วันที่ 4 มี๊ไปโวท US President มาค่ะ ตื่นเต้นมากเลยที่มี๊ได้มีสิทธิ์มีเสียงในประเทศนี้ ถามว่าทำไมมี๊อยากเป็นซิติเซ่น คือมี๊ว่ามันสะดวกหลายๆอย่างจ๊ะ ใครๆก็อยากเป็นไม่ใช่เหรอไอ้ซิติเซ่นเนี่ย เห็นหลายๆคนดิ้นรนเพื่อให้ได้มา แต่มี๊เฉยๆนะทีแรก แด๊ดดี๊เค้าขอให้มี๊สมัครเพราะเค้าจะขึ้นค่าสมัครจากสี่ร้อยกว่าๆเป็นหกร้อยกว่าๆแน่ะ และด้วยเหตุผลหลายๆประการมี๊จึงยอมสมัครหลังจากที่โอ้เอ้อยู่เป็นปี มี๊อยากโวทด้วยแหละจ๊ะ  

ประเทศนี้ดีหลายๆอย่าง มี๊ชอบที่สุดจ๊ะ คุณภาพชีวิตดีมากๆ สะอาดสะอ้าน อากาศก็ดีมีสี่ seasons มี๊ชอบอากาศเย็นๆ แต่ไม่ค่อยชอบหิมะเท่าไหร่เพราะพอตกมากๆมันก็อันตรายเหมือนกันไปไหนมาไหนลำบากหน่อย จะไปไหนมาไหนก้ต้องระวังให้มากๆ แต่โดยรวมๆแล้วมี๊ชอบจ๊ะ

 ช่วงต่อไปนี้จะบ่นยาว ข้ามไปตรงรูปได้เลยจ๊ะ

บ้านเกิดมี๊ที่สงขลาไม่น่าอยู่เหมือนเดิมแล้วเนื่องจากคนเยอะมากๆๆๆ รถติดมากมายเลย มลภาวะเป็นพิษ  มี๊ตกใจเหลือเกิน กลับไปเจอคนเยอะแยะ มีมุสลิมย้ายมาอยู่บ้านเรา แต่มี๊ไม่ได้รังเกียจหรอกนจ๊ะ มีไม่ได้แบ่งแยกใครทั้งนั้น พวกเค้าย้ายมาจากสามจังหวัดอันตรายน่ะจ๊ะ มี๊เห็นใจพวกเค้านะ นอกจากนี้มี๊คิดว่าการเพิ่มจำนวนของแระชากรด้วยล่ะ

ที่หาดทรายคนเพียบเลย ทำให้หาดสกปรก ตอนเช้าๆมี๊ผ่านไปเห็นขยะเกลื่อนหาดเลยจ๊ะ ทำไมเค้าไม่ช่วยกันรักษาความสะอาดนะ มี๊มองไปแล้วทำให้หดหู่ไม่น่าเดินเลย แต่แถวๆหาดสมิหลาไม่ค่อยสกปรกมากเท่าไหร่ มี๊ไม่ได้ลงไปเดินหรอก ไม่ได้พาลูกๆไปด้วย แค่มองอยู่ห่างๆ มี๊อยากให้คนเราช่วยกันรักษาความสะอาดจัง หาดบ้านมี๊จะได้ดูดีดูน่าอยู่กว่านี้

อีกอย่างที่มี๊ไม่ชอบก็คือบ้านมี๊ขับรถยากเหลือเกิน รถมอเตอร์ไซด์เยอะ พวกนี้เค้าไม่ค่อยจะแคร์ ขับแบบไม่ดูเท่าไหร่ มี๊กะแด๊ดดี๊จะชนหลายทีแล้วจนทำให้แด็ดดี๊ไม่อยากขับอีกเลย มี๊ก็ไม่อยากขับแต่ทำอย่างไรได้ ถ้าไม่ขับก็คงไม่ต้องไปไหนน่ะสิจ๊ะ แด็ดดี๊บอกว่าบ้านมี๊เปลี่ยนไปเอยะมากไม่เหมือนเดิมแล้วเหมือนกรุงเทพเลย มี๊เห็นด้วยนะ ตอนกลับไปมี๊เห็นคนและรถเยอะแบบนี้ทำให้มี๊เวียนหัวจ๊ะ แต่อย่างไรก็ตามมี๊ก็รักบ้านเกิดของมี๊

มี๊ดีใจนะที่มี๊ได้มาอยู่อเมริกาเพราะอะไรๆเค้าดีหลายๆอย่างถึงแม่ว่าขนบธรรมเนียมประเพณีจะสู้บ้านเราไม่ได้ก็ตามที มี๊ชอบระบบการศึกษาที่นี่นะ ถ้าอยู่เมืองไทยแล้วเกิดไม่รวยลูกๆก็จะไม่ได้เรียน รร ดีๆ ต่อให้เรียนเก่งแค่ไหน แต่อยู่ที่นี่มี รร ของรัฐดีๆเอยะ มี๊ไม่ต้องปวดหัวเรื่องหา รร เรื่องควักเงินจ่ายค่าปะเจี๊ยะ จ่ายค่าเทอมแพงๆ มันไม่แฟร์สำหรับเด็กที่เรียนเก่งๆน่ะ บางทีอยู่เมืองไทยเหมือนคนมีเงินเท่านั้นที่มีโอกาสดีกว่าในหลายๆอย่าง ลองมองไปทางคนไม่รวยสิมี๊ว่าเหมือนเค้าหมดโอกาส มี๊ว่ามันไม่แฟร์จริงๆ มี๊อยากให้เด็กไทยเราได้มีโอกาสได้เรียนใน รร ดีๆบ้าง แล้วมี๊เห็นเด็กอนุบาลสมัยนี้เค้าเรียนกวดกันแล้วมี๊งงเลย อะไรจะขนาดนั้น

