จากเชียงราย – แม่สอด จ.ตาก กับ ทริปกินและกิน

ช่วงวันที่ล่วงเลยเข้าปีใหม่ได้ไม่กี่วัน ก็ได้มีโอกาสได้ไปเที่ยวด้วย แบบว่าตัวเองไม่ได้คิดฝันเอาไว้เลย เพราะว่าไม่มีรถ และที่สำคัญมะมีตังค์เที่ยว แต่เหมือนฟ้าเป็นใจเพราะป้าได้มาเที่ยว แล้วก็เอารถมาด้วย ก็เลยใจดีมารับหลานสาวไปเที่ยว ที่จริงตอนแรกป้าจะพาไปกินข้าวด้วยเฉยๆ แต่คุยไปคุยมาก็เลยตกลงไปด้วย เพราะโอกาสอย่างนี้หาได้ไม่ยากนัก


ทริปนี้เน้นหนักไปทางเรื่องกินซะเป็นหลัก อ่อ ลืมบอกไปว่าไปเที่ยวกับเจ้านายของป้าค่ะ เราเลยนั่งตัวเกร็งกลัวทำอะไรเอ๋อๆ ออกไป แต่ก็แอบมีจนได้แหละค่ะ แต่อย่าพูดถึงเลย (มันผ่านไปแล้ว)


สถานที่ที่ป้าไปพักชื่อว่า “ลักษวรรณ รีสอร์ท” ค่ะก็อยู่ใกล้กับตัวเมือง ห่างไม่เท่าไหร่ เป็นเด็กหอมาตั้งนาน เพิ่งได้มีโอกาสมานอนที่รีสอร์ทก็คราวนี้แหละ ฮา... ป้ามารับที่มอ. ก็เย็นแล้วอ่า ไปถึงที่รีสอร์ทแอบเก็บภาพมารูปนึงก่อน


รูปนี้ถ่ายติดห้องที่นอนพอดีเลยค่ะ แถวห้องที่มีไฟเปิดอ่า อยู่ชั้นหนึ่ง มีระเบียงออกมานั่งท้าลมหนาวได้ด้วยแหละ (กลางคืนแอบมานั่งโทรศัพท์ หนาวมากๆเลยล่ะ)



จากนั้นก็เอาของสัมภารกไปเก็บในห้อง แล้วก็เตรียมตัวไปกินข้าวกัน แอบตื่นเต้นว่าจะได้ไปที่ไหนนะ อยู่เชียงรายมา 3 ปี ก็ไปกินอยู่แค่ไม่กี่ร้านเอง แต่ว่าร้านที่ไปบรรยากาศนี่สุดยอดค่ะ แต่..เสียอย่างเดียว อาหารไม่อร่อย ยกเว้นที่ แกงฮังเล ที่ตัวเองเลือก แล้วก็มีนักร้องผู้ชาย เสียงดีมากค่ะ ร้องเพลงแนวแบบ จรัญ หรือว่าเพลงแบบเก่าๆ คลอกับเสียงเพลง หน้าตาไม่สำคัญ ร้องเพลงเพราะเป็นโอเค (ลุงบอกว่าฟังเพลง แต่ไม่ต้องดูหน้านักร้อง แต่ก็ติปไปเยอะเชียว เนื่องจากร้องเพลงได้ถูกใจคนรีเควสขอเพลงไป)


ร้านนี้ชื่อว่า “ร้านมุมไม้” ที่อยู่บริเวณสันโค้ง แค่รถมาจอดด้านนอก แล้วมองเข้าไปก็สวยแล้วค่ะ เป็นแบบร้านอาหารในสวน จัดรูปแบบร้านได้ดีทีเดียวเชียว แต่ก็นะมากับนายเค้าทำให้ จขบ. ที่ไม่สนิทพอจะยกกล้องตัวเองมาเก็บภาพค่ะ เลยมีแค่บรรยากาศพอประมาณมาให้ชมนะคะ


















นั่งแถวด้านหน้าเวทีค่ะ





อันนี้ถ่ายโคมก่อนนั่งรถกลับที่พักค่ะ อิ่มมากๆเลย ซัดข้าวไปตั้ง 2 จานนี่นา แหะๆ



ตอนเช้าตื่นมาตั้งแต่ตี 5 แหนะ เพราะนายป้าจะไปตลาดตอนเช้า ตอนแรก จขบ. จะได้ไปแต่รถที่เอาไปเนี่ย นั่งได้ไม่พอ เลยโดนเนรเทศให้อยู่ห้อง T-T พอมีแสงหน่อยก็แอบไปเดินเก็บภาพหลังจากจัดการกับอาหารเช้าเสร็จ











