ในที่สุด..ก็ชัดเจน (ซะที)

เมื่อวันก่อน เค้าพาผู้หญิงคนหนึ่งมาให้รู้จัก
ถึงจะไม่ได้บอกว่าเป็นอะไรกัน มันก็ออกจะชัดเจนอยู่ในตัวมันเองอยู่แล้ว
... วันนั้น เราไม่รู้สึกอะไรเลย แน่ใจว่าไม่ได้รู้สึกเสียใจ ...

2 วันต่อมา...
"ขอโทษ จะเล่าให้ฟังหลายทีแล้ว แต่ไม่มีโอกาส"
ประโยคนี้แหละที่ทำเอาเราสติแตกไปเลย
ไม่มีโอกาสหรอ จะบ้าหรอ เราชงให้เค้าพูดเรื่องนี้ไม่รู้กี่ครั้ง ...

ไม่ว่าเค้าจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม
เราโกรธมาก-มาก ... คงเหมือนถูกหลอกล่ะมั้ง
และเราก็ยังเชื่อว่าตัวเองไม่ได้เสียใจที่เค้าไม่เลือกเรา
แต่เสียใจที่เค้าไม่ยอมพูดตรง-ตรงกับเราก่อนนี้
ทั้งที่เราเชื่อมาเสมอว่า เราสามารถพูดจากันตรงๆ ได้
เค้าอาจไม่กล้าพอ หรือ ไม่อยากทำร้ายความรู้สึกเรา (เหมือนกับที่ใครๆบอกมา)
แต่นี่ล่ะ มันยิ่งทำให้เราเสียความรู้สึกมากยิ่งกว่า...

แต่ก็นะ มันก็ทำให้รู้ว่า เราเองไม่ได้ชอบเค้ามากขนาดนั้น
ก็ดูสิ...เรา "เซ็ง" อยู่แค่วันเดียวเอง
และพอลองกลับไปคิดถึง "คนนั้น"
ที่แค่เค้ากลับไปคุยกะแฟนเก่า เราเองจะเป็นจะตาย...

จากนี้ไป ...
เราเชื่อนะว่าเราจะกลับไปคุยกะเค้าในฐานะ "พี่-น้อง" ได้อีกแน่
แต่คงต้องขอเวลาอีกหน่อย ...

ก็...ถึงเราจะไม่ใช่พวกเจ้าคิดเจ้าแค้น
แต่ไอ้อารมณ์ที่เหมือนถูกหลอกอย่างนี้
มันก็ไม่ใช่ว่าจะลืมกันง่ายๆ นี่นา

และถ้ามองในแง่ของความชัดเจนที่ได้มา...
มันทำให้เรารู้สึกดีมาก-มากเลยล่ะ
จะได้ไม่ต้องปวดหัว คิดนู่น คิดนี่อยู่คนเดียว
และที่สำคัญ ...
เรากลับมาฟังเพลงได้เพราะกว่าเดิม
กินกาแฟได้อร่อยกว่าเดิม
มองอะไรๆ รอบตัวได้สวยกว่าเดิม

กลับมาแล้วจ้า...โลกแห่งความเป็นจริง...

หน้าหนาวปีนี้..ดีจังน้า

Create Date : 21 ธันวาคม 2549		5 comments
Last Update : 19 มกราคม 2550 13:08:34 น.
Counter : 622 Pageviews.
Share Tweet