|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
เขาหาว่าฉันเป็นโจร(ปล้นบ้านสามี)
"""ไม่อยากพูด ไม่อยากแซด ไม่อยากบรรยาย เมื่อวันหนึ่งมีคนมาโยนข้อกล่าวหา ให้ฉันกลายเป้นคนร้ายที่ต้องปล้นบ้านสามี"""
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายเดือนก่อน ก่อนที่นางหมีแพนด้าจะโทรมาวุ่นวาย กะทำลายครอบครัวให้นางหล้าและสามีแยกจากกัน เหตุการณ์นี้นางหล้าไม่อาจลืม ได้เลย เพียงแต่เราหาคนผิดมาโทษไม่ได้แค่นั้นเอง นางหล้าและสามีบักสีดาจอมตื้อ อยู่กันเเบบสงบเสงี่ยม ด้วยความรักและเข้าใจกันทุกเรื่อง ไม่ว่าจะทำอะไรเราสองคนก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เหมือนเฉกเช่นสามีภรรยาทั่วไปที่พึงกระทำ   แต่วันหนึ่ง เหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดขึ้นกับนางหล้าหญิงสาวชาวต่างด้าว ผู้หอบผ้าหอบผ่อนตามสามีมาอยู่ไกลถึงต่างแดน ไม่มีครอบครัวที่นี่ ไม่มีญาติที่ไหน มีแต่สามีที่แสนดี ที่เราไว้ใจ ยอมลำบากทิ้งบ้านเกิดเมืองนอนมาอยู่ด้วย 
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อตอนนางหล้าและสามีไปเบลเยี่ยม บ้านโดนงัด ขโมยเข้าบ้าน !!!!!!!!!!!!! มันรื้อค้นเอาข้าวของกระจัดกระจาย แต่โจรพวกนี้มันเป็นโจรกระจอก ชอบลอบกัดเวลาเราไม่รู้ตัว และที่สำคัญมันกะเอาแต่ทรัพย์สินนางหล้า เรื่องนี้มันต้องมีคนวางแผน แต่แผนนี้มันวางไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่มีใครสามารถจะรู้ได้ ของที่หายไปทั้งหมด ล้วนแต่เป็นทรัพย์สินส่วน ตัวของนางหล้า ที่สามีซื้อให้ในวันเกิด วันสำคัญต่างๆ โน๊ตบุ๊ค อีกสามเครื่อง นาฬิกา ทองคำ ตุ้มหูราคาแพงๆ แหวนเพชร และ เงินเก็บอีกก้อนหนึ่ง   ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วแต่เป็นของมีราคาทั้งนั้น ถ้าประมาณราคา ค่าเสียหายก็หลายแสนบาทอยู่เหมือนกัน เราเรียกตำรวจมา แต่ก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรมากมายนัก จะมีก็แต่ประกัน ที่สามีทำกรมทัณฑ์เอาไว้ จ่ายคืนมาได้เล็กน้อย ได้คืนแค่ 20 เปอร์เซ็นของที่หายไป แต่เราก็ไม่ติดใจอะไร ถือเสียว่าเราพลาดเอง แต่เรื่องนี้มันไม่จบแค่นั้น อีกอาทิตย์กว่าหลังจากนั้น มีสายลึกลับมารายงาน ครอบครัว พ่อและแม่สามี ว่านางหล้า สมคบจ้างวานผู้ชายมาปล้นสามีตัวเอง เพื่อจะเอาสมบัติคนเดียว ผู้หญิงไทยคนนี้ไม่ดีหรอก เก็บเอาไว้ก็มีแต่จะเสียหาย ให้ส่งตัวมันกลับเมืองไทยโดยเร็ว เพราะมันมาอยู่ที่นี่เพื่อหวังจะเอาสมบัติ ของพวกเธอในอนาคต มันรอวันพวกเธอแก่ตายแค่นั้นเอง
