อารมณ์กับลมปาก...

โดยปกติแล้วผมมักจะทำอะไรตามอารมณ์เป็นหลัก อยากก็ทำ ไม่อยากก็ไม่ทำ หรือถ้าต้องจำใจทำก็มักจะทำได้ไม่ค่อยสู้ดี ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีนักหรอกครับ หากอารมณ์ในบางขณะเกิดอาการอยากอยู่นอกเหนือเหตุผลขึ้นมา แต่จะว่าไปมันก็ขึ้นอยู่กับว่าสิ่งที่ต้องตัดสินใจนั้นมันเป็นเรื่องอะไร จริงไหม


หลายๆครั้งที่สิ่งที่เราอยากจะพูดกับสิ่งที่เราพูดมันไม่ใช่สิ่งเดียวกัน ก็ประมาณว่าปากกับใจไม่ตรงกันน่ะนะ แต่ถ้าจะว่าไปมันก็ไม่เคยที่จะตรงกันอยู่แล้วนี่นะ (ปากกับใจ) ถ้าถามว่าแล้วที่อยากจะพูดทำไม่ถึงไม่พูดมันออกมา ก็คงมีคำตอบจะตอบเยอะแยะเลย เช่นว่ากลัวเสียน้ำใจบ้าง กลัวไม่เข้าหู้บ้าง กลัวพูดไปแล้วเข้าตัวเราบ้าง...ฯลฯ แต่ถึงกระนั้นการที่เรารู้สึกตัวว่าเราเป็นแบบนี้ได้นั้น แสดงว่าเราก็เป็นคนที่คิดก่อนพูดล่ะนะ (นั่น... ดันวกกลับมาชมตัวเองซะได้ ) จะว่าไปการคิดก่อนพูดนั้นเป็นสิ่งดีครับ แต่บางครั้งผมเองก็กลับคิดมากไปจนไม่พูด จริงๆก็ไม่ใช่เฉพาะเรื่องพูดหรอก เรื่องทำก็เช่นกัน คิดมากไปจนไม่ได้ทำอะไร ไม่มีอะไรออกมาเป็นตัวเป็นตน สุดท้ายก็เหลว เสียเวลาไปโดยใช่เหตุ


แล้วอารมณ์เกี่ยวอะไรกับเรื่องปากกับใจไม่ตรงกัน ก็ต้องตอบว่าบางอารมณ์ทำให้เราพูดในสิ่งที่อยากพูด แต่ในบางอารมณ์ก็ทำให้เราไม่พูดในสิ่งที่อยากพูด ซึ่งก็แล้วแต่เรื่อง แล้วแต่สถานการณ์จะพาไป ซึ่งถ้าถามว่าถูกไหมก็ไม่ถูกสักเท่าไหร่ เพราะถ้าพูดตามอารมณ์เป็นหลัก บางทีสิ่งที่ได้มันก็ไม่คุ้มเสียสักเท่าไหร่ (โดนมาเยอะ ) แต่บางทีการที่เราคิดมากไปจนไม่กล้าพูดหรือทำอะไรเลยนี่มันก็......

---

......บ่นเป็นคนแก่ แต่จริงๆไม่แก่นะครับ......

Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2550 Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2550 10:24:03 น. Counter : 469 Pageviews.		2 comments
Share Tweet