สุภารัตถะ บล็อก
Group Blog
 
 
เมษายน 2548
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
12 เมษายน 2548
 
All Blogs
 
เที่ยวไปด้วยกายทิพย์

ไปก็อปมาจากเว็บคู่มือฝึกจิตของ อ.ยุทธพงษ์ แสงอรุณกุศล หลังจากไปเที่ยวบล๊อกคุณไกลบ้านมา จริงๆ เคยอ่านในหนังสือแล้ว แต่นี่สบายเลยไม่ต้องพิมพ์เอง

ข้าน้อยมีความประสงค์จะฝึกถอดจิตเพื่อพิสูจน์โลกวิญญาณจะได้เป็นเครื่องเตือนสติเตือนใจให้ข้าน้อยไม่ประมาทในชีวิต ขอให้ท่านโปรดกรุณาแผ่พลังจิตบารมี ช่วยเสริมให้ข้าน้อยสามารถที่จะถอดจิตได้ โดยมีสติระลึกได้รู้สึกตัวตลอดเวลา ขอความตั้งใจนี้จงสำเร็จด้วยเทอญฯ ”

กระผมอธิษฐานเสร็จ
ก็กราบพระอีกครั้ง แล้วลงมือฝึกถอดจิต หลับตาแผ่เมตตาอุทิศกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรอโหสิกรรม

ตั้งแต่มาที่วัดเขาวังนี้ 7 วันแล้ว
กระผมก็ฝึกเพ่งมองกึ่งกลางระหว่างคิ้วมาโดยตลอด
จนถึงวันสุดท้ายนี้ก็เป็นไปด้วยดี

กระผมฝึกเพ่งมองไปที่กึ่งกลางระหว่างคิ้วทั้งลืมตาและหลับตา จนรู้สึกเหมือนกับเป็นตะคิวที่กึ่งกลางระหว่างคิ้วตึงๆอยู่ตลอดเวลาทั้งลืมตาและหลับตา

กระผมประคองจิตให้สบายๆไม่เครียด
แล้วนั่งลงในท่าขัดสมาธิ เท้าขวาทับเท้าซ้าย
และรวบรวมความรู้สึกนึกคิดทั้งหมดมาเพ่งมองที่กึ่งกลางระหว่างคิ้วแบบสบายๆกระผมนั่งสมาธิเป็นชั่วโมงๆ จนรู้สึกว่า ขาชามากจนปวด ปวดมากจนเจ็บแปลบๆขึ้นมาถึงเอว กระผมใช้จิตเข้าจ่อพิจารณาว่า อาการขาชาเจ็บปวดนี้ไม่ได้เจ็บที่ใจ เราไม่สนใจอาการที่เกิดกับกายเนื้อนี้ กายสักแต่ว่ากาย ไม่เกี่ยวกับใจ ต่อมาอาการปวดมากขึ้นจนสุดท้ายก็หายปวดเอง

ในเวลาเดียวกัน ในส่วนความรู้สึกของกระผมยังคงมองไปที่กึ่งกลางระหว่างคิ้ว
จนรู้สึกว่ามีอาการหนักหน่วงเหมือนเป็นตะคิว เข้าจับเป็นก้อนหมุนไชเข้าไปกึ่งกลางระหว่างคิ้ว เสียวจนรู้สึกศีรษะจะทิ่มไปข้างหน้า จนกระผมนั่งต่อไปไม่ได้
กระผมจึงตัดสินใจตั้งสติให้มั่นไว้กับการมองกึ่งกลางระหว่างคิ้ว แล้วค่อยๆ เปลี่ยนอิริยาบถจากท่านั่งเป็นท่านอน โดยค่อยๆเหยียดแขน ขา เอนตัวลงนอน

เพียงศีรษะถึงหมอนได้เดี๋ยวเดียว
อาการตะคิว ที่จับเป็นก้อนไชเข้าไปกึ่งกลางระหว่างคิ้วได้ไชลึกเข้าไปๆอาการไชลึกๆนั้น รู้สึกเหมือน “ วืดๆๆ ” อาการไชลึกๆนี้ ไชลึกเข้าไปทีหนึ่ง กลุ่มก้อนที่หมุนไชนี้ก็พ่นกระแส ปราณอุ่นเข้าไปนิดหนึ่ง อาการอย่างนี้รู้สึกอยู่ตลอดเวลา

ไชลึกเข้าไปจนทะลุถึงตำแหน่งท้ายทอย ที่อยู่ด้านหลังที่ตั้งของตำแหน่งก้านสมอง กระแสปราณอุ่นพุ่งเป็นทางเดียวกันเลย ตั้งแต่หน้าผากทะลุไปจนถึงท้ายทอย กระแสปราณอุ่นจากกึ่งกลางระหว่างคิ้วพุ่งทะลุไปถึงท้ายทอย แล้วก็ดูดกลับออกผ่านสองข้างขมับมาผสมที่กึ่งกลางระหว่างคิ้วอีก อาการกระแสปราณอุ่นวิ่งหมุนเป็นวงกลมนี้ กระผมมีสติระลึกรู้เท่าทันปัจจุบันอยู่ตลอดเวลา และทำใจเป็นกลางๆ ไม่ได้ดีใจจนเสียอารมณ์ไป