พอดีกว่ามี๊ไม่อยากบ่นแล้ว โลกเราเป็นอะไรที่วุ่นวายพอดู มี๊ไม่อยากจะไปวุ่นวายตามมากนัก ก็แค่ทำหน้าทีของความเป็นแม่ให้ดีที่สุด มันอยู่ที่เรานะมี๊ว่า มี๊ก็แค่แสดงความคิดเห็นก็เท่านั้น

 มี๊เล่าเรื่องที่มี๊ไปโวทมาจะดีกว่า

วันที่ไปก็ไปสิบโมงเช้าได้ค่ะ กว่าจะเตรียมเด็กๆออกไปได้ มี๊ให้พี่จัสถ่ายรูปให้ ใจจริงอยากจะถ่ายกัยพี่จัสน้องเจแต่แด๊ดดี๊เค้ารีบเอาน้อเจขึ้นรถไปเสียก่อน พี่จัสก็เลยกลายเป็นตากล้องจำเป็นให้มี๊ รูปด้านขวามี๊ชี้ให้พี่จัสดูบอกว่าให้ติดหัวมี๊ด้วยนะ หนูก็ถ่ายมี๊เลย ฮ่าๆๆๆๆ

Justin took pics for mommy ^^ it's not that clear, but mommy love them a lot.. thank you sweetheart.. you are the best. I think you took pic better than your dad ha ha ha ^^

เราไปถึงคนยังไม่เยอะเท่าไหร่ คิวแถวของเราประมาณ 15 คนเห็นจะได้ เราก็รอๆๆๆๆๆไป มี๊ถ่ายรูปได้ไม่เยอะ เขิลชะมัด

มี๊ไม่ได้โวทคนที่มี๊ชอบกว่าหรอกจ๊ะ มี๊ขายเสียงให้กับคุณตา อิอิ ได้มะม่วงเบามาสองลูก อิอิ คนที่คุณตาชอบไม่ได้เป็นค่ะ คุณตาชอบเค้ามากๆเลยนะคะ มี๊โวทแมคเคนให้คุณตาค่ะ แต่แด๊ดดี๊โวทให้คนที่มี๊ชอบแล้ว แด๊ดดี๊ก็ชอบด้วยเหมือนกัน

แอบนินทาคุณตานิดนึง คุณตาบอกว่าอยากจะมาเกิดเป็นคนอเมริกันค่ะ อันนี้น้าต๊อบเล้าให้ฟัง อิอิ คุณตาชอบประเทศนี้ค่ะ ปีหน้่าคุณตาจะมาเที่ยวนะคะ รอ รอ รอนะคะคุณพ่อ

คุณพ่อขาหนูโวทแทนให้แล้วนะคะ  

โวทเสร็จก็ได้สติ๊กเกอร์

ขอบคุณที่แวะเข้ามาค่ะ คำถามจะไปตอบให้ถึง Blog มีความสุขมากๆนะคะ จุ๊บๆๆ

ทิ้งท้ายข้อคิดดีๆอีกเช่นเคยค่ะ

   เวลาเจองานหนัก ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือโอกาสในการเตรียมพร้อมสู่ความเป็นมืออาชีพ         

   เวลาเจอปัญหาซับซ้อน ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือบทเรียนที่จะสร้างปัญญาได้อย่างวิเศษ 

           เวลาเจอความทุกข์หนัก ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือแบบฝึกหัดที่จะช่วยให้เกิดทักษะในการดำเนินชีวิต

    
           เวลาเจอนายจอมละเมียด ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือการฝึกตนให้เป็นคนสมบูรณ์แบบ (Perfectionist)

           เวลาเจอความผิดหวัง ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือวิธีที่ธรรมชาติกำลังสร้างภูมิคุ้มกันให้กับชีวิต

           เวลาเจอความป่วยไข้ ให้บอกตัวเองว่า  
          นี่คือการเตือนให้เห็นคุณค่าของการรักษาสุขภาพให้ดี

           เวลาเจอความพลัดพราก ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือบทเรียนของการรู้จักหยัดยืนด้วยขาตัวเอง

           เวลาเจอแฟนทิ้ง ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือความเป็นอนิจจังที่ทุกชีวิตมีโอกาสพานพบ

           เวลาเจอคนที่ใช่แต่เขามีคู่แล้ว ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือประจักษ์พยานว่าไม่มีใครได้ทุกอย่างดั่งใจหวัง

           เวลาเจอคนกลิ้งกะล่อน ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คืออุทาหรณ์ของชีวิตที่ไม่น่าเจริญรอยตาม

           เวลาเจอคนเลว ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือตัวอย่างของชีวิตที่ไม่พึงประสงค์

           เวลาเจออุบัติเหตุ ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือคำเตือนว่าจงอย่าประมาทซ้ำอีกเป็นอันขาด

           เวลาเจอศัตรูคอยกลั่นแกล้ง ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือบททดสอบที่ว่า "มารไม่มีบารมีไม่เกิด"

           เวลาเจอวิกฤต ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือบทพิสูจน์สัจธรรม "ในวิกฤตย่อมมีโอกาส"

           เวลาเจอความจน ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือวิธีที่ธรรมชาติเปิดโอกาสให้เราได้ต่อสู้ชีวิต

           เวลาเจอความตาย ให้บอกตัวเองว่า 
          นี่คือฉากสุดท้ายที่จะทำให้ชีวิตมีความสมบูรณ์ 

 

 

 

Create Date : 06 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2551 9:27:26 น.		12 comments
Counter : 407 Pageviews.
Share Tweet