เมื่อฉันต้องเป็นตุ๊กตาไขลาน(ทะเลาะกับฝรั่ง) หวัดดีจ้า แอบมาบ่นแอบมาเล่า เรื่องราวของเราในบล๊อคแก๊งค์อีกแล้ว แต่ละคนก็เหตุและผลแตกต่างกันไป ที่มาบ่นเพราะว่า...... มันอึดอัด มันรำคาญ มันไม่มีโลกส่วนตัว มันน่าเบื่อ มันเซ็ง มันถูกกำหนดชีวิตเหมือนดังเช่นตุ๊ตาไขลาน แฮ่ แฮ่ .....ถ้าอ่านเพื่อเป็นประสบการณ์ อ่านเพื่อเก็บไปเพื่อเป็นความรู้ ก็ไม่ว่ากันนะคะ แต่ทั้งหมดที่เขียนมานั้นล้วนเกิดขึ้นกับตัวเอง เพราะว่านางหล้าไม่บังอาจกล้านินทาเรื่องคนอื่นนอกจากเรื่องสามี(อยากมาทำให้นินทาทำไมแม่นบ่คะ) แต่เรื่องดีๆเขาก็มีเยอะนะคะ ที่สำคัญเขารักนางหล้าจ๊ะ อย่างที่เคยเกริ่นไว้ว่าฉันโดนควบคุมความประพฤติ....!!!!!!!!!!!!! (ที่จริงโดนตั้งนานแล้วแต่ตัวเองโง่ที่ไว้ใจนึกว่าเขาจะไม่เป็นแบบนี้) จากผู้เป็นสามี ผู้ที่รักนางหล้าแบบล้นหัวใจ อันนี้ต้องขอขอบคุณ แต่...มันยังมีเรื่องที่ทำให้เราไม่ชอบที่สุด ก็คือเรื่องหึงหวง หวงแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ (เพราะว่านางหล้าพกพาเอาความงามมาเต็มพิกัดแบบธรรมชาติลงโทษมาอย่างแรง) แฮ่ แฮ่ ... อ่านมาถึงตรงนี้อย่าตำหนิว่านางหล้าหลงตัวเองเด้อค่ะเด้อ ก็คนมันหลงจริงๆ จะให้ทำไงเน๊อะ..ถ้างั้นบักสีดามันไม่ตาลายขนาดนี้หรอกแม่นบ่คะ? ในความดี ความห่วงใย ความน่ารัก ของผู้เป็นสามีก็ขอขอบคุณเป็นอย่างสูง แต่ใช่ว่าจะถูกต้องไปหมดอย่างน้อยผู้หญิงก็มีหัวใจ เรื่องนางหล้ากับสามีก็ใช่ว่าจะดีทุกเรื่อง เชื่อว่าแต่ละครอบครัวก็มีปัญหากันทุกคนไม่มากก็น้อย บางคนไม่กล้าเขียนเพราะกลัวว่าคนจะนินทาได้ แต่นางหล้าเป็นคนเปิดเผยค่ะ เพราะว่ายังมีอีกหลายคนที่คิดว่าสามีฝรั่งดี แต่ละคนมีทั้งด้านดีและไม่ดี แต่ในความดีนั้นก็มีความไม่ดีรวมอยู่ด้วย ขนาดฝรั่งบนต้น มันอยู่ของมันดีๆ หนอนยังไปซอนไซได้เลย นับประสาอะไรกับบักสีดาพื้นบ้าน มันก็มีคนดีคนไม่ดีเหมือนกันแหละค่ะ แต่ที่นางหล้ากล้าเอาความจริงมาเขียนบล๊อค ก็เพราะอยากให้มองในมุมกว้างๆ มองให้เป็นประสบการณ์ ใช่ค่ะ นางหล้าเอาสามีมาประจาน ขึ้นชื่อว่ามนุษย์ขี้เหม็นนั้นย่อมสามารถทำผิดได้เสมอไป ถ้าดีนางหล้าก็บอกว่าดี ส่วนข้อเสียก็มีไม่น้อยเหมือนกัน ในมุมดีๆของเขาก็มีเยอะ (ถ้าไม่ดีนางหล้าเผ่นนานแล้วค่ะ) มาเข้าเรื่องเลยค่ะ ทำไมถึงบอกว่า "ฉันเป็นตุ๊กตาไขลาน เพราะตั้งแต่เข้ามาอยู่ในตำแหน่งมาดาม นางหล้าโดนปั๋วเช็คดูความประพฤติมาโดยตลอด ว่ากันตั้งแต่เรื่อง เเฮ๊ค ก๊อปปี้ พาสเวิร์ส อีแมวนางหล้ามาจากเมืองไทย แล้วไม่พอ ยังลามไปถึง facebook , hi5 , koosang koosom, twiter แม้กระทั่ง pantip.com (ดีว่าแกอ่านไทยไม่ออก) ทั้งหมดนั้นท่านพ่อตามเช็คจนเรียบ เรียกว่าไม่มีพื้นที่ส่วนตัวกันเลยทีเดียว ถ้าไม่รู้จะไม่เจ็บใจ แต่กว่าจะรู้ก็ความแตกหมดแล้ว