รักแรกพบตอน ๖ พอกลับมาถึงเมืองไทย   เราก็ยังติดต่อกันอยู่  ทั้งทางจดหมาย   อีเมลล์ โทรศัพท์  คงทนคิดถึงเราไม่ไหว   แฟนเลยโทรไปหาน้าเรา บอกฉันจะทำยังดี   ฉันคิดถึงเค้าใจจะขาดอยู่แล้ว   น้าเลยบอกคิดถึงก็บินไปหาเค้าซิ   พอดีพี่สาวเราจะกลับเมืองไทยช่วงเดือน ม.ค   เค้าเลยบินมาพร้อมกับพี่สาวและหลานสาวเรา   รู้สึกว่าไม่นานเท่าไรที่อยู่เมืองไทย   แค่สองเดือนกว่าๆหนุ่มก็ตามมาถึงบ้านแระ   เหยียบเมืองไทยครั้งแรก ม.ค ๒๐๐๖   เราก็ไปรอรับที่สนามบิน  กว่าจะหากันเจอลมแทบจับ   มาถึงเมืองไทยวันแรกก็เจอปัญหาเสียแล้ว   พี่สาวเรามันเริ่มเป็นโรคจิตพูดง่ายๆคือเป็นบ้า   จะไปแต่วัดธรรมกายอย่างเดียว   โดยทิ้งลูกสาวไว้ให้เรา แล้วมันก็เปิดแน๊บ   เราก็ห่วงหลานไปไหนเลยต้องหอบหลานไปด้วย   แฟนก็งอนอุตส่าห์บินมาหาทั้งทีดันมีก้างขวางคอ   พี่สาวเธอทำไมทำแบบนี้ไม่รับผิดชอบเลย   เค้าไม่ห่วงลูกเค้าหรือไง   เราคนไทยก็ต้องห่วงญาติ   พี่น้องเสมอ ฝรั่งเค้าไม่เข้าใจ ก็เถียงกันใหญ่   นั่นก็หลาน นี่ก็แฟนทิ้งไม่ได้ทั้งสอง    อยู่กรุงเทพได้แค่สองวัน   ต้องเอาหลานไปส่งให้พ่อแม่เราที่ต่างจังหวัด   แฟนจะได้ทำความรู้จักพ่อแม่ญาติพี่น้องเราด้วย   จากนั้นก็ไปเที่ยวเขื่อนจุฬาที่ชัยภูมิ  และค้างที่นั่น   หนึ่งคืนเตียงนอนแข็งมากเค้านอนไม่ได้ (ไฮโซมาเที่ยวกับโลโซ)   ส่วนเราสบายมากนอนกับเสื่อยังเคยมาแล้ว   และจำได้ว่าวันนั้นเราสั่งผัดกระเพราหนวดปลาหมึก   มากิน พอเค้าเห็นก็ทำหน้าอี้เธอกินเข้าไปได้ยังไง   พอเราเห็นเค้าทำหน้าแบบนั้นก็เสียใจ   อะไรวะแค่นี้รับไม่ได้คนไทยยังกินอะไรที่แปลก   กว่านี้อีกเยอะเราไม่อยากน้ำตาเล็ดคาจานข้าว   เลยไล่หนี ไปไกลๆเลย ก็ฉันกินของฉันอย่างนี้   มาแต่ไหนแต่ไรแล้วถ้าไม่อยากดูก็ไปห่างๆ   ฉันกินเสร็จแล้วค่อยมา เค้าเลยเดินไปชมวิว   มีปัญหาหยุมหยิมเยอะมากเพราะ   ต่างวัฒนธรรม ต่างภาษา  ต้องปรับตัวเข้าหากัน   จากนั้นเราก็พาเค้าเที่ยวทะเล ไปเกาะลันตา   และหาดป่าตอง แฟนเป็นคนไม่ชอบสถานที่ที่มีคนเยอะ   คิดอยู่ในใจเดี๋ยวพาไปปล่อยป่าช้าเลย   อาหารการกินก็เลือกมากจริงๆ   อันนั้นไม่กิน อันนี้ไม่กิน ขนาดข้าวผัดยังไม่กินเลย   เหยียบเมืองไทยปีแรกกลัวไปหมด  กลัวท้องเสียฯลฯ   เริ่มมีปัญหาแระฉันจะทำยังไงกับเธอดี   ช่วงนี้มีทั้งสุขทั้งทุกข์ร้องให้ก็เยอะ   เพราะภาษาตัวเดียวเราสื่อสารกันไม่ค่อยเข้าใจ   ประโยคนึงมีสามภาษา เยอรมัน ปะกิด ไทย   บวกภาษาใบ้เข้าไปด้วย  มั่วไปหมด   รักนี้จะรอดไหมหนอเรา แต่ก็โทรปรึกษากับน้าตลอด   เพราะแกจะพูดภาษาเยอรมันเก่ง  ส่วนพี่สาวเราพึ่งไม่ได้   มันก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกัน   แฟนเรามาแค่สองอาทิตย์   แต่ว่าอยู่ไม่ถึงสองอาทิตย์ก็เป็นบ้าแล้ว   อยากกลับเยอรมัน เค้าบอกเมืองไทยอากาศร้อน บลาๆๆๆๆ   ในเมื่ออยู่ไม่ได้เราก็ไม่รั้งเค้าไว้  มีแต่จะเป็นทุกข์   ด้วยกันทั้งสองฝ่าย เราเลยไปเลื่อนตั๋วให้เค้ากลับเยอรมัน   เร็วกว่ากำหนด  แล้วก็ไปส่งเค้าที่สนามบิน   ถึงเวลาต้องแยกจากกันอีกแล้ว   กอดกันร้องไห้ไม่อายสายตาผู้คน   เค้าสัญญาว่าจะรีบหาทางเอาเราไปเยอรมันให้เร็วที่สุด   ส่วนเราก็บอกจะพยายามเรียนภาษาเยอรมัน   เราจะได้สื่อสารกันรู้เรื่องบ้าง      นี่เป็นรูปที่แฟนถ่ายตอนเรารู้จักกันใหม่ๆ ช่วงที่ไปเดินเที่ยวด้วยกัน ฉันรักเมืองไทย ก่อนบินไปหาเราที่เมืองไทยครั้งแรก ระหว่างขุดหาระเบิด ยังมีอารมณ์เอาสเปย์ มาฉีดว่า...ฉันรักเธอเอ๋...   Create Date : 09 พฤษภาคม 2554 8 comments Last Update : 9 พฤษภาคม 2554 14:22:03 น. Counter : 933 Pageviews. Share Tweet