  ฟังยังไม่จบ พ่อสามีซึ่งแก่มากแล้วถึงกับเป็นลมล้มทั้งยืน ด้วยความรักลูกสะใภ้ ด้วยความสนิทสนมพูดจาหยอกล้อทุกวัน แกไม่อาจจะรับได้ว่าเราเป็นคนลงมือทำ แกไม่เชื่อว่านางหล้าจะเลวได้ใจขนาดนี้ เท่านั้นยังไม่พอ สายรายงานยังบอกอีกว่า อีนังคนไทยเอาผู้ชาย มานอนกกที่บ้านตอนสามีไม่อยู่ทุกวัน
ป๊าดดดดดดดดดดดดด... โธ่
   เกิดจากท้องพ่อท้องแม่มา นางหล้าไม่เคยคิดเลยว่าจะโดนลบเหลี่ยม ลูกเสือได้ขนาดนี้ ถ้าหากฉันเลวได้ครึ่งหนึ่งของคนที่คาบข่าวมาบอกขนาดนั้นฉันไม่ขออยู่เป็นคนให้อายหมาแน่ๆๆ แม้แต่ให้ฆ่าสัตว์ตัวเล็กๆๆ ฉันก็ไม่สามารถทำได้ แค่เห็นเลือดฉันก็เป็นลมแล้ว เหตุไฉน.....ฉันจะต้องมาทำลายสามีผู้เป็นที่รักได้ ตลอดชีวิตที่ผ่านมา โดนผู้ชายหรือคนรอบข้างทำลายมาตลอด จิตใจของฉันไม่เลวทรามถึงขนาดจะพาผู้ชายมานอนเตียงเดียวกับสามี หรือว่าวางแผนปล้นทรัพย์สินตัวเองได้ขนาดนั้น ถ้าฉันทำได้ ก็จะขอประนามตัวเองอย่างร้ายแรงที่สุด ไม่ได้ผุดได้เกิดกันเลยทีเดียว
   ฉันต่างหากที่โดนเขาเล่นงานแบบยืนไม่อยู่ นี่นางหล้าคนสวย จะไม่ติดคุกฟรีๆหรอนี่ พอตั้งสติได้ก็รู้สึกตัวทันทีว่าคนที่โดนใส่ร้ายหรือ โดนป้ายความผิดมันมีความเจ็บปวดแบบพูดไม่ออกแบบนี้นี่เอง มิน่าในโลกนี้ถึงมีคนเป็นแพะรับบาปอยู่ทั่วโลก    ตอนแรกสามีก็มีอารมย์เอนเอียงไม่น้อยเมื่อได้ยินข่าว เราสองคนทะเลาะกันแทบบ้านแตก ความรู้สึกที่ดีๆ มันเหมือนแก้วที่ร้าว ไม่อาจนำมาประสานได้เหมือนเก่า แต่ด้วยความรักความภักดี ที่มีให้กันมาตลอด ก็เป็นตัวพยุงหัวใจให้เราสองคนยึดติดกันอยู่ได้ เราสองคนเปิดอกคุยกันในวันนั้นทั้งคืน ทั้งร้องให้ทั้งเสียใจในเวลาเดียวกัน เราสองคนเท่านั้นที่รู้ดี เราสองคนเท่านั้นที่ไว้ใจกันได้ ทำไมฉันจะต้องทำร้ายเธอขนาดนี้ ฉันจะปล้นทรัพย์สินตัวเองทำไม ในเมื่อทุกอย่างเธอก็มอบให้ฉันดูแลหมดแล้ว เรื่องเงินเรื่องทอง เรื่องกุญแจตู้เซฟ ก็อยู่ในการดูแลของฉันทุกอย่าง ถ้าหากฉันรู้เห็นเป็นใจ กับคนนอกหรือผู้ชายคนไหน ทำไมฉันไม่บอกมันไปเลยล่ะว่าเงินจำนวนมากมายที่ฉันเก็บเองมันวางอยู่ตรงไหน ทำไมตู้เซฟไม่มีใครรู้ที่ซ่อน ข้าวของมีค่าทองคำอีกหลายเส้น ยังอยู่ครบ (แต่มันแปลกตรงที่ว่าคนร้ายรายนี้ค้นจนเจอทะเบียนสมรส แล้วทำการฉีกขาด มันหมายความว่ายังไง) ส่วนที่หายไปนั้น มันมีแต่เงินเก็บจากการทำงานเล็กๆน้อยๆของฉัน และของมีค่าที่ฉันใส่ แล้วถอดเพื่อเปลี่ยนอยู่ทุกวัน คอมพิวเตอร์ สามเครื่องที่หายไปนั้น ก็เป็นของฉันที่ซื้อติดตัวมาจากเมืองไทย และเอกสารสำคัญที่ได้เซฟไว้อยู่ในนั้น ก็เป็นสิ่งสำคัญสำหรับตัวฉันทั้งนั้น รูปถ่ายสวยๆ ความทรงจำดี หายไปหมด ฉันเหมือนคนล้มละลายเธอรู้ไหม