เมื่อบักสีดามาโวย มีผู้ชายเขียนจดหมายมาหาเธอ !!!!!!! ผู้ชายที่ว่านี้คือแฟนเก่า ที่เลิกกันไปนานแล้ว เขียนมาอวยพรวันเกิดหรือวันสำคัญพิเศษๆ ซึ่งเรื่องนี้มันเป็นธรรมดาของคนที่เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน และนอกเหนือกว่านั้นก็จะเป็นบางคนที่เคยแซททางอินเตอร์เน็ตเมื่อก่อน เขียนมาถามว่าชีวิตแต่งงานของนางหล้าเป็นยังไง ทั้งหมดนั้นคือความหวังดีของเพื่อนร่วมโลกอินเตอร์เน็ต ที่คอยเป็นห่วงความเป็นอยู่ของเรา แต่....บักสีดาข้างกายไม่อาจเข้าใจได้ ถึงขนาดที่ว่านางหล้าไปโรงเรียน แกต้องหยุดงานขับรถไปดักดูความประพฤติกันเลยทีเดียว หนักๆเข้าให้คนสะกดรอยตาม ว่านางหล้าไปไหนในแต่ละวัน สุดท้ายอาการหนักถึงขนาดติดกล้องรอบบ้าน เพื่อดูว่าวันนี้นางหล้าออกจากบ้านกี่โมง กลับกี่โมง ใส่เสื้อผ้าสีอะไร หรือแม้แต่ไปในเมืองถ่ายรูปแปลกๆมาไม่ได้เลยเป็นเรื่อง สุดท้ายเรื่องมาดังก็เพราะบักสีดาเอารูปในกล้องไปถามเพื่อน ผองของนางหล้าทุกคนว่ารูปนี้ไปได้แต่ใดมา (รูปตัวตึกที่เพ้นสีแปลกๆ) นางหล้าก็แอบสงสัยทุกครั้งทำไมเวลาเราทำอะไร สามีถึงรู้หมด เดือดร้อนเพื่อนไปทั่วเพราะปั๋วเราเที่ยวไปสืบเสาะ จากเรื่องไม่เป็นเรื่องที่ไม่น่าจะมีปัญหา แต่.....มันมีปัญหาแน่ค่ะ เพราะนางหล้าจะเอาเรื่องปั๋วตัวแสบ มันเกินไป เธอไม่ได้เป็นเจ้าของชีวิตฉัน กะเรื่องรูปภาพจะอะไรนักหนา ฉันไม่มีสิทธิ์ทำไรเลยหรือไงไอ้บักสีดา หลังจากวันนั้นก็เป็นเรื่องราวใหญ่โต (ทะเลาะกันแทบบ้านแตก นางหล้าไม่ยอมค่ะ เรื่องไรล่ะคะเราไม่ได้ทำผิด คนที่ผิดคือเธอต่างหาก สามีเลยยอมขอโทษก็เลยจบกันไป) แล้วมาเรื่องใหม่อันนี้ก็คนเก่า(ที่เคยรัก)อีกนั่นแหละ เขียนจดหมายมา ถามข่าวเรื่องราวอาการป่วยของพ่อพ่อนางหล้า เพราะตอนที่อยู่ด้วยกันแกสนิทสนมกับครอบครัวนางหล้ามากๆ เขาก็ข่าวข่าวปกติ และก็บอกว่าจะไปอยู่เมืองไทยในอนาคต และจะหาผู้หญิงไทยสักคนแต่งงานสร้างครอบครัวที่นั่น แกเลยถามว่าตอนนี้นางหล้าไปซื้อบ้านอยู่แถวไหน ไม่แน่ในอนาคตอาจจะได้ไปเที่ยวหาบ้าง ถ้าหากเรายังเป็นเพื่อนกันอยู่ ยัง .......ยังไม่ได้เห็นจดหมายหรอกค่ะ ปั๋วตัวแสบอีกตามเคยนั่นแหละแอบอ่านแล้วก็ปริ้นก๊อปปี้ มาโยนใส่หน้านางหล้าเลยหลังจากกลับจากโรงเรียน นี่........อะไร เธอจะกลับไปเอามันอีกใช่ไหม? ป๊าดโธ่...........นางหล้าก็ฉุนชิคะ คนอย่างฉันเจ็บแล้วจำย่ะ ฉันไม่ใช่ควายนะที่จะไม่มีความรู้สึก ฉันจะกลับไปหาเขาได้ยังไง ในเมื่อเขาเป็นฝ่ายทิ้งฉันเอง แต่สามีหาฟังไม่ เขาบอกว่าเขาเช็คและอ่านจดหมายทุกฉบับที่เพื่อนๆ หรือครอบครัวเขียนมาหานางหล้าก่อนที่จะมาถึงมือเราอีกและก็ทำมาตั้งแต่เริ่มคบหากัน(ครอบครัวนางหล้าเวลาติดต่อกันจะเขียนเป็นภาษาอังกิด) นางหล้าก็เพิ่งรู้ว่าตลอดเวลาเขาคอนโทรลชีวิตเรา