Bloggang.com : sinein_nop : ส้มจี๊ด ดีใจที่เราได้พบกันแม้มันจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ

ส้มจี๊ด ดีใจที่เราได้พบกันแม้มันจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ

แถวบ้านเรามีแมวจรตัวนึง
ใส่ชื่อว่าหางกุด
หางนางจะกุด แววตาดูผ่านอะไรมาประมาณนึง
เป็นแมวตัวผู้ ดูท่าทางไม่แข็งแรง แต่ก็แวะมากินข้าวบ้านเรามาปีนึงแล้ว

อยู่ๆวันนึงนางก้อพาลูกนางมาแปะไว้ที่บ้านเรา
เดาเอานะว่าเป็นลูกนาง ก้อไม่รู้ว่าใช่รึเปล่า
เราก้อเลยใส่ชื่อว่าส้มจี๊ด เพราะหน้าหวานๆนึกว่าเป็นตัวเมีย
ที่แท้เป็นแมวตัวผู้

ส้มจี๊ดเป็นแมวที่อ้อนมาก
ถ้าเราออกจากบ้านนางจะพุ่งเข้ามาพร้อมเอาหัวถูขาเรา
ไม่ว่าจะหลบยังไงก็ไม่พ้น
ไม่เอาๆๆๆๆ หัวส้มจี๊ดเป็นโรคคค อย่าๆๆๆๆๆๆ อย่ามาถู
หัวนางเป็นโรคผิวหนังแล้วนางก้อเกาจนเหวอะหว่ะ
เราก็ให้ข้าวนางประมาณซํกสองอาทิตย์
ทนความพุ่งเอาตัวเข้ามาถูไม่ไหว
เป็นอะไรของเธอห๊ะะะะ เธอรู้ไหมว่าโรคเธออาจจะติดเราแล้วเอาไปติดลูกเราในบ้าน
เลยตัดสินใจซื้อตะกร้าจับไปหาหมอ

ไปหาหมอครั้งแรก ฉี่แตกในตะกร้าในรถ
คงกลัว ไม่เคยนั่งรถ
หมอก็บอกว่าเป็นเรื้อนแห้ง ให้หยอดยากับเอายาแก้คันมากิน
ตั้งแต่นั้นมาตอนเย็นก็มีหน้าที่เพิ่มคือเอายามาผสมอาหารเปียกให้ส้มจี๊ดกิน
ก็ดูโอเคขึ้นนะ แต่แผลก้อยังไม่หายดี
ก็คิดว่าน่าจะใช้เวลานานล่ะมั้งโรคผิวหนัง
พอผ่านไปประมาณ 3 อาทิตย์ ก็พานางไปหาหมออีก
บอกว่า หมอ ดูโรคผิวหนังยังไม่ดีขึ้นเลย หมอก็หยอดยาอีกตัวมาให้เป็นตัวใหม่
พร้อมกับโรคใหม่ที่ได้มาคือเชื้อรา ส่วนเราเองก็ตัดสินใจประกอบกรงให้นางหน้าบ้าน
ก่ะว่าจะไม่ให้ไปไหนซักพักจะได้หายดี

ผ่านไปประมาณห้าวัน แผลก็ดูดีขึ้นแล้ว แต่ส้มจี๊ดทำไมซึมๆนะ
หรือว่าซึมเพราะอยู่กรง ก็เลยปล่อยออกมาข้างนอก
แต่พอออกมาข้างนอกก็ซึมต่อเนื่องเลยโดนจับไปหาหมออีก
หมอบอกว่าส้มจี๊ดตัวเหลืองและมีไข้
ให้เอาไปหาหมอใหม่พรุ่งนี้หมอจะตรวจแบบละเอียด
สุดท้ายส้มจี๊ดโดนจิ้มยามาเข็มนึงก็สดชื่นขึ้น

และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
ส้มจี๊ดป่วยเป็นโรคใหม่
โรคแพ้ภูมิตัวเอง
หมอบอกว่าตรวจทุกอย่างแล้วไม่มีโรค
แต่ไม่มีเม็ดเลือดเลย พลาสมาก็เป็นสีเหลือง
ดูเหมือนจะเป็นโรคที่เม็ดเลือดขาวกินเม็ดเลือดแดงตัวเอง
วิธีการรักษาคือให้สเตียรอยด์กดเม็ดเลือดขาวไว้ไม่ให้กินเม็ดเลือดแดง
เห้อ ส้มจี๊ดเอ๊ยยยย ทำไมต้องมาป่วยเป็นเยอะแยะด้วย
ก็รักษาต่อไป
ต่อไป และต่อไป
ท่ามกลางความทรมานจิตใจของเรา
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป ก็ยังไม่ดีขึ้น ส้มจี๊ดยังตัวเหลืองต่อเนื่องแต่ยังกินอะไรได้อยู่
หมอบอกว่าต้องปรับโดสเป็นโดสที่แรงขึ้นนะ
เราอยากยอมแพ้ ไม่อยากรักษาแล้ว บอกหมอว่าถ้าทำให้เค้าทรมานก็พอแล้วก็ได้ค่ะหมอ
หมอบอกว่าลองดูอีกครั้งไหมถ้าครั้งนี้ไม่ได้ก็คงไม่ได้แล้วแหละ

