Bloggang.com : หนูใบข้าว : ขอความรักบ้างได้ไหม

ขอความรักบ้างได้ไหม

**...ฉันไม่อยากให้เธอพลัดหายไปจากชีวิตของฉัน เธอรักฉันบ้างไหม...”

ในความรู้สึกของฉัน ประโยคสั้น ๆ ซึ่งประกอบด้วยพยัญชนะเพียงไม่กี่พยางค์นี้ ไม่ใช่ประโยคคำถามถามรูปประโยคของหลักภาษาไทยอย่างที่มองเห็นด้วยตาเปล่า หากแต่มันคือหมื่นพันถ้อยคำวิงวอนร้องขอ เมื่อฉันอ่านประโยคนั้นด้วยสิ่งที่เรียกว่า ”หัวใจ”

ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนึงพาตัวเองหนีจากโลกแห่งความเป็นจริงของตนเองที่แสนโหดร้าย มุ่งหน้าสู่อีกซีกโลกที่ไม่มีใครรู้จัก แม้จะแสนว่างเปล่าและเดียวดายไร้จุดหมาย แต่เธอเชื่อว่าที่นั่นเธอสามารถจมจ่อมตัวเองไว้กับความฟุ้งฝันในแบบที่เธอค้นเจอจากในหน้าหนังสือ

**ทุกสิ่งทุกอย่างดูช่างอ่อนหวาน งดงามไปหมดเลยนะ

ด้วยความตั้งใจของโชคชะตา ได้ทำให้เรณูพลัดหลงเข้าไปในความเป็นเพื่อนระหว่างแดนและมาช ผู้ชายสองคนที่พยายามพาชีวิตของตัวเองหนีจากความเจ็บปวด มาจมจ่อมอยู่กับความมืดหม่น เหว่ว้า เดียวดาย และแห้งแล้ง เรณูได้กลายเป็นแสงสว่าง ความหวัง ความฝันของเขาทั้งสองคน
และความอ่อนหวานของเรณูก็ได้ปลอบประโลมให้โลกอันแห้งเฉาใบเดิมน่าอยู่มากยิ่งขึ้น

แม้ว่าแดนผู้ซึ่งเป็นคนรับเธอมาจากถนนอันอ้างว้างและเดียวดายเส้นนั้นจะเป็นฝ่ายหลงรักเธอจนหมดหัวใจก่อน และกล้าหาญพอที่จะเอ่ยปากอ้อนวอนขอแบ่งปันความรักจากหัวใจของเรณู แต่กลับมีเพียงการวางเฉยต่อความรู้สึกของแดนตอบรับกลับมา

บางทีอาจจะเป็นเพราะ เรณูรู้ตัวว่าตนเองได้ทำให้ความเป็นเพื่อนระหว่างสามคนสูญหายไป แม้ว่าแดนกับมาชจะรักกันมากพอที่จะตายแทนกันได้ แต่ในความเป็นจริงเป็นเรื่องที่เจ็บปวดมากเกินไปที่จะยกสิ่งที่แสนรักซึ่งตนเองโหยหามาตลอดชีวิตให้กับผู้เป็นเพื่อน

แต่สิ่งที่ทำใจได้ยากยิ่งกว่าคือการทำใจให้ยอมรับและทนมองเธอผู้เป็นที่รักเดินออกจากชีวิตไปอย่างลำพังจนสุดสายตา

ในวันที่เรณูตัดสินใจพาตัวเองจากไปอย่างคาดหวังว่าน่าจะเป็นวิธีที่ทำให้ทุกอย่างระหว่างทั้งสามคนกลับไปเหมือนเดิม แดนเองก็เลือกที่จะจากไปเช่นกัน

การใช้ชีวิตโดยเปล่าไร้ซึ่งคนที่รักหลงเหลือในชีวิตมันยากเย็นเกินไปที่จะรับมือ

แดนคงรู้สึกเช่นนั้น....

ชุดแต่งงานสีขาวที่เปื้อนเลือดยังคงดูงดงามสำหรับเรณู เพราะมันคือความฝันเล็ก ๆ ที่เธอเคยเล่าให้แดนฟังเพียงครั้งเดียวอย่างไม่ตั้งใจ

ฉันปิดหนังสือลงช้าๆและพยายามหลับตา นึกต่อไปว่า....
ผู้หญิงที่ไม่เคยศรัทธาในความรักอย่างเรณูจะใช้ชีวิตที่เหลือต่อไปยังไง เมื่อได้รู้ว่าจริง ๆ แล้วตนเองโหยหาความรักมาตลอดชีวิตเช่นกัน ในวันที่สูญเสียความรักนั้นไปอย่างไม่มีวันได้คืน

- All Rights reserved -

** คัดลอกจากหน้าหนังสือ

ชื่อหนังสือ :ขอความรักบ้างได้ไหม
นักเขียน :พิบูลศักดิ์ ละครพล
สำนักพิมพ์ :แพรวสำนักพิมพ์ (พิมพ์ครั้งที่ 6 มกราคม 2541)
จำนวนหน้า : 85 หน้า ราคา : 72 บาท

Create Date : 25 กรกฎาคม 2551

Last Update : 20 ธันวาคม 2551 17:50:14 น.

4 comments

Counter : 798 Pageviews.

เล่มนี้ตอนอ่านก็ตาเปียกเช่นกันครับ

โดย: gyunwin

วันที่: 25 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:35:30 น.

อ่านตั้งแต่ยังเป็นสาวน้อยช่างฝันนู่นเลย จำได้ซึ้ง เศร้า งดงาม ประทับใจ ชอบเรณู รักมาช สงสารแดน

ปลื้มคนเขียนมาก เลยหนังสือเก็บหลายเรื่อง

โดย: จูนิตา IP: 202.149.25.225 วันที่: 25 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:55:38 น.

อ่านแล้วเหมือนกันค่ะ เพิ่งรู้จักหนังสือเล่มนี้เมื่อปีที่แล้วนี่เองค่ะ...ทั้งที่หนังสือเล่มนี้มีอายุสามสิบกว่าปีแล้ว

...ขอความรักบ้างได้ไหม...

ดูเหมือนเป็นคำวิงวอนที่อ้างว้างเหลือเกิน

โดย: FridayMay

วันที่: 25 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:41:37 น.

เล่มนี้อ่านสมัยมอต้นค่ะ

จำได้ว่าน้ำตาไหลพรากๆๆๆๆๆๆ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 29 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:10:51 น.