แบบนี้นี่เอง นางหล้าจึงตะโกนใส่หน้าเขาทั้งๆที่ไม่เคยทำมาก่อน ฉันจะอยู่เป็นสูขได้ยังไง จะรักเธอได้ยังไง ในเมื่อเธอคอยบงการชีวิตฉันจะตลอดเวลา ฉันเกลียดเธอยิ่งนัก เกลียดที่เธอบงการชีวิตฉัน เกลียดที่เธอไม่เคารพสิทธิของฉัน เกลียดที่เธอล่วงลำเรื่องส่วนตัวของฉัน เกลียดที่เธอไม่ไว้ใจฉัน เกลียดที่เธอเห็นแก่ตัว ถ้าเป็นแบบนี้อย่ามารักฉันอีกเลย เอาความรักของเธอคืนไปฉันไม่อยากได้มัน ฉันจะกลับบ้านเกิดของฉัน กลับไปอยู่กับครอบครัวฉัน ถ้าเธอไม่หย่าแค่กระดาษแผ่นเดียว ฉันจะจุดไฟเผาก็สิ้นเรื่อง ขอบอกไว้เลยว่าฝรั่งไม่ใช่พ่อฉัน (ขาดเธอฉันอยู่ได้แต่ขาดใจฉันตาย) วันนั้นเราสองคนทะเลาะกันรุนแรงมาก(ไม่บอกว่าขนาดไหนคือสุดๆ) นางหล้ายื่นคำขาด ไม่เปลี่ยนแปลงฉันจะกลับเมืองไทย ฉันขออิสระภาพฉันคืน อย่าคิดว่าฉันจะรู้ไม่ทันเธอนะไอ้พวกฝรั่งดังโม ถ้าขืนเป็นแบบนี้ก็เหมือนไม่ต่างอะไรกับฉันโดนจับติดคุกมืด เพราะฉนั้นฉันขออิสระภาพและชีวิตของฉันคืนมา คนอย่างเธอไม่มีค่าพอที่จะมาเป็นสามีฉันจำใส่หัวไว้เลย เพราะความโกรธเพราะความเกลียด นางหล้าจึงอาละวาดอย่างแรง เกลียดที่ไม่ได้ให้เกียรติกัน เกลียดที่ไม่ไว้ใจกัน เกลียดที่มาบงการชีวิต คิดว่าฉันเป็นตุ๊กตาไขลานหรือยังไง จะจับฉันตั้งไว้ก็ได้ จะหมุนให้เดินเมื่อไหร่ก็ได้ แต่เธอคิดผิด คนอย่างฉันมีศักดิ์ศรีพอไม่ต้องรอให้ใครมาบังคับ ฉันเป็นเมียนะ ไม่ใช่นักโทษ อย่ามาทำแบบนี้กับฉันอีก การอาละวาดในวันนั้น ได้ผลค่ะ ฝั่งสามีหอบกันมาทั้งครอบครัว ทั้งน้องสาว ทั้งแม่ย่า ต่างก็เข้ามาบอกให้นางหล้าใจเย็นๆ เรื่องผัวเมียมันก็ย่อมมีเรื่องกระทบกระทั่งแบบนี้แหละ แต่สำหรับนางหล้ามันไม่ธรรมดา ถือว่าทุกอย่างที่สามีทำละเมิดสิทธิส่วนบุคคลอย่างร้ายแรงฉันรับไม่ได้ จะเอายังไง จะให้เดินไปอำเภอ หรือว่าโทรหาตำรวจ (อยู่ใกล้) พวกเขาจะได้ส่งฉันกลับเมืองไทย (เรื่องนี้เกิดขึ้นหลังจากฃโมยขึ้นบ้าน) สามีร้องให้ บอกว่าเพราะรักมากถึงทำแบบนี้ ไม่อยากให้ใครมาแย่งไป เพราะเขาอยู่โดยขาดเราไม่ได้ กว่าจะได้เรามาก็หมดเงินไปเยอะ แต่งงานก็หมดสินสอดมากมาย (อ้าว..แล้วเมิงอยากได้ตูทำไมฟะ?) นางหล้าก็เลยสวนกลับ..ถ้าเมิงรักตูแบบนี้ อย่ามารักตูดีกว่า เก็บเอาความรักของเมิงไปให้คนอื่น สำหรับตูไม่ใช่ตูไม่ยอมรับว๊อยยย แม่ย่าก็เลยเอ่ยปากบอกว่า นางหล้าเป็นคนดี จิตใจดีกว้างขวาง ไม่อยากให้ตัดสินใจเพราะความโกรธ บางทีลูกชายฉันทำไปเพราะความรัก ให้โอกาสเขาหน่อยนะ ให้เขาเลิกพฤติกรรมแบบนี้ ฉันจะพูดกับเขาเอง เธอใจเย็นๆ ด้วยอารมย์โกรธในวันนั้น นางหล้าจึงบอกแม่สามีว่า พวกเธอจำเอาไว้เลยนะ หากฉันจะต้องทิ้งสามีคราวนี้ นั่นเป็นเพราะเขาไม่ดีพอสำหรับฉัน เพราะคนที่ฉันจะฝากชีวิตไว้ด้วย นั่นคือคนที่ดีที่สุดสำหรับฉัน