แสวงพ่ายร่ายกลอน เหงามือเหงาตีนเหงากระบี่ โอ้ไพรีของกูอยู่หนไหน จงออกมาโรมรันกันอย่าหนีไป เอาโลหิตมาโลมไล้กระบี่คม บรรจงชักกระบี่ออกจากฝัก วาดสลักคำว่าแพ้อย่างขื่นขม แสวงพ่ายนี้แสนทุกข์ระทม ชาตินี้คงเดียวดายไร้เทียมทัน เอาสุรามาดื่มให้ลืมเหงา คุยกับเงาเรื่องเก่าๆในความฝัน หากแพ้พ่ายจะสุขได้แค่ไหนกัน แสนตีบตันไม่เคยแพ้แม้สักครา เสพชนะแสวงพ่ายหน่ายเหนื่อยจิต โอ้ชีวิตแสนน่าเบื่อที่จะหา คู่ต่อสู้ที่คู่ควรแลกชีวา ให้สมค่าสมราคาว่าเป็นกู   Create Date : 29 มกราคม 2554 2 comments Last Update : 30 มกราคม 2554 15:37:43 น. Counter : 616 Pageviews. Share Tweet

ยอดฝีมือไร้คู่ฝีมือย่อมเดียวดาย   โดย: bayesian 30 มกราคม 2554 21:30:50 น.

"แสวงพ่ายร่ายกลอน"...นี่สุดยอด - - ขอฟาร์นำแนวท้าทายนี้ไปเขียนบ้างนะคะ - - อยากเขียนกลอนแรง ๆ เช่นนี้บ้างจัง - - ท่านคงไม่หวงแนว - - ถ้าแต่งเสร็จ..จะมาให้ท่านชมค่ะ   โดย: go far far 20 เมษายน 2554 10:11:37 น.