ไม่สิ พูดผิดค่ะ
ที่บอกว่าฆ่าเพื่อนำมาเป็นอาหารจะไม่บ่น น่ะผิด
มีให้บ่นเหมือนกัน
เมื่อวันก่อนพี่โจ้เล่าให้ฟังว่าไปเจอวิดิโอถ่ายมากจากที่อินเดียค่ะ
จากพื้นที่สงวนสำหรับสัตว์ด้วยนะคะ
เค้าไปเจอแรดโดนตัดนอไปค่ะ แล้วทิ้งให้แรดเจ็บปวดอยู่อย่างนั้น ตรงนั้น
จะรอดมั๊ยคะ !!!!!
คนเราจะสรรหากินอะไรกันให้มันพิสดารอย่างนั้น
อะไรที่บอกว่าเหลือน้อย อะไรที่บอกว่าเหลือตัวเดียว
นั่นล่ะ นั่นล่ะต้องไปล่าเอามากิน
เพื่ออะไรคะ !!!!
"ใจร้ายเหลือเกิน"
แค่อาหารพื้นฐานโดยทั่วไปของมนุษย์ก็ไปเบียดเบียนสัตว์กันมากมายอยู่แล้ว
บ้านพิมก็ทานค่ะ เนื้อ หมู ปลา ไก่ กุ้ง
ไม่ได้เป็นมังสวิรัติหรอก
แต่ปริมาณเนื้อสัตว์ที่เราทานเข้าไป เราพยายามทานให้น้อย ไม่ทานทิ้งทานขว้าง
ทำกับข้าวอะไรก็เน้นเนื้อสัตว์น้อย เน้นผักให้เยอะหน่อย
สำนึกในบุญคุณของสัตว์แต่ละตัวที่เกิดมาเป็นอาหารให้เรา
เมื่อก่อนสมัยเด็กๆที่บ้านพิมก็เคยทานพวกสัตว์ป่านะคะ
กวาง เก้ง หมูป่า น่ะเคยทาน
แต่วันหนึ่งคุณพ่อพาไปเที่ยวเขาใหญ่
ไปส่องสัตว์
เช้าๆเห็นกวางแม่ลูกมาเดินเละเล็มหญ้าอยู่หน้าที่พัก
ตั้งแต่วันนั้นทุกคนที่บ้านพิมเลิกทานสัตว์ป่าเลยค่ะ
สงสาร...
ที่เขียนมาเนี่ยไม่ได้เพื่อจะอวดอ้างว่าดิชั้นเป็นคนเก่ง เป็นคนดีอะไรหรอกนะคะ
ใครจะทานอะไรก็ทานไปเถอะ ไม่เกี่ยวกันค่ะ
แต่นี่คือความคิดในมุมของบ้านพิมเท่านั้นค่ะ
^^
เท่
ทุก ทั่น เยยยย ก้าบบบบบ