อมยิ้มนิดนิด
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [?]









Google



all webpantip

Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2556
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
25 มิถุนายน 2556
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add อมยิ้มนิดนิด's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 

Goechala Trek วันที่ 10 Lamuney -Goechala 1 st view point-Kokchurong

15 เมษายน 2556 วันที่ 10 ของการเดินทาง(วันที่ 8 ของการเดินเทรค)

ตื่นตี 3 ค่ะวันนี้ เพื่อเดินขึ้นยอด Goechala ไปจุดชมวิวแรกที่ระดับ 4500 ม.
ตัดสินใจไปทั้งหมด 3 คนมี นิด รุ่งและเสือแบน
ส่วนสายแข็งมีผู้กล้า 4 คน (ตั้ม ป๊อบ หนึ่งและน้องใหม่คนสวย) เค้าจะเดินไปจุดที่ 2 ที่ระดับ 5010 ม.

ช่วงที่ตื่นนอน ก็เข้าใจเลยว่าเมื่อวานทำไมถึงล้มตอนกระโดด เพราะแค่ตื่นนอนนั่งขึ้นมา
ตัวก็ยังพุ่งไปข้างหน้า เกือบถึงประตูเต๊นท์ที่นอน คงเป็นเพราะพื้นที่ลาดเอียงด้วย
เพียงแต่มองดูแล้วคล้ายพื้นราบมาก

หลังจากทุกคนพร้อมเริ่มเดิน
ไบซันเป็นคนนำทางและให้เดวิดปิดท้าย สายแข็งเค้าก็เดินตามไบซันไปเรื่อยๆ
สายอ่อนอย่างพวกเรา จะข้ามลำธารทีก็ต้องให้เดวิ
ดมาช่วยประคอง
พอลำธารที่ 2 รุ่งก็เดินตกน้ำรองเท้าเปีย
ก นิดตามหลังมาก็ยังไม่วายต้องให้เดวิดช่วยไม่งั้นคงตกไปอีกคน
ถึงรองเท้าจะเปียก น้ำเข้าไปด้านในแต่รุ่งก็ยั
งตัดสินใจเดินต่อ
แต่พอลุยทางรกๆชันๆขึ้นไปต่
ออีกพัก รุ่งทำคอนแทคหลุดไปข้างนึง
แล้วมองเห็นไม่ชัด เพราะยังมืดอยู่ แล้วทางเดินมองเห็นไม่ชัดเจ
น(ไบซันเค้าพาพวกเราเดินตัดส้นทางขึ้นไป ไม่ได้เดินตามเทรลปกติค่ะ)
ทำให้รุ่งตัดสินใจบอกเดวิดว
่าเธอขอลง แล้วให้นิดกับเสือแบนเดินตามกลุ่มหน้าไป (ที่เค้าเดินนำไปกันไกลมาก แต่เค้าหยุดพักรอพวกเราอยู่)
ก็พยายามเดินตามเสือแบนไป ตามทางที่ไฟฉายจะส่องและมอง
เห็น เส้นทางช่วงนี้ชันมาก เดินตามยังไงก็ไม่ทันซักที
ไบซันมาช่วยเอากระเป๋ากล้อง
ไปและบอกว่า ถ้าไปถึงจุดชมวิวแรกหลังจากนั้นคุณควรกลับไปที่แคมป์พร้อมเดวิด(ที่จริงก็คิดไว้แบบนั้นอยู่แล้ว)
จนเห็นแสงไฟของเดวิดส่องมา เลยบอกเค้าว่าไม่ต้องรอเราแ
ล้ว ให้เค้าพาสายแข็งเดินไปเลย
เดี๋ยวค่อยๆคลานไปกับเดวิดเ
อง และบอกเดวิดว่าให้ไบซันทิ้งกระเป๋ากล้องของนิดไว้ และให้เค้าพาสายแข็งเดินไปเลย
พอเดินไปได้อีกหน่อย มันเหนื่อยมาก เดินไปพักไป ช่วงใกล้สว่างเริ่มมองเห็นท
างได้ชัดขึ้น
ยังเดินไม่ถึงไหนเลย รู้แต่ว่าผ่านทะเลสาบไปแล้ว
และกำลังเดินขึ้นทางเป็นหินก้อนๆ เดินค่อนข้างลำบาก

แวะพักกับเสือแบนบ่อยมาก จนแสงเริ่มมาเห็นวิวทะเลสาบ
อยู่ด้านล่าง




ระหว่างที่นั่งพักตรงนี้เริ
่มคิดที่จะไม่เดินต่อแล้ว



ถามเดวิดว่าอีกไกลมั้ย? เดวิดบอกอีกประมาณ 1.30 ชม.
นิดเห็นว่าเสือแบนยังเดินไห
ว เลยบอกเสือแบนให้เดินขึ้นไปดูทีว่าถึงด้านบนแล้วเห็นอะไรมั้ย?
ถ้าเห็นนิดก็จะตะกายต่อไป แต่ถ้ายังไม่เห็นก็จะนั่งพั
กแถวนี้ล่ะ
แต่เสือแบนกลับบอกว่า ถ้าจะไปก็ไปด้วยกัน เฮ้อ..เลยตัดสินใจว่าไม่ไปแ
ล้ว
บอกเดวิดไปว่า นิดคิดว่าคงต้องใช้เวลามากก
ว่านั้น ที่จะเดินไปถึงจุดชมวิว ขอหยุดแค่ตรงนี้แล้วกัน

