ฝนยังไม่ตกทุกวัน ฟ้ามีมืดก็มีสว่าง แล้วจะยึดติดทำไมกับอะไรที่ผ่านเข้ามา เพราะไม่ว่าสุขหรือทุกข์ มันก็คงไม่อยู่กับเรานานอยู่ดี คิดไว้แบบนี้จะได้สบายใจ แต่ถึงแม้ความทุกข์มันจะรักเรามากกว่า เพราะมาหาเราบ่อยเหลือเกิน ก็ให้ถือเสียว่า เป็นการฝึกความแข็งแรงของใจ และถึงจะต้องร้องไห้ ก็ให้ถือเสียว่า ดวงตาของเราก็อยากแข็งแรงเหมือนกัน . . . มักจะบอกตัวเองอยู่เสมอๆ ว่า ถ้ามองทุกอย่างในแง่จริง แล้วมันเจ็บปวดนัก ก็ให้มองมันในแง่ดี ส่วนแง่ร้ายก็ลืมๆ มันไป ทำเป็นมองไม่เห็นมันเสียบ้าง คงไม่เสียโอกาสอะไรในชีวิตไปหรอก ที่พูดแบบนี้ ไม่ใช่ให้เลี่ยงที่จะรับรู้ความจริง แต่ความจริง ก็มีหลายด้านให้เลือกมองไม่ใช่หรือ