Group Blog All Blog
|
บันทึกที่ถูกลืม...จุดเริ่มต้นของความรู้สึก ตอน 17 วันที่ 19 กันยายน 2545 เวลา 20.42 น. วันนี้สอบวันที่ 2 ยากมากๆ เลย โดยเฉพาะคณิตกับอังกฤษ ยากชะมัดเลย ทำให้เราปวดหัวเลย ตอนเช้าเจอเค้าด้วย แต่ไม่ได้คุยอะไรกันมาก ฉันถามเค้าว่า...วันเสาร์จะมาคัดตัวตะกร้อหรือเปล่า เค้าบอกว่า...ไม่รู้จะตื่นทันหรือเปล่า ต้องให้เพื่อนโทรไปปลุก ถ้าเค้าไปฉันก็อยากไปนะ แต่ถ้าเค้าไม่ไป ฉันก็คงไม่ไปหรอก แต่ฉันจะรู้ได้ยังไงล่ะ ว่าเค้าไปหรือเปล่า?!? ไม่กล้าโทรไปถามหรอก เดี๋ยวเค้าจะว่าเราถามมาก ฉันก็ขี้เกียจไปเหมือนกันแหล่ะ เพราะคงจะไม่ได้หรอก ตอนกลางวันฉันไปหาเพนนี ที่อาคารสอบ เพนนีสอบห้องเดียวกับเค้า ก็อยากเห็นหน้าเค้าด้วยแหล่ะ เค้าดูไม่ค่อยดีเลย ดูไม่สบายใจ เค้าบอกว่า...ทำข้อสอบคณิตไม่ค่อยได้ กลัวจะได้เกรด 3 เพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยได้คณิตเกรด 3 เลย (เก่งจังเลยนะ) ถ้าได้ 3 เค้าคงเสียใจมาก ฉันไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นเลย... ฉันว่าเค้าดูเฉยๆ กับฉันไปนะ ตอนกลางวันที่ไปอาคารเค้า เค้าก็ไม่ได้คุยกับฉัน ตอนสอบเสร็จฉันลงมาจากอาคาร เค้าก็นั่งอยู่หน้าอาคาร เค้าก็ไม่ถามอะไรฉันเลย... เหมือนไม่เห็นฉัน แต่จริงๆ แล้วเค้าเห็นแต่ไม่สนใจ พอฉันมายืนหน้าโรงเรียน เค้าออกไปซื้ออะไรกินกับเพื่อนๆ เค้า เค้าก็เดินเฉียดฉันไป...ไม่ทัก ไม่ยิ้ม และไม่มองกันบ้างเลย "เป็นอะไรของเค้าน๊า...เราไม่มีค่าพอให้เค้าโกรธหรอกน่า"
|
สมาชิกหมายเลข 3936687
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Link |
||||||||||||||
SiLeNt GirL