เดวิด เดินขึ้นไปด้านบนแล้วก็กลับ
ลงมาอีกครั้ง แล้วมาบอกว่า
เค้ารักกลุ่มของพวกเรามาก เค้าอยากให้พวกเราได้เห็นวิ
วเทือกเขาคันเช็งชุนก้า
ถ้านิดเดินขึ้นไปด้านบนนั้น
ก็จะเห็นเทือกเขาที่อยู่หลังเขาลูกนี้แล้ว
จะขึ้นไปถึงแค่ตรงนั้นก็ได้
แต่เค้าอยากให้เราได้เห็น
หลังจากนั่งพักจนหายเหนื่อย
เลยตัดสินใจเดินต่อ
นิดดูว่าเสือแบนน่าจะเดินต่
อไหว เลยค่อยๆเดินกันต่อ
พอขึ้นไปถึงด้านบน(พ้นระยะท
างชันแล้ว) เห็นเทือกเขาด้านหลังมันสวยมาก
และเจอคนเยอรมันตัวใหญ่เดิน
สวนลงมา เค้าบอกว่าวิวสวยนะ
เดินต่อไปนี้อีก 10 นาทีเอง(นึกในใจ นั่งพักก็เกิน 10 นาทีแล้ว)
แต่ตัดสินใจเดินต่อเพราะด้า
นบนเป็นทางราบแล้ว ไม่มีทางชันเหมือนที่ตะกายม

แล้วก็เดินไปถึงจุดชมวิวจนไ
ด้ เดวิดค่อยๆพาเดินบนก้อนหินอย่างระมัดระวังทุกก้าว
มีบางช่วงที่เป็นทางเดินได้
แค่คนเดียว เดวิดก็คอยไปยืนกันไม่ให้ลื่นตกลงไป (ช่วงนั้นทางเป็นเหมือนดินสไลด์หล่นลงมา)
พอไปถึงจุดชมวิวก็ถ่ายรูปกั
นใหญ่ แต่ไม่ได้อยู่กันนานเพราะมันหนาวมาก

ยอดขาวๆแหลมๆตรงกลางภาพนั่นคือยอดคันเช็งชุนก้า ยอดเขาสูงอันดับ 3 ที่ดั้นด้นมาดูกัน


















ภาพจากกล้องเสือแบน เดวิดช่วยถ่ายภาพให้ 
กับเสือแบนเหลือกันแค่ 2 คน "
เย้ๆๆๆ เราทำได้"
(ซ่ามากเลยถอดถุงมือถ่ายภาพด้วย จริงๆหนาวมากๆๆ)





ขอบคุณเดวิดที่ช่วยพูดจนเรายอมเดินต่อมาถึงจุดชมวิว





ตอนที่อยู่บนจุดชมวิว มองเห็นสายแข็งเดินอยู่ด้าน
ล่างกำลังผ่านช่วงที่เป็นทราย มองจากด้านบนมันสวยมาก
คิดว่าเค้าจะถ่ายรูปกันมาเย
อะๆ เพราะจากด้านบนเลนส์ส่องลงไปไม่ถึงและด้านล่างตรงนั้นมีหมอกบางๆบังอยู่ด้วย
พอเราถ่ายรูปด้านบนกันพอสมค
วร ก็เริ่มเดินลง พอถึงเส้นทางชันๆที่เราเดินขึ้นม
อีกทีมที่เป็นคนไทยก็เดินมา
ถึงเราก็บอกอีกไม่ไกลหรอก (เหมือนที่คนเยอรมันบอกเรา)
แต่เค้าเดินมาจากแคมป์ที่ไก
ลกว่าเรา มีลูกหาบเดินตามอีกเป็นพรวน มีน้ำ ขนม พร้อมเค้ก ให้ไปฉลองกันที่จุดชมวิวด้ว
ทักทายถามข้อมูลกันพอสมควร ก็ต่างคนต่างเดิน ของเราเดินลง แวะพักก่อนถึงทะเลสาบ
แล้วเดวิดก็พาเดินเข้าไปถ่า
ยรูปในทะเลสาบ Samiti Lake ที่ความสูงระดับ 4300 ม.








