โลกใต้ความฝัน...ของปะการังใต้ทะเล

***ปฏิบัติการยึดหัวใจ*** บทที่ 1 หัดเขียนเรื่องแรกค่ะ

เป็นเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงแล้วยังไม่เห็นวี่แววของเพื่อนสาวที่นัดกันไว้จะโผล่มาซักที เฮ้อตัวเองเป็นคนนัดแท้ๆป่านนี้ยังไม่มาอีกจะโทรมาบอกซักคำก็ไม่ได้นั่งรอจนรากจะงอกออกมาอยู่แล้วนะเนี่ย คนที่นั่งรอคิดในใจจนไม่ได้มองรอบข้างว่าคนที่เธอรออยู่นั่นมายืนอยู่ตรงหน้าพร้อมอาการที่หอบเหนื่อยอย่างเห็นได้ชัด

“ หวัดดีจ๊ะ เมษ์ขอโทษนะปลายที่มาช้า เรารีบแล้วนะแต่มีเรื่องซะก่อนเลยทำให้มาช้า ยกโทษให้เรานะจ๊ะเพื่อนรัก “ คนที่เพิ่งมาถึงเอ่ยทักพร้อมคำขอโทษกับหน้าตาที่สำนึกผิด

“ อ่าวเมษ์มาแล้วเหรอหวัดดี มาช้ามากเรารอจนจะกลับก่อนแล้ว ไม่โทรมาบอกอีกตังหาก “ ปลายฟ้าเงยหน้ามาทักทายเพื่อนสาวที่เธอรออยู่พร้อมกับถามเหตุผลด้วยสีหน้าบ่งบอกว่าโกรธมาก

“ โอ๋ๆๆ เมษ์ขอโทษนะอย่าโกรธเลยเมษ์มีเหตุฉุกเฉินจริงๆๆนะเดี๋ยวเมษ์จะเล่าให้ปลายฟังนะว่าสมควรจะยกโทษให้เมษ์รึเปล่า “ เมษาขอโทษเพื่อนสาว

“ เอาเป็นว่ากินข้าวก่อนแล้วกันอิ่มแล้วแล้วค่อยเล่า นี่ปลายสั่งอาหารไว้แล้วนะถ้าอยากกินไรก็สั่งเพิ่มแล้วกันขืนรอเมษ์กว่าจะได้กินปลายแย่แน่ๆ แล้วค่อยมาดูกันว่าควรจะยกโทษให้คนมาสายดีรึเปล่า “ ปลายฟ้าบอกเพื่อน

“ ก็ได้จ้า ตามใจปลายทุกอย่างเลย “ แล้วทั้งสองคนก็กินข้าวเพราะต่างคนก็ต่างหิวมากแล้ว

“ อิ่มจนลุกไม่ขึ้นเลย อ่าวจำเลยมีอะไรจะแก้ต่างว่ามาเลยศาลพร้อมจะตัดสินแล้ว “ ปลายฟ้าบอกเพื่อนในขณะที่ทั้งสองอิ่มกันแล้ว

“ เรื่องมันก็มีอยู่ว่า ตอนที่เมษ์ออกมารอรถหลังเลิกงานทันทีพอรถเมษ์ก็รีบวิ่งไปขึ้นแต่แล้วอยู่ๆใครก็ไม่รู้มาวิ่งชนเมษ์จนล้มลงไปแล้วรถก็ออกไปเลยเมษ์เลยไม่ทันขึ้น”

“ ล้มเหรอเป็นไงบ้าง แต่แค่นี้เมษ์ไม่น่าจะมาสายนี่ “ปลายฟ้าเอ่ยถาม

“ เจ็บสิปลาย แต่แค่นี่มันไม่ใช่เหตุผลหรอกปลายแต่มันมากกว่านั้นสิ พอลุกขึ้นมาได้เมษ์ก็นึกแต่ว่าจะไปเอาคำขอโทษมาให้ได้เพราะมีอย่างที่ไหนทำคนล้มไปต่อหน้าไม่ขอโทษกันบ้างอีกอย่างเป็นผู้ชายด้วยไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย (เธอเห็นแว๊บๆโดนเธอล้มว่าเป็นผู้ชายร่างสูงใส่เสื้อสีฟ้า) แล้วเมษ์ก็มองหาคนที่ทำเมษ์ล้มในที่สุดก็เจอเขายืนรอรถถัดออกไปอีกหน่อยจากที่เมษ์ล้ม “

