ก็บอกแล้วอ่ะ
วันนี้เราต้องไปทำงานที่วัด ก็เลยพาเด็ก ๆ ไปที่วัดด้วย 5 คน เด็ก ๆ ไปกราบพระอาจารย์ แล้วไปเที่ยวด้วย ระหว่างที่พวกเราสรุปงานกัน เด็ก ๆ ก็เดินเล่นในวัดไป และแล้วก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น
เหอ เหอ เหอ มีผู้ป่วยคนนึงเดินมาส่งขนุน 555555+ ขนุนติดรถวัดมา รถวัดที่ไปส่งของที่โครงการที่เราอยู่ มาโดยไม่บอกเรา มาโดยที่คิดว่ายังไงก็ต้องเจอเรา ถ้าใครไม่รู้จักขนุนตามไปอ่านเรื่องขนุนได้นะคะ >>จิ้ม<< และก็ >>จิ้ม<< แล้วก็ >>จิ้ม<<ไปอ่านเถอะ ใครพลาดเรื่องขนุนแล้วจะเสียใจ 55555+
เราก็ถามขนุนว่า "ถ้าไม่เจอพี่ปอทำยังไง"
"ผมรู้ว่ายังไงก็ต้องเจอ" (จริง ๆ ถ้าไม่เจอก็นอนที่วัดได้ เด็ก ๆ คุ้นเคยกับวัดอยู่แล้ว ผู้ป่วยโต ๆ ที่วัดก็รู้จักเด็ก ๆ ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวก็มีรถส่งกลับ หรือไม่ก็มีคนโทรตามเราไปรับกลับมา)
"แล้วบอกพี่เลี้ยงไว้หรือเปล่าว่ามาวัด"
"บอกครับ บอกพี่ณีแล้ว"
"แล้วขนุนเอายาต้านมาหรือเปล่า"
"ไม่ได้เอามาครับ แต่ผมกิน Z250"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด(ในใจ) ต่อหน้าพระอาจารย์กรี๊ดไม่ได้
"แล้วขนุนจะกินยายังไงเนี่ยหาาาาาา"
ตูมกา "ผมเอากล่องยาผมมาครับ ผมให้ยืมได้ขนุนกินตัวเดียวกับผม"
เฮ้ออออออออออิปอรอดตาย
แล้วพระอาจารย์ก็ถามเราว่าจะพาเด็กไปกินข้าวที่ไหน เราก็บอกว่ายังไม่รู้เลยค่ะ ท่านก็เรียกเด็ก ๆ ไปรับสตางค์คนละ 200 แล้วบอกเราว่าให้พาเด็กไปกินข้าวนะ
เราก็ถามเด็กว่าอยากกินอะไร เด็ก ๆ ก็พร้อมใจกันตอบว่า "พิซซ่า"
"จ่ายเงินกันเองนะ ป๊ะป๋าให้เงินแล้ว"
เด็ก ๆ มองหน้ากันแล้วก็บอกว่า "ได้ครับ"
ยกเว้น เจ้าเล็ก ตอบกว่า "งั้นกินก๋วยเตี๋ยวโต้รุ่งก็ได้ครับ ประหยัดดี"
5555555555+ เด็กพวกนี้ต้องสอนกันใหม่ เป็นผู้รับอย่างเดียวอีกแล้ว ไม่รู้จักเสียสละ (แต่การประหยัดก็เป็นสิ่งที่ดีนะ แต่พิซซ่าน่ะกินทุกวันซะที่ไหน)
เราไม่ยอมหรอก เราเลยบอกว่า ให้โหวตใครอยากกินอะไร สรุปพิซซ่าชนะ เราบอกเด็กไปว่าให้หารกันคนละ 150 ที่เหลือพี่ปอจะออกให้ ก็เป็นอันตกลง 555555555+ รู้จักพี่ปอน้อยไปซะแล้วเด็ก ๆ (ปกติไปไหนอยากกินอะไรพี่ปอจ่ายหมด วันนี้มีเงินกันแล้วนิ จ่ายเองเถอะ 55555+)
เหตุผลที่เราเก็บเด็ก ๆ คนละ 150 เพราะว่า
1. เค้าต้องรู้จักให้ ไม่ใช่รับเป็นอย่างเดียว แต่ไม่จำเป็นต้องให้ให้หมดตัวก็ได้ อีก 50 บาทเราบอกว่าเอาไว้ซื้อของที่หนูอยากซื้อ
2. เด็กบางคนเค้ามีจุดมุ่งหมายในการเก็บเงิน ว่าต้องเอาไว้ซื้อโน่นซื้อนี่ เพราะบางทีเราพาเด็ก ๆ ไปตลาดนัดอย่างน้อย สองเดือนครั้งนึง เพื่อให้เค้าซื้อในสิ่งที่เค้าอยากได้ ไม่ใช่รับแต่ของที่คนอื่นอยากให้
แล้วเราก็พาขบวนหนุ่ม ๆ ทั้ง 6 ออกมาจากวัด พร้อมเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"อาจารย์คะเด็กหายค่ะ" (พี่เลี้ยงเด็กมักเรียกเราว่าอาจารย์ เพราะเราเคยสอนหนังสือเค้ามา)
"อ้าวววววเวรละ ใครหายเนี่ย หาดูดีหรือยัง" นึกกลัวมาก ๆ เพราะแค่ช่วงต้นเดือน ก.ค.นี่มีเด็กมาเพิ่มอีก 4 คน เรากลัวเด็กหนี
"หาดูดีแล้วค่ะ ขนุนหายไปค่ะ"
"อ้าว ๆ ๆ ขนุนติดรถวัดมาหาพี่ที่วัด เรื่องยาต้านไม่ต้องห่วง ยืมของตูมกากินแล้ว"
"แล้วเด็กไปกับอาจารย์กี่คนคะ"
"5 คน รวมขนุนด้วยก็เป็น 6 คน มี ......."