แล้วพาเดินกลับ



ตอนที่ถึงแคมป์เห็นคนอื่นๆกำลังนั่
งกินมื้อเช้ากัน
นิดดีใจมากที่กลุ่มที่ไม่ขึ
้นยังนั่งกินกันอยู่ แสดงว่าเราไม่ได้ใช้เวลานานเกินไป
พอกลับมาถึงแคมป์กินมื้อเช้
าแล้ว เก็บของส่วนตัว อีกนิดหน่อยก่อนแล้วก็เดินลงไปแคมป์ Kokchurong
ตอนนั้นเหลือแค่ นิด รุ่ง และเสือแบน ก็เดินกันไปเรื่อยๆ เพราะความเร็วใกล้เคียงกัน เดินแล้วไม่เหนื่อยมาก


แค่พอเริ่มออกเดิน หิมะก็เริ่มโปรยลงมา ก็ยังเดินกันไปถ่ายรูปกันไป











เพราะกลุ่มพี่ต่อเดินล่วงหน
้ากันไปแล้ว คิดว่าจะตามไปให้ทันเพราะบอกว่าจะเดินกันช้าๆ
แต่หิมะเริ่มตกมากขึ้น 3 คนเริ่มคิดว่าเมื่อไหร่จะถึ
งแคมป์ที่ Thangsing นะ จะได้ไปหลบหิมะก่อน
จนใกล้ถึงแคมป์ กลุ่มลูกหาบก็เดินตามมาทัน เจอเดวิดถามถึงกลุ่มพี่ต่อเ
ราก็บอกไปว่าน่าจะพักอยู่ที่ Thangsing นะ
แต่ที่เดินมาก็ยังไม่เห็น
เหมือนกัน เดวิดถามว่านิดจะเอาร่มมั้ย? (เค้าเห็นนิดยังไม่ได้เอาเสื้อฝนออกมาใส่คนเดียว)
เลยบอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวจะ
เข้าไปหลบพักที่ Thangsing ก่อนเหมือนกัน
พอเดินถึงแคมป์ก็ยังไม่เจอก
ลุ่มพี่ต่อ เจอแต่กลุ่มที่เค้าเดินขึ้นยอดที่เจอกันเมื่อเช้าเลยเรียกให้ไปกินน้ำกินขนมกันก่อน
 ถือโอกาสเติมน้ำร้อนของเค้า
ด้วย พอหิมะเริ่มหยุดแดดออก ก็ยังคิดที่จะตามกลุ่มพี่ต่อให้ทัน เลยรีบออกเดินกันต่อ
แต่หลังจากเริ่มเดินไม่นาน ก็เริ่มมีหมอกวิ่งมา แล้วก็เป็นหิมะ (snow) เดินๆไป ก็เป็น Flurry ค่อยๆลอยลงมา
อยากถ่ายรูปมาก แต่คิดว่าคงถ่ายออกมาไม่ได้
อย่างที่คิด เลยเดินกันต่อไป
พอยิ่งเดินต่ำลงมา ก็เริ่มมีฝนตก ยิ่งใกล้ถึงแคมป์ ทางเดินค่อนข้างลื่น







ภาพ GPS จากเพื่อนหนึ่ง แต่ของเพื่อนหนึ่งเค้าเดินไปไกลกว่านะคะ
เพราะเค้าเดินกันถึงจุดช่องเขา Goecha จริงๆ ไปไกลกว่านี้อีก 5 กม.





พอเดินถึงแคมป์ ถึงได้เห็นกลุ่มพี่ต่อนั่งห
ลบฝนกันอยู่ เดินถึงแคมป์ประมาณบ่าย 3 ฝนตก
เดวิดให้พวกเราเข้าไปหลบพัก
กันในบ้านพักก่อน แต่ด้านหน้ากุญแจล๊อคไว้
เลยต้องมีคนวิ่งไปเอากุญแจจ
ากแคมป์ที่ Thangsing แล้วมาเปิดบ้านสำหรับให้พวกเรานอนคืนนี้แทน

ช่วงนี้ฝนตกสลับกับหิมะตก จนสายแข็งเดินลงมาถึง มีเรื่องเล่ากันจนฟังแทบไม่ทัน

มื้อค่ำใหม่ทำเต้าฮวยฟรุตสล
ัดให้ทาน รอให้เต้าฮวยเซ็ทตัวกันนานมาก
จนไบซันต้องให้คนครัวช่วยเอ
าไปแช่ให้ในลำธาร ในที่สุดเราก็ได้กินกันอร่อยสมกับที่รอคอย
คืนนี้นอนในบ้าน พวกเราได้คุยกันเรื่องที่สา
ยแข็งไปขึ้นยอดมากันวันนี้ไบซันมีวีรกรรมเยอะมาก




 

Create Date : 25 มิถุนายน 2556
1 comments
Last Update : 18 กันยายน 2556 16:08:41 น.
Counter : 650 Pageviews.

 

วิวสวย ท้องน้ำสงบมาก

 

โดย: tuk-tuk@korat 2 กรกฎาคม 2556 10:30:21 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.