สำหรับคนๆนี้ต้องทำคะแนนอีกเยอะ คิดให้ดี วันนี้ฉันยืนยันว่าขอเลิก แต่พวกเธอขอโอกาส แต่ถ้าวันหน้ามาถึงฉันขอเลิกอีกนั่นหมายถึงฉันไม่อยากได้เขาเป็นสามี และจำเอาไว้ด้วยว่า แม้ฉันจะตัวคนเดียวที่มาอาศัยพวกเธออยู่ แต่ที่มาเพราะว่าอยากมีครอบครัว นอกเหนือจากนั้นไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องยอมสละบ้านเกิดเมืองนอนเพื่อบูชาฝรั่งเสมือนเป็นพระเจ้า ปัญหาที่ผ่านเข้ามาในแต่ละวัน มันเกินกำลังที่ผู้หญิงตัวคนเดียวจะรับได้ หากฉันไม่ดีพอ กรุณาบอกมาฉันยินดีรับฟัง ไม่ใช่อยากบังคับฉันยังไงก็ได้ อยากจับฉันหันไปทางไหนก็ได้ คนทุกคนมีความเป็นคนอยู่ในตัว รักศักดิ์ศรี รักตัวเองทั้งนั้น หากฉันต้องตกเป็นเบี้ยล่างผู้ชาย ฉันขอตายอย่าหมาดีกว่า แม่ย่าและทุกคนได้ฟังอ้าปากค้างเลยค่ะ วันนั้นนางหล้าอารมย์สุดเหวี่ยงจริงๆๆๆๆๆๆๆๆ ตะโกนบอกสามี "เมื่อไหร่ที่เธอหมดรักฉัน วันนั้นฉันจะขอบคุณเธออย่างมาก" ทุกคนที่ได้ยินอึ้งพูดไม่ออกเลยค่ะ เราตัวคนเดียวนี่คะ เวลานั้นมันอยากเลิกจริงๆ ไหนจะเรื่องต่างๆที่ผ่านมาก่อนหน้านั้น มันทำให้นางหล้าเหลืออดเหลือทนเป็นอย่างมาก เกิดเป็นหญิงไทย แล้วทำไมอ่ะเป็นคนเหมือนกัน อย่าเชียวนะ อย่ามาบังอาจรังแก ฉันก็สู้ขาดใจเหมือนกัน ขาดเธอใช่ว่าฉันจะตาย (ขาดผู้ชายอ่ะดิฉันตายอย่างเขียด) แฟนคลับทุกท่าน................ อย่าได้เกลียดนางหล้านะคะ ที่ทำไปเพราะปกป้องตัวเอง เดี๋ยวเขาจะหาว่าหญิงไทยใจปลาซิว ความโมโหมันไม่เข้าใครออกใครค่ะ เรื่องนี้สามีนางหล้ารู้ดี เขาบอกว่าที่รักเรามากก็เพราะเราเป็นคนจิตใจดี ชอบช่วยเหลือคน ขี้สงสาร ไม่เคยคิดร้ายใคร จึงไม่อยากเสียเราไป จึงเกิดการหึงหวงหลังจากนั้น บักสีดาก็รับปาก จะเลิกนิสัยหึงไม่ดูตาม้าตาเรือ ถ้าหึงเพราะรัก นางหล้าภูมิใจค่ะ แต่ถ้าหึงแบบขาดเหตุขาดผล ก็ไม่ไว้หน้าเหมือนกัน ถ้าคนสองคนจะร่วมชีวิตคู่ด้วยกัน จะประคองรักให้ถึงฝั่งฝัน ต้องรู้จักให้เกียรติกัน อย่าแสดงความเป็นเจ้าของจนออกนอกหน้า ห่วงใยกัน คุยกันเหมือนเพื่อน ให้รู้จักความพอดี ยิ่งเราแสดงความเป็นเจ้าของ เขายิ่งหนีห่าง เพราะฉนั้นเดินสายกลาง ไม่ตึงและไม่หย่อนจนเกินไป มีคนบอกว่า รักแท้ต้องดูแลได้ นั่นหมายถึงต้องยอมรับกันและกันได้ เข้าใจกัน รู้จักตัวตนกันจริงๆ การไว้ใจคือการให้เกียรติ (อันนี้นางหล้าทำอยู่เสมอ ไม่เคยโทรตามสามีนอกจากมีธุระ) เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำเอาเราสองคนเครียดไปหลายวัน สำหรับนางหล้าแล้ว รู้จักอันไหนควรหรือไม่ควร ถ้าหากวันข้างหน้า เราสองคนยังมีอุดมย์คติไปในทางเดียวกัน ก็คงได้อยู่ร่วมกันอีกนานแสนนาน เหตุการณ์ในวันนั้นที่เกิดขึ้น ทำเอานางหล้าต้องต่อสายด่วน ถึงคนเคยรัก (ซึ่งทำงานอยู่ไกลถึงเดนมาร์ก) ให้มานั่นเครีย