 ทั้งพูดทั้งร้องให้ นี่เรากลายเป็นคนร้ายในสายตาสามีเชียวหรือ นางหล้าจึงได้บอกว่า หากไม่รักกันและไม่เชื่อใจ โปรดส่งฉันกลับเมืองไทย ไปหาพ่อแม่ฉัน หากเธอต้องการเงินทองที่มันหายไป กลับถึงเมืองไทยเมื่อไหร่ฉันจะโอนให้ทันที เพราะฉันก็พอมีเงินก้อนจำนวนหนึ่งในแบ๊งค์ มันเพียงพอที่จะชดใช้ค่าเสียหายที่เธอต้องการได้  หากฉันต้องไปจากเธอในตอนนี้ฉันจะไม่ขอเอาสิ่งของอันใดจากเธออีกเลย ยกเว้นเสื้อผ้า เพราะมันจำเป็นสำหรับฉัน แม้ว่าคนอย่างฉันจะเลวแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำลายเธอได้ขนาดนี้หรอก ทำไมฉันจะต้องพาผู้ชายมานอนบ้านในเมื่อโรงแรมก็มีออกตั้งมากมาย เตียงที่นั่นมันน่านอนกว่าเป็นไหนๆๆ
เมื่อสามีได้ฟังนางหล้าเล่าจบ แกก็นิ่งไปพักใหญ่ แกคงสะดุดใจไม่น้อยกับคำพูดและความจริงใจที่นางหล้าได้กล่าวออกมา เกิดเป็นผู้หญิง ต่อให้เลวก็คงไม่คิดชั่วถึงขนาดพาชู้มานอนบ้านแถมด้วยปล้นสามีตัวเอง ตะกูลนางหล้าไม่มีคนขี้คุก ไม่มีใครเลวร้ายขนาดนั้น อย่าว่าแม้แต่จะคิดเลย ไม่เคยแม้แต่จะทำด้วยซำ เราถูกสอนมาดีพอ พ่อกับแม่บอกตลอด อย่าข้ามคนล้ม รู้จักการให้อภัย เมื่อเรามีกินให้รู้จักแบ่งปัน ช่วยเหลือคนที่ด้อยกว่า อิจษาได้แต่อย่าริษยา เพราะมันคือบ่อเกิดแห่งความโลภ แม้ไม่ได้รวยล้นฟ้าก็ขอให้รวยนำใจ  นี่อะไร สามีก็ดี เอาใจทุกอย่าง อยากได้อะไรก็เอามาให้ ยกเว้นเดือนกับดาว แพงแค่ไหนแกก็เก็บเงินซื้อให้ ขนาดนาฬิกายี่ห้อดังๆ ของสวิสเซอร์แลนด์ แพงแค่ไหน แกก็ยังเก็บหอมรอมริบซื้อมาเป็นของขวัญครบรอบแต่งงานให้ เรียกว่าตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาราคาของที่สามีซื้อให้ ปลูกบ้านได้เป็นหลัง (ไม่ได้คุยนะเออ เรื่องจริง) ของมีค่าทุกชิ้นแกหามาให้ด้วยความรัก ไม่เคยขอ ไม่เคยอ้อน ไม่เคยหลอกลวง เพื่อให้ได้สิ่งนั้นมา (ปล....ไม่ได้อยากอวดใคร แค่เล่าให้ฟังว่าเรื่องมันเกิดแบบนี้) ทำไมเราจะต้องทำลายอนาคตของตัวเองเสียเล่า กับแค่ของไม่กี่ชิ้น ที่หายไปมันคุ้มค่ากับการที่เราต้องไปนอนในคุกหรอ 
หลังจากเกิดเรื่องวันนั้นทางตำรวจก็มาดูที่บ้านเพื่อลงบันทึกไว้ แต่เขาก็บอกว่ามันยากที่จะตามหาคนร้าย แต่มันแปลกตรงที่ว่า ขโมยมันเข้าบ้านแบบไขกุญแจเข้าไปได้ ทำไมมันถึงเนียนได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่วันนั้นนางหล้าและสามีก็อยู่ด้วยกัน แล้วเรามีกุญแจแค่คนละดอกเท่านั้น และอีกอย่างไปไหนมาไหน เราก็ไปด้วยกันตลอด ยกเว้นเวลาเราไปเรียน แล้วสามีไปทำงาน นอกนั้นเงาตามตัว จะเอาเวลาไหนไปมีผู้ชายฟะ?
