Bloggang.com : จิกน้ำ : สังขละบุรี "never forgot memo"

สังขละบุรี "never forgot memo"

กำลังจะออกเดินทางไปเก็บเกี่ยวความสุขนอกสถานที่ กับดินแดนสุดโปรด ..สังขละบุรี..เมืองที่เหมือนมีมนต์สะกด..ภาพแห่งความสุขและความทรงจำลำดับต้นๆในสมองเล็กๆของฉัน...มาจากดินแดนแห่งนี้แหละ...เดี๋ยวกลับมาจะมาเล่าให้ฟังนะจ๊ะ..see u..

.............
.............
.............
เฮ่อ..ช่วงนี้มีออกซิเจนบริสุทธิ์บรรจุอยู่เต็มปอดเลยค่ะ กลับมาแล้วพร้อมกับความประทับใจตามเคย..ไม่เคยผิดหวังจริงๆเลย..trip สังขละบุรี

trip นี้มีสมาชิกรวมทั้งหมด 5 คน ออกเดินทางจากบ้านแบบไม่รีบร้อน ตามสไตล์โลเลทัวร์ของบ้านนี้เค้าล่ะ..สองข้างทางฝั่งถนนเขียวสบายตาสุดๆ แดดก็ไม่แรงจัดทำให้ลูกทัวร์สูงวัยในทริปนี้..น่าจะผ่อนคลายได้ระดับหนึ่ง แต่ก็ไม่วายออกอาการตอนรถอยู่ในเส้นทางช่วง ทองผาภูมิ-สังขละบุรี..ที่มี shape curve เป็นระยะๆ (คนใกล้ๆตัวเคยพูดตลกหน้าตาย..ว่า..โค้งอันตราย..ถ้างั้นเราตรงไปดีไหม?..โฮ้..ตลก..น่าตาย..จริงๆนะเนี่ย)..ตลอดเส้นทางเสียง "คนต่างวัย" ต่างความคิดเห็นดังผ่านโสตประสาทเป็นระยะๆ นี่เป็นข้อดีของการปิดบ้าน..ออกมาเปิดหูเปิดตา..ทำให้คนที่ห่างไกลมาเจอกัน คนที่ใกล้กันอยู่แล้วก็ยิ่งใกล้กันมากขึ้น (ใกล้ระยะที่ต้องไม่ถึงกับอึดอัดนะ) มีการแลกเปลี่ยนความคิด ส่งผ่านความรู้สึกถึงกัน มีบรรยากาศดีจากธรรมชาติมาช่วยส่งนิดๆ แค่นี้ก็สุขใจแล้วเนอะ

ใกล้เที่ยงๆ กินอาหารร้านประจำที่ถ้ามาถึง อ.ทองผาภูมิ แล้วมักไม่พลาดร้านนี้ ครัวชนบท ร้านเล็กๆข้างทางช่วง ต.ลิ่นถิ่น ที่บริหารร้านแบบครอบครัว และมีคติประจำร้านที่ว่า..ร้านนี้ไม่ขายเนื้อสัตว์ป่าสงวน..อาหารรสดีเนื่องจากได้ของสดๆตามฤดูกาลจากท้องถิ่น ผักหวานผัดน้ำมัน แกงเลียงผักสดสารพัด ไก่บ้านรวนเค็ม แกงเนื้อพริกขี้หนู อูยยย..แค่นั่งพิมพ์เมนูน้ำลายก็จะไหลแล้ว..อิอิ