ต้องบอกก่อนว่าเราเคยขังส้มจี๊ดไว้สามวันแล้วก็ไม่ได้ขังอีกเลย
เพราะคิดว่านางคงไม่แฮปปี้
วันนึงที่นางหายไป เราก็นึกว่านางจะไม่รอดแล้ว แต่สุดท้ายผ่านไปสองวันนางก็กลับมา
รอบนี้นางหายไปอีก เราก็หวังว่านาจจะกลับมา กลับมารับยา
แต่การกลับมาครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย
ส้มจี๊ดมาด้วยอาการขาดน้ำขาดอาหารและตัวเหลืองมาก
เหมือนยากระตุ้นเลือด ยาบำรุง ยาสเตียรอยด์ต่างๆที่ฉีดไปไม่ได้ผลเลย
เราก็พาส้มจี๊ดไปหาหมอ ฉีดน้ำเกลือกับยามา
แล้วหมอบอกว่าถ้าพรุ่งนี้ยังไหวก็เอามาเติมน้ำเกลือและฉีดยานะ

ตอนเช้า เราเห็นส้มจี๊ดนอนอยู่ตรงสวนหน้าบ้าน
นอนกระตุกๆ
ก็เลยรู้แล้วว่าส้มจี๊ดคงไม่ไหวแล้ว
นางพยายามหายใจ แต่เม็ดเลือดแดงนางคงไม่พอจริงๆ ตัวนางเหลืองไปหมด
เราก็เลยเอาผ้ามาห่มให้นางกับลูบตัวนาง
บอกว่าถ้าไม่ไหวก็ไปนะ ไว้เจอกันใหม่ ไว้มาเกิดใหม่ดีๆแล้วมาเป็นแม่ลูกกัน
เราซื้อดอกไม้มาใส่ให้ส้มจี๊ดจะได้ไปเกิดในที่ดีๆ อย่าต้องมาเป็นแมวจรอีก

จริงๆทั้งหมดทั้งมวลก็ประมาณสองเดือนได้
ตั้งแต่ส้มจี๊ดมากินข้าวบ้านเรา
จนกระทั่งส้มจี๊ดโกอินเตอร์
เป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสความรู้สึกที่สัตว์เลี้ยงตาย
อ่ะ ถึงจะไม่ได้เลี้ยงนางโดยตรง
แต่ก็รู้สึกเหมือนเลี้ยง
เพราะส้มจี๊ดชอบมาอย่บริเวณบ้านเราตลอด
ร้องอยากเข้าบ้านตลอด

เต้าฮวยกับน้ำขิงก็รู้จักส้มจี๊ดแล้ว
เพราะนางอยู่นอกบ้านตลอด
มีครั้งนึงส้มจี๊ดเปิดประตูมุ้งลวดเข้ามานอนในบ้านเอง
ส่วนเรานอนหลับอยู่ในห้องไม่รู้เรื่อง
เอ๊ะ ใครมานอนตรงไมโครเวฟ
นางก็ทำหน้าใสๆ ประมาณว่าอยากมาอยู่ด้วย

จริงๆคิดว่าจะไม่ร้องไห้แล้วนะ
ตอนเขียนบลอคนี้ก็ร้องจนได้
จะพูดว่ายังไงดี
ดีใจที่ครั้งนึงเราได้เจอกันนะส้มจี๊ด
ครั้งนึงที่เราได้อุ้มเธอถึงจะเป็นการอุ้มเพื่อไปหาหมอ
ได้ลูบหัว ได้ให้ข้าวให้น้ำเธอ
ส้มจี๊ดเก่งมากๆ สู้มากๆ
แต่ส้มจี๊ดคงไม่ไหวเพราะโรคที่เป็นก็ร้ายแรงมากแล้วนางก้อดูไม่แข็งแรงมาตั้งแต่ต้น
จริงๆก็บอกว่าถ้าหายจะให้เข้าบ้านมาเป็นลูกบุญธรรม เป็นแมวตัวที่สามของบ้าน
แต่ไม่หาย
แต่ก็ไม่เป็นไรนะ
ไว้มาเกิดใหม่ มาเป็นแม่ลูกกัน
ส้มจี๊ดเองก็คงไม่อยากให้ม่ะม้าเศร้า
เพราะงั้นตอนนี้ม่ะม้าก็เลยไม่เศร้า
เวลาที่คิดถึงส้มจี๊ดก็พยายามคิดเรื่องดีๆ
แล้วก็ได้แต่บอกตัวเองว่าส้มจี๊ดไปดีแล้วเราทำดีที่สุดแล้ว
แล้วเราคงจะได้พบกันอีกในซักวันนะ

ป.ล. ตอนนี้ให้ข้าวหางกุดอยู่ทุกวัน บอกหางกุดว่าห้ามเอาลูกมาฝากไว้ที่บ้านเราอีกแล้วนะ
เอาจริงๆก็รู้ดีว่าความสูญเสียเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
แต่ก็อดเสียใจไม่ได้นั่นแหละ
เห้อ
ส่งท้ายบลอคนี้ไม่ให้เศร้าเกินไป
แปะรูปเจ้าเต้าฮวยกับน้ำขิงหน่อยแล้วกัน
ม่ะม้าไม่ขออะไรขอแค่หนูร่างกายแข็งแรงอยู่กับม่ะม้าไปนานๆก็พอ

คุณชายเต้าฮวยกับคุณหนูน้ำขิงของแม่แม่

sinein_nop

Create Date : 21 กรกฎาคม 2564

Last Update : 21 กรกฎาคม 2564 13:41:03 น.

2 comments

Counter : 1445 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณ**mp5**, คุณnewyorknurse

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

โดย: **mp5**

วันที่: 21 กรกฎาคม 2564 เวลา:14:48:54 น.

น่ารักจังเลย

หวย akelottobet

โดย: ake (สมาชิกหมายเลข 2395685

) วันที่: 25 ตุลาคม 2564 เวลา:17:12:53 น.