 
หลังจากวันนั้นมาคุณสามีก็พอจะเข้าใจและลำดับเหตุการณ์ต่างได้ ว่าสาเหตุคงไม่มาจากนางหล้าหรอกค่ะ มันมีหลายข้อสงสัยให้แกเก็บไปคิดอยู่มากมาย รวมทั้งคนอื่นๆที่เคยมากินข้าวที่บ้าน หรือเรื่องกุญแจ ที่ว่าโจรตัวนั้นเอามาจากไหน เพราะนอกจากครอบครัวแล้ว เราไม่ได้มีเผื่อให้ใครเลย นอกจากนางหมีอ้วนแพนด้าตัวนั้น และลูกชายคนโต(เกิดกับเมียก่อนสมัยยังเอ๊าะๆๆ) ที่ไม่อยากมีแม่เลี้ยงคนไทยหัวดำๆ อย่างนางหล้าแล้ว ยังแสดงออกนอกหน้า ไม่เคยมาเที่ยวหาเยี่ยมพ่ออีกเลย เพราะโดนแม่เป่าหู ให้จงเกลียดจงชังผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตพ่อตัวเอง พูดกันตามความจริง... ว่านางหล้า เหนื่อยนะคะ เหนื่อยที่ต้องมารับกับปัญหารอบด้าน เหนื่อยที่ต้องทำตามใจคนอื่น เหนื่อยที่ต้องมารับภาระดูแลใครต่อใคร เหนื่อยที่เป็นศูนย์กลางความเกลียดชังของพ่อกับลูก เหนื่อยที่บรรดาผู้หญิงเก่าของสามีมาระราน เหนื่อยที่ต้องคอยตอบปัญหา เหนื่อยที่ต้องมานั่งอธิบายให้ญาติผัวเข้าใจ เหนื่อยที่ต้องมาเลี้ยงลูกคนอื่นทั้งที่เด็กมันไม่แยแสเราเท่าไหร่ เหนื่อยที่ต้องเริ่มเรียนภาษาที่สาม (ไปโรงเรียนทุกวัน) เหนื่อยที่ตอนนี้โดนจับตาความประพฤติ เหนื่อยที่ต้องรอรถเมลย์อากาศหนาวๆ เหนื่อยที่โดนยัดข้อหาโดยที่ไม่รู้ตัว สุดท้ายก็เหนื่อยใจเพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่ความผิดของเราเลย มาดูสาเหตุกัน บ้านหลังนี้แหละคือต้นเรื่องแห่งความร้าวฉาน

และนี่ก็คือสถานที่เกิดเหตุ เพียงบางส่วนที่นำมาลง เพราะสามีบอกว่าอย่าลงเยอะ เดี่ยวเป็นเรื่องอีก




และนี่ก็คือโฉมหน้าประตูอันเก่า ที่สามีได้ทำการเปลี่ยนออก และนำประตูใหม่มาประกอบติดตั้งด้วยตัวเอง เพื่อแก้ไขปัญหาไปก่อน เพราะว่าประตูอันเก่ามันสร้างปัญหา แถมพ่อสามีก็มาช่วยเปลี่ยนด้วย แกแก่แล้ว ก็ยังอยากช่วยลูก แกใจดีมากค่ะพูดเล่นตลกกับนางหล้าตลอด ประตูเก่าที่กำลังทำการเปลี่ยน กับคุณปู่ คนน่ารัก

นี่คือประตูใหม่ที่คุณสามีลงทุนทำสีด้วยตัวเองกับมือ ดูแน่นหนาดี ไซโย ต่อไปนี้ใครๆๆก็เข้าบ้านเราไม่ได้อีกแล้ว พอทำเสร็จก็ออกมางามแบบนี้แหละค่ะ เพราะสามีชอบอนุรักษ์ไม้แข็งๆๆ

สุดท้ายคงจะหนีไม่พ้น จอมโจรคนสวยแบบแม่ให้มา ธรรมชาติลงโทษอย่างแรง เพิ่งกลับจากโรงเรียนจ้า คริๆๆ ถ่ายรูปวันนี้เอง หัวยังพูอยู่เลย ถ่ายเพื่อจะเขียนบล๊อคนี้จ๊ะ หน้ามันเลื่อมเลยมาถึงบ้านยังไม่ได้ล้างหน้า ไม่ต้องแต่งหน้าเลย ถ่ายสดๆ ตัวเป็นๆ เห็นหน้าตากันแบบจะจะ ฮ่า ฮ่า (อย่าตกใจกันนะคะ) หน้าตาแบบนี้แหละ ที่เขาบอกว่า แย่งปั๋วชาวบ้านและเป็นโจร(ปล้นสวาท)ปล้นบ้านสามี  

วันนี้เอาแค่นี้ก่อนนะคะ วันหน้าจะมาบ่นให้ฟังอีก ขอบคุณล่วงหน้าแฟนคลับขาจรขาประจำทุกคนนะคะ ที่เข้ามาให้กำลังใจ นางหล้าสัญญาจะอดทนจนถึงที่สุดค่ะ ให้หมีแพนด้ามันรู้ไปเลยว่าไผเป็นไผ แม่นบ่คะ?    
