แง ... อ่านตัวหนังสือเล็กๆ แล้วก็เหงาจัง


"รอให้ต้นไม้น้อยที่ฉันปลูก เติบโตเป็นไม้ใหญ่ เธอก็จะกลับมาใช่ไหมนะ?"

อาลีรูปนี้ดูเหงามากเลยเป๋อ


คิดถึงปื๊ดอ่ะ

หัวค่ำอาจจะมีส่งภาพพ่อก๋าเต้นแทงโก้
สนมะพี่เป๋อ 5555

(((((( เป๋อเอ้ยยยยย ขึ้นไปนั่งทำอะไรบนนั้น ?? ลงมาาาาาาาาาา !! )))))

เง้อออออออ แดงแสบตา..

..อะไรแดงง่ะ? งง

อยากขึ้นไปนั่งบนกิ่งไม้นั่นบ้าง

แต่ตัวหนัก ..กิ่งหักแน่นอน

ซาซ่า....อากาศร้อนๆยังเง้...
สติสตังค์ยังปกกาติดีอยู่ป่าวว๊า....
รึว่าคอแข็งน้ำลายฟูมปากไปซะแร้นนนนนนนน.....

แม่นแล่วใช้หมาจิ้งจอกไฟ แต่ตอนนี้ม่ายแดงแย้ว..

ล่องลอย ลอยล่อง
ลอยไป ไกลสุดตา
ลอยล่อง ล่องลอย
หายไป ไหนหว่า (มั่วได้มากกว่าอีกแฮะ อิอิอิ)


...อากาศร้อนเนอะพี่เป๋อ

สวัสดียามเช้าครับพี่เป๋อ



ลมแรง
ใบไม้ไม่ไหวตาม
นิ่งและรอ
แดดจะสาดแสงอีกครั้ง
ในใจ

ดูจากการวางโครงวาทกรรม สื่อให้เห็นถึงสภาพไร้อัตลักษณ์ในอัตลักษณ์มันเป็นอาตมันที่พุ่งถึงปรมาตมัน ความว่างคือ วิมุติ ความสุดยอดแห่งตัวตนที่เป็นโมกษะ

แผ่วพริ้วอักษรและวิวาทะเป็นประตูให้เห็นถึงวิมุติสุข

ภาพกิ่งไม้ที่แหลบสีมันเป็นการบ่งชี้ภาวะขาดแคลนและโลกร้อนที่มนุษย์มินำพาจะหาทางแก้ไข ปรัตยุบัน มนุษย์ยังห่อปกหนังสือด้วยพลาสติกและใส่กับข้าวด้วยถุงก็อปแก็ป กระบวนการย่อยสลายนับร้อยนับพันปีทำให้เกิดภาวะที่ขัดแย้งกับกระบวนการรักษาโลก

อนาถหนอ...

กิ่งไม้เปลี่ยนสี คาดว่าสิ่งที่อยู่บนต้นไม้คือ แรคคูน หรือไม่ก็ หมาจิ้งจอก หรือ อาจเป็นแมวป่า หากแต่รูปร่างผิดเพี้ยน เพราะผลกระทบจากโลกที่รังแกจนร่านทุรน รูปร่างผิดเพี้ยนไม่เหลือสิ่งที่โลกได้สร้างมันมาแต่เดิม

วิวัฒนาการที่ผิดวิวัฒนาการ

โอ้ห์... ทำไมโลกนี้ถึงโหดร้าย แต่เราเชื่อว่าถ้าเราร่วมปกป้อง สีจะกลับคืนสู่ป่า แรคคูนจะงดงามดังเดิม

รักษ์โลก รักษ์เรา

เราเชื่อเช่นนั้น

ปล. ถูกส่งไปช่วยงานจริง ๆ จ๊ะ เป๋อเก่งจัง มามะรับขวัญเค้าหน่อย เหนื่อยเหลือเกิน

สวัสดียามเช้าครับพี่เป๋อ

อ่านภาพษาเขียนของพี่ถม
แล้วสุดยอดจริงๆ 5555

บรรลุอาตมันสุริยเทพจริงๆ

ย้ายบ้านอีกแล้วเป๋อ

ชีวิตต้องเดินต่อไป เพราะถนนมีหลายแยกหลายโค้ง..

ใช่แล้ว
พี่เป๋อคิดมากไปหลายขุมเลยครับ

น้าวหนาว


เป๋อก็อย่าเปิดแอร์สิ

สวัสดียามเช้าครับพี่เป๋อ

ป้าพจพูดถูกครับ อิอิอิ

เป๋อจ๋า
มิสสสสสสยู้น๊า
ช่วงนี้ดี.ไม่มีเวลาฟุ้งซ่านเลย
อยากฟุ้งซ่านมากกว่า
ไม่เหนื่อยดี




ฝากความคิดถึงถึงปาต้าไว้ตรงนี้ด้วยน๊า
ดี.หวังว่าปาต้าจะแอบแว๊บบบบมาหาเป๋อมั่ง เนอะ
คิดถึงจริงๆ

เป๋อลอยกลับมายัง

เซ็งวันจันทร์(ว้อยยยยยยย)..

บล๊อกนู้นมืดอ่ะ แถมเมนูอะไรหล่นไปอยู่ข้างล่างหมดเลย

ยังไม่ลงจากยอดไม้

ท่าทางข้างบนจะลมพัดเย็นสบาย...