และนี่ก็เป็นภาพอีกนิดหน่อยก่อนจะออกเดินทางต่อไปยังจุดหมายของเราค่ะ แม่สอด จ.ตาก



ระหว่างทาง แวะกินกาแฟกัน แล้วเจอเจ้าชุดนี้น่ารักดีก็เลยแอบแชะมาค่ะ









ของฝากจาก ลำปาง ค่ะป้าตาไวมากๆเพราะร้านนี้ตั้งอยู่ที่ใต้สะพาน ป้าเห็นปุ๊บก็บอกให้พี่แวะซื้อทันที เลยได้มาตะกร้านึง



กว่าจะถึงตัวเมือง แม่สอดก็เลยเวลาเที่ยงมานานโข จนที่เกือบว่าเรียกว่าเย็นแล้ว(ประมาณ บ่าย 3) ก็ไปร้านที่พวกป้าๆคุยกันว่าจะพามากิน กุ้งตัวโต(โตจริงๆค่ะ) ตัวนึงก็ตกประมาณ 600 กรัม ไปถึงก็ได้กินเลย เพราะว่ารถของนายนำมาก่อน แล้วที่น่าเสียดายสุดๆ ไม่ได้หยิบกล้องมาถ่ายอีกแย้ว เสียดายจัง แล้วร้านนี้เป็นร้านขายส่งด้วยสิ ตัวประมาณเท่าแขนได้มั๊ง กุ้งถูกสั่งมาให้สำหรับ คนละตัว แต่พี่ดันไม่ชอบกิน เลยชิมไปแค่ครึ่งตัว ส่วนที่เหลือเหรอคะ ตกเป็นภาระของ จขบ. ค่ะ เนื้ออย่างเด้งอ่า แบบว่าไงคะ สดมากๆอ่า ไม่เคยกินตัวขนาดนี้มาก่อนเลย แถมมันสีส้มคลุกกับข้าว ราดด้วยน้ำจิ้มนี่สุดยอดจริงๆนะ ตามด้วย ปลาจาระเม็ดดำ ตัวเบ้อเริ่มที่เต็มไปด้วยไข่ อร่อยอีกแย้ว
แบบว่าคงจะดีกว่านี้ ถ้าไม่อิ่มจนเกินจะรับรู้ว่าอร่อย เพราะท้องแทบปริ


ชื่อร้านที่ว่าค่ะ

พออิ่มจากอาหารมื้อใหญ่(เหรอ) ก็ไปเดินย่อยอาหาร กันแถวริมเมย
ของที่ขายก็ไม่ต่างจากแม่สายค่ะ แต่ว่าแม่สอดของจะน้อยกว่า ร้านก็น้อยกว่ามากด้วย ของที่ขายก็ไม่หลากหลาย แถมเหมือนจะแพงกว่าด้วยนะคะ



มีแต่ของพวกนี้อ่า แอบเซ็งเล็กๆ เพราะว่าหวังไว้ว่าจะใหญ่เหมือนๆกับ แม่สาย แต่สำหรับในตัวเมืองนี่ คึกคักมากเลยนะคะ


แล้วก็ไปพักกันที่นี่ค่ะ โรงแรม Central Mae Sot Hill Hotel


พอเข้ามาก็มีน้ำตะไคร้ใส่กระบอกไม้ไผ่มาต้อนรับค่ะ ก็อร่อยดีนะ


ด้านบนปิดด้วยใบตอง แล้วตกแต่งด้วยดอกลีลาวดี จริงๆแล้ว ข้างในแก้วไม้ไผ่นั่น มีแก้วด้านในอีกทีค่ะ ไม่ได้ถ่ายมา แล้วก็เอาของไปเก็บที่ห้องก่อนที่จะมีมื้อเย็นอีก (อีกแล้วเหรอ) ป้ากับพี่สาวบอกว่าสวยมากๆ แต่ด้วยความที่อิ่มมากมาย คิดดูสิคะว่าจะให้ไปกินข้าวหลังจากมื้อที่แสนหนักอึ้ง ไม่ทันได้ย่อย ด้วยเวลาที่ผ่านไปแค่ 2 ชั่วโมงได้มั๊ง