"อ๋อค่ะเด็กมาบอกหนูแล้ว ยกเว้นขนุน"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด "ขนุ๊นนนนนนนนนนนนนนนไหนบอกว่าบอกพี่ณีแล้ว"
"ก็ผมบอกแล้วครับ"
"บอกยังไงพี่ณีไม่เห็นรู้เรื่องเลย"
"ก็พี่ณีอยู่ในห้องทำงาน ตอนรถจะออกผมก็ยืนบอกตรงหน้ารถครับ ว่าผมจะมาหาพี่ปอที่วัด"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด "เวรกรรม แล้วพี่ณีจะได้ยินมะเนี่ย"
"ได้ยินสิครับคนขับยังได้ยินเลย"
5555555555555+ ห้องทำงานอยู่ทาง ถนนอยู่ทาง คงได้ยินหรอขนุนเอ๊ย
วันนี้กินกันไปอิ่มหมีพีมัน พิซซ่า 2 ถาด ถาดกลาง 1 ถาด ถาดใหญ่ 1 ถาด แล้วก็โน่นนี่นี่นัน รวมเป็นเงิน 1,455 เด็ก ๆ 6 คนเก็บคนละ 150 ได้มา 820 บาท เหอ เหอ เหอ บางคนอาจงงว่า 150*6 ไม่ใช่ 900 หรอ ใช่ค่ะ แต่ขนุนเป็นมนุษย์ซื้อดะ ฮีไปซื้อโน่นซื้อนี่มา เหลือเงินแค่ 70 บาท แล้วก็เอามาให้เรา
เหอ เหอ เหอ อิปอกรี๊ดดดดดดดดดดดดด(ในใจ) รู้งี้เก็บเงินก่อนกินก็ดีไม่ง้านกินเสร็จก็ต้องรีบเก็บ ขนุนจะได้ไม่มีเวลาชอปปิ้ง 5555555+ เราเลยบอกขนุนไปว่า "เอาเงินมาใช้หนี้พี่ปอด้วยนะอีก 80 บาท" ไม่รู้ขนุนจะเข้าใจหรือเปล่า 55555555555+ จะบอกว่าถ้าใครอ่านตรงนี้อาจไม่เข้าใจในความเป็นขนุน แนะนำให้ไปอ่านเรื่องขนุนในลิงค์ที่เราทำไว้ให้นะคะ แล้วจะเข้าใจขนุน แล้วจะขำมากขึ้น
เราก็กลับมาด้วยความอิ่ม เลยมีแรงอัพบล๊อก
ย้ำอีกครั้ง ถ้าจะอ่านเรื่องนี้ให้สนุก ควรไปอ่านเรื่องขนุนย้อนหลังในสองจิ้มข้างบน ถ้าใครเคยมาเจอขนุนที่นี่แล้ว คงรู้ว่าขนุนเป็นยังไง ถ้าใครไม่ชินกับขนุน เวลาขนุนพูดต้องมีคนแปล แต่ขนุนน่ารักนะคะ
แล้วอย่าลืมเข้าบล๊อกวัดนะคะ ไปเป็นกำลังใจให้น้องและผู้ป่วยที่วัดหน่อย
| Create Date : 20 กรกฎาคม 2552 |
| Last Update : 20 กรกฎาคม 2552 0:54:10 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 722 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: da IP: 124.120.23.200 วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:1:01:46 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
The Truth
and The Life
when your life need miracal
Ask form him.. Then you will be
impress by its result as I do~!
what is the truth
if u ask me then
I will tell u that
it is GOD
when all the
things that happen in your life and u have no longer
able to keep and hold it then turn back and then you
will found THE GOD is right there wating for you to seek
for his help!