BlogGang.com : : superjack : เริ่มบ่น

เริ่มบ่น

ตั้งสติอยู่นานว่าจะเขียนอะไรดี
บรรจงวางพล็อตเรื่องต่างๆนานาเกี่ยวกับชีวิต
ที่ดำเนินไปราวกับเทพนิยาย
ความสุข ความทรงจำ มันพรั่งพรูครับ
ลำพัง 2 มือ ด้วยความเร็ว 10 คำต่อนาที
คงจะไม่เร็วเท่าสมองที่แล่นไป
(เร็วกว่ามือพิมพ์ นิดนึง)
อยากจะมีอีกสัก 4 มือ ....ช่วยพิมพ์
ถ้าว่างติดต่อมาได้นะครับ
เดี๋ยวจะเล่าเรื่องที่จะให้พิมพ์ให้ฟัง

อิ อิ ไม่แน่ใจว่าฉายแววขี้เกียจเร็วไปรึป่าว
แต่ก้อจะพยายามเป็นตัวของตัวเอง ให้มากที่สุด

เรื่องที่นึกๆไว้ก้อมีอยู่หลายเรื่องเหมือนกัน
พยายามจะหยิบมาสักเรื่อง
แต่ก้อเสียดายเนื้อหาที่เข้มข้นไม่แพ้กันของเรื่องที่เหลือ
จะเป็นเรื่องที่กำลังจะย้ายไปอยู่ออสเตเลีย
เรื่องที่หลงป่า 10 วันที่กัมพูชา
หรือจะเป็นเรื่องชีวิตหลังจากถูกหวยรางวัลที่สองดี
หรือจะเป็นเรื่องที่ ได้เลื่อนขั้นเป็นระดับผู้บริหารที่มีอายุน้อยที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ดี...

เรื่องเยอะจัง
แต่แต่งเรื่องไม่ค่อยเก่ง เดี๋ยวคนที่มาอ่านจะจับได้ว่า
ที่แท้ ทำไร่สตอเบอร์รี่...

จะเล่าเรื่องที่ผ่านไปวันๆ ก้อคงจะไม่เร้าอกเร้าใจผู้อ่าน
แต่ก้อถือว่าผมเข้ามาบ่นไว้เป้นบันทึกกันลืมแล้วกัน

จริงๆก้ออยากให้เข้ามาวิจารณ์กันเยอะๆนะครับ
เพราะวันๆก้อไม่ค่อยมีใครคบ
อยากจะแอบรู้สึกมีคุณค่ากับเค้าบ้าง
วิจารณ์แรงๆก้อได้นะครับ แต่ผมสาบานว่าเอาคืนแน่ๆ อิ อิ

บ่นมาซะยาว....วัยแต่ 28 บ่นได้เป็นตุเป็นตะขนาดนี้
อีก 20 ปี มันจะขนาดไหนเนี่ย...กลัวเสียเวลาแต่งตัวไปเที่ยวคืนนี้จัง
สามทุ่มซะแล้ว

วันนี้ เป็นอีกวันที่รู้สึกมีคุณค่า
ชอบจังเลยครับเวลารับโทรศัพท์วันเสาร์-อาทิตย์
มีแต่คนโทรมาชวนไปเที่ยว ดูหนัง ไปดื่ม ไปเต้น
บ้างก้อโทรมาผิดเบอร์..แต่สรุปว่าชอบครับ

แต่อย่างนึงที่ไม่เคยทำสำเร็จในวัน เสาร์ อาทิตย์
และวันหยุด นักขตฤกษ์ต่างๆ
คือ.....การนอนกลางวันครับ

สิ่งหนึ่งที่คิดไว้ทุกครั้งก่อนนอนกลางวัน
ก้อคือ จะต้องมีโทรศัพท์ดังขึ้นใน 30 นาที แน่ๆ
และไม่เคยพลาดเลยครับ

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ผมก้อมีความสุขมากกว่า การรับโทรศัพท์ เบอร์แปลกๆ
ที่มักจะปรากฎ ในช่วงวัน จันทร์ ถึง ศุกร์ เวลา ราชการ
เท่าที่บันทึกไว้ พบว่า 50 % คือบรรดาเจ้าหนี้ จาก บัตรเครดิตเจ้าต่างๆ ที่พึงทำนิติกรรมกันไว้
ราวกับสัญญาประกาศตัวกันเป้นเจ้ากรรม นายเวร ซะอย่างนั้น
แต่ก้อรู้สึกดีนะครับว่ายังมีคนอีกจำนวนหนึ่งนึกถึงเรา
และอีก 50 % ที่เหลือก้อจะเป็นบรรดาผู้แทนขาย
ผู้ที่คงเข้าใจผิดอย่างมหันต์ว่า
ผมคงเป็นผู้มีอันจะกิน และกำลังตกอยู่ในอันตราย
ไม่ว่าจะอุบัติเหตุ หรือโรคร้าย
แต่ละคนจะใช้เวลาขั้นต่ำไม่น้อยกว่า 10 นาที
พยายามทำให้ผมเห็นว่า ชีวิตผมยังมีค่าอยู่เพียงไหน
ขอบคุณครับ...และผมก้อคงจะอยู่รับโทรศัพท์จากพวกเขาไปเรื่อยๆ
ผมกลัวครับ...กลัวว่าถ้าตกล่องป่องชิ้นกับรายใดรายหนึ่งไปแล้ว
อีกหลายคนที่เหลือ อาจจะน้อยใจ และไม่ติดต่อผมมาอีก
หรืออาจจะขู่ฆ่าผมด้วยวิธีที่น่ากลัวมากขึ้น
ผมเห็นใจพวกเขานะครับ
อยากอุดหนุนทุกคนที่ติดต่อมา...
แต่วันนี้ผมยังไม่รู้ว่าจะรอดไปวันๆยังงัยเลย..
เอาเป็นว่ารวยๆแล้วเรามาคุยกันใหม่นะครับ "คนแปลกหน้า" แล้วคุณอาจจะไม่ผิดหวัง

เอาเป็นว่าต้องรีบไปอาบน้ำเสริมหล่อซะแล้ว
เดี๋ยวเพื่อนรักจะรอ....
ถ้าไม่เมา(มาก)....ตีสาม จะมาเขียนต่อ

Create Date : 18 มีนาคม 2549

Last Update : 18 มีนาคม 2549 21:28:06 น.

2 comments

Counter : 493 Pageviews.

แวะมาเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ^_^แล้วจะมาเที่ยวหาอีกค่ะ

โดย: หนุอุ๋ม (tenno_jung

) วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:22:05:22 น.

ชอบมีคนโทรมาตอนนอนกลางวันเหมือนกันค่ะ
แล้วเราก็รับและตอบกลับทุกครั้ง
แต่พอตื่นมาจำไม่ได้ว่าใครโทรมา ละโทรมาทำไม

โดย: corfinia

วันที่: 18 มีนาคม 2549 เวลา:22:14:43 น.