อาการขณะนี้
เป็นอาการตามที่ครูอาจารย์เขียนไว้ในตำราว่า “ ขณะนี้ กายทิพย์พร้อมที่จะแยกออกจากกายเนื้อแล้ว ”

แต่กายทิพย์ก็ทำไมยังแยกไม่ออก
ก็ต้องปฏิบัติไปตามตำราที่สอนต่อว่า..............

“ ให้ตั้งจิตสำนึกความรู้สึกอีกชั้นหนึ่งไว้ที่ตำแหน่ง ตรงท้ายทอย (ก้านสมอง ) แล้วดีดถีบส่งไปยังกลุ่มก้อนกายทิพย์ ” (เป็นการส่งกำลังใจเหมือนเป็นการสร้างกำลังพลังจิตเข้าไปตบที่ท้ายทอยอีกชั้นหนึ่ง) ทันใดนั้นเอง

ร่างกายทิพย์ (มีความรู้สึกเป็นตัวเอง) ถูกแรงดีดเหวี่ยงขึ้นไปบนท้องฟ้า กายทิพย์กระผมลืมตาขึ้นมาเห็นกายทิพย์มีหน้าตารูปร่างเหมือนกับกายเนื้อทุกอย่างพุ่งลอยไปในอวกาศ

(ต่อที่คอมเม้นท์ 1)



Create Date : 12 เมษายน 2548
Last Update : 14 เมษายน 2548 10:46:19 น. 11 comments
Counter : 2467 Pageviews.

 
นี่กายทิพย์ เราจะลอยไปไหนกันแน่นะ

(ในความรู้สึกไม่ตกใจ แต่ดีใจ) ครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่แปลกมากๆ กายทิพย์พุ่งขึ้นไปลอยในท้องฟ้าอย่างเร็วมากๆ ลอยพุ่งสูงห่างจากพื้นโลกห่างออกไป ๆแล้วกายทิพย์ก็เห็นลูกโลกที่เราอาศัยอยู่นี้ เล็กเท่ากำปั้น และมองเห็นดวงดาวเต็มท้องฟ้าไปหมด

ขณะนี้ กายทิพย์กระผมอยู่ในท่านอน

เหมือนมีถุงลมพยุงอยู่ที่ซอกรักแร้ลอยอยู่กลางอวกาศ

ด้วยความอยากรู้ จึงอธิษฐานจิต ( สร้างพลังงานสมาธิแปรพลังงานพลังจิตให้ตัวกายทิพย์ออกเที่ยวรอบจักรวาล) (ในโลกทิพย์เพียงจิตทำงานกายทิพย์ก็จะทำตามจิตนึกคิดทันที จึงจำเป็นต้องระวังความคิดให้มาก) กายทิพย์ได้เกิดมีแรงเหวี่ยงพุ่งนำไปข้างหน้าหมุนรอบโลกไปตั้งหลายรอบอย่างเร็วมาก (อาการอย่างนี้อาจจะปรากฏเกิดกับวิธีการกระแทกดีดถีบกายทิพย์ได้

ในความรู้สึกกระผมขณะนั้น ที่แฝงอยู่ในกายทิพย์รู้สึกตื่นเต้นดีใจมากๆ มากเกินไป จนนึกไม่ออกว่าจะทำอะไรก็ทำไม่ถูก เพราะขณะนั้นเหมือนสมองตื้อไปหมด ไม่ได้กลัว แต่ดีใจ ไปไหนดี

(ด้วยความเคยชินที่สมองบันทึกที่อยู่ปัจจุบันไว้ติดไปกับกายทิพย์)

ใจคิดว่า “ ไปเขาวังซิ ”
(เพียงจิตนึกคิด)

กายทิพย์ก็หล่นดิ่งดิ่วๆ อย่างกับดาวตกพุ่งจากท้องฟ้า เพียงแวบเดียวกายทิพย์ก็เข้ากายเนื้อ (เพราะกายเนื้ออยู่ที่เขาวัง)

กายเนื้อลืมตาขึ้นทันทีมองเห็นตัวเองนอนอยู่

“ เอ้า ทำไมกายทิพย์เรากลับมาที่เขาวังล่ะ ”
โมโหตัวเองมาก ว่า

“ ไม่น่าเลยน่าเรา ดีใจจนตั้งเป้าผิด ” ซึ่งตอนแรกคิดไว้ว่า จะไปกราบหลวงพ่อโสธรก่อน ด้วยความตื่นเต้นดีใจมากจนลืมสัญญาความคิดเก่าไปหมด

เมื่อกายทิพย์กลับเข้ากายเนื้ออย่างฉับพลันนี้
ทำให้ปรับตัวปรับใจไม่ทัน หัวใจเต้นแรงมาก(เต้นเบากว่าตกใจกระชากกลับ)

กระผมทำใจสงบ ด้วยการถอนหายใจเข้าออกครู่หนึ่ง ก็ปกติ

อ่านเพิ่มเติมได้ที่
//www.geocities.com/somdedto2547/


โดย: suparatta วันที่: 12 เมษายน 2548 เวลา:17:54:55 น.  