“ แล้วไงหละเธอก็ไปโวยวายกับเขาตามนิสัยเธอใช่ไหมหละ “ ปลายฟ้าบอกอย่างรู้ทัน

“ แหม ปลายก็รู้ทันเมษ์อีกแล้ว “ เมษาโอด แล้วเธอก็นึกถึงเหตุการณ์นั้นพร้อมกับเล่าให้เพื่อนฟัง

“ นี่คุณคะ ก็ไม่ได้รีบไปตายที่ไหนนี่ทำไมชนคนเขาล้มกลิ้งไปทำไมไม่ขอโทษซักคำ แถมยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับชีวิตฉันอีกอย่างนี่นะเขาเรียกลูกผู้ชายรึเปล่าเนี่ย “ เธอแว้วใส่เขาทันทีที่เจอตัว

ชายหนุ่มหันมาแล้วตอบไปว่า “ คุณครับผมนะเดินมารอรถของผมดีๆจำได้ว่ายังไม่ได้ไปชนหรือว่าเฉี่ยวใครจนล้มเลยซักคนเพราะฉะนั้นผมไม่จำเป็นต้องขอโทษนะครับ คุณสะดุดขาตัวเองแล้วล้มไปเองรึเปล่าแล้วมาหาว่าคนโน้นคนนี้เขาชนเอา เออแล้วผมก็ไม่ได้รีบไปตายที่ไหนและก็เป็นลูกผู้ชายพอด้วยครับคุณผู้หญิง” เขาตอบกับมาพร้อมหน้าตากวนๆของเขา

“ เอ๊ะนี่คุณนอกจะปฎิเสธความรับผิดชอบแล้วยังจะมาหาว่าฉันซุ่มซ่ามสะดุดตัวเองล้มแล้วมาหาเรื่องคุณงั้นเหรอ คุณผู้ชายคะแค่คำขอโทษคำเดียวพูดออกมาไม่ได้รึไง กล้าทำก็กล้ารับหน่อยสิคะคุณ “ เธอโต้กลับไป ผู้ชายอะไรปากร้ายจริงๆแถมไม่เป็นสุภาพบุรุษอีกต่างหาก เธอคิด

“ นี่คุณผู้หญิงครับ ผมขอบอกครั้งสุดท้ายนะครับว่าผมไม่ได้ชนคุณจนล้ม แล้วก็ย้ำอีกว่าไม่ว่าจะยังไงผมก็ไม่ขอโทษในสิ่งที่ผมไม่ได้ทำโอเค เอ๊ะๆๆๆ หรือว่าจริงแล้วคุณไม่ได้ล้มแต่คุณเห็นว่าผมหน้าตาดูดีซึ่งอันนี้ผมก็ไม่เถียงนะ แล้วถูกสเปกคุณก็เลยเข้ามาทักผมเลยเอาเรื่องตัวเองล้มมาอ้างใช่ไหมหละคุณ แหม!ถ้ามาทักแล้วขอเบอร์ดีๆผมก็ให้แล้วเพราะคุณก็หน้าตาน่ารักดีนี่คุณผู้หญิง” ชายหนุ่มโต้กลับพร้อมเปลี่ยนเรื่องเถียงอีกต่างหาก

“ ไม่เอาย่ะ คุณนี่มันไม่เป็นสุภาพบุรุษแล้วแถมยังหลงตัวเองอีกต่างหากนะเนี่ยแล้วอย่างคุณเนี่ยนะหน้าตาดี ดีกว่าแมวนิดนึงหละสิไม่ว่า”เธอโต้ทันที ไม่เคยเห็นใครหลงตัวเองเท่าตานี่มาก่อนเลย

“อ่าวไม่เอาเหรอครับผมให้ฟรีๆเลยนะเนี่ย งั้นผมไปหละนะครับรถผมมาพอดีบ๊าย บาย”เขาบอกพร้อมกับวิ่งขึ้นรถไปเลยปล่อยให้เธอยืนหน้าเหวอไปเลย

“เนี่ยแหละจ้าเหตุจริงๆที่ทำให้เมษ์มาช้าแต่หลังจากนั้นเมษ์ก็รีบมาทันทีเลยนะแบบนี้ยกโทษให้เมษ์นะจ๊ะเพื่อนที่รัก”เธอบอก

“จ้าๆๆยกโทษให้แล้วจ้า แต่สงสัยว่าเขาคงจะหน้าตาดีอย่างที่เขาโฆษณาหละมั้งเพื่อนปลายถึงคุยกับเขาอยู่ตั้งนานจนมาหาปลายช้าเนี่ย “ ปลายฟ้าแกล้งล้อเพื่อน

