:: อาจินต์...อากง...อาเก้ง::
กระทู้ของคุณ รักคนอ้วน
ขอขอบคุณ คุณ เก้ง และ ฝากคำพูดจากใจของอากง มาให้ค่ะ
เป็นคนภูเก็ตคะ
เกิด โต เรียน และ ทำงานอยู่บ้านเกิดมาตลอด มีตอนเรียน มหาวิทยาลัยที่ต้องไปอยู่ ปัตตานี อยู่ 4 ปี
เติบโตมากับภาพที่ได้เห็นอากง อาม่า อาอิถือเลียง (อุปกรณ์สำหรับร่อนแร่)เดินไปเหมืองไม่ไกลจากบ้านจนชินตา
โตขึ้นมาอีกหน่อย เมื่อการท่องเที่ยวเข้ามาแทนที่ ยุคของเหมืองแร่ก็ค่อยค่อยหายไปจากเกาะเล็กเล็กแห่งนี้
หลายวันมานี้ อากงบ่นบ่น ที่แกเริ่มหลงหลงลืมลืม เลยได้แต่ปลอบใจว่า มันเป็นเรื่องธรรมดาของคนอายุ 80 กว่ากว่า ทั้งที่จริงแล้วก็รู้ว่า แกคิดถึงอาม่า ที่พึ่งจากไปได้ 6 เดือนมากกว่าก็เลยมาเรียกร้องความสนใจแบบเด็กแนว
..และแล้วความคิดบางอย่างก็ แวบเข้ามาในตอนนั้น..... เอาล่ะ จะพากง ไปดูหนังแก้เบื่อนะ เป็นหนังเกี่ยวกับเหมืองที่กงเคยทำไง
สัญญากับเด็กแนวเรียบร้อยแล้ว ก็ยุ่งยุ่งจนลืมไป จนกระทั่งพี่สาวมากระซิบว่าเฮ้ย เด็กแนว รออยู่นะ แกดูจากในทีวี แล้วรู้แล้วว่าหนังเรื่องเหมืองแร่ฉายแล้วนะ รีบทำตามสัญญาด่วน
วันนี้ที่โรงหนังแห่งหนึ่งในภูเก็ต บางคนอาจจะได้เห็น ผู้หญิงวัยกลางคน กับวัยปลายปลายวัยรุ่น อีกคน จูงคนแก่ชายคนหนึ่งถือไม้เท้า เข้าโรงหน้ง เด็กส่องไฟ เด็กเดินตั๋วอมยิ้ม ที่เห็นอากงแก่ขนาดนี้ในโรงหนัง
ตลอดเวลาที่หนังเดินเรื่อง เราเป็นห่วงว่า กงจะหนาว กงจะหลับ แต่ไม่มีเลย มีแต่แววตาของกงที่เปล่งประกาย ออกมาตลอดเวลา พร้อมกับเสียงหัวเราะเอิ้กอ้ากไม่ขาดสาย
คุณเก้งค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ที่ทำให้คนแก่ อายุเกือบ 90 คนนึงได้หัวเราะ ได้คุยโขมงโฉงเฉง ตลอดทางกลับ ถึงการทำงานของแกในสมัยนั้น และทำให้ภาพความสุขที่เลือนลางของคนรุ่นนั้นกลับมาชัดเจนขึ้นอีกครั้ง
คุณเก้งค่ะ คุณทำสำเร็จนะค่ะ ดิฉันไม่ทราบว่ารายได้ของคุณจะเป็นยังไง แต่งานของคุณชิ้นนี้ จะเป็นเรื่องที่ดิฉันจะเล่าให้ลูกหลานฟัง จะซื้อแผ่นเก็บเอาไว้ให้มันดู
อ้อ อากงฝากบอกมาว่า "เออ ไอ้คนทำหนังมันเก่งนะ มันทำเหมือนเลย อยากให้เพื่อนฝูง กูที่มันไม่อยู่แล้วได้ดูด้วยนะ ฮะฮะ มันเก่งจริงจริง"
ขอเป็นกำลังใจ และจะเฝ้ารอดูงานคุณภาพจากคุณตลอดไปค่ะ
ที่มา กระทู้จากคุณ รักคนอ้วน
อีกกระทู้ของเธอ ขอเก็บไว้อ่าน


Create Date : 01 มิถุนายน 2548 |
|
10 comments |
Last Update : 5 มิถุนายน 2548 11:44:35 น. |
Counter : 612 Pageviews. |
|
 |
|
ที่เชียงใหม่มีคนไปดูปานกลาง มีคนดูประมาณครึ่งโรง คิดว่าเยอะแล้วสำหรับคืนวันอังคาร (ถ้าเสาร์-อาทิตย์คนน่าจะเยอะกว่านี้)
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหนังทำออกมาเหมือนหรือเปล่า แต่ที่เห็นๆคือ หนังทำได้ดี ดูแล้วมีความสุข เรียกเสียงหัวเราะได้ตลอดเวลา
ตอนแรกนึกว่าจะเป็นหนังชีวิต น่าเบื่อ ทึมๆ
แต่ขอบอกตรงๆว่า หนังสดใส มีชีวิตชีวา
สนุกแบบได้สาระจริงๆ
ปล.ตอนหนังจบ ผมเห็นคนเดินออกทันที มีคนนั่งดูตอนท้ายจนจบจริงๆแค่ไม่กี่คน ทั้งๆที่ตอนท้ายมีรูปถ่ายจริงๆของสมัยนั้นให้ดู แถมมีช็อตเด็ดที่น่าประทับใจ (ไม่สปอยดีกว่า เดี๋ยวรู้กันหมด)
ใครที่ยังไม่ได้ดู ขอให้ดูจนจบจริงๆนะครับ