ความบริสุทธิ์ใจหน้ากล้อง( msn ) ซึ่งฝ่ายนั้นก็เต็มใจ เป็นอย่างยิ่งที่จะให้ความร่วมมือ สามีพอใจอย่างมาก เมื่อรู้ว่าผู้ชายคนนั้น(คนในอดีต)ก็เป็นคนดีอีกคนหนึ่งเหมือนกัน แถมเกิดปีเดียวกัน เดือนเดียวกันกับสามีอีฉันอีกต่างหาก เขาคนนั้นยังฝากบอกสามีนางหล้ามาด้วยว่า ไม่ต้องห่วงหรอกเขาเคยขอคืนดีกับนางหล้าแล้วแต่โดนเราปฎิเสธ .. คุณโชคดีที่ได้ผู้หญิงคนนี้มาเป็นภรรยา ...ดูแลเธอให้ดี เพราะหล่อนมีหัวใจที่งดงาม ....ผมผ่านผู้หญิงไทยมาหลายคน แต่ไม่มีใครเหมือนผู้หญิงคนนี้ ....จริงอยู่ผมเสียใจที่เคยทำเธอเจ็บ ...ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมจะไม่ทำ ....ถ้าหากวันไหนที่คุณเอาเธอมาส่งคืน ....ผมเป็นคนแรกที่จะยอมรับเธอด้วยความเต็มใจ ....ฝากบอกเธอด้วยว่า ขอโทษที่เคยทำไม่ดีกับเธอ ....และผมก็หวังว่าครอบครัวของพวกคุณจะมีแต่ความสูขและไม่ต้องห่วงเราเป็นได้แค่เพื่อนกัน หลังจากนั้นคุณสามีก็พอใจอย่างมาก ดูเหมือนจะเข้าใจอะไรขึ้นมาบ้าง(แต่นางหล้าก็จะคอยดูต่อไป) สำหรับสามี ความรักที่เขามีให้ เราขอขอบคุณ แต่อย่ารักมากจนมองไม่เห็นถึงความถูกต้องและความพอดี เพราะกลัวว่าไฟแห่งรักนั้นจะเผาไหม้เขาจนเกรียม ได้โอกาสนางหล้าก็จับเข่าคุย อย่าทำแบบนี้กับฉันอีก ถ้าฉันมีคนอื่นจะบอกเธอด้วยตัวเอง คนอย่างฉันความรับผิดชอบมาก่อนความรัก อย่าให้ฉันต้องอยู่กับเธอเพราะหน้าที่ภรรยาเลย ฉันอยากอยู่กับเธอเพราะความรักไม่ใช่ความเกลียด เอาความคิดแบบนี้ออกไปให้ไกลฉัน เพราะมันจะทำให้ครอบครัวเราร้าวราน ทำให้ฉันภูมิใจว่าอยู่ได้เพราะรัก สามีรับปากจะปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น เพราะถ้าไม่ทำ ไม่เปลี่ยนแปลง คนที่จะเป็นฝ่ายถอยหลัง ก็คือนางหล้าเอง ทุกวันนี้ก็ได้แต่หวังว่า ทุกอย่างจะดีขึ้น และขอขอบคุณคนเคยรักคนนั้น ที่มาช่วยแก้ปัญหาให้เราได้เข้าใจกัน สำหรับนางหล้าเอง บนเส้นทางแห่งความรักนั้นต้องมีเหตุและผลควบคู่กันเสมอ หน้าที่ความรับผิดชอบต้องมาก่อนความรักเสมอ หากใครที่เจออุปสรรคแห่งรักอยู่ขณะนี้ ก็จงอดทนและใช้เหตุผลนะคะ เพราะชีวิตคู่มันไม่ได้ด้วยดอกกุหลาบเสมอไป แต่ในทางตรงกันข้ามบนเส้นทางแห่งรักนั้น มันยังมีสิ่งเล็กสิ่งน้อยมากีดกั้นทางเดินเสมอ ทำหน้าที่ของเราให้ดี ก่อนที่เราจะไม่มีโอกาสได้ทำนะคะ ขอบคุณล่างหน้าทุกกำลังใจที่หลังไหลเหมือนสายธาร ทุกความเห็น ทุกเหตุผล นางหล้าจะน้อมนำมาปฎิบัติ เพื่อให้เกิดสิ่งดีๆในครอบครัว เชื่อว่าร้อยคนก็ร้อยเหตุผล แต่ละคนก็แตกต่างกันไป วันนี้เอาแค่นี้ก่อน เดี๋ยวสามีก่อเรื่องใหม่จะเอามานินทาให้ฟังอีกนะคะ คริๆๆ   Create Date : 27 พฤศจิกายน 2553 22 comments Last Update : 28 พฤศจิกายน 2553 5:37:50 น. Counter : 2216 Pageviews. Share Tweet