“นี่ยัยปลายอย่ามาล้อเมษ์นะก็บอกแล้วว่าดีกว่าแมวนิดเดียวจริงๆ เชื่อสิ ว่าแต่เรากลับกันเถอะดึกแล้วพรุ่งนี้ต้องไปทำงานอีก“ เมษาบอกเพื่อน

“อืม ดีเหมือนกันเมษ์ ปลายก็มีเรียนแต่เช้าด้วยเดี๋ยวไปไม่ทันแย่เลยยิ่งยากๆอยู่วิชานี้” ปลายฟ้าเห็นด้วยกับเพื่อน

“แล้วเจอกันนะเมษ์ อาทิตย์หน้าดีไหมคราวหน้าจะลากยัยดามาด้วยจะได้ครบซักที “ ปลายฟ้าออกความเห็น

“ดีๆแล้วเราค่อยโทรนัดเวลากันอีกทีนะส่วนวันนี้ บ๊าย บาย จ้า “เมษาลาเพื่อน

“บาย บายจ๊ะ” แล้วเพื่อนทั้งสองก็แยกย้ายกันไป

วันศุกร์สิ้นเดือนแบบนี้ดูจะทำให้เมษามาเก็ตติ้งสาวสวยมีความสุขกว่าทุกๆวันที่ผ่านมาเพราะว่าวันนี้เงินเดือนออกแล้วจะได้ไปซื้อของที่อยากได้ซะทีว่าแล้วเธอจึงโทรหาปลายฟ้าทันที

“ หวัดดีจ้าเมษ์ โทรมามีไรเหรอ “ คนรับสายทักทาย

“ ก็ว่าจะชวนไปสยามพอดีวันนี้เงินเดือนออกแล้วอยากไปซื้อของ ไปนะปลายชวนดาด้วย “ คนโทรไปบอกถึงจุดประสงค์

“ อืมจ้าไปดิเดี๋ยวปลายจะโทรไปชวนดาเองนะแล้วเจอกันซัก 6 โมงครึ่ง ที่สถานีรถไฟฟ้าสยามด้านล่างนะ “ แล้วสองสาวก็คุยกันอีกเล็กน้อยแล้วก็วางโทรศัพท์ไป

เมษาทำงานต่อด้วยอารมณ์ที่เบิกบานดูกระตือรือร้นมากจนดูเหมือนผิดปกติจนคนรอบข้างเธองงไปตามๆกันว่าอะไรทำให้เธอดูอารมณ์ดีถึงดีมากขนาดนี้ แต่ดูเหมือนสวรรค์จะไม่เข้าข้างเธอซะเลย ทำไมนะเหรอก็เพราะเธอได้อ่านเมลใหม่ใน lotus note นี่นะสิ

เรียนเจ้าหน้าที่การตลาดที่ใช้ระบบทุกท่าน

วันนี้เวลา 17.30 น. จะมีการเทสระบบซื้อขายครั้งสำคัญของทางตลาดหลักทรัพย์ จึงขอความร่วมมือมายังเจ้าหน้าที่การตลาดทุกท่านเข้าเทสระบบครั้งนี้อย่างพร้อมเพรียงกันด้วยครับ

ฝ่ายคอมพิวเตอร์



มีปัญหาติดต่อ คุณสิงหา โทร.9027
คุณเอกสิทธิ์ โทร.9028

โอ้ย...จะมีเทสระบบวันนี้ทำไมไม่บอกล่วงหน้านะคนเขามีธุระจะต้องไปทำไงกันหละทีนี้เฮ้อแย่จริงๆเลยฝ่ายคอมพิวเตอร์เนี่ยทำงานกันยังไงนะ

“พี่ฝนขา ไม่เทสไม่ได้เหรอเมษ์มีนัดอะ นะคะ” เมษาหันไปถามรุ่นพี่ที่อยู่ทีมเดียวกันกับเธอที่ตอนนี้หน้าก็ยุ่งไม่แพ้เธอเหมือนกัน

“พี่ก็มีนัดเหมือนกันแหละเมษ์ เฮ้อแต่คนในห้องนะสิสั่งให้อยู่ทุกคนแล้วก็ย้ำว่าสำคัญมากห้ามเบี้ยวนะจ๊ะ“ พี่ฝนบอกพร้อมกับชี้มือไปทางห้องเจ้านายทางด้านหลัง

“แย่ๆๆแล้วพี่ฝนรู้ไหมอะคะว่าจะเสร็จประมาณกี่โมงอะคะจะได้โทรไปเลื่อนเวลาเพื่อนๆได้ถูก”