อิ่มท้องแล้วก็เดินทางกันต่อ..แวะข้างทางชอปปิ้งของพื้นบ้านเป็นระยะๆ มองผ่านข้างทางแว่บๆเห็นของโปรด..กล้วยไม้ดิน..หลากสีสัน..โฮ้..ทำไมต้นมันหย่าย ช่อย้าว..ยาว ยังงั้นละเนี่ย..อดใจไว้ก่อนเดี๋ยวขากลับเจอกันแน่..
....บ่ายสองกว่าๆ เราก็มาถึงที่หมาย อ.สังขละบุรี ที่วันนี้ยังคงสงบเงียบ เรียบง่ายอย่างเคย รีบเข้าไปหาที่นอนคืนนี้ก่อนเนื่องจากไม่ได้จองที่พักมาก่อนล่วงหน้า..เพราะคิดว่าที่พักที่มีอยู่ในใจน่าจะไม่ถึงกับเต็มในช่วง weekend ปกติแบบนี้..และก็เป็นตามคาด..จริงๆ "for get me not รีสอร์ท" ไม่สิ..ไม่ใช่..ไม่ถึงกับเต็ม..แต่ว่างแบบว่าเช็คอินแล้วกลายเป็นเจ้าของรีสอร์ทเลยแหละ..ไม่แปลกใจเท่าไร..รีสอร์ทที่ไม่ได้หรูหรา ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกที่เกินเหตุ หรือสร้างใหม่สไตล์โมเดิร์น ..แต่ร่มครึ้มด้วยพรรณไม้ กล้วยไม้สารพัดชนิดที่ปรับตัวจากป่ามาอยู่ร่วมกับคนเมืองช่วยผ่อนคลายพอสมควรไม่ถึงกับน่าเกลียดแบบมากันทั้งป่า..พอแน่ใจว่าคืนนี้มีที่นอนแล้ว.โลเลทัวร์ก็รีบกระโดดขึ้นรถไปไหว้พระที่วัดวังก์วิเวการาม นมัสการหลวงพ่อหยกขาว พระประธานในโบสถ์ และทราบข่าวว่าหลวงพ่ออุตตะมะพระสงฆ์ซึ่งเป็นที่นับถือของทั้งชาวไทยและชาวรามัญ อาพาธรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลศิริราชหลายเดือนแล้ว..ไหว้พระเสร็จก็มีเด็กหนุ่มมาชี้ชวนให้ไปนั่งเรือหางยาว ชมวัดเก่าที่จมน้ำอยู่ ตอนนี้หอระฆังและอุโบสถโผล่พ้นน้ำประมาณ 2-3 เมตรเห็นจะได้

เย็นๆแดดร่มลมตก บริเวณท่าลงเรือหางยาว เด็กๆเชื้อสายรามัญสนุกสนานกันใหญ่..ใครเคยเห็นแต่จักรยานเสือภูเขา ดูนี่ซะก่อน..จักรยานเสือแม่น้ำ...haha

สะพานไม้ วันนี้น้ำขึ้นสูง สวยไปอีกแบบ

ตาลเดี่ยว อยู่คู่ลำน้ำสามประสบมานาน ไม่นานมานี้โดนฟ้าผ่าซะแล้ว..เฮ่อ ดูแล้วอาการน่าเป็นห่วง จะไหวไหมนี้..เอาใจช่วยนะ...สู้ สู้

หลังจากขึ้นจากเรือหางยาวแม่ก็ยังใจดี ให้เสื้อผ้ามือสองสภาพยังพอไหวของพวกเราเองที่ใส่ไม่ได้แล้ว ซึ่งแม่เอาติดรถมาด้วยกะแจกคนที่ต้องการ เลยได้โอกาสตอบแทนเด็กหนุ่มที่ขับเรือและให้ข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับวัดเก่าและสะพานมอญ มีความสุขทางใจกันทั้งผู้ให้และผู้รับแล้ว ก็มารับความสุขทางตากันบ้าง ชมความงามของพุทธคยาซึ่งโดดเด่นสีทองอร่าม แวะเดินชมตลาดมอญในวัดเรียกน้ำย่อยก่อนอาหารมื้อเย็น แม่ได้สบู่หอมกลิ่นดอกมะลิที่ติดใจจากของฝากครั้งก่อน ครั้งนี้เลยมาซื้อเอง..แถมยังมาข่มอีกว่าซื้อของถูกแม่ค้าบอกก้อนละ 15 บาทแม่ซื้อได้ 8 ก้อน 100 เอง..(อิอิ เดี๋ยวมีฮา..) ส่วนเราได้ตุ๊กตาไม้หอมแกะสลักเป็นรูปตาแป๊ะตกปลา คนขายบอกว่าเป็นไม้กฤษณา ดมดูวันนั้นก็หอมดี..วันนี้กลิ่นเริ่มอ่อนลงตามลำดับ เฮ่อ..สงสัยจะโดนต่างด้าวเล่นซะแล้วเรา

หลังกลับที่พักอาบน้ำอาบท่าแล้ว มื้อเย็นวันนี้ได้เสียง vote จากลูกทัวร์กันแล้วว่าจะไปหาเมนูปลาสดๆจากท้องถิ่นมาเติมท้องกันซะหน่อย..อุตส่าห์ดั้นด้นมาทั้งทีนี่นะ..ปลาแรดตัวโตทอดกระเทียม ต้มยำปลาคัง ทอดมันปลากรายเหนียวบริหารฟันกราม ยำผักกูดก้านอวบ และไข่เจียวร้อนๆอาหารสามัญประจำโต๊ะ..เท่านี้ก็ทำให้คืนนี้นอนหลับสบาย..แบบไม่มีฝันเลยทีเดียว...

Create Date : 09 กันยายน 2549

Last Update : 11 มีนาคม 2551 21:53:02 น.

0 comments

Counter : 1194 Pageviews.