Group Blog
 
<<
มีนาคม 2553
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
10 มีนาคม 2553
 
All Blogs
 
1 ปีที่จากไปไม่มีวันไหนไม่คิดถึง "พ่อ"

ย้อนไปเมื่อ มี.ค.52 เป็นช่วงที่พ่อออกจากไอซียูที่ รพ เกษมราษฏร์ รัตนาธิเบศมาอยู่ ห้องรวมที่ รพ กลาง(ไม่สามารถอยู่ห้องพิเศษได้เพราะต้องอยู่ใกล้นางพยาบาล) เพื่อเตรียมย้ายกลับพัทลุง เพราะตอนที่อยู่ที่บ้านที่ชายที่กรุงเทพฯ ก่อนหน้าที่พ่อจะเข้าไอซียู พ่อได้บอกกับแม่ไว้ว่า "กลับบ้านเราเถอะ"

ทางครอบครัวได้ติดต่อ รพ พัทลุง รถโรงพยาบาลที่จะเอาพ่อกลับมารักษาต่อที่ รพ พัทลุงไว้เรียบร้อยแล้วว่าจะเดินทางกลับวันที่ 10 มี.ค.เช้า โดนพี่ชายคนรองจะนั่งรถกลับมากับพ่อ แม่จะกลับมากะรถพี่ชายคนที่ 3

คืนวันที่ 9 มี.ค.52 พ่อมีไข้ หมอบอกว่าให้รอดูอีกหน่อยพ่ออาจจะกลับบ้านได้พรุ่งนี้ตอนบ่ายๆ พอตอนเช้าพ่อก็อาการดีขึ้น แม่และพี่ชายคนที่ 3 เลยขับรถลงใต้ล่วงหน้ามาก่อน พี่ชายคนที่ 2 อยู่เป็นเพื่อนพ่อ แต่แล้วหมอก็บอกว่า ต้องรออีก 24 ชม.ถึงจะให้พ่อเดินทางได้ พอพยาบาลเช็ดตัวและป้อนอาหารให้พ่อตอนกลางวัน พ่อก็หลับ พี่ชายคน 2 ก็ลงไปหาข้าวกินที่ร้านแถวๆ นั้น

แล้วก็มีโทรศัพท์จากพยาบาลโทรมาบอกพี่ชายคนที่ 2 ว่า "พ่อเสียแล้ว"

ตอนนั้นนงกลับมาพัทลุงเพื่อรอให้พ่อกะแม่กลับมา และเอาเด็กๆ ไป รร

พอพี่ชายโทรมาบอกข่าวร้าย ทุกคนได้แต่อึ้งเพราะอาการพ่อดีขึ้นๆ ทุกคนรู้อยู่แก่ใจว่าพ่อคงจะอยู่กับเราได้ไม่นานแต่เราก็ได้แต่หวังว่าพ่อจะได้"กลับบ้านตอนที่ยังมีลมหายใจอยู่"

สำหรับครอบครัวเราครั้งนี้เป็นการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ตลอดระยะเวลา 2 ปี 9 เดือนที่พ่อรักษาและต่อสู้กับโรคมะเร็ง พ่อมีกำลังใจที่เข้มแข็งมาก พ่อไม่เคยยอมแพ้ พวกเราทุกคนเป็นกำลังใจให้พ่อตลอด ตั้งแต่เล็กจนโตพ่อจะเป็นคนเข้มงวดทำให้ลูกๆ ไม่กล้าจะที่เล่นด้วย แต่ช่วงหลังเราพยายามที่กอดพ่อให้มากที่สุด พ่อเองก็รู้สึกเขินๆ แต่ก็ยอมให้พวกเรากอด และคุยเล่นด้วย

1 ปีแล้วสินะที่พ่อได้จากพวกเราไป.............1 ปีที่ผ่านไปไม่มีวันไหนที่ลูกคนนี้จะไม่คิดถึง "พ่อ"


Create Date : 10 มีนาคม 2553
Last Update : 10 มีนาคม 2553 11:09:55 น. 14 comments
Counter : 1320 Pageviews.

 
การสูญเสียคนที่รักไปนั้น มันเป็นความจริงที่เศร้ามากและทุกคนต้องได้พบเจอ เราเองพ่อจากไป 16 ปีแล้ว ด้วยอุบัติเหตุ ซึ่งต่อให้นานแค่ไหนก็ยังคงคิดถึงอยู่เสมอ..เช่นกัน ขอให้ความเศร้านั้นจงหายไป หลงเหลือไว้แต่ความทรงจำดีดีนะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ


โดย: กำไลสีส้ม วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:11:22:47 น.  

 
เข้าใจความรู้สึกค่ะ
เพราะไม่มีพ่อมา 4 ปีกว่าแล้วค่ะ

เข้มแข็งค่ะ


โดย: บางส้มเปรี้ยว วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:13:25:10 น.  

 
เราก็เสียแม่ไป ก.ค.49 ด้วยโรคมะเร็งเหมือนกัน ทุกวันนี้ก็ยังคิดถึงเค้าเสมอ.....เหมือนเค้ายังอยู่กับเราตลอด.....สู้ๆ นะคะ


โดย: Tissue_YuYee วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:13:33:47 น.  

 
หัวอกเดียวกัน เราก็เสียพ่อไปเมื่อกรกฏาปีที่แล้ว ด้วยโรคมะเร็งเหมือนกัน

ทุกวันนี้ยังคิดถึงแล้วน้ำตาไหลอยู่ตลอด รักพ่อมากมาย

ตอนที่พ่อป่วยหนัก หมอบอกให้ทำใจ แต่เราทำไม่ได้เลย ร้องให้จนตาบวมแล้วบวมอีก แต่ต้องเข้มแข็งจัดงานศพให้พ่ออย่างดีที่สุด ให้พ่อภูมิใจ


โดย: คุณนายก้อ วันที่: 11 มีนาคม 2553 เวลา:4:30:41 น.  