“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันแหละ ลองโทรไปถามทางฝ่ายคอมพิวเตอร์สิพี่ก็อยากรู้เหมือนกัน”

“โธ่พี่ฝนคะ เมษ์ไม่รู้จักใครในฝ่ายนั้นเลยนะพี่ พี่ฝนโทรไม่ดีกว่าเหรอนะนะนะ” เธอโอดก็เธอไม่รู้จักใครจริงๆนี่หน่าไม่รู้จาคุยกับใครด้วย

“เมษ์โทรนั้นแหละดีแล้วพี่ต้องโทรไปconfrimหุ้นลุกค้าถ้าไม่รู้จะโทรหาใครก็โทรไปที่โต๊ะนายสิงห์ก็แล้วกันรู้สึกจาเป็นเด็กใหม่ๆเหมือนๆกับเมษ์นั่นแหละเมื่อวันก่อนเขามาทำคอมให้พี่ที่โต๊ะแต่เราดันไม่อยู่เลยไม่ได้เจอเขาไม่งั้นจะได้แนะนำให้รู้จักกันไว้นายสิงห์เนี่ยหน้าตาดีสูงหล่อเข้มซะด้วยนะที่สำคัญยังโสดนะจ๊ะจะบอกให้สนรึเปล่าจ๊ะยัยเมษ์” พี่ฝนตอบแถมยังแนะนำหนุ่มให้เธออีกแหนะ

“แหม! พี่ฝนถ้าสูงหล่อเข้มแถมโสดอย่างพี่ว่าจริงๆเนี่ยเป็นเกย์รึเปล่าพี่เดี๋ยวนี้ถ้าหน้าตาดีมักไม่ค่อยเหลือแล้วนะพี่ ว่าแต่ว่าเบอร์โต๊ะนายสิงห์ของพี่เนี่ยเบอร์อะไรหละคะเมษ์ขี้เกียจโทรไปต่อ operator นะพี่ฝน”

“ก็ใน lotus note นั่นไงจ๊ะสาวน้อยเขาบอกไว้โทรไปตามนั่นได้เลยจ๊ะ” พี่ฝนบอกก่อนหันกลับไปทำงานของตัวเองต่อ

ด้วยความอยากรู้เธอจึงโทรไปที่นายสิงห์ของพี่ฝนทันที

โครม! เสียงกระแทกหูโทรศัพท์ ดังขึ้นอีกไม่กี่นาทีผ่านไป พร้อมกับหน้าตาโมโหสุดขีด ของเมษา ทำให้พี่ฝนอดไม่ได้ที่จะถามเพราะก่อนโทรศัพท์ยังหน้าตาเบิกบานอยู่เลย

“มีอะไรเหรอเมษ์ ทำไมหน้ายังกับอยากฆ่าคนแหนะ”

“ก็จะอะไรซะอีกหละคะก็อีตาสิงห์คนหล่อนิสัยดีของพี่ฝนนั่นแหละคนอะไรกวนประสาทเป็นที่สุดมาหาว่าเมษ์ไม่ใช่พนักงานที่นี่แล้วที่โทรไปก็เพราะอยากจะจีบเขา คอยดูนะเมษ์จะเอาคืนให้ได้อยากมาลองดีดีนักรู้จักคนอย่างเมษาน้อยไปซะแล้ว” หญิงสาวตอบกลับพร้อมคิดในใจ แล้วจะแก้แค้นยังไงดีหว่า

“อ้าว เป็นงั้นไป แล้วตกลงรู้ไหมหละว่าเลิกกี่โมง”

"ไม่รู้คะพี่เจออีตานั่นกวนซะก่อนเมษ์เลยวางหูใส่ซะเลยคนอะไรน่าโมโหที่สุด ถ้าพี่ฝนอยากทราบก็โทรไปถามใหม่แล้วกันนะคะเมษ์ขอโทษด้วยที่ทำไม่ได้ไม่อยากจะคุยกับอีตานั่นอีกแล้วอะคะ” ตอบเสร็จเมษาก็หันไปทำงานต่อโดยไม่สนใจอะไรอีก ไม่รู้ก็ไม่ตายเอาไว้โทรไปบอกยัยปลายตอนใกล้ๆเวลานัดก็ได้ว่าจะขอไปช้านิดหน่อย

อีกด้าน ที่ฝ่ายคอมพิวเตอร์

“ เฮ้ย เป็นอะไรไปนะสิงห์นั่งยิ้มกับโทรศัพท์ก็ได้ด้วยแปลกแหละผีเข้าเข้าเหรอนั่นนะ” เสียงของหนุ่มฝ่ายคอมคู่หูถามขึ้น

