์ให้ ทั้งๆที่มันเป็นห้องออฟฟิตเล็กๆ ได้ข่าวว่าบางวันพนักงานเป็นลมสลบคาห้อง เมื่อวานเพิ่งมีข่างสยองขวัญ พี่ยามปากดีที่ชอบวางอำนาจเหมือน หัวหน้าฝ่ายบุคคล เมื่อตอนที่ผมมารายงานตัวรอบสุดท้าย แต่พี่ท่านจะไล่ให้ผมไปกรอกใบสมัครใหม่อยู่นั่นแหละ ทั้งที่ไม่ใช้ธุระกงการอะไรของแก เมื่อวาน เขาโดนเด็กพนักงงานรายวัน เอา"ดาบ"มา"ฟัน"แขน อึ๋ยยยยยย ดุเดือด เลือดสาดกันจังเลย เดี๋ยวอาทิตย์หน้า คุณหัวหน้า ชาวสิงค์โปรจะมาอีกแล้ว ตารางงานแน่นเอี๊ยด ทุกวันนี้ต้องมาผวาตื่นตอน ตีสาม ตีสี่ เพราะนึกว่าตีห้าครึ่งแล้ว ถ้าเป็นเมื่อก่อน ตีสาม ตีสี่ เพิ่งจะเป็นเวลานอนเอง ชีวิตที่ต้องต่อสู้ดิ้นรน อดทน เอาตัวรอด เฉยชา ไม่แคร์ใคร หรือว่าที่นี้จะเปลี่ยนผมเป็นคนใหม่ได้ในที่สุด ม่ายยยยยยอาววววววววว   Create Date : 04 พฤษภาคม 2549 7 comments Last Update : 4 พฤษภาคม 2549 9:39:09 น. Counter : 533 Pageviews. Share Tweet

สู้ๆ สู้ตาย   โดย: ไฮโซบ้านๆ (ไฮโซบ้านๆ ) 4 พฤษภาคม 2549 11:54:54 น.

อื้ม สู้ๆๆ หายไปนานคิดว่าไปดิ้นอยู่แถวไหนเพลินซะแล้ว ก็ทีนี้จะได้เปลี่ยนจากดิ้นๆเป็นดิ้นรนแล้วครับ ทำงานให้สนุกแล้วกัน เอาใจช่วยๆ   โดย: Markabyte 4 พฤษภาคม 2549 12:50:03 น.

เม้นต์พี่แจ๊คค้าบ บ จำหม่ำได้ป่ะเนี่ยย ฮ่าๆ ๆ ทำงานเหนื่อยแย่ เลย ย สู้ๆ ๆ ค้า บบ เปนกะลังจัยให้ ไปและๆ และคุยกันคับ มิสคุน *   โดย: m O m z Z * IP: 203.153.175.86 4 พฤษภาคม 2549 14:41:10 น.

ทำไมไปทำงานที่โหดๆ แบบนี้อ่า....? เป็นห่วง   โดย: CJ IP: 203.146.49.101 4 พฤษภาคม 2549 16:50:23 น.

มาทาน spaghetti กันไหมค่ะ   โดย: หนุอุ๋ม (tenno_jung ) 4 พฤษภาคม 2549 17:22:39 น.

สู้ ๆ   โดย: jeep_riss IP: 210.203.179.169 4 พฤษภาคม 2549 22:12:26 น.

Life is not too long krub. Fight, fight, and fight!!! You will success soon.   โดย: Duke of York 4 พฤษภาคม 2549 22:13:16 น.