ชีวิต..ก็แบบนี้แหละเน้อ เป็นกำลังใจให้น้องหล้าจ้ะ   โดย: Sao'Padlung 28 พฤศจิกายน 2553 1:21:31 น.

คุณหล้าแน่จริงๆค่ะ ยกย่องจริงๆ   โดย: ปิ่นแก้ว IP: 118.172.175.78 28 พฤศจิกายน 2553 1:35:35 น.

ถนนไม่ได้ราบเรียบเสมอไปนะจ๊ะ ยังไงก็อดทนนะ เชื่อว่านางหล้าทำได้ ใจเย็นๆนะ แล้วเรียนเป็นยังไงบ้าง เป็นกำลังใจให้จ้า   โดย: ดาเลียร์ 28 พฤศจิกายน 2553 2:40:55 น.

มาให้กำลังใจหญิงไทยใจแกร่งค่า ขอให้มีความสุขนะค๊ะคุณหล้า   โดย: นัท (Komvorn ) 28 พฤศจิกายน 2553 4:38:08 น.

ลองปรึกษาผู้เชี่ยวชาญเรื่องครอบครัวดีมั้ยคะ เท่าที่อ่านดู ไม่ธรรมดาเลยนะ ลองคุยกับองค์กรที่ให้ความช่วยเหลือทางด้าน ผู้หญิงที่โดนทำร้าย เค้าอาจจะมีคำแนะนำให้เราหรือว่า รีเฟอร์เราไปหน่วยงานอื่นๆที่เหมาะกับเคสของเรา คุณสามีถ้าเค้ารักคุณจริงน่าจะลองไปเข้ากลุ่มซึ่งเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของผู้ที่เป็นสามีหรือแฟน และเรียนรู้ว่าอะไรคือการคอนโทรล ผลลัพย์จากผู้เข้าการอบรมทำให้ชีวิตครอบครัวดีขึ้นเพราะ ผู้ชายเหล่านี้เริ่มที่จะเข้าใจความต้องการของอีกฝ่าย ลองกู้เกิ้ลดูนะคะ เมน เช้งจิ้ง บีเฮพเยอร์ โปรแกรม ต้องพิมพ์ภาษาไทยเพราะไม่อยากให้คุณสามีคุณเข้ามาอ่านเจอ จะเข้ามาคุยด้วยบ่อยๆค่ะถ้าคุณไม่รังเกียจ   โดย: แหม่ม IP: 220.253.61.164 28 พฤศจิกายน 2553 6:08:00 น.

หวัดดีจ้าคุณแหม่ม ขอบคุณที่ออกความเห็นและคำแนะนำที่ดีนะคะ ก็คิดอยู่ค่ะว่าถ้าไม่ดีขึ้นคงต้องปรึกษาใครสักคนที่เชี่ยวชาญด้านนี้ แต่ตอนนี้มันยังไม่ร้ายแรง พอรับมือได้อยู่ และก็หวังว่าจะดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน ดิฉันรอให้การเรียนสำเร็จค่ะ หลังจากนั้นค่อยว่ากันอีกที แต่...หน้าหากต้องปรึกษาคงจะเป็นเรื่องหย่ามากกว่าค่ะ เพราะดิฉันคงไม่ปล่อยให้ตัวเองต้องทุกข์ทางใจไปตลอดชีวิตแน่ ๆๆ ส่วนเรื่องอื่นๆเขาก็ยังดูแลเราเต็มที่ สนับสนุนเรื่องการเรียนของเราดีน่ะค่ะ ก็เลยอยากเรียนให้จบก่อนที่อะไรมันจะเกิดขึ้น ไม่รังเกียจนะคะ ทุกความเห็นดิฉันถือว่ามันมีความหมายในตัวของมัน และเพื่อนๆทุกคนก็ให้ความแนะนำที่ดีมาตลอดค่ะ และอีกอย่างดิฉันถือว่าทุกความเห็นมีความหมายสำหรับดิฉันเสมอ ขอบคุณมากนะคะที่เม้นให้ ถ้ามีเวลาแวะมาใหม่นะคะ   โดย: ขอบคุณค่ะ (Ramaekers ) 28 พฤศจิกายน 2553 6:53:17 น.

น้องหล้าเอ๋ย อย่างงี้ต้องมีลูกค่ะ สามีทำหมันแล้วก็แก้หมันได้ค่ะ บอกเขาขอฉันมีลูกกับเธอสักคน เธอจะได้ไม่ต้องมาตามหึงหวงฉัน เขารักหล้าขนาดนี้น่าจะยอมแก้หมันนะคะ   โดย: Apples in my eyes IP: 124.171.51.235 28 พฤศจิกายน 2553 11:54:50 น.

คุณหล้าคะ ทุกครั้งที่เกิดปัญหาแล้วคุณรู้สึกเบื่อหน่าย ก็เป็นเพราะว่าคุณไม่ได้เริ่มต้นชีวิตคู่ด้วยความรักค่ะ ถ้าคุณรักสามีคุณเท่ากับที่สามีคุณรักคุณ เมื่อเกิดปัญหาไม่ว่าปัญหานั้นจะเล็กหรือใหญ่โตขนาดไหนคุณก็จะผ่านมันไปได้ค่ะ ลองถามใจตัวเองดูนะคะ อย่าอยู่อย่างไม่มีความรักค่ะ ชีวิตคนเราสั้นนัก จงเลือกตามที่ใจตนเองปราถนาค่ะ เป็นแฟนคลับคุณนะคะชอบอ่านคุณเขียนเรื่องได้น่าอ่านค่ะ   โดย: แฟนคลับค่ะ IP: 62.224.176.163 28 พฤศจิกายน 2553 14:52:38 น.