“เปล่าเว้ย ก็แค่มีเรื่องขำๆนิดหน่อยนะอย่าสนใจเลย”

“เรื่องไรว่ะ เล่าให้ฟังบ้างดิแล้วใครโทรมาว่ะถึงได้มาเกิดเรื่องขำๆของแกได้” คู่หูถามด้วยต่อมอยากรู้อยากเห็นถูกกระตุ้น

“ก่อนเล่าเอกแกรู้จักคุณเมษ์มาเก็ตติ้งทีมพี่หวานรึเปล่า ทำไมข้าไม่คุ้นชื่อเลย คราวก่อนไปทำเครื่องให้ทีมพี่หวานก็ไม่เห็นจะมีนี่คุณเมษ์ไรเนี่ย”

“ก็แกจะไปรู้จักได้ไงเล่าน้องเมษ์เนี่ยเขาเป็นมาเก็ตติ้งเพิ่งเข้าใหม่แต่หลังแกนิดหน่อย วันนั้นที่แกไม่เจอน้องเขาคงลาหยุดหละมั้ง แล้วจะบอกให้น่ารักอย่าบอกใครเลยนะโว้ยข้าเคยเจอมาแล้ว ถ้าไม่ติดว่าข้ามีน้องอ้อนอยู่แล้วนะข้าจีบไปแล้วว่ะ ว่าแต่เรื่องขำๆของแกมันเกี่ยวกะน้องเขารึไงว่ะ”

“ก็เออนะสิ เรื่องมันก็มีอยู่ว่า ...” นายสิงหาเปิดฉากเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนคู่หูฟัง

“เออเว้ย แกก็ทำไปได้นะนั่นไปกวนน้องเขาทำไมว่ะสมควรแล้วหละที่น้องเขาจะกระแทกโทรศัพท์ใส่อะเขาพูดความจริงก็ดันไม่เชื่อเขาแถมไปกวนประสาทเขาอีกต่างหากเขาไม่ด่าให้ก็บุญแล้วไหมนั่นนะ แล้วทีนี้แกจะทำไงต่อแล้วอย่าลืมโทรไปขอโทษน้องเขาด้วยนะโว้ยในฐานะที่แกผิดเต็มๆ”

“เออน่าเดี๋ยวข้าจัดการเองแหละเอ็งไม่ต้องยุ่ง” แล้วจะจัดการยังไงดีหละในสิงหาเอ๊ยจะบอกไอ้เอกได้ยังไงว่าเขาติดใจแม่สาวน้อยปากดีคนนี้ซะแล้วขืนบอกไปมันได้ล้อตายแถมคนอื่นได้รู้กันทั่วฝ่ายแน่ๆทีนี้หละแม่สาวน้อยของเขาได้รู้ตัวกันพอดีไม่ได้ๆจะให้ใครรู้ไม่ได้เพราะถ้าจีบไม่ติดจะได้ไม่เสียฟอร์มว่าแต่เขาจะเริ่มจีบสาวน้อยคนนี้ยังไงหละเนี่ย

เพื่อนช่วยคอมเม้นท์ด้วยนะจ๊ะ




 

Create Date : 28 เมษายน 2549
0 comments
Last Update : 28 เมษายน 2549 16:58:26 น.
Counter : 622 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


pandanaka
Location :
ปทุมธานี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




***
ผู้หญิงที่เหมือนบ้างไม่เหมือนบ้างคนนี้ขอขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่มาเยี่ยมชม blog ของปะการังนะคะตอนนี้เสร็จสมบูรณ์พร้อมให้เพื่อนๆได้ชมกันแล้วนะเจ้าคะ blog นี้ตั้งใจสร้างเพราะใจรักล้วนๆเนื่องจากว่างมากไปหน่อย อิอิแอบทำและสร้างระหว่างอยู่ที่ทำงานก็ออกมาได้เท่าที่เห็นนี่หละจ้าเพื่อนๆคนไหนมีความคิดเห็นที่อยากจะบอกหรือว่าอยากจะทักทายก็ส่งกันเข้ามาได้เลยนะคะรออยู่จ้าเนื่องจากเป็นคนที่ชอบอ่านมากๆเลยแล้วส่งมาทักทายกันนะคะ

***

*** ขอบคุณภาพ BGจาก www.wallcoo.com ค่ะ

Group Blog
 
 
เมษายน 2549
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
28 เมษายน 2549
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add pandanaka's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.