Create Date : 25 พฤศจิกายน 2553 |
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2553 5:56:37 น. |
|
23 comments
|
Counter : 1178 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Nokske วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:2:50:32 น. |
|
|
|
โดย: purplesnow IP: 78.82.45.104 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:3:32:45 น. |
|
|
|
โดย: purplesnow IP: 78.82.45.104 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:3:35:57 น. |
|
|
|
โดย: ดาเลียร์ วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:4:04:49 น. |
|
|
|
โดย: Apples in my eyes IP: 124.169.19.65 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:47:03 น. |
|
|
|
โดย: สาวปราจีนบุรี IP: 203.144.220.243 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:02:04 น. |
|
|
|
โดย: javee วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:07:11 น. |
|
|
|
โดย: ใกล้แค่สายลม IP: 183.89.94.50 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:30:52 น. |
|
|
|
โดย: natto (natto-kita ) วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:03:53 น. |
|
|
|
โดย: ผ่านมาค่ะ IP: 191.0.44.79, 202.183.203.150 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:03:24 น. |
|
|
|
โดย: pimiya IP: 192.168.3.3, 115.31.184.126 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:53:13 น. |
|
|
|
โดย: ไม่สวย ไม่เริ่ด ก็เชิดได้ (extraordinary love ) วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:37:58 น. |
|
|
|
โดย: saralove&Dan วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:52:53 น. |
|
|
|
โดย: ปิ่น IP: 118.172.180.198 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:40:04 น. |
|
|
|
โดย: punim IP: 125.24.141.202 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:21:40 น. |
|
|
|
โดย: ดาเลียร์ วันที่: 26 พฤศจิกายน 2553 เวลา:4:13:35 น. |
|
|
|
โดย: Ramaekers วันที่: 26 พฤศจิกายน 2553 เวลา:4:25:12 น. |
|
|
|
โดย: Lovetravel1977 IP: 119.46.107.69 วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:19:27:46 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
Maastricht Netherlands
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
หนึ่งสมอง สองมือ ต้องไขว่คว้า เมื่อมีปัญหา ขึ้นมา ต้องแก้ไข เหนื่อยและท้อ ขอพักหน่อย ไม่เป็นไร ให้มีแรง ลุกขึ้นใหม่ ได้อีกครา
คนเราก็เป็น แบบนี้ กันทั้งนั้น มีสุขสันต์ โศกเศร้า เท่ากันแหละหนา ความสำเร็จ แต่ละครั้ง กว่าจะได้มา ต้องแลกด้วย เหงื่อและน้ำตา แทบทุกคน
ขอเป็นอีก หนึ่งแรงใจ ให้คนสู้ ให้เธอรู้ ว่าเธอ ยังมีหวัง ขอส่งแรงใจ ให้เธอ มีแรงพลัง ไปยังฝั่งฝัน ที่เธอวาดหวัง และตั้งใจ


|
|
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ลอกเลียน หรือนำส่วนใดส่วนหนื่ง ,รูปภาพ ในบล๊อคแห่งนี้ ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่ และเพื่ออ้างอิง โดยไม่ได้รับอณุญาติ มิฉะนั้นแล้ว จะถูกดำเนินคดี ตามที่ กฏหมายบันญัติไว้สูงสุด
|
|
|
|
|
|
|
|
ตอนที่ไปอยู่เมกาก็ชอบเจอปัญหาอะไรแบบนี้เหมือนกันค่ะ
แต่เปลี่ยนจากสามี เป็นพ่อ(เลี้ยง)
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