ทักทายนะจ่ะ เราบมาบอกฝันดีอ่านไม่หมดจ่ะ ง่วงมาก   โดย: ตะวันเจ้าเอย 9 พฤษภาคม 2554 1:38:39 น.

Guten morgen ka! แวะมาอ่านความรักน่ารักๆของคุณเอ๋ค่ะ เนี่ยะเขาเรียกว่าเนื้อคู่ของแท้เลยนะเนี่ยะ   โดย: Maganda 9 พฤษภาคม 2554 9:09:32 น.

มาแล้วๆ อ่านมาแล้วก็อ๋อเข้าใจ เพราะแฟนก็เป็นค่ะ จนทุกวันนี้ เริ่มยอมรับได้บ้างแล้วละ แรกๆ เห็นเราต้มยำปีกไก่น่องไก่นี่รับไม่ได้เลย ไม่อยากดู เวลาทานอาหารก็ต้องเอาจานอาหารอย่างอื่นตั้งบังๆไว้ไม่ให้แกมองเห็น เป็นเอามาก ส่วนปลาหมึก ยังไม่กล้าซื้อมาทำอาหาร เพราะแกขอร้องไว้ บอกว่า รับไม่ไหวจริงๆ รออ่านตอนต่อไปนะจ๊ะ   โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่ 9 พฤษภาคม 2554 14:07:23 น.

เรื่องปรับตัวเนี่ย พี่ก็เป็นเหมือนกันจ้า มีเรื่องเยอะแยะที่ต้องปรับ ส่วนมากเราปรับง่ายกว่า เพราะเราต้องอยู่ในประเทศของเขา   โดย: Apples in my eyes IP: 120.151.207.156 10 พฤษภาคม 2554 10:41:32 น.

น้องเอ๋ขา..อ่านแล้วติดใจค่ะ..น่ารัก ดีจังค่ะ..จะติดตามตอนที่ 7 ต่อค่ะ..เขียนมาลงเร็วๆนะค่ะ   โดย: jinaka IP: 118.172.180.10 14 พฤษภาคม 2554 7:42:33 น.

ลุ้นค่ะลุ้น ว่าจะเป็นไงต่อ   โดย: หมุยจุ๋ย 15 พฤษภาคม 2554 7:56:47 น.

น่ารักจัง   โดย: jungkojanny 9 มิถุนายน 2554 10:21:14 น.

เรื่องราวความรักน่ารักมากเลยค่ะ :-)   โดย: ่เจี๊ยบ IP: 32.177.160.115 1 กรกฎาคม 2554 7:48:11 น.