"..วันนี้ไม่มีโทรศัพท์.."
...โทรศัพท์โดนตัดตั้งแต่เช้า...
เพราะว่าเลยกำหนดจ่ายเงินมาสักพักแล้ว
ตอนนี้เลยอยู่ในสภาพที่ติดต่อใครก่อนไม่ได้
รับสายได้อย่างเดียว ถ้ามีคนโทรเข้า
ไลน์หายเงียบ.. แชทไม่ได้
รับข้อความไม่ได้ ตอบกลับก็ไม่ได้
โทรศัพท์กลายเป็นแค่วัตถุทรงสี่เหลี่ยมดำๆ ที่ส่องแสงได้เมื่อกดปุ่มเท่านั้น
จริงๆ อยู่แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะคะ
ได้อยู่กับตัวเอง มีสมาธิกับอะไรที่อยู่ตรงหน้า
ทุกที่ถ้าเป็นปกติ ก็จะทำงานไป ดูโทรศัพท์ไป
ดูไลน์ ดูเมลล์ เข้าเว็ปนั่งดูโน่นนี่
คิดได้ว่าเย็นนี้จะกลับลดโปรโทรศัพท์
ตัดพวกโปรเสริม โปรเพิ่มอะไรพวกนี้ออกซะ
พอเหลือน้อยๆ เราจะได้ใช้แต่กับที่มันสำคัญและจำเป็นค่ะ
ว่าแล้วก็นึกถึงเมื่อก่อนตอนตาลเด็กๆ
คิดว่าทำไมเมื่อก่อนเราเติมเงินค่าโทรศัพท์ 300 บาท
เราอยู่ได้สบายมากเป็นเดือนๆ
ทั้งๆ ที่ตอนนั้นค่าโทรศัพท์ต่อนาทีแพงกว่านี้อีกด้วยซ้ำ
เท่าที่จำได้ แพงที่สุดนาทีละ 5 บาทแน่ะค่ะ
สมัยนั้น เราอยู่กันแบบโทรศัพท์มีไว้รับสายกับโทรออก
เต็มที่ก็รับส่ง sms
ซึ่งบางทีกดโทรออกแล้วรีบๆ คุยยังง่ายกว่านั่งพิมพ์เมสเสจซะอีก
แต่เดี๋ยวนี้เราแชทกัน ส่งความข้อความกันทุกวัน
จนบางทีไม่รู้ว่าเวลาโทรคุยกัน จะคุยกันเรื่องอะไรดี
นี่เกือบกลายเป็นว่า เราคุยกันผ่านตัวหนังสือ
มากกว่าได้คุยกับคนจริงๆ ซะอีก
ท้ายบล็อคแล้ว ขอเพ้อเจ้อหน่อยนะคะ
ตาลเคยใฝ่ฝันไว้ไม่นานนี้ว่า วันนึงถ้าชีวิตลงตัว
การงานเข้าที่ มีครอบครัว มีใครสักคน
ตาลจะกลับไปใช้โทรศัพท์แบบธรรมดาๆ
เอาแบบรุ่นอาม่าที่ไว้รับสายกับโทรออกก็พอแหละ
ตอนนั้นชีวิตคงไม่ต้องการอะไรพวกนี้แล้ว
คงไม่ต้องมานั่งแชทๆ อัพสเตตัสเฟสบุ๊ค
เล่นสารพัด Social App หรือกดเกมส์ตาแฉะแบบนี้
อ๊ายย..
ว่าแล้วก็เขินจัง
Create Date : 24 มกราคม 2556 |
|
44 comments |
Last Update : 24 มกราคม 2556 14:12:03 น. |
Counter : 1121 Pageviews. |
|
|
|