ใช่แล้วค่ะ คนเราไม่ได้แต่งงานเพราะรักกันมาก่อนมันเลยมีปัญหามาให้แก้อยู่เสมอ แต่ถ้าหากเราแต่งงานเพราะรักอะไรๆมันก็คงจะง่ายขึ้นกว่านี้ และอีกอย่างถ้าหากนางหล้ามีลูกมันคงจะเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจได้อย่างดีเชียว ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาออกความเห็นและให้กำลังใจนะคะ นางหล้าจะรับผิดชอบการกระทำของตัวเองอย่างดีที่สุดค่ะ   โดย: Ramaekers 28 พฤศจิกายน 2553 15:33:17 น.

แวะมาทักทายและให้กำลังใจค่ะ อ่านแล้วก็จริงนะว่าขนาดบักสีดาอยู่บนต้นยังมีหนอนไปชอนไชและนับประสาอะไรกับบักสีดาบนดินเดินดินเนอะ คนเราก็มีทั้งดีและข้อเสีย ไม่มีใครเพอร์เฟคสักคนหรอกค่ะ ยังไงก็เอาใจช่วยอีกแรงนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: LoveParadise 28 พฤศจิกายน 2553 18:46:27 น.

คนเราบางทีก็ไม่พอดีค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ แต่ยังดีที่สาเหตุเกิดจากความรัก บางคนหาแทบตาย สุดท้ายก็ไม่เจอ ถึงความรักของพี่จะ มากมายเกินไป แต่มันก็เกิดจากความรักค่ะ คิด+++ละกันนะค่ะ จะได้สบายใจขึ้น   โดย: javee 28 พฤศจิกายน 2553 19:30:20 น.

น้องหล้า....ใจเย็นๆนะค่ะ อย่าเพิ่งด่วนตัดสินใจ คิดเสียว่าในน้ำเน่าก็ยังมีเงาพระจันทร์ ทุึกอย่างไม่ได้เลวร้ายมากมายอะไร พี่วิเคราะห์ว่าสาเหตุเพราะเราโดนปัญหาเข้ามาหลายทิศทาง อึดอัด ไหนจะทางลูกติด ไหนจะภรรยาเก่า และไหนคุณไปทำหมันโดยไม่ถามฉันซักคำ คุณเห็นฉันเป็นอะไร พี่เข้าใจว่าน้องหล้าคงทนมาตลอด เหมือนกับว่าฉันเนี่ยแหละเป็นสุขแล้ว พออัดเข้ามามากๆก็เลยระเบิดเลย ...คุยกันนะ คุยกันให้มากๆ คนเราต่างวัฒนธรรม ต่างภาษา เราต้องอดทนเป็นสองเท่าที่ต้องอยู่ต่างบ้านต่างเมือง เราไม่มีใคร จึงโหยหาความเข้าใจ แต่เมื่อมันมีไม่พอ เราเลยเกิดอาการแบบ เซ็งจิต และอยากอาละวาดน่ะ บางครั้งคำว่ารัก มันก็ไม่มีภาษาไหนที่จะเพราะและลึกซึ้งกินใจเท่ากับภาษาเรา....อดทนซักพักให้ผ่าน 5 ปีแรกให้ได้ แล้วชีวิตคู่จะยั่งยืน นี่จากประสบการณ์ของพี่เองเลยนะ ขนาดแต่งกับผู้ชายไทย 5 ปีแรกของการแต่งงานก็เกือบเอาตัวไม่รอด ท้าหย่าจนนับไม่ถ้วนเหมือนกัน ....เอาน่ะพี่ให้กำลังใจและจะเข้ามาอ่านพร้อมกับรับฟังปัญหานะจ๊ะ   โดย: pimiya IP: 110.49.128.136 28 พฤศจิกายน 2553 20:11:14 น.

หนูขอเป็นกำลังใจให้พี่หล้าคนสวยน่ะค่ะ สู้ ๆ ค่ะ ที่นั่นคงหนาวมากมาย ยังไงรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะพี่สาว (สุขภาพต้องแข็งแรงก่อน จะได้มีแรงสู้เนอะ )   โดย: สาวปราจีนบุรี IP: 111.84.210.3 28 พฤศจิกายน 2553 23:16:29 น.

เข้ามาให้กำลังใจดีก่าค่า ไม่รู้จะแนะนำยังไงเนอะ เอาเป็นว่า อดทนนะค่า คุณหล้า   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 29 พฤศจิกายน 2553 2:06:06 น.