ร้านที่ว่ามีชื่อว่า “ร้านข้าวเม่า – ข้าวฟ่าง” มาถึงก็ได้แต่คิดว่านี่เป็นร้านอาหารจริงๆเหรอ ทำไมเหมือนป่าอย่างนี้ล่ะ รู้สึกสวยไปหมดทุกๆมุม เป็นการตกแต่งร้านอาหารที่เป็นไปได้อย่างยอดเยี่ยมจริงๆ ประหนึ่งว่าเดินเข้าป่าไปกินข้าวเลยทีเดียวล่ะ อ่านโบรชัวร์ เห็นว่ามีการจารึกว่า สวยที่สุดในประเทศไทย เลยนะคะ แต่เท่าที่เกิดมาในชีวิต ที่นี่ก็คงจะสวยที่สุดจริงๆแหละ


โต๊ะที่ทางร้านได้จัดไว้ อยู่ที่ริมบึงด้านหนึ่ง แบบว่ามองลงไปในน้ำมีปลาตัวเบ้อเริ่มด้วย แล้วก็มีน้ำที่ตกลงมาจากไม้ไผ่ช่วยเพิ่มบรรยากาศให้รื่นรมมากขึ้น มีนกตะกุม หรือว่า อย่างอื่นหว่าจำไม่ได้จริงๆค่ะ นอนอยู่บนกิ่งไม้ที่อยู่เหนือบึง มองเห็นจากโต๊ะพอดีเลย

ปลาตัวใหญ่ เยอะแยะเลย


ถ่ายจากโต๊ะที่นั่งอยู่ค่ะ ริมน้ำเลย


สายน้ำเพิ่มบรรยากาศ



แบบว่ามาดูบริเวณห้องน้ำกันมั่งดีหว่าเนอะ (มันน่าดูตรงไหนก็มาดูกันเลย)






ห้องน้ำส่วนพระองค์ค่ะ สมเด็จพระเทพฯ ท่านเคยเสด็จมาแล้วค่ะ









หลังจากจัดการอาหารไปก็เดินไปยืดเส้น ยืดสายรอบๆ พร้อมเก็บภาพบรรยากาศที่ถ้าไม่ได้กดชัตเตอร์ไว้ก็คงจะเสียดายอยู่ไม่น้อยเลย โต๊ะอาหารถูกตกแต่งโดยประดับด้วยเทียน หรือไม่ก็เป็นตะเกียง ก็ดูโรแมนติกดีค่ะ มากันสองคนคงจะดีมากๆเลยทีเดียว

น่านั่งรึเปล่าเอ่ย

อีกมุมหนึ่ง เป็นสระบัวล่ะ











เจ้านกเนี่ยอ่าค่ะ

บนโต๊ะที่นั่งตกแต่งด้วยเทียนนี่แหละ อาหารรสชาติโอเคเลย แต่เสียดายที่น่าจะมาตอนไม่ได้อิ่มแบบนี้ ไม่คุ้มเลยอ่า




























นั่งกันมาจนได้เวลาร้านปิดเลยทีเดียวเชียว งั้นมาดูบริเวณสวนด้านนอกกันมั่งดีกว่านะ ก่อนกลับละ











+++++++++++++++++++++++++++++++

แล้วก็กลับที่พัก เพื่อพักผ่อนค่ะ


ทริปนี้เป็นอีกทริปที่ประทับใจกับร้านอาหารมากๆ เพราะเน้นการกินเป็นสำคัญ แล้วตอนกลับ จขบ. ก็กลับในตอนเช้าอีกวัน รถออกตอน 8 โมง จองตั๋วแม่สาย – หน้า ม.แม่ฟ้าหลวง ต้องนั่งรถ 2 ทอดค่ะ คือว่าเค้าไปพักรถที่เชียงใหม่ก่อน ซึ่งไปถึงก็บ่าย 2 จากนั้นก็ขึ้นรถอีกรอบตอน บ่าย 3 ครึ่ง นั่งแกล่วแถมเดินเล่นที่ อาเขตสักพัก กว่าจะถึงม.ก็ทุ่ม พอดี เป็นการนั่งรถเล่นอย่างคุ้มค่าเลย เพราะเมื่อยมากๆ แต่ก็ได้มองวิวสีเขียวของต้นไม้ แล้วนั่งคิดอะไรไปเรื่อย ความเครียดที่มีอยู่ก็ได้ลบหายไปได้บ้าง ค่ะ แล้วก็อดยิ้มคนเดียวกับเรื่องราวที่ได้เกิดขึ้นไม่ได้ ^-^

++สุขใจจังเลย++

Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2551 Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2551 20:01:42 น. Counter : 4617 Pageviews.		13 comments
Share Tweet