 
คิดซะว่า พ่อไปสบายแล้วเนาะ
คนที่อยู่อย่างพวกเราๆ ก็ต้องสู้กันต่อไป

เราก็เป็นอีกคนนึงที่อายกับการแสดงความรักกับพ่อ-แม่


โดย: ท้องฟ้าสีครามยามเย็น วันที่: 8 เมษายน 2553 เวลา:19:40:33 น.  

 
การสูญเสียใครคนนึงไปแล้ว...ซึ่งใครคนนั้นก็เป็นขาข้างนึงที่สำคัญกับครอบครัว คงไม่ต้องสาธยายความรู้สึกหรอกนะว่าความเจ็บปวดและความเสียใจที่สุดมันเป็นเช่นไร แต่วันนี้เราอยู่ได้เพราะรอยยิ้ม หยาดเหงื่อ ความเสียสละ เสียงดุด่า ของแกที่จากเราไปแล้ว ที่ยังคงอยู่ในความทรงจำตลอดไป.....


โดย: ลาล่า IP: 118.173.177.192 วันที่: 29 เมษายน 2553 เวลา:13:32:13 น.  

 
พ่อจากไปด้วยโรคมะเร็งเมื่อ 11 มิ.ย. 52 เราเชื่อว่าพ่ออยู่ใกล้เราเสมอ รักพ่อนะคะ


โดย: kae IP: 110.49.204.44 วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:23:10:31 น.  

 
เราก็เพื่งเสียแม่ไปด้วยโรคมะเร็งเต้านมเมื่อวันที่ 15.08.53 ไม่มีเวลาไหนไม่คิดถึงแม่คิดถึงแม่ตลอดเวลา ทุกวันนี้ยังทำใจไม่ได้เลย แม่อดทนกับโรคมะเร็งมา 3ปีกว่าแม่ไม่เคยบ่นเลยสักคำ แม่อยู่โรงพยาบาลแม่ไม่เคยร้องว่าปวดเลยสักนิดแม้กัดฟันสู้เพราะหวังว่าจะได้กลับบ้าน แต่เราก็ทำได้เพียงนำโกฐใบเล็กๆกลับมาเท่านั้น แม่จ๋าแม่อยู่ไหนขอให้ดวงวิญญาณของแม่จงสู่สุคติ บุญต่างๆที่ลูกได้ทำขอส่งผลบุญให้สำเร็จกับแม่ด้วยเถิด


โดย: jeab IP: 192.168.1.126, 124.121.142.37 วันที่: 28 กันยายน 2553 เวลา:16:57:38 น.  

 


โดย: ท้องฟ้าสีครามยามเย็น วันที่: 21 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:46:34 น.  

 
เรื่องร้ายผ่านไปแล้วขอให้วันนี้และวันต่อๆ ไป มีแต่ความสุขความสมหวังนะคะ


โดย: ท้องฟ้าสีครามยามเย็น วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:10:19:56 น.  

 



โดย: ท้องฟ้าสีครามยามเย็น วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:11:07:12 น.  

 
ผมเพิ่งเสียพ่อไปด้วยโรคมะเร็งตับ เมื่อ1 มีค 56 ตอนนี้นอนร้องไห้คิดถึงพ่อมากครับ


โดย: อรรถ IP: 27.55.161.176 วันที่: 17 กรกฎาคม 2556 เวลา:1:14:03 น.  

 
ผมเพิ่งเสียพ่อไปด้วยโรคมะเร็งตับ เมื่อ1 มีค 56 ตอนนี้นอนร้องไห้คิดถึงพ่อมากครับ รักพ่อครับ


โดย: อรรถ IP: 27.55.161.176 วันที่: 17 กรกฎาคม 2556 เวลา:1:15:17 น.  

 
ทุกคนมีคนที่เรารัก และรักเราไม่ว่าเราจะมีครอบครัวมีลูก ท่านก็ยังคงเห็นเราเป็นเด็ก แต่ตอนนี้เราไม่มีทั้งพ่อและแม่ความรู้สึกที่ว้าเหว่แทบขาดใจที่สูญเสียพ่อแม่มันรู้สึกแย่มากๆ ปี 49 เสียแม่นอนร้องไห้เวลาที่คิดถึงอยากปรึกษามีแต่แม่ที่เข้าใจช่วยแนะนำสอนและให้กำลังใจเสมอ รักแม่นะ 28สค.56 การสูญเสียกลับมาอีกครั้ง พ่อเป็นมะเร็งตับ คุณหมอบอกอาการระบบการหายใจของพ่ออ่อนลงมากแล้วไม่นานพ่อก็ไปอย่างสงบแต่คนที่ยืนข้างเตียงพ่อมันแทบขาดใจพ่อจ๋าหนูรักพ่อมากนะพ่อ แต่พ่ออยู่ในใจลูกๆเสมอรักพ่อ ลูกๆทุกคนคงเหมือนเรานะ



โดย: สุชาดา IP: 110.168.181.111 วันที่: 25 กันยายน 2556 เวลา:20:58:36 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

O_NeG
Location :
พัทลุง/dubai United Arab Emirates

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ยินดีต้อนรับทุกคน เข้ามาแล้วก็ช่วยคอมเม้นกันสักหน่อยเพื่อเป็นกำลังใจให้กันนะคะ
Friends' blogs
[Add O_NeG's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.