อยู่ฟ้าเดียวกัน........ว.วินิจฉัยกุล

โปรยปก

“คุณเป็นคนที่มีชิวิตชีวา เต็มไปด้วยความสดชื่น และความหวังในสิ่งที่ดีงาม ผมเกรงเหลือเกิน พิ้งกี้ ว่าวันหนึ่งคุณจะรู้ว่าโลกไม่ได้สวยงามอย่งที่คุณคิดแล้วคุณจะสูญเสียบุคลิกของคุณไป”
พิงค์พยายามหักห้ามน้ำตา  ความรักเป็นสิ่งสำคัญก็จริง แต่ความเอื้ออาทรที่มีต่อกันนั้นงดงามยิ่งกว่า


หลังอ่าน

เป็นนิยายอีกเรื่องหนึ่ง ที่ให้ข้อคิดสะท้อนกลับมาสู่ผู้อ่าน

พิงค์ แม่ของเธอแต่งงานใหม่กับชายชาวอเมริกัน เธอจึงตามติดแม่ไปอยู่อเมริกาตั้งแต่ยังเด็ก  ขณะที่พิมายพี่สาวของเธออยู่เมืองไทย กับตายาย   เธอเติบโต และถูกเลี้ยงดูมาอย่างสังคมอเมริกัน  (แต่ก็มีแม่ที่สอนในกรอบความคิดของตะวันออกด้วย )  ก่อนเรียนจบพิงค์พบกับ ตรา ชายหนุ่มที่เกือบไม่มีจุดหมายในชิวิตเพราะผิดหวังกับอดีตคนรักที่หนีไปแต่งงานใหม่พร้อมกับเชิดเงินที่ฝากไว้ร่วมกันไปหมดคนเดียว

ตรา  ไม่คิดจะกลับมาเมืองไทยอีก ขณะที่พิงค์ มีความตั้งใจที่จะมาอยู่เมืองไทย

เมื่อพิงค์กลับมาอยู่กับตายายที่เมืองไทย  ชีวิตที่นี่ มันไม่ได้เป็นไปอย่างที่เธอเคยคิดไว้  ไม่ใช่เรื่องง่าย ....แต่หากเธอก็สู้ไม่ถอย

นิยายเรื่องนี้สะท้อนค่านิยมของสังคมไทย ในหลายแง่มุม อย่างชัดเจน เสียดสีอยู่ในทีด้วยคารมชองผู้เขียนที่เราปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันไม่จริง !  ไม่แน่ใจนะคะว่าเรื่องนี้พิมพ์ครั้งแรกปีไหน  แต่ ณ วันนี้ ค่านิยม และความเป็นไปในเรื่องยังคงมีอยู่รอบตัวเรา  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของครอบครัว  ความคิดในอาชีพ  ความสัมพันธ์ของนายจ้าง ลูกจ้าง  ความเกี่ยวพันกันระหว่างเพื่อนบ้าน  หรือแม้แต่สังคมชนบทก็เองด้วย.....หลายฉากนี่ อ่านแล้วแทบจะร้องออกมาว่า ใช่เลย!

เพราะประเด็นที่ผู้เขียนต้องการนำเสนอ เข้มข้น เรื่องราวความรักของพระนางเลยดูง่ายไปนิดหน่อย  มีอดีตคนรักของพระเอกเข้ามาตอนท้ายช่วงสั้น ๆ เท่านั้นเอง


แถมท้ายจากข้อความจากในเรื่องนะคะ

“ถ้าคนมีความรู้ดีอย่างคุณ อย่างคุณหมอชนินทร์ ไม่อยากกลับประเทศไทยกันหมด แล้วในประเทศไทย...จะมีคนประเภทไหนล่ะค่ะ ที่เหลืออยู่ “

Create Date : 11 มีนาคม 2557 Last Update : 11 มีนาคม 2557 9:11:31 น. Counter : 2738 Pageviews.		13 comments
Share Tweet