เห็นใจคุณหล้า แต่ว่าอายุและชีวิตพี่ก็ผ่านร้อนหนาวมาพอสมควร อยากบอกน้องหล้าว่าชีวิตคู่อะไรก็ตาม 50/50 ค่ะ เราโทษเขาฝ่ายเดียวก็ใช่ทีี่่ เรื่องทั้งหลายต้องมีทีี่มาที่ไป อาจเริ่มต้นถามเขาว่าเพราะอะไรเึ้ค้าถึงไม่ไว้ใจเรา แล้วเราต้องทำตัวอย่างไร เพราะเราไม่ชอบให้ใึครมาจับผิด แต่บางครั้งก็ต้องเห็นใจเค้า เพราะว่าทุึกที่ทุกประเทศ มีคนดีและไม่ดี แต่ข่าวคราวไม่ดีมักดังกว่า ทำให้ฝรั่งเข้าใจผิด และเหมาไปว่าคนไทยเหมือนกันหมด สามีน้องหล้าอาจได้ข้อมูลมาผิดๆ ก็ได้ ว่ามะ ที่พี่กล้าพูดได้นั้น เพราะเจอมาแล้ว ที่นี่ทำให้พี่คบคนน้อย เพราะปัญหาน้อยกว่า ไปไหนก็ไปกับสามี ทะเลาะ กันบ้าง แต่เราเลือกที่จะไปไหนไปด้วยกัน และเมล์เราเมล์เค้า เรารู้ พาสเวริด์กันหมด พี่ตอบเมล์ รับโทรฯ ให้เค้าด้วยซ้ำไป สิ่งเดียวที่เึ้ค้าไม่ทราบของพี่ึคือ ภาษาไทยที่ใช้ตอบในบล็อกนี้่ แต่เค้าก็จะรับทราบว่าพี่มีเพื่อนที่นี่กี่คน ดีแล้วค่ะ ที่เปิดโอกาสให้คนเคยรักได้เปิดอกคุย ให้โอกาสสามีดีแล้วค่ะ เพราะกว่าเึ้ค้าจะทำเรื่องให้เรามาประเทศเค้าได้ก็ไม่ใช่ว่าจะง่ายๆ ต้องขุดคุ้ยเรื่องตั้งหลายอย่าง รักคนที่เค้ารักเราดีกว่านะคะ   โดย: ลูกหมูตัวกลม 29 พฤศจิกายน 2553 3:51:32 น.

เข้ามาอ่านแล้ว เฮ้อออ เห็นใจค่ะ ไปฮันนีมูนกันอีกรอบ แบบไม่ต้องห่วงอะไร ไม่ต้องคิดถึงใคร โลกนี้มีแต่เราสองคนนานๆ ดีมั๊ยคะ ความดี และความรักของเขาที่มีต่อพี่หล้า จะทำให้พี่หล้ารักเขาสักวัน หนูเชื่ออย่างนั้นนะคะ มันต้องมีรักบ้างแหละ พี่หล้าถึงได้ยอมจากบ้านจากเมืองมาอยู่ไกลถึงนี่ ถ้ามีลูก อะไร อะไรน่าจะดีขึ้นนะคะ   โดย: ใกล้แค่สายลม IP: 183.89.3.246 30 พฤศจิกายน 2553 0:27:05 น.

กล้ามากค่ะพี่หล้า นับถือๆๆ ^^ รักกันก็ต้องมีทะเลาะกันเป็นเรื่องธรรมดานะคะ ยังไงก็ใจร่มๆ กันทั้งคู่นะคะ แอมเอาใจช่วย   โดย: aimeramm 30 พฤศจิกายน 2553 22:02:50 น.

อารมณ์ร้อนไปหน่อยครับ ใจเย็นลงนิด แล้วลองแกล้งหาเรื่องหึงเขาแรงๆ สักที เขาจะได้รู้ว่าเรารู้สึกยังไง แต่ให้หึงที่บ้านนะครับ อย่าไปหึงในที่สาธารณะ เวลาคนทะเลาะกันแล้วมีกองเชียร์เนี่ย มันมีแต่ลุกลามใหญ่โต   โดย: oddy.freebird 1 ธันวาคม 2553 13:30:40 น.

เห็นใจพี่สาวจังค่ะ หัวอกเดียวกันจากบ้านมาไกลเพื่อมาอยู่เป็นครอบครัว มีแต่คนที่ไม่รู้จักไม่เข้าใจ ต้องเข้มแข็งมากๆนะคะ   โดย: ใครสักคนที่ห่วงใย 3 ธันวาคม 2553 5:11:18 น.

คุณหล้าเข้มเเข็งมากๆเลยค่ะ... ขอชื่นชม.. สู้ๆนะคะ.. ปล..ใช่เลยค่ะ การมีลูก เป็นสิ่งที่สวยงามและดูดีที่สุด.. ทุกสิ่งทุกอย่างจะผ่อนผันในอารมณ์ได้มากเพราะลูกนี่ล่ะค่ะ..   โดย: natto (natto-kita ) 5 ธันวาคม 2553 16:13:17 น.

สุดยอดเลยค่ะ คุณน้องหล้า แต่ว่า โห สามีคุณน้องก็สุดๆ จริงๆ เลยนะคะ   โดย: filmgus 13 ธันวาคม 2553 21:23:50 น.

อ่านแล้วกลุ้มแทนเลยนะคะเนี่ยหึงน่ากลัวเกินไปค่ะ ลองใจเย็นๆอีกรอบหากไม่ไหวจริงๆ ลองไปปรึกษานักจิตวิทยาด้านครอบครัวกันเลยค่ะเพราะน่าจะเป็นคนกลางที่คอยประสานความเข้าใจของคุณสองคนได้ เพราะหากเค้าเป็นอย่างนี้คงคุยด้วยลำบากแล้ว ลองปรึกษาผู้เชียวชาญดูนะคะ   โดย: Lovetravel1977 IP: 119.46.107.69 25 ธันวาคม 2553 19:21:13 น.