 
เคยตั้งใจฝึกอยู่ช่วงหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน
ก็รู้สึกตึบๆ อยู่หว่างคิ้ว แล้วก็คล้ายสว่านอยู่ท้ายทอย กายทิพย์ไม่ยอมออกมาซักที กายขี้เกียจเลยสวมรอยแทน ขี้เกียจเจอผีด้วย ไม่ชอบคบกะใคร ขี้เกียจคุย คุยมากเรื่องมาก..อิอิ


โดย: suparatta วันที่: 12 เมษายน 2548 เวลา:18:15:37 น.  

 
ขอนุยาดเข้าบ้านคับ.... โอว์ พระธรรมเต็มบ้านคับ งั้นขออยู่แป๊บแป๊บนะคับ พี่สาวของผมเค้าอยู่กับพ่อและแม่อีกบ้านหนึ่งคับ พี่เขามีกลุ่มญาติธรรมของพี่เขา เห็นเอ่ยถึงหนังสือและWebคุณดังตฤณด้วย พี่สาวเขามีหนังสือธรรมะและเทปธรรมะเยอะมากคับ แม่ผมก็อ่านทั้งหนังสือธรรมะและฟังเทปธรรมะคับ แต่ผมยังมีบาปคับ ใครๆขุดเท่าไรก็ไม่ไปคับ แล้วผมจะขอมาเยี่ยมใหม่คับ


โดย: yyswim วันที่: 13 เมษายน 2548 เวลา:1:05:13 น.  

 
ไปบล๊อกทำไมทำไมต้องว่ายน้ำมาตะกี๊เอง เวลาตรงกันพอดี แต่ไม่ได้เม้นท์หรอก


โดย: สุภาฯ IP: 202.5.81.144 วันที่: 13 เมษายน 2548 เวลา:1:27:57 น.  

 
เว็บคุณดังตฤณ รู้สึกจะมีลิงค์จากบล๊อกคุณอยู่ไกลบ้านด้วยจ้า


โดย: สุภาฯ IP: 202.5.81.144 วันที่: 13 เมษายน 2548 เวลา:1:30:19 น.  

 


สวัสดีค่ะ

ขอแอดไว้นะคะ จะมาอ่านอีกวันหลังค่ะ


โดย: ป่ามืด วันที่: 16 มิถุนายน 2548 เวลา:3:34:06 น.  

 
รรัส้รรรีรีตีตตยยยยยยยยยยยยยยย


โดย: แอม IP: 61.19.65.106 วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:14:29:10 น.  

 
พิมพ์ก็ขอแอดไว้ก่อนเหมือนกันค่ะ เดี๋ยวมาอ่านต่อพอดีมีธุระน่ะค่ะ

สู้ส้ค่ะ


โดย: พิมพ์ IP: 61.19.65.106 วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:14:36:33 น.  

 
ตอนนี้เราก็กำลังสำผัสกับกายทิพย์อยู่เหมือนกัน


โดย: *+* IP: 61.7.134.226 วันที่: 29 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:22:22 น.  

 
ทำไม่เพ่นไม่เกิดยังไงกันแน่ง


โดย: เอ IP: 58.10.108.115 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:16:19:53 น.  

 
ผมเคยทำได้ คือเพ่งระหว่างคิ้ว ถอดจิตเที่ยว ตามบ้านเรือน มักจะถอดออก ตอนเริ่มนอนหลับ ไปเพียง5นาที ก็กลับมารู้สึกตัว มองนาฬิกา รู้ว่าออกไปเพียง5นาทีเท่านั้น จากนั้นก็จะนอนหลับ


โดย: วโรวรัญญู IP: 114.109.214.218 วันที่: 2 กันยายน 2560 เวลา:10:46:48 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

suparatta
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




..วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร..
..ท่านนาคารชุนะ..
วิภาษวิธี..เกริ่นนำ..ตอนจบ..

๐ สมุดเยี่ยมและบ่นได้..
**ทางลัด**
๐ สารบัญทักทาย(ทั้งหมด)
๐ ชวนคุย&ฟังเพลงปี48(ทั้งหมด)
๐ นอนดูจันทร์..(ส่วนตัว)

**log in หน่อยน่า..



Google.co.th
Friends' blogs
[Add suparatta's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.